WPŁYW RTĘCI NA ŚRODOWISKO 93
ATMOSFERA
Występowanie rtęci w powietrzu jest związane ze stopniem lotności jej związków i temperaturą otoczenia. Ilość odparowanej rtęci podwaja się przy wzroście temperatury o każde 10°C. Lotność związków rtęci maleje w następującej kolejności: Hg > Hg2Cl2 > HgCl2 > HgS > HgO [7].
Rtęć dostaje się do powietrza w postaci pary lub cząstek różnych związków. W atmosferze rtęć metaliczna może podlegać wzajemnemu fizycznemu i chemicznemu oddziaływaniu. Fizycznie może być adsorbowana na różnorodnych substancjach zawartych w powietrzu (frakcja aerozolowa stanowi zaledwie 5% całkowitej rtęci zawartej w powietrzu [1]). Cząsteczki wiążące rtęć mają średnicę mniejszą niż 0,4 mm [8]. W powietrzu atmosferycznym dominuje lotna rtęć elementarna (Hg°) oraz dimetylortęć ((CH3)2Hg). Obie formy mogą powstawać i podlegać dalszej transformacji w wyniku procesów biochemicznych i fotochemicznych. Na powierzchnię lądów opada głównie rtęć w formie utlenionej (Hg2+) [7].
ch„ c2h6
POWIETRZE | |
RYBY i ' |
MIĘCZAK] | j WODA |
OSADY DENNE
HgS
Rys. 1. Procesy przemiany rtęci w środowisku, wg [8]