9621686023

Dydaktyka

a u wykładowców - 22,4%, otwarcie na dialog -50,8%/ 16,5%, partnerstwo - 21,1%/ 6,2%, poczucie humoru - 45,1% / 39,6%. Jedynie w zakresie taktu i kultury wykładowcy uzyskali lepsze wyniki (47,6%) od nauczycieli ćwiczeniowych (44,1%).

Są to wartości procentowe dalekie od oczekiwań, dalekie od naszych wyobrażeń o postawie nauczycieli akademickich wobec studentów.

Odnosząc uzyskane wyniki badań do poszczególnych kierunków studiów⁹, pragnę zwrócić uwagę, iż najlepszą ocenę wystawili studenci nauczycielom ćwiczeniowym prowadzącym zajęcia na kierunkach humanistycznych.

Te najwyższe oceny dotyczyły: otwarcia na dialog (57,2%), poczucia humoru (51,4%) oraz taktu i kultury (48,4%). Zbliżone i równie wysokie oceny uzyskali także nauczyciele ćwiczeniowi realizujący swoje zajęcia na kierunkach przyrodniczych.

Wśród wykładowców wysokie oceny otrzymali także pracownicy z kierunków humanistycznych.

W grupie wymienionych cech najniższą wartość procentową uzyskała cecha określana jako partnerski stosunek do studentów. Za wystąpieniem tej cechy wśród wykładowców z kierunków przyrodniczych wypowiedziało się tylko 3,6% badanych osób. Z pełną satysfakcją i zadowoleniem należy przyjąć fakt, iż studenci tylko w sporadycznych przypadkach zwracali uwagę na występowanie negatywnych cech zarówno wśród wykładowców jak i nauczycieli prowadzących ćwiczenia. Przykładowo, takie cechy jak arogancja, poniżanie i upokarzanie, ośmieszanie, wytwarzanie atmosfery lęku i strachu nie osiągnęły w żadnym przypadku nawet 20% głosów. W odniesieniu do poszczególnych kierunków studiów najwyższa wartość cechy negatywnej dotyczyła dominacji i została ona przypisana wykładowcom z kierunków przyrodniczych (41,6%).

Przechodząc do syntetyzujących wyników badań nad autorytetem nauczycieli akademickich warto zwrócić uwagę na kolejne zestawienia tabelaryczne.

Tabela 3. Nauczyciele akademiccy darzeni szczególnym uznaniem i szacunkiem

Lp.	Wyszczególnienie	L.	•/.
1.	Większość nauczycieli	93	9.5
2.	Część nauczycieli	1492	50.2
3.	Tylko sporadyczne przypadki	376	38.4
4.	Brak takich nauczycieli	18	1.8

Dane zamieszczone w tabeli 3. wskazują, iż najwięcej studentów dostrzega autorytet u części swoich nauczycieli akademickich (50,2%). Na autorytet dostrzegany u większości nauczycieli zwróciło uwagę jedynie 9,5% studentów.

Warto zauważyć, że wyniki tych opinii w odniesieniu do pracowników z poszczególnych kierunków były dosyć wyrównane. Zwróćmy teraz uwagę na cechy, jakie zostały wymienione i przypisane przez studentów tym nauczycielom akademickim, którzy pragnęliby pretendować do miana osoby z wysokim autorytetem. Nauczyciel taki winien być: „wymagający ale i sprawiedliwy, wyrozumiały, motywujący ciekawymi wiadomościami, kompetentny, miły, inteligentny, mądry, życiowy, o dużym dorobku naukowym, wierzący w to, co robi, zarażający entuzjazmem, kulturalny, życzliwy, kontaktowy, ktoś z kim można o wszystkim porozmawiać, konkretny, jasno ustalający wymagania i nie zmieniający ich, komunikatywny, o otwartej postawie, odpowiedzialny, wzbudzający zaufanie, mający szacunek dla studenta i ich zdania, będący specjalistą w swej dziedzinie, chętnie udzielający pomocy, lubiący to, co robi, mający świadomość, że jego przedmiot nie jest najważniejszy, mający poczucie humoru, zachowujący dystans, nie będący obojętnym w sprawach studenta, potrafiący przekazać wiedzę, chcący dla studenta jak najlepiej, traktujący wszystkich na równi, nie wyśmiewający, konsekwentny, uporządkowany, oczytany, nie czytający z kartki, wykorzystujący nowoczesne metody przekazywania wiedzy, przykładający się do zajęć, wymagający tego, co zadaje, rzeczowy, otwarty na dialog, posiadający wysoką kulturę osobistą, nie wywyższający się, traktujący każdego studenta indywi-

Konspekt nr 2/2007 (29)