9524125060

1. Pakietowa transmisja danych w systemie GSM

1.1 GPRS

Wdrożenie technologii GPRS pozwoliło na rozszerzenie zakresu usług GSM o możliwość transmisji danych w trybie pakietowym. W porównaniu do transmisji z komutacją kanałów tryb ten pozwala zwiększyć efektywność wykorzystania zasobów systemowych. Większą wydajność zapewnia przydzielenie łącza radiowego wyłącznie na żądanie , przez co dane łącze pozostaje zajęte tylko na czas transmisji danych. Dzięki takiemu rozwiązaniu pojedynczy kanał fizyczny może być wykorzystywany przez kilku użytkowników, którzy w różnym czasie korzystają z zasobów systemowych tzn. odbierają lub przesyłają dane.[2]

Kolejnym ważnym aspektem jest fakt, iż kanały fizyczne do nadawania (transmisja „w górę") i odbierania (transmisja „w dół") są wykorzystywane jako niezależne zasoby. Podczas gdy jedna ze szczelin czasowych, która wchodzi w skład pary dupleksowej używana jest przez którąś ze stacji ruchomej do odbierania pakietów w łączu „w dół”, druga szczelina w łączu „w górę” może zostać wykorzystana przez inną stacje do nadawania pakietów. Wprowadzenie w technologii GPRS transmisji wieloszczelinowej, która polega na przydzieleniu abonentowi kilku szczelin czasowych w ramce TDMA, zaowocowało zwiększeniem szybkości transmisji pakietów w porównaniu do sieci GSM. Ponieważ liczba równocześnie obsługiwanych abonentów rośnie wraz ze wzrostem liczby przydzielonych częstotliwości oraz liczby zdefiniowanych szczelin czasowych, ramki TDMA wykorzystuje się do tworzenia ramek wyższego rzędu tzw. wieloramek. Do ramek wyższego rzędu zaliczamy:

•    wieloramki mowy (czas trwania ramki to 120 ms)

•    wieloramki sterujące (czas trwania ramki to 235 ms).

Wieloramki służą do tworzenia superramki, która zawiera 1326 ramek TDMA, czyli 26 ramek mowy lub 51 ramek sterujących. Superramki tworzą następnie hieperramkę. zawierającą 2048 superramek.[7]

6