8009766922

FALE MECHANICZNE

Fala mechaniczna

Rozchodzenie się w przestrzeni okresowych zaburzeń ośrodka materialnego.

Ciała drgąjące ruchem harmonicznym są źródłem fal sinusoidalnych.

Fala poprzeczna

Fala, w której drgania odbywają się w kierunku prostopadłym do kierunku rozchodzenia się fali. Poprzeczna fala mechaniczna może rozchodzić się tylko w ciałach stałych.

Fala podłużna

Fala, w której drgania odbywają się w kierunku równoległym do kierunku rozchodzenia się fali. Podłużna fala mechaniczna może rozchodzić się we wszystkich ośrodkach materialnych.

Równanie fali płaskiej

"U

wychylenie punktu drgającego z położenia równowagi amplituda fali częstość kołowa fali

odległość punktu drgającego od źródła fali prędkość rozchodzenia się fali częstotliwość fali faza fali

Przy zmianie ośrodka rozchodzenia się fali jej częstotliwość pozostaje stała.

Długość fali

Najmniejsza odległość pomiędzy punktami fali drgającymi zgodnie (różniącymi się fazą o 2tt).

^{a =} 7

I A — długość fali v — prędkość fali | f — częstotliwość fali

Fala stojąca

Fala powstąjąca przez nałożenie się dwóch fal o tej samej amplitudzie i długości, poruszających się w przeciwnych kierunkach.

Punkty przestrzeni, w których następuje całkowite wygaszenie drgań, nazywamy węzłami, a punkty, w których następuje maksymalne wzmocnienie drgań — strzałkami.

Na obu końcach drgąjącej struny (w miejscach umocowania) powstają węzły.

Na końcach otwartej rurki wypełnionej drgającym powietrzem powstają strzałki.

Dźwięki

Zakres słyszalności ucha człowieka obejmuje dźwięki o częstotliwości od 20 Hz do 20 kHz. Ultradźwięki to dźwięki o częstotliwości powyżej 20 kHz, a infradźwięki — poniżej 20 Hz. Wysokość dźwięku rośnie wraz ze wzrostem jego częstotliwości.

Odległość pomiędzy dźwiękami o częstotliwościach f i 2f nazywa się w muzyce oktawą. Dźwięki harmoniczne

Dźwięki o częstotliwości równej całkowitej wielokrotności częstotliwości danego dźwięku.