9524125051

2. Pakietowa transmisja danych w systemie UMTS

2.1 Koncepcja systemu UMTS

Systemu UMTS oparty jest na technologii GPRS. Do transmisji danych, analogicznie do systemu GPRS wykorzystywane są węzły GGSN oraz SGSN, które tworzą sieć szkieletową opartą na protokole IP. W obrębie sieci za tunelowanie danych użytkowników odpowiedzialny jest protokół GTP. Technologia UMTS wprowadza nowy interfejs radiowy, który zapewnia wydajniejsze wykorzystanie zasobów radiowych, zwiększa przepustowość danych oraz poprawia współczynnik Quality of Service. Kolejną zaletą systemu jest możliwość współpracy ze standardem GSM. Funkcja ta zapewnia poruszającemu się użytkownikowi przeniesienie aktywnego połączenia między sieciami pracującymi w obu standardach bez jego zerwania - handover. Podczas gdy, użytkownik zaloguje się do sieci GSM, może korzystać z większości usług zdefiniowanych w UMTS, niestety niektóre z nich mogą działać z gorszą jakością. Dobra komunikacja między standardami GSM oraz UMTS sprawiła, iż jest on najpopularniejszym rozwiązaniem wykorzystywanym do budowy sieci trzeciej generacji.[3]

Przed rozpoczęciem transmisji pakietowej należy określić następujące parametry: typ protokołu wykorzystywanego podczas transmisji (IP lub PPP- Point-to-Point Protocol), adres stacji ruchomej, który w przypadku protokołu IP przyjmuje postać adresu internetowego IP i może być przydzielony na stałe lub dynamicznie zarówno przez operatora sieci macierzystej jaki i wizytowej. Należy również określić adres punktu dostępu do sieci zewnętrznej, odbiorcę informacji w stacji ruchomej oraz wymagany poziom współczynnika QoS.

Przy założeniu idealnych warunków transmisji, gdy stacja ruchoma znajduje się blisko stacji bazowej oraz przemieszcza się z nieznaczną prędkością, teoretyczna szybkość połączenia z komutacją pakietów może dochodzić do 2 Mb/s. Wraz ze wzrostem szybkości przemieszczania się stacji oraz odległości od niej maleje przepustowość. Przy założeniu, że odległość od stacji bazowej jest mniejsza niż 2 km, a prędkość stacji ruchomej nie przekracza 120 km/h - rzeczywista szybkość transmisji wynosić może 384 kb/s. Natomiast gdy odległość stacji i prędkość jej przemieszczania jest większa szybkość transmisji spada do 144 kb/s.[1,3]

16