8328607523

Adam Mickiewicz, Dobranoc Cyprian Norwid, łV Weronie	•/ określa rodzaj liryki, sytuację liryczną, kreację podmiotu lirycznego, nadawcy itp. •f formułuje hipotezę interpretacyjną •ó rozpoznaje gatunek literacki i jego związek z charakterem utworu •f określa funkcje środków artystycznych - porównuje obraz miłości w utworach romantycznych i w nawiązujących do nich wierszach poetów współczesnych (np. z podręcznika)
5. Wobec natury. Adam Mickiewicz, Sonety krymskie Juliusz Słowacki, Rozłączenie Adam Mickiewicz, [Nad wodą wielką i czystą...]	-    na podstawie poznanych utworów wymienia ulubione pejzaże romantyków (step, morze, góry) -    przedstawia poetycką topografię romantyków: Orient (np. Krym), góry (np. Alpy wraz z jeziorem Leman, góry na Krymie) itp. -    na podstawie znanych utworów opisuje krajobrazy, wskazując, na jakie cechy i motywy romantycy zwracali szczególną uwagę (np. burza, wiatr, zachód słońca, gwiazdy) -    wskazuje symboliczne sensy i wartości związane z krajobrazem romantycznym (egzotyczność, magiczność, objawienie, wzniosłość, wolność, obecność Boga, przeznaczenie, przechodzenie na „drugą stronę” itp.) -    przedstawia podróż jako nieodłączny element biografii romantycznej -    na podstawie utworów literackich i dzieł malarskich przytacza różne ujęcia motywu bohatera w drodze, np.: pielgrzym, tułacz, żeglarz. Kozak pędzący na koniu po stepie, podróżnik wspinający się na szczyty -    określa, kim jest podmiot liryczny Sonetów krymskich (podróżnik, pielgrzym, tułacz, ale także filozof i kontemplujący artysta), wykorzystując kontekst biograficzny (podróż Mickiewicza na Krym) -    w kreacji podmiotu lirycznego Sonetów krymskich wskazuje cechy bohatera romantycznego -    analizuje wybrane sonety, m.in. ■ó dostrzega zmiany w obrębie gatunku •ó wskazuje charakterystyczne środki artystyczne i określa ich funkcje •ó komentuje funkcje orientalizmów -    interpretuje wiersz Rozłączenie, uwzględniając formę podawczą, kreację nadawcy i adresatki, a także obrazy poetyckie -    interpretuje liryk [Nad wodą wielką i czystą...] •ó określa związek powtórzeń z opisywanym pejzażem •ó określa metaforyczność obrazów poetyckich interpretuje symbolikę wody, odbicia, gromu ■ó interpretuje zakończenie utworu -    porównuje sposób potraktowania motywu otchłani w liryce romantycznej i wierszu współczesnym (np. w Przepaści pana Cogito Zbigniewa Herberta) -    interpretuje wiersz współczesny (Przepaść pana Cogito) w kontekście kulturowym (funkcjonowanie motywu otchłani)	-    omawia filozoficzne podstawy romantycznego widzenia natury (np. filozofia Schellinga) -    w krajobrazach romantycznych dostrzega filozoficzną jedność ducha i materii -    na podstawie analizowanych utworów ukazuje relacje między artystą (poetą romantycznym) a naturą -    dostrzega różnice między przedstawieniem krajobrazu (natury) w Sonetach krymskich i lirykach lozańskich -    interpretuje czytane wiersze, wykorzystując różnorodne konteksty (biograficzne, filozoficzne, malarskie) -    wykorzystuje literaturę przedmiotu (teksty z podręcznika) do pogłębienia interpretacji czytanych utworów romantycznych -    rysuje mapy podróży Mickiewicza, Słowackiego, Norwida i innych postaci romantycznych -    przygotowuje prezentację na temat podróży romantycznych, wykorzystuje różne źródła informacji, w tym Internet -    porównuje sposób wykorzystania symboliki otchłani w poezji romantycznej i wierszu współczesnym (np. w Przepaści pana Cogito Zbigniewa Herberta) -    interpretuje wiersz współczesny (Przepaśćpana Cogito) w kontekście kulturowym i filozoficznym (Pascal, Kartezjusz)
6. ,Ja”. Narodziny indywidualizmu George Byron, Giaur (fragmenty lub całość) Juliusz Słowacki, Beniowski (fragmenty) Juliusz Słowacki, List do matki (fragment) Cyprian Norwid, Marionetki	-    charakteryzuje Giaura jako bohatera romantycznego -    na przykładzie postaci Giaura wyjaśnia, czym jest indywidualizm romantyczny -    na podstawie Giaura określa charakterystyczne cechy powieści poetyckiej (synkretyzm rodzajowy, fragmentaryczność, nastrojowość) -    przedstawia biografię Byrona jako przykład biografii romantycznej (zakres wiadomości z podręcznika) -    wyjaśnia, jakim gatunkiem jest poemat dygresyjny, wymieniając jego cechy oraz wskazując cechy typowe dla utworów romantycznych (tematyka związana z podróżą, luźna kompozycja, ironia) -    określa temat zamieszczonego w podręczniku fragmentu -    określa, kim jest osoba mówiąca w utworze -    wyjaśnia termin „ironia romantyczna" -    interpretuje fragment listu Słowackiego jako przykład epistolografii romantycznej -    wyjaśnia, czym jest indywidualny styl autora lub	-    w pogłębiony sposób charakteryzuje postać Giaura jako bohatera romantycznego -    wyjaśnia terminy: bajronizm, postać bajroniczna -    interpretuje Giaura, wykorzystując wiadomości o biografii autora -    na przykładzie Beniowskiego wskazuje środki służące tworzeniu ironii romantycznej, przede wszystkim dystans romantycznego ,ja” -    w kreacji tytułowego bohatera Beniowskiego rozpoznaje ironiczne potraktowanie konwencji bohatera romantycznego -    odwołując się do konkretnych utworów (lub portretów) przedstawia główne cechy mody romantycznej, odnosząc ją także do stylu bycia -    wyjaśnia, co to znaczy, że ubranie jest tekstem (podaje przykłady mody romantycznej i ubiorów współczesnych) -    pisze recenzję z koncertu muzyki poważnej (np. kompozytora romantycznego) -    na podstawie wiersza Marionetki wskazuje charakterystyczne cechy stylu Norwida

16