72
Michał Preeowski
zarządzanie pozostałymi do wykonania zadaniami Pierwotny lifehacking byl silnie zapośredniczony w komputerowo-internetowym środowisku informatyków, a wątek życia (life) należałoby w tym przypadku traktować raczej jako synonim pracy i jej produktywnej organizacji, niż całości procesów tożsamych dla codziennego funkcjonowania człowieka.
Podstawowe idee, jakie przyświecały i przyświecają lifehackingowi, są jednak na tyle uniwersalne, że mógł on znaleźć zastosowanie także w wielu innych ludzkich ak-tywnościach. Przypomnijmy, że Erie S. Raymond definiując postawę hakera, zwraca szczególną uwagę na takie wartości, jak oszczędność czasu i szacunek do niego, podkreślając potęgę twórczego umysłu i należnego mu szacunku: „Aby zachowywać się jak haker, musisz wierzyć, że myślowy czas innych hakerów jest cenny - tak bardzo, że niemal moralnym obowiązkiem jest, abyś dzielił się informacjami, rozwiązywał problemy i rozdawał rozwiązania tak, aby inni hakerzy mogli rozwiązywać nowe problemy zamiast konieczności ciągłego przetwarzania starych”24. W powyższym stwierdzeniu nie ma niczego, co byłoby ekskluzywne dla świata informatyki, komputerów i Sieci. Raymond podkreśla zresztą wprost, że filozofia hakerska nie jest ograniczona do kultury tej grupy, bowiem „są ludzie, którzy stosują postawę hakera w innych zagadnieniach, jak elektronika czy muzyka - w rzeczywistości możesz znaleźć ją na najwyższym poziomie we wszystkich dyscyplinach nauki czy sztuki. [...] Są tacy, którzy twierdzą, że natura hakera jest naprawdę niezależna od konkretnego medium, nad którym on pracuje”2'1. Podobną opinię wyraża Richard M. Stallman, zdaniem którego haking oznacza badanie i przekraczanie granic tego, co jest możliwe, przy jednoczesnym czerpaniu przyjemności z takiej eksploracji26.
Zważywszy, że Dan 0’Brien badał wyspecjalizowanych informatyków z dużym stażem, ich przywiązanie do wartości kultury hakerskiej - w tym przywiązywanie szczególnej wagi do oszczędności czasu - nie powinno dziwić. Podobnie nie powinny zatem dziwić wyniki przeprowadzonych przezeń badań; wydaje się wręcz, że lifehac-king o’brienowski można byłoby bez szkody wpisać ekskluzywnie w kontekst hakin-gu. Dopiero popularyzacja terminu, bardzo silnie związana z uniwersalnym brzmieniem zasad hakerskich, spowodowała, że zjawisko przekroczyło ramy elitarnej kultury środowiskowej i trafiło do kultury masowej.
Zbiegło się to ze wspomnianym już powstaniem i rozwojem serwisów Lifehacker (rys. 2) i Lifehack.org (rys. 3); autorzy pierwszego z nich w swoim akcie założycielskim wprost odwołują się zresztą do Stallmana27. Po przeniknięciu do kultury masowej lifehacking ulega jednak modyfikacjom - kluczowy w badaniu 0’Briena aspekt
C. Doctorow, Rmwing Notes from Life Hacks: Tech Secreis of Overprolific Alpha Geeks, 2004; http://www.craphound.com/lifehackselcon04.txl [8.06.2007j.
24 E.S. Raymond, How To Become A Hacker..., jw.
-5 Tamże
R.M. Stallman, On Hacking..., jw.
Por. G. Trapani, Lifehacker Launclies, 2005; http://www.lifehacker.com/soflware/anno-uncemenls/lifehacker-launches-031()43.php [8.06.2007J.