9679385849

Gazeta AMC, nr 5/2014

Ważne jest, aby oceniać efekty kształcenia

Jesteśmy w trakcie reformy studiów lekarskich dostosowujących je do zniesienia stażu podyplomowego. Jak to przebiega w naszej Uczelni?

Rzeczywiście zmiany są w toku. Aktualnie na Wydziale Lekarskim zmienionym programem uczą się studenci I i II roku. Studenci IV roku i starsi będą więc jeszcze mieli staż podyplomowy.

Trzeba szczerze powiedzieć, że ta reforma dydaktyki od samego początku budziła wątpliwości, które podnosili wszyscy rektorzy. Miałaby ona szansę powodzenia, gdyby towarzyszyły jej odpowiednio wysokie nakłady finansowe. Tak naprawdę problemem jest VI rok studiów, bo w założeniu miał być bardziej praktyczny. Student miał większość czasu spędzać przy łóżku chorego, wykonując realne czynności lekarskie. Po VI roku czeka go końcowy egzamin lekarski (LEK) i nie ma już być rocznego stażu podyplomowego. Tak więc nie ma mowy o żadnym skróceniu okresu studiów. Te nadal będą trwały 6 lat i na tym VI roku student nie będzie miał żadnych uprawnień lekarza-stażysty. Nadal będzie studentem i wszystkie czynności będzie wykonywał pod nadzorem i kontrolą nauczyciela akademickiego. W reformie chodzi więc o większe upraktycznienie studiów kosztem pewnej redukcji zajęć nieklinicznych i to należy uznać za dobry pomysł. Wychodzi to naprzeciw zgłaszanym postulatom studenckim. Ale upraktycznienie studiów, szczególnie prowadzenie zajęć na VI roku w bardzo małych grupach, spowoduje znaczący wzrost kosztów. Ponadto aby ten rok miał sens, to wszyscy studenci powinni przejść przez szkolenie na symulatorach i tam nauczyć się wykonywania podstawowych procedur. Zanim pójdą do pacjentów powinni też zdać egzaminy praktyczne na symulatorach. Na to potrzeba pieniędzy, których na dzień dzisiejszy nie ma! Trzeba zwrócić uwagę, że pieniądze, które zostaną zaoszczędzone z tytułu li-

Z rektorem prof. Januszem Morysiem rozmawia prof. Wiesław Makarewicz, redaktor Gazety AMG (cz. 2) kwidacji stażu, nie zasilą budżetów uczelni, bo pochodzą z zupełnie innego źródła. Nie ma w tym względzie żadnych przepisów ani regulacji prawnych. Tak więc uczelnie nie mają jakichkolwiek gwarancji, że otrzymają zwrot poniesionych na to kształcenie kosztów. Zapewne więc skończy się tym, że wielkość grup na zajęciach klinicznych na VI roku nie ulegnie zmniejszeniu (obecnie 4-6 studentów) i całą reforma sprowadzi się de facto do likwidacji stażu! Dlatego tak bardzo usilnie zabiegamy o utworzenie jednostek oferujących symulacje medyczne. Został uruchomiony Zakład Prewencji i Dydaktyki, wyposażony w symulatory, który będzie kształcił studentów II roku, tak aby mogli wejść na propedeutykę pediatrii już przygotowani i ze znajomością badania fizykalnego. W nauczaniu anatomii już wprowadziłem zajęcia praktyczne na modelach (manekinach), podczas których studenci uczą się cewnikowania z wykorzystaniem posiadanej wiedzy anatomicznej. Wykonują nakłucie lędźwiowe, otoskopię, oftalmoskopię, osłuchiwa-nie płuc i serca. Staramy się już od I roku wprowadzać studenta w działania praktyczne. Ma to pokazać, że nauka anatomii umożliwia praktyczne działania i czynności kliniczne. Wykorzystujemy w tym celu także aparat USG. To nauczanie na symulatorach powinno być zintensyfikowane na IV i V roku, a zakończone po V roku egzaminem praktycznym zdawanym na symulatorach. Wtedy studenci będą naprawdę dobrze przygotowani do właściwego zrealizowania programu zajęć klinicznych przewidzianego dla VI roku.

Podkreśla się potrzebę zwrócenia większej uwagi na jakość kształcenia i tworzenia systemu zapewniającego utrzymywanie określonego poziomu. Wymaga to odpowiedniego oprogramowania informatycznego. Jak to wygląda w naszej Uczelni?

Jesteśmy dopiero na początku tworzenia procesu monitoringu jakości kształcenia, który na zasadzie zwrotnej będzie sty-