7097420311

84

20 cm wskazuje na kierunek wymiany ciepła między osadami dennymi i masą wodną.

Badania na jeziorze Gopło wykazały, że temperatura osadów na głębokości 5,0—6,0 m odpowiada z dużym przybliżeniem średniej rocznej temperaturze wody na głębokości 40 cm. Duża zbieżność tych wartości jest jednym z dowodów na polimiksję. Podobne zjawisko stwierdzono w Jeziorze Pątnowskim. W przypadku istnienia dużych różnic pomiędzy średnią roczną temperaturą masy wodnej i temperaturą osadów na wspomnianej głębokości mamy do czynienia z termicznym rozwarstwieniem w jeziorze. Tak więc temperatura osadów dennych może być jednym z najbardziej obiektywnych wskaźników w termicznej klasyfikacji jezior. W zasadzie wystarczy przeprowadzić jedną serię pomiarów na badanych jeziorach, aby wskazać różnicę w ich reżimie termicznym. Obserwacje wybranych jezior Pojezierza Wielkopolsko-Kujawskiego potwierdziły słuszność założenia, że wyniki pomiarów temperatury osadów mogą być jednym z głównych kryteriów klasyfikacyjnych w termicznych typologiach wód stojących.

Wartości temperatury osadów mogą z jednej strony być wykorzystane przy ocenie miksji i termicznego rozwarstwienia masy wodnej, z drugiej zaś strony — przy przybliżonym określaniu średniej rocznej temperatury masy wodnej, głównie jezior polimiktycznych. W przypadku jezior holomiktycznych będzie to średnia roczna temperatura warstwy wody nad dnem. W takim ujęciu badania nad termiką osadów dennych mogą mieć duże praktyczne znaczenie w związku z coraz to częstszym włączaniem jezior w obiegi chłodnicze urządzeń przemysłowych.