zębodołowego [3, 35, 59-61, 79], W miejscu podparcia znajduje się oś obrotu protezy. Podczas aktu żucia dochodzi do zagłębiania skrzydeł protezy w błonie śluzowej, która ze względu na mniejszą spoistość ma znacznie większą podatność niż ozębna zębów, na których znajdują się podparcia [3, 13, 33, 35, 51, 56, 59-61, 79], Podatnością w protetyce stomatologicznej określa się zakres ruchomości błony śluzowej i zębów. Ruchomość błony śluzowej wynosi od 0,150 do 1,500 mm, natomiast podatność zębów zawiera się w przedziale od 0,001 do 0,100 mm [7], Ważną rolę w przekazywaniu obciążeń zgryzowych na uzębienie własne odgrywa lokalizacja podparć protez ruchomych na zębach oporowych w stosunku do braku zębowego. Siła żucia, działająca na podparcie zlokalizowane od strony braku zębowego - tzw. bliskie (ryc. 22), powoduje wyważanie zęba na zewnątrz, w kierunku zagłębiania skrzydła protezy, co może doprowadzić do uszkodzenia aparatu zawieszeniowego zęba ze względu na niekorzystne boczne obciążenie zęba filarowego. Dlatego w protezach skrzydłowych zaleca się podparcia oddalone i dalekie (ryc. 23 i 24), które są zlokalizowane w pewnej odległości od braku zębowego.
W przypadku obustronnych braków skrzydłowych można zastosować różne rodzaje ruchomych uzupełnień protetycznych: protezę akrylową niepodpartą - tylko z klamrami jako elementami retencyjnymi, protezę akrylową podpartą z klamrami i elementami podpierającymi - cierniami, klasyczną protezę szkieletową z klamrami i cierniami oraz bezklamrową protezę szkieletową opartą na różnych wariantach łączników pomiędzy
7