8328607531

Adam Mickiewicz, [Gdy tu mój trup...] Cyprian Norwid, Moja piosnka [llj Juliusz Słowacki, Grób Agamemnona, [Szli krzycząc...]	-    interpretuje wiersze romantyczne, określając zawarte w nich koncepcje i wyobrażenia ojczyzny, •S przedstawia zawartą w nich ocenę narodu polskiego •ó wskazuje przesianie (np. apele o przebudowę społeczną i moralne odrodzenie narodu) •f określa funkcje środków artystycznych •S interpretuje motywy tułacza, pielgrzyma, wędrowca -    wyjaśnia, w jaki sposób literatura i sztuka romantyzmu przyczyniły się do przetrwania narodu bez państwa
11. Śpiewnik domowy np.: Casimir Delavigne, Warszawianka Adam Mickiewicz, Pieśń Wajdeloty Cyprian Norwid, Fortepian Szopena	-    dokonuje interpretacji pieśni romantycznych (i pokrewnych gatunków lirycznych), m.in.: •ó określa temat i nastrój utworu •ó wskazuje jego nadawcę, odbiorcę •f wskazuje poetyckie wykładniki rytmiczności omawianych utworów -    wyjaśnia, czym jest wiersz sylabotoniczny, rozpoznaje ten typ wiersza -    na podstawie utworów romantycznych wyjaśnia termin „poezja tyrtejska" -    na podstawie Pieśni Wajdeloty wyjaśnia, jak romantycy pojmowali role poezji -    dokonuje interpretacji Fortepianu Szopena: •f określa kompozycję wiersza, wyodrębnia jego części, określając ich treść •/ charakteryzuje warstwę brzmieniową •S wyjaśnia symbolikę obecnych w wierszu motywów i postaci antycznych, sakralnych, zaczerpniętych z tradycji rodzimej •/ interpretuje cytat: „ideał sięgnął bruku”, podkreślając grę słów (paradoks) ■ó charakteryzuje najważniejsze założenia Norwidowskiej koncepcji sztuki	-    analizuje środki stylistyczne budujące podniosły styl pieśni patriotycznych -    wyjaśnia, dlaczego w romantyzmie odrodziła się koncepcja poety barda i jakie znaczenia wiązały się z tym pojęciem -    analizuje budowę wiersza sylabotonicznego -    na wybranym przykładzie analizuje środki stylistyczne typowe dla utworu tyrtejskiego -    porównuje Norwidowską koncepcję sztuki i artysty (na podstawie Fortepianu Szopena) z koncepcją poezji wieszczów -    wyjaśnia, na czym polega odmienność społecznej i artystycznej postawy Norwida -    w Fortepianie Szopena wskazuje nawiązania biblijne i określa ich funkcję -    interpretuje symbolikę obecnych w wierszu Norwida motywów związanych z muzyką (np. instrumentów) i sztuką (np. dłuto)
12. W ogrodzie Pana Tadeusza. Przewodnik po epopei Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz	-    streszcza utwór, wyodrębniając wątki główne i poboczne, a także dygresje i epizody -    ogólnie określa świat przedstawiony (czas, miejsce, postacie) -    charakteryzuje Pana Tadeusza jako epopeję, dostrzegając też cechy innych gatunków literackich (sielanki, poematu opisowego, komedii, satyry, poematu heroikomicznego) -    charakteryzuje narratora utworu, dostrzegając jego różne oblicza -    w różnych obszarach dzieła wskazuje idealizację obrazu utraconej ojczyzny -    charakteryzuje przedstawiony w Panu Tadeuszu obraz szlachty: •S opisuje mentalność, obyczajowość, styl życia, system wartości szlachty •f opisuje społeczne zróżnicowanie (magnat Horeszko, dwór szlachecki Sopliców, zaścianek Dobrzyńskich) S przedstawia typy szlacheckie ■S formułuje własne opinie i oceny na temat tej warstwy społecznej -    rozpoznaje wiersz trzynastozgłoskowy, wyjaśnia jego funkcję i związek z antycznym heksametrem -    na podstawie konkretnych fragmentów wykazuje opisowość utworu (np. opis dworu i jego otoczenia, stroju, broni, serwisu itp.) -    wskazuje różne opisy przyrody, określając ich funkcję w utworze -    analizuje wybrany opis przyrody, wskazując funkcję Środków stylistycznych (epitety, porównania, personifikacje, antropomorfizacje, onomatopeje i -    charakteryzuje Jacka Soplicę jako bohatera romantycznego -    określa, czym się różni kreacja Jacka Soplicy od wcześniej poznanych bohaterów romantycznych -    interpretuje Inwokację i Epilog, wyjaśniając ich miejsce w kompozycji utworu	-    wskazuje w Panu Tadeuszu elementy romantyczne i pozaromantyczne -    wyjaśnia, jaki wpływ na charakter utworu ma deklaracja: „widzę i opisuję” -    wyjaśnia kluczową rolę powtarzającego się -    przedstawia zawarty w utworze obraz polskiego dworu ziemiańskiego (ostoja polskości) -    na podstawie fragmentów szczegółowo przedstawia obraz życia szlachty ukazany w utworze (gościnność, uczty, potrawy, stroje, polowania, przywiązanie do tradycji, tytuły, procesy sądowe, waleczność, patriotyzm) -    na przykładzie konkretnych fragmentów wykazuje obecność nadrzędnego rytmu natury rządzącego czasem utworu i działaniami bohaterów -    dostrzega i interpretuje idealizację obrazu przyrody (odejście od wierności realiom na rzecz odtworzenia wyższego ładu świata) -    wskazuje relację „dom i świat”, na której oparty jest Świat przedstawiony utworu (cicha wieś litewska -burze historyczne w Europie) -    wnioskuje, dlaczego tytułowym bohaterem Mickiewicz uczynił postać pospolitego młodzieńca, a nie wybitnego bohatera tragicznego -    na podstawie Epilogu przedstawia obraz polskiej emigracji

5