70520784

POLITYCZNO-STRATEGICZNE ASPEKTY BEZPIECZEŃSTWA

kolejne poszerzenie znaczenia strategii i ukształtowanie się pojęcia strategii bezpieczeństwa (narodowego i międzynarodowego) odnoszące się do sposobów użycia wszelkich zasobów podmiotu (państwa, koalicji, sojuszu i globalnej społeczności międzynarodowej) do zapobiegania i rozstrzygania konfliktów i kryzysów (militarnych i pozamilitarnych). Różnice między istotą strategii bezpieczeństwa narodowego i strategii obronności ilustrują rysunki 1. i 2.

podmiotu można mówić o strategii: politycznej (polityki), ekonomicznej (gospodarki), społecznej (życia społecznego), bezpieczeństwa, obronności (obrony) itp.

Jak wspomniano, w niniejszym artykule omawiane są tylko strategie bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Do podstawowych instrumentów strategii bezpieczeństwa zalicza się: dyplomację (publiczną i niepubliczną,

Rysunek 1. Istota strategii bezpieczeństwa narodowego (bezpieczeństwa państwa)

BEZPIECZEŃSTWO PAŃSTWA =

BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE (BN)

Strategia BN: jak użyć wszystkich sil i środków państwa do wykorzystywania szans, podejmowania wyzwań i przeciwstawienia się wszelkim rodzajom zagrożeń?

Źródło: opracowanie własne.

Można wyszczególnić różne rodzaje strategii. Z punktu widzenia podmiotu strategii można wymienić: strategie indywidualne (osobowe, personalne), grupowe (rodowe, plemienne, korporacyjne), narodowe (państwowe), międzynarodowe (regionalne, globalne). Z kolei według dziedzin działalności państwową i prywatną), potencjał informacyjny (publiczny i niepubliczny, jawny i niejawny), siły zbrojne, potencjał ekonomiczny (państwowy i niepaństwowy). Przykładowo, w piśmiennictwie amerykańskim dość powszeclinie jest stosowany akronim DIME (diplomacy; Information, rnilitary, economics).

BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE n-20ii/18