8514321470

6 Wiadomości Uniwersyteckie

6 Wiadomości Uniwersyteckie

ponadwymiarowe płalne ze środków finansowych przyznanych przez MEN na działalność dydaktyczną i wynoszą:

Stanowisko	Stawka za 1 godzinę zajęć zrealizowanych na studiach
	dziennych i zaocznych	doktoranckich i podyplomowych
Profesor zwyczajny, profesor nadzwyczajny, profesor kontraktowy	8,10	15,00
Docent, docent kontraktowy, adiunkt posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego	6,90	13,00
Adiunkt posiadający stopień naukowy doktora, starszy wykładowca	6,20	11,00
Asystent, wykładowca, lektor, instruktor, młodszy wykładowca	5,00	9,00

Stawki powyższe stosowane są do godzin ponadwymiarowych po uwzględnieniu przeliczników wynikających z uchwały nr 000-5/2-91 Senatu Akademickiego z dnia 23 stycznia 1991 r. (z późniejszymi zmianami) w sprawie pensów i zasad rozliczania zajęć nauczycieli akademickich.

Wynagrodzenia nauczycieli akademickich za zajęcia ponadwymiarowe wykonane na studiach podyplomowych są finansowane z dochodów Uczelni, pochodzących z opłat słuchaczy za studia podyplomowe.

Nauczyciel akademicki, biorący udział w pracach uczelnianej i wydziałowych komisjach dla doboru kandydatów na I rok studiów dziennych i zaocznych, otrzymuje następujące wynagrodzenie:

1)    za udział w pracach komisji uczelnianej - przy liczbie kandydatów:

do 2000 - 67,00 zł do 4000 - 84,00 zł ponad 4000 - 100,00 zł.

Sekretarz komisji uczelnianej otrzymuje wynagrodzenie wyższe o 50% od stawek wyżej określonych;

2)    za udział w pracach komisji wydziałowych - za każdych 50 kandydatów, którzy przystąpili do egzaminu wstępnego (zaokrąglając liczbę kandydatów do najbliższej wartości podzielonej przez 50):

-    przewodniczący komisji - 15,00 zł

-    członkowie komisji - 6,00 zł

-    sekretarze komisji przy liczbie kandydatów do 50 - 70,00 zł

od 51 do 100- 85,00 zł od 101 do 150- 100,00 zł od 151 do 200 - 120,00 zł od 201 do 400 - 150,00 zł ponad 400 - 190,00 zł.

3)    za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kan

NIEDOSTATEK W DYDAKTYCE

Na Zachodzie studenci nieustannie piszą opracowania na różne tematy. Stanowi to istotną przesłankę uzyskiwania przez nich zaliczeń. U nas testy i zadania rozwiązuje się głównie na wydziałach przyrodniczych Na fakultetach humanistycznych pisuje się mało. Przeważa dyskusja na ćwiczeniach (czasem nad pojedynczym referatem wygłoszonym przez studenta). Wytwarza się w ten sposób werbalną elokwencję, często o „kawiarnianej powierzchowności”. Słowo jest bowiem ważnym momentem w artykulacji myśli. Ale słowo pisane ma nad mówionym niewątpliwą przewagę. Uczy dystansu, precyzji, umiejętności konstruktorskich. Spowalnia myślenie, nadając mu odcień krytyczny. Każe szukać różnych wariantów pojędowo-stylistycznych, planowania tez, porządku wypowiedzi, trafnej i przejrzystej argumentacji. Jednym słowem: dyskusja zachęca do myślenia, pisanie uczy myślenia. I jedno, i drugie jest niezbędne.

dydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości:

- 1,50 zł - sprawdzający pracę;

4)    w przypadku zaistnienia potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez więcej niż dwóch egzaminatorów, ich łączne wyna gród zenie nie może być większe od 3,00 zł;

5)    za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego lub rozmowy kwalifikacyjnej z każdym kandydatem egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości -1,50 zł;

Wynagrodzenie to może być wypłacone tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin lub rozmowę kwalifikacyjną z danego przedmiotu - niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej;

6)    egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej lub wydziałowej komisji rekrutacyjnej otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wyżej wymienionych;

7)    za przeprowadzenie jednego egzaminu praktycznego każdego kandydata członkowie komisji egzaminacyjnej, przeprowadzający sprawdzian z umiejętności praktycznych, otrzymują wynagrodzenie łączne w wysokości 1,50 zł.

Wynagrodzenia nauczycieli akademickich za dodatkową pracę w uczelnianej i wydziałowych komisjach rekrutacyjnych obciążają dochody Uczelni z tytułu opłat wnoszonych przez kandydatów na studia.

Podstawa prawna: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 maja 1994 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich, ze zmianami wynikającymi z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 stycznia 1995 r.

Rektor

Prof. dr hah. Kazimierz Goebel

PIŚMIENNOŚCI

AKADEMICKIEJ

Szkoda, że zlikwidowane zostały dawne spotkania dydaktyczne asystentów, które miały przygotowywać ich do czynności dydaktycznych. Na to miejsce nie stworzono nic lepszego. Zanikło ważne forum kształtowania opinii. A przecież warto zauważyć, że potok werbalnej informacji znacznie dziś się spotęgował. Werbalnej i - co gorsza - „prymitywno-obrazkowej". Leją się te strumienie nietrwałej informacji z agresywnych publikatorów. Na dyskusje coraz mniej zachęt - rozmawia się dziś półsłówkami. Pisanie w ogóle zaczyna zanikać. Tym samym ginie ład myślenia, systematyczność rozumowań, racjonalność i elegancja wypowiedzi. Ta „byłejakośc" odbija się na chaosie naszego życia społecznego, administracji, gospodarki. Warto wTęcz ZALECIĆ asystentom i innym dydaktykom uczelnianym radykalne wzmożenie zadań pisemnych dla studentów UMCS. Czas nagli!

Inż. Erazm Trawiński

Zła relacja

WYKŁADY A EGZAMINY W DYDAKTYCE AKADEMICKIEJ

Zajęcia akademickie są zbyt „przegadane”, a wśród „nadgadatliwości" miejsce centralne zajmują wykłady. Przeznacza się na nie zbyt wiele czasu, są różnej jakości - stąd i dość często są opuszczane. Ilość wykładów należałoby zmniejszyć (mamy dziś przesył książek, czasopism, skryptów) - profesor powinien mieć wykłady w bardzo skróconej formie, głównie po to, aby dowcipnie!, błyskotliwie i mądrze zarysować esencję przedmiotu, wskazać rzeczy ważne, zachęcić do własnych lektur, oceniając piśmiennictwo, wyrazić własne, oryginalne stanowisko w niektórych sprawach, poddać polemice stanowiska kolegów.

Główną rangę dydaktyczną powinny mieć ćwiczenia i konwersatoria. Tych powinno być „po równo": ćwiczeń - aby więcej skłonie studentów do pracy własnej (więcej prac pisemnych!) oraz do dyskusji uczących szybkiego formułowania myśli i celności sądów.

Najważniejszą sprawą powinny być zaś konsultacje i egzaminy. Tu student ma szansę sam na sam spotkać się z profesorem. Egzaminy powinny więc być wliczane do pensum (np. 30 godz.) - aby można było traktować je serio, bez pośpiechu przeprowadzać ze studentem rzetelną rozmowę naukową. Profesorowie powinni główny wysiłek przeżywać w czasie se s j i, nie zaś mordować się z nawałem zajęć w trakcie semestru. Cóż bowiem naprawdę zostaje w pamięci absolwenta uczelni - właśnie egzaminy są czymś najbardziej pamiętnym! Obecnie zaś jest to wręcz gra bież ekonomiczna pracowników nauki. Egzaminy są „obowiązkiem", który trzeba wykonywać poza pensum. Sugestia: byle jak, byle prędzej - jak to z „pracami społecznymi" bywa. Ktoś (ale po co?) celowo zdegradował ten element dydaktyki akademickiej. Pewnie jakiś nieszczęsny urzędniczyna z bywszego systemu totalitarnego. 1 lak „zostało". A teraz znajdz mądrego, który to „odkręci".

Sm.

Obyczaje kadrowe

CURRICULUM VITAE -INSTYTUCJA NIEZNANA

Nieład mechanizmów i polityki kadrowej w polskich placówkach naukowych polega m. in na nieobecności „autobiografii naukowych”, będących szczegółową kroniką rozwoju intelektualnego i działalności pracownika nauki. Pisuje się okresowe sprawozdania, które rozpraszają się i gmą w powodzi papierów w administracji wydziałowej i uczelnianej. Toteż, gdy dochodzi do rutynowych ocen, weryfikacji, przeglądów kadrowych, powstają doraźne i fragmentaryczne zbiory danych, nie dające wglądu w długookresowy rozwój i zaangażowanie pracownika. A ma on przecież swoje okresy rozkwitu i spadku inwencji, ma wieloletnią biografię. To dopiero może być podstawą do rzeczowej i obiektywnej oceny jego przydatności

Należałoby postulować, aby odpowiednia Komisja Senacka opracowała (na podstawie wzorów zachodnich) odpowiedni wzorzec takiego curriculum vitae. a następnie Senat lub władze rektorskie zobowiązały nauczycieli akademickich wszystkich szczebli do skonstruowania i ciągłego uzupełniania takich „autobiografii". Być może, wzmogłoby to aklywność w zakresie wielu zaniedbanych obecnie obszarów aktywności (towarzystwa naukowe, wyjazdy zagraniczne ilp ). Skoro obecnie dorobek pozapublikacyjny nie liczy się i zapada w niepamięć, to i wszelka aktywność na publikowaniu się koncentruje. A przecież me o to tylko chodzi w życiu akademickim.

E. T.