7560514219

STRESZCZENIE

W rozprawie doktorskiej przedstawiono analizę wpływu zastąpienia systemu obsługi planowo-zapobiegawczej pędników azymutalnych platformy pływającej obsługiwaniem zarządzanym niezawodnością (RCM) na wybrane wskaźniki niezawodnościowe na podstawie wyników badań empirycznych. Analiza dostępnej literatury dotyczącej problemu badawczego wykazała, ze brak jest prac i publikacji traktujących o rezultatach wprowadzenia RCM w miejsce tradycyjnych systemów eksploatacji. Stwierdzono również pomijanie aspektu niezawodnościowego w analizach rezultatów wprowadzenia RCM.

W rozprawie zaproponowano przeprowadzenie analizy wpływu wprowadzenia RCM na rozkłady uszkodzeń. Do przeprowadzonych analiz wykorzystano dane empiryczne dotyczące uszkodzeń pędników azymutalnych zebrane w dwóch pięcioletnich okresach obserwacji. Dla każdego pędnika zarejestrowano chwile, w których zostały przeprowadzone czynności obsługowe, a następnie obliczono długości odcinków czasu pomiędzy kolejnymi uszkodzeniami. Wykazano, że dane opisujące uszkodzenia poszczególnych pędników należą do tej samej populacji i poddano dalszej analizie jako jeden zbiór danych. W celu przeprowadzenia analizy rozkładów długości odcinków czasu pomiędzy kolejnymi uszkodzeniami pędników, które zostały zarejestrowane w okresie obowiązywania obsługi planowo-zapobiegawczej i w okresie po wprowadzeniu RCM, sprawdzono zgodność rozkładów empirycznych z rozkładami teoretycznymi za pomocą statystycznych testów zgodności, kolejno weryfikując hipotezy o zgodności rozkładów empirycznych z rozkładami teoretycznymi. Weryfikację wysuniętych hipotez prowadzono z wykorzystaniem pakietu Statistica 8.0.

W rozprawie wykazano, że wprowadzenie RCM spowodowało zmianę empirycznych rozkładów długości odcinków czasu pomiędzy uszkodzeniami z nieparametrycznych na wykładnicze. Wykazano również, że dzięki wdrożeniu RCM nastąpiło zmniejszenie liczby uszkodzeń pędników, znaczne zwiększenie mediany czasu pomiędzy kolejnymi uszkodzeniami jak również zmiana charakteru uszkodzeń - po wprowadzeniu RCM możliwe stało się wyznaczenie uszkodzeń dominujących. Wykazano również małą skuteczność RCM w zapobieganiu uszkodzeniom modelowanym rozkładem wykładniczym tym samym wskazując na konieczność minimalizowania wpływu tych uszkodzeń na funkcję spełnianą przez obiekt.