Prof. dr hab. inż. Józef Gawlik
Politechnika Krakowska
Katedra Inżynierii Procesów Produkcyjnych
RECENZJA
Rozprawy doktorskiej mgr inż. Daniela Gadomskiego nt.: „Metodyka utrzymania ruchu zorientowana na dostępność techniczną środków produkcyjnych” (Maintenance methodic concentrated at technical availability of production means)
Promotor: Prof. dr hab. inż. Edward Chlebus
Podstawa opracowania: pismo W10/41Ć/8/2015, z dnia 26.02.2015 r., Prodziekana Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej.
1. Zakres i charakterystyka rozprawy
Przedstawiona do recenzji rozprawa w j. angielskim obejmuje 127 stron, a w tym: 2 strony spisu treści, 2 strony wykazu skrótów i ich znaczeń, 7 stron spisu literatury (93 pozycje), 3 strony spisu tabel i rysunków, 13 stron załączników. W części zasadniczej praca składa się z 7 rozdziałów. Do rozprawy jest dołączone obszerne (57 stron) streszczenie wersji angielskiej w języku polskim.
Zwraca uwagę wysoki poziom edytorski opiniowanej rozprawy doktorskiej.
We wprowadzeniu Autor przedstawia zwięźle genezę pracy. Myślą przewodnią są wymagania, którym musi sprostać współczesny przemysł, a którymi są, jak stwierdza Autor rozprawy, wysoka produktywność i stabilność procesu wytwarzania. W świetle tych uwarunkowań niezawodność maszyn i urządzeń technologicznych jest jednym z kluczowych elementów wpływających na konkurencyjną pozycję firmy na rynku producentów, bowiem techniczna dostępność parku maszynowego bezpośrednio wpływa na terminowość dostaw wyrobów, a to przekłada się również na wyniki finansowe firmy. Utrzymanie sprawności maszyn i urządzeń technologicznych jest jednym z istotnych elementów sprawnego funkcjonowania przedsiębiorstwa i terminowej realizacji podjętych zadań produkcyjnych.
W świetle tych uwarunkowań wybór tematu rozprawy uznaję za trafny. Wykonanie badań i implementacja wyników w realnych warunkach produkcyjnych nadaje tej rozprawie wydatne walory aplikacyjne.
W analizie literatury (str. 1— str.24) z zakresu rozprawy Doktorant scharakteryzował główne metody i współczesne trendy z zakresu systemów utrzymania sprawności maszyn w warunkach przemysłowych. Dobrą syntezą tej analizy są zestawienia zawarte tab.11 (porównanie różnych metod stosowanych w TPM) oraz w tab.2 i na rys.1 (korzyści z wprowadzenia systemu TPM). Generalnie można stwierdzić, że system TPM sprzyja lepszej organizacji pracy, poprawia stabilność planowania zadań i zasobów dzięki mierzeniu efektywności wprowadzanych zmian.
Należy jednak racjonalnie podejmować określone przedsięwzięcia, bowiem jak słusznie stwierdza mgr D. Gadomski (24): „należy korzystać z tego, co najlepsze w danej koncepcji, w sposób świadomy czerpać z zalet podejść reaktywnych i prewencyjnych. Przykładem może być zamierzone działanie „od awarii do awarii", jeżeli jest to ekonomicznie uzasadnione. Ponadto, metody prewencyjne mogą prowadzić do nieuzasadnionych i wyolbrzymionych wydatków, jeżeli stosowane są „na wyrost". Wykorzystanie nowych technologii pozwala budować coraz to nowsze i bardziej zaawansowane systemy wspomagające. Jednakże, ilość i struktura danych limituje ich poprawne i efektywne użycie".
W omawianych zagadnieniach odnoszę się do oryginału pracy w wersji angielskiej.