Petrologia węgla w rozpoznawaniu węgli koksowych... 101
Rys. 10. Własności koksownicze w zależności od zawartości Cdaf (a), gęstość w zależności od zawartości Cdaf (b), ciepło spalania w zależności od zawartości V6*1 (c) oraz zwięzłość węgli górnośląskich i dolnośląskich (d) według [2]
Fig. 10. Coking properties according to Cdaf content (a), density according to Cdaf content (b), heat of combustion according to Vdaf (c) and density of coals from Upper and Lower Silesian Basins [2]
Jakość węgli rejonu Jastrzębia i szerzej rejonu rybnickiego - ROW, w którym zlokalizowano po II Wojnie Światowej nowe kopalnie węgla kamiennego wzbudzała szerokie zainteresowanie zarówno po stronie geologów i górników, jak i odbiorców, szczególnie koksownictwa. W obszarze Jastrzębia, w którym znajduje się baza zasobowa węgli koksowych o podstawowym znaczeniu dla naszego kraju, pojawiły się węgle koksowe o nieco odmiennych własnościach aniżeli dotychczas użytkowane. Wywołało to pewne reperkusje u producentów koksu i znalazło odbicie nawet w kilku zmianach Polskiej Normy, klasyfikującej węgle na typy. W miejsce węgli ortokoksowych typu 35 wprowadzono podtypy 35.1 oraz 35.2, przy czym ten pierwszy charakteryzował bardziej jakość nowo udostępnionej i eksploatowanej bazy zasobowej (tzw. węgle jastrzębskie), a podtyp 35.2 bardziej odpowiadał klasycznym węglom koksowym dawnego typu 35, wg PN. W następnych latach, w miarę wzrostu produkcji i podaży węgli jastrzębskich oraz wypierania z „rynku” pozostałych pojawiały się kolejne modyfikacje PN, m.in. wprowadzono podtypy 35.2 A oraz 35.2 B.
Na czym polegała różnica pomiędzy tzw. węglami jastrzębskimi a dotychczas stosowanymi do wytwarzania koksu? Otóż sprowadzała się ona zasadniczo do słabszych