14
W latach 1989-1992 na tym obszarze w okresie wzrostu traw, a więc od maja do sierpnia, zostały przeprowadzone badania terenowe. Terminy badań były związane z przelotem satelity NOAA, który w tym samym czasie obrazował obszar poligonu. O częstotliwości badań terenowych decydowały warunki pogodowe, przede wszystkim brak zachmurzenia (promieniowanie widzialne i długofalowa podczerwień rejestrowane przez AVHRR/NOAA są tłumione przez chmury). To właśnie warunki pogodowe sprawiły, że w ciągu trzech pierwszych lat otrzymano zaledwie 7 zdjęć przydatnych do analizy. W ostatnim roku sytuacja pogodowa nad poligonem okazała się znacznie lepsza, czego rezultatem jest aż 5 dobrej jakości zdjęć satelitarnych.
Na obszarze badawczym zostały wykonane pomiary terenowe w 30 punktach wybranych tak, aby charakteryzowały one w pełni warunki glebowo-roślinne. Najczęściej kilka punktów znajdowało się na obszarze odpowiadającym pikselowi (1,1 km x 1,1 km) zdjęcia NOAA. W każdym punkcie pobrano próbki gleby z głębokości 0-10, 10-20, 20-30 cm w celu określenia wilgotności gleby metodą objętościową. Dla 15 punktów wykonano krzywe pF, przedstawiające zależność pomiędzy siłą wiązania wody w glebie a wilgotnością gleby. Zostały również wykonane pomiary biomasy świeżej poprzez ścięcie i zważenie trawy z powierzchni 1 m2. Po wysuszeniu traw została określona biomasa sucha. Każdorazowo zmierzono również powierzchnię projekcyjną liści urządzeniem LAI-2000 Plant Canopy Analyzer, wysokość roślin oraz w wybranych punktach temperaturę radiacyjną roślin. Jedynie w 1989 r. z powodu braku aparatury wskaźnik projekcyjny liści został określony poprzez wymierzenie powierzchni liści w wybranych próbkach na wybranych powierzchniach.
W latach 1989-1991 na obszarze badawczym zostały wykonane pomiary parametrów meteorologicznych przez pracowników Zakładu Agrometeorologii Akademii Rolniczej w Poznaniu pod kierunkiem Prof. A. Kędziory. Za pomocą automatycznego systemu komputerowego na dwóch stanowiskach oddalonych od siebie około 1 km mierzono w odstępach godzinnych następujące parametry: temperaturę powietrza, ciśnienie pary wodnej, prędkość wiatru (na pięciu poziomach pomiarowych) oraz promieniowanie słoneczne, promieniowanie powierzchni czynnej i gęstość strumienia ciepła glebowego.
Parametry te zostały zmierzone jako wielkość średnia z 60 do 100 pomiarów, wykonanych w ciągu 12-15 minut w odstępach godzinnych. System pomiarowy pozwolił na pomiar temperatury z dokładnością do 0,01°C, pomiar prędkości wiatru z dokładnością do 0,05 ms-1, pomiar promieniowania z dokładnością do 5% i pomiar gęstości strumienia glebowego z dokładnością 5-10%.
W 1992 r. ze względu na brak aparatury wykonano pomiary parametrów meteorologicznych na jednym poziomie (2 m) na stacji przenośnej Enerco 411 przez pracowników Instytutu Geodezji i Kartografii (IGiK-OPOLIS). Odczyt wartości parametrów meteorologicznych odbywał się co pół godziny oraz dodatkowo podczas każdej rejestracji satelitarnej. Pomiar promieniowania wykonywany był z dokładnością 5%, pomiar temperatury powietrza z dokładnością do 0,1 °C, a pomiar prędkości wiatru z dokładnością do 0,5 ms-1. Strumień przepływu ciepła w glebie nie był mierzony tak jak w poprzednich latach, lecz został obliczony za pomocą wyprowadzonej relacji pomiędzy strumieniem różnicowym i temperaturą powietrza (ryc. 5).