Stoner, Wanker „Kierowanie”, rozdział 15 „Przywództwo”

Tusia - [e-mail]

Przywództwo - proces kierowania i wpływania na związaną z zadaniami działalność członków grupy.

Wnioski z definicji:

° przywództwo musi się wiązać z innymi ludźmi

° wiąże się z nierównym podziałem władzy

° przywódcy mogą też wpływać na podwładnych

Źródła władzy

→ władza nagradzania

→ władza wymuszania

→ władza z mocy prawa

→ władza odniesienia

→ władza ekspercka

Im większą ilością źródeł władzy kierownik dysponuje, tym większe ma możliwości skutecznego przewodzenia.

Funkcje przywódcze

Kierownik musi pełnić dwie główne funkcje:

* związane z zadaniem - wskazywanie rozwiązań, dostarczanie informacji i przedstawianie opinii

* związane z utrzymaniem grupy (społeczne) - wszystko to co harmonizuje funkcjonowanie grupy - przyznawanie racji lub mówienie komplementów, pośrednictwo w sporach, czy protokołowanie dyskusji w grupie

Najskuteczniejsze grupy mają następujący podział przywództwa - jedna osoba pełni funkcje związane z zadaniem (zazwyczaj kierownik), inny członek grupy funkcję społeczną.

Uwarunkowania wyboru stylu przywództwa - Tannenbaum i Schmidt

Przed wyborem stylu przywództwa kierownik powinien rozważyć:

♦ siły tkwiące w nim samym - przeszłość kierownika i jego wiedza, wartości, doświadczenia

♦ siły tkwiące w podwładnych - może dopuścić do większego uczestnictwa i swobody, jeżeli:

→ pragną swobody i niezależności działani

→ chcą przyjmować odpowiedzialność za podejmowanie decyzji

→ identyfikują się z celami organizacji

→ mają dostateczną wiedzę i doświadczenie
→ mają taki doświadczenie z poprzednim przełożonym, że oczekują uczestniczącego stylu kierowania

♦ siły tkwiące w sytuacji

→ styl preferowany w organizacji

→ konkretna grupa robocza

→ istota zadań grupy roboczej

→ presja czasu

→ czynniki środowiskowe

Czynniki wpływające na skuteczność przywództwa

Czynnikami wpływającymi na skuteczność przywódcy są:

• jego osobowość, doświadczenia i oczekiwania

• oczekiwania i zachowania podwładnych

• wymagania zadnia

• kultura i zasady postępowania organizacji

• oczekiwania i zachowania kolegów

Przyszłość teorii przywództwa

Nowsze podejścia:

Teoria społecznego uczenia się - modyfikacji zachowań

Skupia uwagę na sposobach wpływania przez przywódców na zachowania podwładnych przez dawanie nagród, udzielanie kar oraz powodowanie sytuacji które prowadzą do pożądanych lub niepożądanych działań podwładnych. Ogranicznikami wpływu przywódców są czas, zasoby, wymagania zadania, oraz siła oddziaływania przełożonych kierownika.

Na tej teorii powstała książka Blancharda i Johnsona „Minutowy kierownik” - autorzy proponują w niej proste i szybkie procedury informowania podwładnych o ich efektywności oraz podobne wskazówki dotyczące wyznaczani i utrzymywania celów.

Samokierujące się grupy Finkelstein i Newman

Pracownicy dobrani z różnych specjalności, do pracy nad złożonymi projektami tworzą samodzielną grupę i sami sobą kierują. Kierownictwo uczestniczące. role przywódcze pomocnika, współpracownika i koordynatora są skuteczniejsze od tradycyjnych ról.

Manz i Sims prowadzili badania nad takim kierownictwem. Nazwali ten rodzaj przywództwa „nieprzewodzeniem”. Polega on na pomaganiu grupom, aby przewodziły sobie same w podejmowaniu decyzji i przydzielaniu zasobów

Przywództwo transformacyjne lub charyzmatyczne

Przywódcy charyzmatyczni mają wysoki poziom władzy odniesienia. Przekazują wizją celu wyższego rzędu (transcendentalnego), który zdobywa zaangażowanie i energię zwolenników. Przywódca taki starannie tworzy obraz powodzenia i kompetencji oraz przez własne zachowanie demonstruje uznawane wartości. Wyraża też duże oczekiwania wobec postępowania zwolenników i przekonanie, że je spełnią.

1

Internetowa Baza Pomocy Studentów Psychologii - psychol

www.psychobaza.prv.pl

Odwiedź nas!

---