7292101009

394 Miernictwo.

Dziennik tachymetryczny.

O o a * co	£ o £ | u	3 S	Odczyty na kole				Odczyty ua łacie		1 1	Odlegtoić pozioma ^Dh
			poziomem		plouowcin		mórny	irodni ■
			© i		0 9		dolny
(44)	1,30	[34]	7C	27
							.
			256	26					I
		(43]	199	10
			19	10						— i
		Cl	235	48	4	25	1,476	1,338	0,275	27,6 i
							1,201
		(52	194	12	0	3	0,957	0,878	0,157	m
							0,800
		63	192	1*	359 6	53	1,374	1,036	0,674	67,7 1
							0,700
		79	125	34		16	2,221		1,121	m
							1,100
		80	164	18		51	2,060	1,528	1,066	106,4 |
							0,995

na str. 394 i 395. c) Równocześnie albo przed tachymetrowauiem, wykonywa się dokładny szkic terenu, na którym powinny byó nakreślono zdejmowane linjo: grauice własności i uprawy, budynki, drogi, rzeki itd., oraz poznaczone i po-hczbowane punkty tachyinetrownne, które służą bądź do zdjęcia wymienionych przedmiotów, bądź do oddania ukształtowania terenu. Te ostatnio sa to punktj charakterystyczne powierzchni, z których składa się teren, albo punkty leżące na krawędziach przecięcia się tych powierzchni np. punkty na liujnch uaj-wyższych (grzbietowych) i najniższych (ściekowych), milicjach największego spadku itd PowiuDy być one tak obrane, by warstwice dały sic w niewątpliwy sposob nakreślić na rysunku zdjęcia. Odpowiedni wybór puuktów, bardzo ważny, wymaga dobrej orjentacji w terenie i szybkiej analizy ukształtowania terenu. Przy zdejmowaniu terenu dla projektów komnuikocyj obieramy czaseoi punkty tachyraetrowane na charakterystycznych profilach terenu, prostopadłych do osi trasy. Tych profilów można użyć do obliczenia objętości projektowanych robót ziemnych. Dla uwidocznienia ukształtowania terenu rysuje sie na ezkico na oko warstwice, albo ożywa się metody kreskowania. Nałoży nakreślić takie linje interpolacyjne dla warstwie, tj. połączyć zo sobą punkty, pomiędzy którymi przekrój terenu płnszczyzuą pionową jest linją prosta. Punkty tachymetro-

(Stało ta chy 01.: K =* 99,92, k = 0,32 w.) .

Wjiokoić tachym. //		j U			Wysokość celowej	Wysokość punktu W	Uwagi
+	—		+ i -
					257,39		Wysokość punktu [44]: 256,09
2,13 i 0,01		1,34	0,79			258,18
		0,88		0,87		250,62
	0,14	1,04		1,18		250,21
1		1,6G	10,52			267,91	,
5,30		1,53	3,77		•	261,10

waac oznacza się ua szkicu i w dzienniku tachymetrycznym liczbami porządko-wcrni, na następnych stanowiskach punkty liczbuje się w dalszym ciągu bieżąco.

Jeżeli chodzi o szybki postęp pracy, używa się dwóch, lub trzech łat kebymetrycznych. Figuratici ustawiają je podług wskazówek inżyniera, który wybiera punkty i rysuje szkic terenu. Tachymetrujo pomocnik inżyniera, i odczyty zapisuje pisarz. Gdy zdjęcie tachymetryczne ma być narysowane . aa mapie katastralnej, trzeba nawiązać jo do stałych punktów, tj. do punk-przccięcia się dawnych miedz, wylotów miedz do stałych dróg, naroży rtaiych budynków murowanych itd. Ilość punktów tachymetrowanych zależy przedewszystkiem od terenu, dalej od skali rysunku zdjęcia i od odstępu, jakim będą nakreślone warstwice. Według Jordana ilość punktów tachy-nictrowauych wynosi 600 dp 1000 na km*, dla skali zdjęcia 1:2000 lub i : 2500.

Obliczanie odległości tachymetrycznej J)_h i wysokości tnchy-metrycznej Ił. Do tego celu służą następujące środki: a) tablice tachyme-?7^c*oo liczbowe, b) tablico tachymetryczne graficzne, c) suwaki tachymetryczue. bródki to urządzone są dla podziału kola pionowego na 3C0° 60' GO", lub na

400 100* 100", oraz dla stałych tachymetrycznych K 100,    można

jednak ożywać ich także przy innych wielkościach stałych.

57