9515745677

Szczegółowe informacje na temat własnego wkładu pracy zamieszczono w Załączniku nr 4, a oświadczenia współautorów w Załączniku nr 6.

c) Omówienie celu naukowego ww. prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania:

Uzasadnienie podjęcia tematu oraz cel naukowy:

Wskaźnik antropometryczny BMI (Body Mass Index), będący ilorazem masy ciała (kg) i kwadratu wysokości (m²), jest powszechnie wykorzystywany w badaniach populacyjnych do diagnostyki nadwagi i otyłości ze względu na jego stosunkowo niską korelację z wysokością ciała, a wysoką - z procentową zawartością tłuszczu w ciele. Jest on jednak również zależny od masy ciała szczupłego, w tym również od masy mięśniowej. Wskaźnik BMI pozwala na dobrą ocenę relatywnej masy ciała, nie pozwala natomiast na ujawnienie różnic w zawartości tłuszczu i beztłuszczowej masy ciała. Nie pozwala on także na ocenę rozłożenia tkanki tłuszczowej w ciele (12, 15, 27). A nadmierna kumulacja tkanki tłuszczowej - podskórnej i przede wszystkim trzewnej - w okolicy brzusznej, jest czynnikiem związanym z zaburzeniami metabolicznymi i produkcją białek stanu zapalnego, zarówno u dzieci jak i u dorosłych (20). Brzuszny typ dystrybucji tkanki tłuszczowej niesie szczególnie zagrażające zdrowiu konsekwencje. Predysponuje on do wystąpienia cukrzycy typu 2, choroby niedokrwiennej serca, jego przerostu i zwyrodnieniowych zmian mięśniowych, także nadciśnienia, hiperlipidemii, udaru mózgu, nowotworów, kamicy pęcherzyka żółciowego i nerek, ograniczenia wydolności układu oddechowego, stłuszczenia wątroby, zaburzeń w czynności jajników, przebiegu ciąży i porodu czy niektórych chorób skóry (13, 24, 30). Wyniki uzyskane w badaniach Bogolusa Heart Study potwierdziły wyższe ryzyko powikłań kardiometabolicznych wśród dzieci z BMI w normie lub nadwagą, ale charakteryzujących się otyłością typu brzusznego, w porównaniu do dzieci bez nadmiernej kumulacji tłuszczu w okolicy brzusznej (35). Wskaźnikiem antropometrycznym, który w stosunkowo prosty sposób pozwala na oszacowanie brzusznego typu otłuszczenia ciała, a rzadko jest wykorzystywany w badaniach populacyjnych i klinicznych, jest wskaźnik WHtR (waist to height ratio) (2, 32, 16, 17, 41). WHtR jest ilorazem obwodu pasa (cm) i wysokości ciała (cm). Otyłość typu brzusznego klasyfikuje się, gdy obwód pasa przekracza połowę wysokości ciała: WHtR > 0,50 (32). Wskaźnik WHtR dobrze różnicuje dzieci i młodzież z niskim i wysokim poziomem otłuszczenia brzusznego, szacowanym na podstawie absorpcjometrii promieniowania X o

4