8565557885

Z ŻYCIA SBP 91

nicząca GRK była zapraszana na plenarne posiedzenia ZG i sporadycznie (bo tylko na 4) posiedzenia Prezydium ZG SBP. GKR działała zgodnie ze swym regulaminem zatwierdzonym na Krajowym Zjeździe Delegatów w Toruniu. Nie doszło jedynie — w wyniku trudnej sytuacji finansowej — do zalecanego w par. 14 spotkania GKR z przewodniczącymi okręgowych komisji rewizyjnych.

Podstawą do oceny działalności SBP przez GKR były następujące dokumenty: program działania SBP na 1. 1985-1989, roczne plany pracy, protokóły posiedzeń Prezydium ZG i posiedzeń plenarnych ZG, sprawozdania roczne i sprawozdania ZG SBP za okres 1985-1989 złożone przez sekretarza generalnego, sprawozdania zarządów okręgów i okręgowych komisji rewizyjnych, sprawozdania z prac sekcji, komisjji i zespołów problemowych, sprawozdanie za okres 1985-1989 skarbnika ZG SBP, dokumenty finansowe, w tym również pokontrolne orzeczenia biegłych księgowych za lata 1986 i 1987 oraz protokół kontroli z 2.7.1985 r. i zalecenia pokontrolne Wydziału Spraw Społeczno-Administracyjnych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy.

Istotnymi wydarzeniami w mijającej kadencji ZG SBP były: 40-lecie Dekretu o bibliotekach, 20-lecie Ustawy o Bibliotekach oraz 70-lecie powstania Stowarzyszeenia Bibliotekarzy Polskich. W związku z obchodami tych rocznic odbyło się w wielu okręgach szereg imprez. GKR wysoko ocenia zaangażowanie członków ZG SBP i innych członków Stowarzyszenia (pracujących w zjazdowych komisjach) w merytoryczne i organizacyjne przygotowanie obchodów tych rocznic. Na szczególne podkreślenie zasługuje doprowadzenie do odbycia się IX Zjazdu Bibliotekarzy Polskich (przez długi okres stał on pod znakiem zapytania), ustalenie jego programu merytorycznego oraz opracowanie wniosków z dyskusji w poszczególnych sekcjach zjazdowych.

Podstawowym celem działalności ZG SBP powinna być realizacja, zatwierdzonego na Krajowym Zjeździe Delegatów w Toruniu, Programu działania SBP na lata 19X5-1989 oraz wniosków przyjętych w trakcie dyskusji zjazdowej. Zdaniem GKR sprawozdanie ZG SBP za okres od 16.5.1985 do 15.5.1989 obiektywnie przedstawia realizację planów, które udało się doprowadzić do końca i te działania, które nie przyniosły zamierzonych efektów, oraz podaje powody przesunięcia niektórych zadań do programu nowego Zarządu Głównego.

Obecna kadencja ZG SBP charakteryzowała się powolnym wzrostem liczebności członków: maj 1985 — 10 444 członków, 31.12.1988 — 13 056 członków. Wzrost wynosi więc 2612 osób. Należy jednak dodać, że nie wszystkie dane liczbowe są aktualne. W 1986 r. reaktywowano okręg w Skierniewicach i GKR ocenia to zjawisko pozytywnie. Nadal przeważającą liczbę członków Stowarzyszenia stanowią pracownicy bibliotek publicznych, natomiast pracownicy bibliotek naukowych, szkolnych i fachowych stanowią znikomą, zmniejszającą stale się grupę. Nie udało się pozyskać również pracowników ośrodków informacji naukowej. Aktywność społeczna większości członków jest niewielka, należy znaleźć sposoby dla jej pobudzenia, jak również zaktywizowania młodych adeptów zawodu do działań na rzecz naszego środowiska. Sytuacja ta pozwala przypuszczać, iż werbowani członkowie składają często deklarację przystąpienia do SBP nie z chęci wykazania się aktywnością społeczną i zawodową, lecz w wyniku łagodnej perswazji kierownictwa biblioteki, które w ten sposób podnosi statystykę okręgu, którym zarządza.

Zarząd Główny nie przestrzegał postanowień statutu (par. 33 i 35) i zalecenia Wydziału Spraw Społeczno-Administracyjnych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy dotyczących liczby posiedzeń ZG (raz na kwartał, a 2 razy w roku z przewodniczącymi zarządów okręgów). Odnosi się to do lat 1986 i 1988. W tym samym okresie Prezydium ZG nie przestrzegało regulaminu swego działania, który zobowiązuje do 10 posiedzeń rocznie. Prezydium również nie składało informacji z działalności w czasie między posiedzeniami plenarnymi (par. 37 p. 5 statutu). Równocześnie na początku kadencji zaniechano wydawania Komunikatu ZG (ukazały się tylko 2 numery). Oba te zjawiska miały ujemny wpływ na przekazywanie informacji do okręgów i spowodowały naruszenie więzi środowiskowej. Należy bezwzględnie powrócić do tej formy bieżącej informacji. Komunikat ZG może wpłynąć na zainteresowanie tym, co się robi w komisjach, sekcjach i okręgach, na wymianę doświadczeń i wykorzystanie ciekawszych inicjatyw w pracy własnego okręgu.

Łączność ZG z zarządami okręgów była niewielka. Tylko w 17 zjazdach okręgowych uczestniczyli opiekunowie z ramienia ZG, w tym w 7 okręgach kol. J. Lewicki. Również materiały informacyjne, a zwłaszcza sprawozdania z działalności zarządów okręgów i okręgowych komisji