6 Czynności krtani.
krtani, w kierunku od przodu ku tyłowi. Mięśnie te są przymocowane do bocznych ścianek krtani zapomocą błonek. Rozsuwając je lub zbliżając, możemy zwiększać, zmniejszać lub zupełnie zamykać znajdujący się między niemi otwór, tak, jak naprzykład, zapomocą odpowiednich ruchów warg możemy otwierać lub zamykać usta.
Odróżniać należy cztery podstawowe położenia wiązadeł głosowych: 1) położenie zwarte, przy którem wiązadła głosowe mocno się z sobą stykają, tak że szczelina międzywiąza-dłowa (głośna) jest zamknięta zupełnie, 2) położenie zsunięte, przy którem wiązadła głosowo zlekka się z sobą stykają i, ulegając naporowi cisnącego się wydechu, wchodzą w ruch prawidłowego drgania, 3) położenie szczelinowe, przy którem między wiązadłami głosowemi wytwarza się szczelina, i 4) położenie otwarte, przy którem wiązadła głosowe są szeroko rozwarte, jak podczas milczenia przy swobodnem oddychaniu.
Położenie, jakie nadajemy wiązadłom głosowym podczas milczenia przy swobodnem oddychaniu tak samo, jak i układanie się innych narządów mowy w podobnych warunkach, nazywamy położeniem biernem; położenie zaś, które jest zmianą położenia biernego, potrzebną do ■wytwarzania określonych właściwości fonetycznych głosek, nazywa się położeniem czynił e m. Położenie bierne, wprawdzie także wpływa we właściwy sobie sposób na wartość fonetyczną głosek i jest wskutek tego pośrednio również położeniem czynnem, ale ponieważ towarzyszy także stanom milczenia, czyli stanom biernego zachowywania się narządów mowy, więc, w przeciwstawieniu do wszelkich innycli układów, nazywa się położeniem biernem.
Z czterech opisanych wyżej położeń wiązadeł głosowych biernem jest położenie otwarte, wszystkie zaś inne są odmianami położenia czynnego.
Przy położeniu otwartem (biernem) wydech przepływna przez krtań swrobodnie i nie napiera na wiązadła głosowre, nie