2.4. Zbiorowisko Acer pseudoplatanus-Fraxinus excelsior (tabela 19)
Stanowisko systematyczne
W opracowaniach fitosocjologicznych z terenu regla dolnego polskich Karpat jest niewiele wzmianek na temat lasów jaworowo-jesionowych. Fraxinus excelsior jest gatunkiem często spotykanym w piętrze pogórza, a w podgórskim łęgu jesionowym Carici remotae-Fraxinetum jest nawet głównym gatunkiem panującym w drzewostanie [Matuszkiewicz 2001]. W obrębie regla dolnego w Karpatach gatunek ten jest spotykany jako domieszka w Alnetum incanae oraz w żyznych postaciach buczyny karpackiej, przy czym jest on częstszym elementem we wschodniokarpackiej odmianie tego zespołu, niż zachodniokarpackiej [Dzwonko 1986]. Charakterystykę fitosocjologiczną lasów jaworowo-jesionowych w Beskidzie Śląskim przedstawili Holeksa i Wilczek [1992].
Informacje o znaczącym udziale jesionu w lasach regla dolnego znajdujemy w niektórych opracowaniach dotyczących lasów sudeckich, a mianowicie z Gór Opawskich [Kuczyńska 1973], Gór Sowich [Pender 1975] oraz Gór Kamiennych [Kuczyńska, Macicka 1984]. Interesujący nas gatunek występuje tam zarówno w buczynie sudeckiej, jak również w zespole Lunario-Aceretum.
W Europie, w Niemczech Fraxinus excelsior tworzy własne zbiorowiska rozwijające się na dużych powierzchniach w piętrze pogórza i w reglu dolnym. Są to na przykład Aceri-Fraxinetum i Fraxino-Aceretum opisane z przedgórza Alp [Ellenberg 1986], które są przywiązane do wilgotnych, humusowych gleb. Interesujące nas lasy znane są również z terenu Czech i Słowacji pod nazwą Mercuriali-Fraxinetum [Husowa 1981, Fajmonova 1985 za Holeksa, Wilczek l.c.] oraz Aceri-Fraxinetum, Fraxino-Aceretum [Michalko i in. 1987].
Rozmieszczenie i warunki siedliskowe
Zdjęcia fitosocjologiczne zbiorowiska Acer pseudoplatanus-Fraxinus excelsior zostały wykonane na terenie lasów państwowych oraz lasów gromadzkich, na wysokości od 365 do 650 m n.p.m., w terenie na stokach o nachyleniu od 5 do 35‘ lub na wypłaszczeniach u podstawy wzniesień.
- 100-