7483798409

przeliczniki miąższości brutto na netto dla użytków rębnych według gatunków panujących, wykorzystywane również w programie Acer. W opisie taksacyjnym wygospodarowano miejsce na kody zespołów roślinnych, zgodnych z kodyfikacją z dyrektywy siedliskowej, oraz kody leśnych siedlisk przyrodniczych podlegających ochronie w Polsce. W wypadku leśnych siedlisk przyrodniczych w opisie taksacyjnym, oprócz gospodarczego typu drzewostanu, obowiązkowo podawany będzie przyrodniczy typ drzewostanu. Ponadto zaproponowano i przyjęto kody dla gatunków i siedlisk, dla których powołano obszary Natura 2000 w Polsce.

Zmiana metodyki wykonania pomiaru zapasu na powierzchniach próbnych była testowana na terenie czterech nadleśnictw

przewidzianych do użytkowania rębnego jest nieuzytkowana. Skutkuje to starzeniem się drzewostanów w kolejnych rewizjach i niewłaściwym w konsekwencji układem klas wieku - dodaje naczelnik Przypaśniak.

Do określania wielkości etatu użytków przedrębnych będzie wykorzystywana metoda tzw. modelu wzrostu, opracowana przez prof. Arkadiusza Bruchwal-da z SGGW. Jej wprowadzenie zastąpi obowiązujące jeszcze od lat 70. ub. wieku tabele użytkowania przedrębnego IBL. - Etat w dużym stopniu będzie powiązany z wielkością przyrostu w danych grupach drzewostanów przedrębnych przy uwzględnieniu ich cech: zagęszczenia oraz zadrzewienia. Należy się spodziewał, że stosowanie tej metody określi dokładniej etat użytkowania przedrębnego w korelacji z wielkością przyrostu i stanem drzewostanów. Takie przynajmniej są dotychczasowe doświadczenia - mówi naczelnik Przypaśniak.

Wprowadzono też tabele okresowego przyrostu użytecznego (międzyokresowego), obliczanego na podstawie wyników dla warstw gatunkowo-wiekowych z aktualnego pomiaru oraz stanu sprzed 10 lat, z uwzględnieniem odnotowanego użytkowania w S1LP. Zaproponowano również metodykę określania wielkości zasobu drewna martwego z wykorzystaniem kołowych powierzchni próbnych. Zagadnienie to znalazło również odzwierciedlenie w programie Taksator. Wprowadzono

Inne zmiany w IUL

•    W procedurze sporządzania planu urządzenia lasu wpisano „krok po kroku" czynności związane

z wykonaniem strategicznej oceny oddziatywania planu urządzeniowego na środowisko, wraz ze spełnieniem wymagań dotyczących konsultacji, zestawień tabelarycznych i map do prognozy.

•    Wprowadzono dla obszarów nizinnych i wyżynnych jednolity klucz siedliskowego indeksu glebowego (SIG)

- do diagnozowania typów siedliskowych lasu, na podstawie oznaczonych w laboratoriach geochemicznych cech fizycznych i chemicznych gleby.

•    Zamieszczono w instrukcji zasady kartowania

i wyróżniania leśnych zbiorowisk roślinnych; opisano jednolitą metodykę prac fitosocjologicznych, ze wskazaniem na ich wykonanie, szczególnie dla siedlisk przyrodniczych podlegających ochronie w granicach habitatowych obszarów sieci Natura 2000. Zadanie to będzie realizowane fakultatywnie, np. w przypadku projektowania zadań ochronnych w planie urządzenia lasu dla przedmiotów ochrony sieci Natura 2000 i w LKP na dotychczasowych zasadach; opisano również zasady wykonania map fitosocjologicznych.

•    Wprowadzono zaktualizowany, zgodny z klasyfikacją międzynarodową podziat

na frakcje, grupy i podgrupy granulometryczne gatunkówgleb.

•    Uzupełniono standard leśnej mapy numerycznej o potrzeby wynikające z centralizacji SILP. Opisano szczegółowo po raz pierwszy jednolitą kartografię leśnych map: gospodarczej, przeglądowej itd., wymaganych do sporządzenia planu urządzeniowego.