9988996242

18

Rysunek 2.1. Powierzchnia uprawy kukurydzy na ziarno, kiszonkę i zielonkę oraz ogółem w Polsce w latach 1990-2008 (GUS 2009)

zakiszaniem. Jak wynika z wielu prac badawczych, w celu lepszego przyswajania poszczególnych składników odżywczych powinno się dążyć do uzyskania dość krótkiej sieczki i jak największego stopnia rozdrobnienia ziaren kukurydzy. To właśnie uszkodzenie okrywy owocowo-nasiennej oraz większe rozdrobnienie łodyg i liści powodują, że białko surowe jako składnik energetyczny podlega bardziej efektywnemu procesowi syntezy przez mikroorganizmy żwacza i, podobnie jak w przypadku skrobi, jego wartość energetyczna może być lepiej wykorzystana przez krowę. Zwiększenie dostępności składników odżywczych przez rozdrobnienie roślin wzmaga jednocześnie szybkość trawienia u przeżuwaczy. Czynniki te potęgują się wraz ze zmniejszaniem się rozmiaru cząstek roślin, które wynikają z teoretycznej długości cięcia, ustalanej za pomocą odpowiednich nastaw maszyny (Michalski 1997, Bal 1998, Shaver 2004).

Dla właściwego przebiegu trawienia wielkość cząstek paszy nie powinna być jednak nadmiernie zmniejszana. Po pierwsze - mniejsze bowiem cząstki są krócej przeżuwane, skutkiem czego wytwarzana jest mniejsza ilość śliny biorącej udział w trawieniu, a po drugie - utrzymują się one krócej w żwaczu, przez co w mniejszym stopniu są dostępne dla mikroorganizmów fermentacyjnych, które występują w środowisku żwacza. Jak podają Schwab i in. (2002), całkowita strawność włókna neutralno-detergentowego NDF jest mniejsza dla drobnej sieczki niż dla gruboziarnistej lub niepoddanej rozdrabnianiu. Chociaż strawność skrobi była większa dla sieczki rozdrabnianej niż dla nierozdrobnionej, zaleca on stosowanie większych długości cięcia (22 mm) oraz rozdrabnianie (docina-