- WARSZAWA
Faber, A., Mazlish, E. (2002). Jak mówić, żeby dzieci uczyły się w domu i w szkole. Poznań, Media Rodzina
EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza:
Umiejętności:
• Student potrafi rozpoznać wśród podejmowanych przez opiekunów zachowań takie, które można uznać (w świetle współczesnej wiedzy psychologicznej) za optymalne w procesie wspierania dziecka w nauce samokontroli, polegania na sobie, a także rozumienia siebie i świata społecznego
• Student umie reagować na zachowanie dziecka w sposób potencjalnie najbardziej wspierający rozwoj dziecka
• Student umie zaplanować oddziaływania nastawione na wspieranie rozwoju dziecka
• Student umie rozpoznać takie zachowania dziecka, które mogą świadczyć o potrzebie zapewnienia dziecku profesjonalnego wsparcia
Kompetencje społeczne:
• Student ma świadomość ograniczeń własnych kompetencji w zakrsie oceny zdrowia psychicznego dzieci
• Student prezentuje postawę poszanowania autonomii oraz odpowiedzialności za podejmowane przez siebie działania wobec dziecka i jego opiekunów
• Student rozumie znaczenie współpracy z opiekunami i innymi specjalistami w procesie wspierania dzieci w rozwoju
FORMA I WARUNKI ZALICZENIA:
Aktywny udział w ćwiczeniach i dyskusjach na formum grupy, praca w podgrupach, prezentacja zaplanowanych w kilkuosobowych zespołach działań ukierunkowanych na wspieranie rozwoju dziecka
Zajęcia kończą się zaliczeniem
OPRACOWAŁ: mgr Maja Filipiak
DATA, PODPIS: 10.10.2014r.