8328607532

13. Poezja wieszczów	- wyjaśnia, na czym polega romantyczna koncepcja	- interpretuje koncepcję poety wieszcza w kontekście
	poety wieszcza i jaka była jej rola w zachowaniu	całokształtu postaw epoki
	tożsamości narodu pozbawionego państwa	- ocenia, jaką rolę odegrało w polskiej kulturze
m.in. wiersze:	- wyjaśnia terminy: tradycja, dziedzictwo, kicz.	brązownictwo wieszczów romantycznych
Juliusz Słowacki,	precyzując ich znaczenia	- interpretuje wiersz Słowackiego, wykorzystując
Testament mój	- wyjaśnia określenie: romantyzm krajowy, podając	konteksty (biograficzny, kulturowy, historycznoliteracki
	nazwiska twórców	ltp.)
	- interpretuje wiersz Słowackiego:	- bada wersyfikację utworu
Cyprian Norwid, [Coś ty	•T wyjaśnia tytuł	- rozpoznaje liinkcję rytmizacji utworu
Alenom zrobił.	•ó określa nadawcę i odbiorcę	- zbiera syntezujące wnioski o specyfice poezji Norwida
Sokratesie...]	•S wskazuje obecne w wierszu toposy (łódź.	(np. wskazuje tendencję do odczytywania znaków w
	sternik, symboliczny pogrzeb poety) i	różnych, pozornie zwyczajnych sytuacjach)
	określa ich funkcję	- na podstawie poznanych utworów określa
	•f określa funkcje apostrof obecnych w	Norwidowską koncepcję jednostki wybitnej i rolę tej
	wierszu	jednostki w postępie ludzkości
	•/ interpretuje przesłanie, jakie poeta zostawił	- interpretuje wiersze współczesne nawiązujące do
	narodowi -    interpretuje wiersz Norwida: S wyjaśnia, kim są przywołane tu postacie i co je łączy S interpretuje funkcję Norwidowskiego przemilczenia •/ interpretuje komentarz Norwida do pośmiertnych losów wielkich ludzi -    w wierszach współczesnych odnajduje próby odbrązowienia pomnikowych postaci romantycznych wieszczów -    wskazuje utwory o charakterze antybrązowniczym (np. Andrzeja Bursy i Tadeusza Różewicza)	motywu romantycznego wieszcza

	II. POZYTYWIZM UCZEŃ:
1. Pozytywiści wobec	- wyjaśnia krótko terminy: pozytywizm, utylitaryzm.	- omawia filozoficzne podstawy epoki (poglądy
przeszłości i	sejentyzm, ewolucjonizm, organicyzm	Comte a, Milla, Spencera)
teraźniejszości	- wyjaśnia, jakie historyczne i polityczne przyczyny	- wyjaśnia symbolikę przeciwstawienia młodzi-starzy w
	wpłynęły na ukształtowanie się programu polskich	artykule Świętochowskiego
	pozytywistów	- krótko charakteryzuje rozwój publicystyki w drugiej
Aleksander	- przedstawia tezy artykułu programowego	połowie XIX w.
Świętochowski. My i wy	Świętochowskiego	- wyjaśnia, na czym polegała ezopowość języka
Piotr Chmielowski,	- wyjaśnia, na czym polega jego polemiczny i	publicystyki pozytywistycznej oraz podaje jej przyczyny
Utylitaryzm tv literaturze	programowy charakter	- wyjaśnia określenie „noc postyczniowa”. odnosząc je
	- nazywa środki retoryczne obecne we fragmentach	do faktów historycznych
	publicystyki pozytywistycznej i określa ich funkcję	- interpretuje metaforykę droai (dążenia) i walki w
Adam Asnyk, Daremne	- wskazuje nowe postawy i idee deklarowane w	czytanych wierszach
żale, Dzisiejszym	publicystyce pozytywistycznej	- określa rolę tradycji powstańczych w twórczości
idealistom	-    wymienia główne punkty programu polskich pozytywistów -    wyjaśnia określenia: praca organiczna i praca u podstaw -    interpretuje wiersze: określa zawarte w nich idee, nadawcę i adresata, przesłanie; wskazuje środki stylistyczne i określa ich funkcje	Tadeusza Konwickiego
2. Naśladowanie	- charakteryzuje pozytywistyczne gatunki	- w czytanych artykułach wskazuje środki stylistyczne
rzeczywistości, czyli o	publicystyczne: felieton, reportaż	służące angażowaniu uwagi czytelnika
stosunku pozytywistów	- w czytanych artykułach wskazuje elementy	- znajduje stylistyczne (językowe) wykładniki humoru,
do realizmu w sztuce	informacyjne i wykładniki funkcji artystycznej	satyry, ironii, sarkazmu (odróżnia te pojęcia)
	- w czytanych tekstach rozpoznaje funkcje językowe:	- analizuje sposoby łączenia w publicystyce Prusa
	informacyjną, impresywną i poetycką	prawdy i fikcji
Bolesław Prus. Kronika	- wyjaśnia, w jaki sposób i w jakim celu Prus ukazał	- pisze artykuł utrzymany w konwencji listu z podróży.
tygodniowa,	w felietonie narodowe cechy Polaków, Francuzów i	w którym porusza różne problemy społeczne i
Wieża paryska.	Niemców	obyczajowe
Henryk Sienkiewicz, List	- przedstawia poglądy Prusa na szanse i możliwości	- charakteryzuje szkic jako jeden z gatunków epickich
z podróży	dziennikarstwa (na podst. fragmentu Kroniki	popularnych w XIX wieku
	tygodniowej)	- analizuje postawę narratora
	- pisze felieton (reportaż) na temat życia szkoły lub	- wskazuje językowe i stylistyczne wykładniki jego
Henryk Sienkiewicz,	innych bliskich mu problemów	stosunku do opisywanej rzeczywistości
Szkice węglem	-    krótko wyjaśnia terminy: realizm, naturalizm, odnosząc je do literatury i malarstwa 2. poł. XIX -    wyjaśnia określenie Stendhala, że powieść ma być „zwierciadłem przechadzającym się po gościńcu” -    wymienia mistrzów powieści realistycznej (na podstawie podręcznika) -    interpretuje Szkice węglem: •/ określa elementy świata przedstawionego •f charakteryzuje bohaterów •ó określa zasadę kompozycyjną utworu •ó wskazuje różne konwencje estetyczne i stylistyczne obecne w utworze (komizm.

6