374 Miernictwo.
niweluje się drugi raz tylko punkty nawiązania (na których odczytano laty wstecz i wprzód) i punkty stale. Wyniki pomiaru zapisuje się w dzienniku niwelacyjnym 1. 2.
Dziennik niwelacyjny 1. 2.
O O c X 5.2 m ? |
Puukt |
i Ucile-! głość od po-| czat ku |
Odczyt nft lacie |
Wysokość celowej |
Wysokość punktu |
Uwagi i Bzkicc | ||
wstecz |
w bok |
wprzód | ||||||
s1 |
B |
0,0 |
307,510 |
306,500 | ||||
B |
15,8 |
0,617 |
306,893 | |||||
3 |
38,9 |
1,265 |
306,245 | |||||
D |
1 73,2 1 9 |
1,737 |
305,773 | |||||
5 |
wm |
304,806 | ||||||
$2 |
5 |
1,316 |
306,120 | |||||
6 |
119,5 |
1,835 |
304,285 | |||||
D |
153,8 |
305,028 | ||||||
8 |
183,0 |
iilCEEl |
305,338 | |||||
2,325 |
3,487 | |||||||
1 1 |
1,162 |
1,162 |
Sprawdź, obliczenia |
Dla profilu podłużnego skala wysokości jest zwykle 10 razy większa od skali długości. Gdy teren jest płaski, użyć można skuli wysokości 20 razy większej, dla terenu górskiego 5 razy większej. Używane sa następujące skale: 1 :1000.i 1:100, 1: 500 i 1 : 50, 1 : 2000 i 1 : 200, 1 : 6000 i 1: 500. Profil podłużny rysuje się zwykle na papierze milimetrowym, podzielonym na formaty wielkości 31 cm X 21 cm.
Profile poprzeczne. Są to krótkie przekroje, wykonane płaszczyznami pionowemi, z reguły proBtopadłemi do profilu podłużnego. Kozciągają się one od osi profilu podłużnego na 10, 25, lub 50 m na obie strony, wogóle zaś powinny rozciągać sie trochę dalej, niż prawdopodobnie sięgać będzie budowla, dla zaprojektowania której zdejmujemy profile, poprzeczne. Odstęp profilów poprzecznych zależy od celu pracy i od rodzaju terenu. Jest on większy przy projektach ogółowych, mniejszy przy projektach szczegółowych. Odstęp profilów na terenie płaskim wynosi 50 do 100 ni, na terenie
falistym 10, 5 «i, lub jeszcze mniej. Profilo poprzeczne wytycza sie zapomocą wegicl-nicy. W łuku tyczymy profil poprzeczny na-~ stęp u ją co : a) obieramy na łuku dwa punkty,
--—- leżące w równych odległościach od punktu,
w którym mamy wytyczyć profil poprzeczny i z danego punktu tyczymy prostopadłą do cięciwy, łączącej punkty obrane. 6) Od punktu A odmierzamy na łuku długość A li = d, np. 20 m (fig. 55) i tyczymy zewnątrz łuku prostą A C,
oddaloną od punktu B o y = ——, to styczna do łuku w punkcie A.
przyczem r oznacza promień łuku. Bedzie Prostopadła do A C, w punkcie A, wy-