7648595027

144 SPRAWOZDANIE Z RUCHU RELIGIJNEGO,

ków normandzkich, zebranych w Rouen, r. 1885. Komisya organizacyjna została tam wybraną, sprawa przybrała od samego początku charakter międzynarodowy i syntetyczny, przez wezwanie katolików wszystkich krajów, nie wyłączając żadnej gałęzi wiedzy, że jednocześnie proszono o udział uczonych w calem znaczeniu tego słowa, zdolnych opracowywać samodzielnie naukowe kwestye, jak również przyjaciół wiedzy, mogących się zainteresować poważnemi pracami i uczestniczyć w rozprawach, a wreszcie wierzących obu płci, pragnących poprzeć swojem współczuciem i materyalną pomocą przedsięwzięcie trudne i kosztowne. Od samego początku komisya usuwała starannie wszelkie kwestye w ścislem znaczeniu tego słowa teologiczne, a posiedzenia kongresu dowiodły, iż ta rozsądna ostrożność mogła praktycznie być zastosowaną, nie przynosząc żadnego uszczerbku swobodzie dyskusyj.

Ojciec św. zawiadomiony przez ks. arcybiskupa paryskiego, którego opiekę najpierwiej staraliśmy się zjednać, poddał nasz zamiar poważnej krytyce i opierając się na jej korzystnem zdaniu, zachęcił do jego spełnienia w Brewe z d. 20 maja, r. 1887. W tern Brewe określono przedziwnie charakter naszego przedsięwzięcia, wskazano dokładnie drogę ku niemu wiodącą i udzielono twórcom kongresu najgorętszej zachęty, jaką dzieło katolickie może otrzymać.

Dobroć Ojca św. na tern się jednak nie ograniczyła. W dniu otwarcia zgromadzenia mgr. Richard, arcybiskup Paryża, odczytał list otrzymany od Leona XIII, a z którego wyjmujemy następujące słowa: „Rzeczą wyborną i doskonale zastosowaną do potrzeb i ducha naszego wieku jestto porozumienie się ludzi uczonych i wierzących, którzy służąc prawdzie Bożej swym geniuszem i nauką podwójnej godni są pochwały ^1U.

Święte kolegium i episkopat także nie dały się wyprzedzić. W kongresie wzięło udział 18 kardynałów i 94 arcybiskupów i biskupów tak z Francyi, jak z za granicy.

Mgr. Perraud, biskup z Autun, członek Akademii francuskiej, raczył przyjąć rzeczywistą prezydenturę zgromadzenia, którego prezesem honorowym był ks. arcybiskup paryski. Nuncyusz papieski i inni prałaci zaszczycili swą obecnością posiedzenie wieczorne, otwarte dla publiczności.

Ogólna liczba uczestników Kongresu wynosiła 1630 osób, z których 1028 pochodziło z Francyi, a 602 z innych krajów, z Niemiec,

¹ List z d. 13 marca 1888 r.