klimatycznych posiadają najwyższy potencjał biologicznie aktywnych związków. W pierwszym roku badań zostało wytypowanych 14 gatunków warzyw pochodzących z gospodarstw rolnych produkujących na rynek, jak i zakładów przetwórczych. Badaniami objęto między innymi sprawdzone odmiany towarowe, zalecane przez służby kontraktacyjne zakładów Hortino w Leżajsku. W następnych latach wymagana jest kontynuacja badań nad pozostałymi gatunkami warzyw, ale równocześnie założenie plantacji doświadczalnych z odmianami tych gatunków, które wykazały się najwyższą aktywnością związków biologicznie aktywnych w pierwszym roku badań.
Parametry barwy, badanych gatunkach warzyw
Świeżo dostarczony materiał badawczy został poddany procedurze przygotowania próbek do analiz. Proces przygotowania próbek polegał na myciu i oddzieleniu części próby do oznaczeń na świeżym materiale (sucha masa, pH, vit. C, barwa, azotany), pozostała część materiału badawczego była zabezpieczana poprzez liofilizację. Barwa warzyw oznaczana była za pomocą kolorymetru Hunter Lab w świetle odbitym w zakresie 400 - 700 nm wykorzystując skalę CIE L*a*b* Parametr a* dodatni określa ilość barwy czerwonej, ujemny - zielonej. Parametr b* dodani określa ilość barwy żółtej, ujemny ilość barwy niebieskiej. Parametr L* przyjmuje wartość od 0 (czarna) do 100 (biała. Barwa warzyw oznaczana była w stanie świeżym, po procesie blanszowania w wodzie jak i blanszowania w parze wodnej. Przy czym ustaloną formą warzyw do procesu blanszowania była kostka, a przyjęty czas blanszowania wynosił 3 minuty dla wody i 2 minuty dla pary. Ze względu na zakładany pilotażowy charakter badań, który obejmował szeroki wachlarz badanych gatunków warzyw i małą liczbę odmian w obszarze gatunku trudno jest przeprowadzić obliczenia zależności statystycznych. Jednak na podstawie obserwacji uzyskanych wyników (tabela 1) można stwierdzić, że obserwowany poziom zmian barwy warzyw uzależniony był od sposobu obróbki termicznej. W każdym przypadku obróbka termiczna powodowała zmianę barwy w porównaniu do próbki warzyw a świeżego. Oraz tych zmian nasilał się w przypadku blanszowania w wodzie, był nieco mniejszy w przypadku użycia pary. I tak proces blanszowania najmniej przyczynił się do zmiany barwy cukinii, patisona, brukselki marchwi i selera. W wymienionych gatunkach zmiany parametrów oceny były niewielkie. Natomiast wśród warzyw u których zaobserwowane wyraźniejsze zmiany zabarwienia podczas