7862366465

żowania się w tego typu prace na szczeblu resortowym (służba zdrowia - nauka, praktyka) bądź krajowym.

Prace nad szeroko rozumianym projektem klasyfikacji zlecono odpowiedniej komisji ekspertów oraz konsultantom spoza ICN. Dołączały do nich także grupy pielęgniarek z całego świata (m.in. z Izraela, Nepalu, Chile, Kenii, Jamajki i Japonii, z Botswany, Brazylii, Kolumbii, Meksyku, RPA, USA i Zimbabwe). Międzynarodowy poziom działań pozwala na natychmiastowe dokonywanie porównań zakresów i zasięgów poszczególnych terminów i dobieranie terminów obowiązujących.

W roku 1991 towarzystwa członkowskie otrzymały do wypełnienia ankietę: zbierano informacje o systemach wykorzystywanych w poszczególnych krajach. Rozpoczęto też wtedy proces gromadzenia danych, m.in. metodą poszukiwań literaturowych.

Stwierdzono, że w USA od wielu lat korzysta się ze znormalizowanej dokumentacji pracy klinicznej. W rozwoju informacji pielęgniarskiej wiodącą rolę odgrywa Amerykańskie Towarzystwo Pielęgniarskie (American Nurses Asso-ciation), ono także zaleca włączanie danych pielęgniarskich do baz informacji zdrowotnej, wykorzystywanych przy podejmowaniu decyzji o wynagrodzeniu, gwarancji jakości i polityce zdrowotnej, jak również do baz bibliograficznych i bibliotecznych obejmujących literaturę naukową.

W Belgii informacje gromadzone w niewielkiej bazie danych wykorzystuje się do planowania budżetów szpitali. W Afryce, Azji, Ameryce Łacińskiej, na Bliskim Wschodzie obserwuje się podobne trendy, stymulowane przez realizację programu WHO Zdrowie dla wszystkich (Health for Ali). Oprócz wspomnianych systemów krajowych korzystano także z przyjętych systemów międzynarodowych, takich jak Międzynarodowa klasyfikacja chorób (International Clas-sification of Diseases - ICD), Diagnostic Related Groups (DRG) itp.

Po kwerendzie dostępnych tekstów powstała pierwsza lista terminów przejętych z już istniejących klasyfikacji pielęgniarskich, opublikowana jako Dokument roboczy ICNP w roku 1993. Obejmowała terminy przejęte z systemów: australijskiego, belgijskiego, duńskiego, szwedzkiego i amerykańskiego oraz z Podstawowych zasad opieki pielęgniarskiej V. Henderson¹, opublikowanych przez ICN w 26 językach. Listę tę wprowadzono do bazy danych (ówcześnie w oprogramowaniu Paradox), prowadzonej i uaktualnianej na Uniwersytecie Marquett w USA.

W roku 1994 przystąpiono do następnego etapu: opracowywania struktury (zadanie to zlecono Randi Mortensen i Gunnarowi Neilsenowi z Danish In-stitute of Health and Nursing Research) i przygotowywania pierwszego projektu klasyfikacji. Strukturze poświęcone były także spotkania grupy roboczej w Genewie (czerwiec 1995, luty 1996); musiała ona zostać tak skonstruowana, aby pozwalała na logiczne uporządkowanie terminów już zebranych i włączanie ciągle napływających zgodnie z zasadami klasyfikowania obowiązującymi we wszystkich dyscyplinach.

Na spotkaniach tych zespół borykał się z wieloma problemami pojęciowymi i językowymi, próbując uwzględniać różnice merytoryczne, w sposobie pracy i szerzej - w organizacji, kulturze i sposobie funkcjonowania poszczególnych państw. Owocem tego była decyzja o rezygnacji z wyrażenia diagnoza pielęgniarska (nursing diagnosis) na korzyść przedmiotu opieki pielęgniarskiej

62

1

Jeden z podstawowych podręczników pielęgniarstwa.