7355290866

18 PRZEGLĄD UNIWERSYTECKI Numer 5/2003

bardzo, że było to możliwe i że to staranie o uzyskanie takich standardów tej pracy zostało w laudatio podkreślone, Kiedy w 1984 roku przyjechałem do Wrocławia po raz drugi, wszystko dotyczące mojej pracy było na dobrej drodze, a sytuacja polityczna i gospodarcza, którą tutaj zastałem, była dosyć przygnębiająca ze względu na stan wojenny i uciski. Było to trudnych sześć lat. Ale znów kilka lat później wszystko się zmieniło. Zmiana historyczna lat 1989/1990, do której przyczynili się w znaczny sposób Polacy i Niemcy, spowodowała, że mogliśmy się lepiej poznawać, realizować wspólne projekty, podróżować w sposób nie tak skomplikowany, jak to kiedyś było. Stąd mi się wydaje, że musimy pracować nad tym, aby z tego, co wydaje się dziś naturalne, uczynić pewną normę, pewien standard. Po raz pierwszy pojąłem, że znajdujemy się na istotnej drodze i doszedłem do wniosku, że również ja mam tutaj swój mały wkład w realizacji podróży, którą sobie wyznaczyliśmy, kiedy w 1993 roku, podczas konferencji międzynarodowej poświęconej 700-let-niemu jubileuszowi śmierci św. Jadwigi Śląskiej, patronki

Śląska, byłem poproszony o wystąpienie. W Auli Leopoldyńskiej wygłosiłem wykład poświęcony sprawom, którymi się zajmuję. Mam nadzieję, że wybaczycie mi Państwo moją dumę z tego, że edycja Schlesisches Urkundenbuch się udała. W wieku XIX tak znaczący historycy, jak Stenzel, Wilhelm Wattenbach uważali to za nieprawdopodobne, za cel niemożliwy do osiągnięcia. Bardzo często badacze pism średniowiecznych kojarzeni są z pewną ascetycznością, z odwróceniem się od życia, od świata. Ja uciekam od tego typu skojarzeń. Wprawdzie mam siwe włosy, ale mam nadzieję, że nie sprawiam na Państwu wrażenia, że jestem starcem zamkniętym w izolacji od świata. Uwidocznienie i udokumentowanie procesów historycznych nie było nigdy sztuką dla sztuki, było zawsze środkiem do poznania, do ukazania pewnych realiów. Próbowałem podążać za realizacją tego celu. Wraz z moimi przyjaciółmi we Wrocławiu powtarzaliśmy w ostatnim czasie, że młoda generacja na Śląsku powinna wzrastać w atmosferze pozbawionej uprzedzeń do historii swojej ojczyzny. Mówi się, że tak się już dzieje i zauważam, że tak już jest. Chodzi tu nie tylko o historię ostatnich dziesięcioleci. Cieszy to, że możemy decydować, dokąd chcemy zmierzać. Instytut Herdera w Marburgu, do którego należę już wiele lat, będzie dokładał starań, aby wspierać współpracę polskich i niemieckich historyków na polu poznawania rzeczywistości. Będę także czynił to ze swej strony, jeśli pozwolą mi na to siły, to mogę Państwu obiecać. Bardzo Państwu dziękuję.

Słowo JM Rektora prof. Zdzisława Latajki

Dzisiejsza uroczystość akademicka przebiega w ramach obchodów jubileuszu 300-lecia naszej uczelni. Medalem jubileuszowym za szczególne zasługi dla Uniwersytetu Wrocławskiego miał zostać odznaczony p. Helmuth Becker oraz prof. Hans-Adolf Jacobsen, doktorzy honoris causa naszej uczelni. Ze względu na stan zdrowia odwołali swój przyjazd. Medale zostaną im przekazane przy innej okazji.

Obydwaj wymienieni byli wielokrotnymi członkami zarządu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, której wręczona zostanie statuetka „Złotego Szermierza”. Statuetka ta jest nagrodą dla tych wszystkich, którzy darzą naszą uczelnię nie tylko sentymentem. Przyznawana jest przedsiębiorcom, szefom firm, instytucjom, które wspierają naszą uczelnię. Statuetka jest repliką rzeźby zdobiącej plac Uniwersytecki. Autorem projektu jest Jerzy Bokrzycki, pochodzący z Brzegu absolwent akademii Sztuk Pięknych. Brązowa figurka osadzona jest na masywnej podstawie z serpentynitu, na niej zaś znajduje się formuła „Vivat Universitas, vivant Donatores” oraz informacja o darczyńcy. Dzisiaj otrzymuje ją Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Od wielu lat Uniwersytet Wrocławski uzyskuje wsparcie i pomoc ze strony Fundacji, kolejne zarządy Fundacji, zarówno ze strony niemieckiej, jak też polskiej uważały, że wspieranie wniosków Uniwersytetu Wrocławskiego jest działaniem w pełni uzasadnionym, szczególnie na pielęgnowanie i kontynuację dziedzictwa kulturowego obu narodów. Pomoc finansowa kierowana była na kilka obszarów, m.in. na inwestycje, dofinansowanie publikacji oraz na wspieranie działalności statutowej.

Na przestrzeni ostatnich sześciu lat kwota wspierająca nasze inwestycje wyniosła ponad 9 milionów złotych, z tego dofinansowano remonty: kotłowni w Instytucie Botaniki, budynków przy ul. Koszarowej, dachu gmachu głównego, schodów cesarskich.

Wsparcie finansowe publikacji wyniosło w ww. okresie ponad 122 tysiące złotych, z tego dofinansowano: publikacje Instytutu Filologii Germańskiej, wydanie kwartalnika „Zbliżenia. Polska - Niemcy”, zakup książek dla Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii.

Wsparcie finansowe działalności statutowej wyniosło w latach 1996-2002 ponad 2,5 miliona złotych, przy czym środki te zostały przeznaczone na następujące jednostki: Bibliotekę Główną i Wydział Nauk Społecznych.

W sumie wartość środków finansowych, które otrzymała uczelnia w latach 1996-2003, wyniosła blisko 12 milionów złotych. Suma ta w sposób bardzo znaczący wsparła nas w realizacji planowanych zamierzeń. Również w roku bieżącym zamierzamy złożyć kolejne wnioski na dotacje zarówno inwestycyjne, jak też wspierające publikacje i bieżącą działalność.

Dowodem wdzięczności za współpracę i życzliwość okazaną Uniwersytetowi Wrocławskiemu przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej jest wmurowanie tablicy upamiętniającej współfinansowanie przez Fundację konserwacji schodów cesarskich. Na jej odsłonięcie zapraszam zaraz po zakończeniu uroczystości w Auli, przed spotkaniem w Oratorium Marianum. Tablica wmurowana została na półpiętrze nad Aulą.

W Oratorium Marianum doktorzy honoris causa Urszula Kozioł i dr Winfried Irgang odebrali gratulacje od zebranych. Odczytany został m.in. adres prezydenta Wrocławia Rafała Dudkiewicza skierowany do dr. Winfrieda Irganga i Urszuli Kozioł, (...) Moja radość wynika z faktu bycia Pani wieloletnim czytelnikiem, a satysfakcja jest satysfakcją lokalnego patrioty, kontentego, że tak wybitna osoba jest mieszkanką naszego miasta. Proszę przyjąć ode mnie oraz wrocławskich władz