Aforyzmy, sentencje, cytaty

na każdą okazję

oprac. Anna Wasilewska-Śpioch

www.sentencja.net

Ostatnia aktualizacja e-booka: 1 I 2006

Liczba cytatów: 3337

Achard Marcel (1899-1974)

Mężczyźni zazdrośni są o tych, którzy ich poprzedzili, a kobiety o te, które przyjdą po nich.

Kocha się tylko te kobiety, które się uszczęśliwia.

Miłość istnieje tylko dla tych, którzy o niej myślą.

Z miłością jest jak z masłem. Od czasu do czasu trochę chłodu utrzymuje je w świeżości.

W miłości pragniesz, by ci wierzono; w przyjaźni, by cię rozumiano.

Ludzie wierzą, że aby odnieść sukces, trzeba wstawać wcześnie. Otóż nie - trzeba wstawać
w dobrym humorze.

A jednak istnieje małżeństwo, które sprawia mężczyźnie niekłamaną radość - zaślubiny
jego córki...

Dziś doszło do tego, że jeżeli ktoś nie ulega każdej pokusie, to mówi się o nim, że ma silny
charakter.

Jeśli kobiecie opowiada się coś pod pieczęcią absolutnej tajemnicy, jest się zwykłym
sadystą.

Jest się właściwie wiernym tylko w miłości nieszczęśliwej, gdyż odbiera ona chęć do
rozpoczynania na nowo.

Kariera artysty podobna jest karierze kurtyzany: najpierw dla własnej przyjemności,
później dla przyjemności innych, a w końcu dla pieniędzy.

Każdy autor sztuk komicznych wie, że większość widowni śmieje się, gdy kilku widzów
zacznie rechotać... Cały problem sprowadza się zatem do tego, jak tych kilka osób zmusić
do śmiechu...

Kromka chleba i dwa komplementy całkowicie wystarczą kobiecie, by przeżyć dzień.

Na świecie nie ma nic piękniejszego od pobudzania ludzi do śmiechu.

Acton John Emerich Edward Dalberg, lord (1834-1902)

Władza demoralizuje, a władza absolutna demoralizuje absolutnie.

Adamiecki Karol (1866-1933)

Zastanów się, czy ten, komu się sprzedajesz, pamięta o zasadach eksploatacji. Inaczej
bardzo szybko pójdziesz na złom.

Addison Joseph (1672-1719)

Przyjaźń powiększa szczęście i pomniejsza nieszczęście, podwajając naszą radość, dzieląc
na pół smutek.

Adenauer Konrad (1876-1967)

Historia jest to również suma tego, czego można było uniknąć.

Agrippa von Nettesheim, właśc. Heinrich Cornelius (1486-1535)

Muzyka uspokaja umysł, ułatwia wzlot myśli, a gdy trzeba, pobudza do walki.

Ajschylos, Eschyl (525-456 p.n.e.)

To nie przysięga sprawia, że wierzymy człowiekowi, ale człowiek - że wierzymy przysiędze.

Zwycięzcą jest się tylko jeden dzień.

Alcoforado Mariana (1640-1723)

Miłości! W jakim szaleństwie każesz nam znajdować rozkosz!

Alkman z Sardes, Alkmajon, Alkmeon (VII w. p.n.e.)

Ludzi gubi to, że nie umieją powiązać początku z końcem.

Allen Woody, właśc. Allen Stewart Konigsberg (ur. 1935)

Różnica między seksem i miłością jest taka, że seks rozładowuje napięcie, a miłość je
wywołuje.

Amiel Henri Frédéric (1821-1881)

Uczynić kogoś szczęśliwym to jakby jego życie pomnożyć i pogłębić.

Andersen Hans Christian (1805-1875)

Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną ręką samego Boga.

Andrić Ivo (1892-1975)

Nawet największe pustynie mają swoją wiosnę, choćby najkrótszą i niedostrzegalną.

Nawet dla zmarłych litość jest ciężka i obraźliwa.

Andrzejewski Jerzy (1909-1983)

Miłość jest jak mydło, ubywa jej przy używaniu.

Anouilh Jean (1910-1987)

Najdziwniejsze w miłości od pierwszego wejrzenia: że zdarza się ludziom, którzy widywali
się codziennie od lat.

Lubię rzeczywistość - ona ma smak chleba.

Miłość jest nade wszystko darem z siebie.

Aretino Pietro, właśc. Pietro Bacci (1492-1556)

Kocham Cię i dlatego, że Cię kocham, wolałbym, żebyś mnie nienawidził za to, że mówię Ci
prawdę, niżli adorował za mówienie kłamstw.

Ariosto Ludovico (1474-1533)

Miłość jest jak ziewanie, najczęściej kończy się spaniem.

Arystoteles (384-322 p.n.e.)

Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą naturą.

Muzyka łagodzi obyczaje.

Zdolność doznawania przyjemności jest dowodem siły.

Najszybciej starzeje się wdzięczność.

Gdyby ktoś nad jakąś sprawą stale się zastanawiał, rozstrzygnięcie przeciągnęłoby się w
nieskończoność.

Przyjaciel wszystkich nie jest przyjacielem.

Doskonała przyjaźń rodzi się między dobrymi oraz między tymi, co osiągnęli jednoczący
stopień cnoty.

Nadzieja to sen przebudzonej ludzkości.

Większość ludzi woli doznawać uczuć, niż się nimi wypłacać.

Nie zawsze jest tym samym być dobrym człowiekiem i dobrym obywatelem.

Człowiek jest z natury zwierzęciem politycznym.

Nie chowaj nienawiści po wieczne czasy, ty, który sam nie jesteś wieczny.

Mieć wielu przyjaciół, to nie mieć żadnego.

W biedzie i innych życiowych niepowodzeniach prawdziwi przyjaciele są niezawodną
ucieczką. Młodych powstrzymują od złego, dla starych są pocieszeniem i pomocą w ich
słabości, ludzi w kwiecie wieku zachęcają do szlachetnych czynów.

W obecności przyjaciół ludzie potrafią lepiej myśleć i działać.

Starość nie jest niczym innym, jak tylko powtórzeniem wieku dziecięcego.

Asnyk Adam, pseud. Jan Stożek, kryptonim El...y (1838-1897)

Najszlachetniejsze serce jest to właśnie, które prędzej da się skaleczyć niż samo zadraśnie.

Trzeba z żywymi naprzód iść, po życie sięgać nowe... A nie w uwiędłych laurów liść z
uporem stroić głowę.

Każda epoka ma swe własne cele i zapomina o wczorajszych snach.

Przeszłość nie wraca jak żywe zjawisko, w dawnej postaci - jednak nie umiera; odmienia
tylko miejsce, czas, nazwisko i świeże kształty dla siebie przybiera.

Atwood Margaret (ur. 1939)

Jeśli znajdziesz się w sytuacji, z której nie możesz wyjść z godnością, udawaj, że znalazłeś
się w niej z własnego wyboru.

Augustyn, Aureliusz Augustyn, święty (354-430)

Rozumiej, abyś mógł wierzyć, wierz, abyś mógł rozumieć.

Błądzenie - rzecz ludzka, trwanie w błędzie - diabelska.

Mylę się, więc jestem.

Nie powinniśmy kochać ludzi na tyle, aby dla nich kochać ich występki.

Zaczynaj od rzeczy małych, jeżeli chcesz być wielkim.

Chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór
oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.

Kochaj i rób, co chcesz.

Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko inne jest na właściwym miejscu.

Łzy są kroplami krwi duszy.

Ziemia jest twoim okrętem, nie siedzibą.

Przeciwności są dobrodziejstwem, za pomocą którego Bóg nas doświadcza. Pomyślność jest
darem, za pomocą którego nas pociesza.

Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą.

Śmierć, której ludzie się boją, to jest odłączenie duszy od ciała, natomiast śmierć, której
ludzie się nie boją, a bać powinni, to jest odłączenie od Boga.

Odnaleźć stałość w odczuwanych sprzecznościach - oto jest cel walki z samym sobą.

Czymże więc jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję
wytłumaczyć, nie wiem.

Nie ma rzeczy bardziej pewnej niż to, że umrzemy i mniej pewnej od tego, kiedy to się
stanie.

Austen Jane (1775-1817)

Jakże często szczęście bywa zaprzepaszczone przez zbyt długie przygotowania - głupie
przygotowania!

Auster Paul (ur. 1947)

Rzeczy trzeba brać takimi, jakie są, ludzi takimi, jakimi być powinni.

Bachelard Gaston (1884-1962)

Mieć świadomość tego, że się płonie, to stygnąć.

Bacon Francis, baron of Verulam (1561-1626)

Przyjaźń podwaja radości, a połowę zmniejsza przykrości.

Jeśli góra nie chce przyjść do Mahometa, Mahomet pójdzie do niej.

Odrobina filozofii skłania umysł człowieka ku ateizmowi. Ale prawdziwa głębia filozofii
zwraca umysł ku religii.

Baden-Powell Robert Stephenson Smyth, baron of Giwell (1857-1941)

Życie byłoby miłe, gdyby wszystko było słodkie. I sama sól jest gorzka, ale trochę soli do
potrawy nadaje smak. Trudności są solą życia.

Balcerowicz Leszek (ur. 1947)

Niektórzy uważają, że mogą być za demokracją, ale przeciw kapitalizmowi. To tak, jakby
byli za mlekiem, ale przeciw krowom.

Nauczyłem się patrzeć na politykę okiem przyrodnika, a w przyrodzie są różne okazy.

Balzac Honoré de (1799-1850)

Człowiek uczyni wiele, aby go kochano. Uczyni wszystko, aby mu zazdroszczono.

Kiedy kobieta kocha, przebacza wszystko, nawet zbrodnie; kiedy nie kocha, nie przebacza
niczego, nawet cnót.

W małżeństwie powinno się walczyć bezustannie przeciw potworowi, który pożera
wszystko: przyzwyczajeniu.

Miłość nie daje rozumu głupcom, ale najmędrszych otumania.

Obojętność jest jak lód polarny na biegunach: zabija wszystko.

Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy.

Talent polega na połączeniu siły twórczej ze zdolnością wykonawczą.

Uległość i łagodność są najpotężniejszą bronią kobiety.

Jeśli miłość jest dzieckiem, przywiązanie jest dojrzałym człowiekiem.

Ci, którzy znają miłość w jej bezmiarach, wiedzą, że nie sposób kosztować jej rozkoszy, nie
przyswoiwszy sobie jej cnót.

Człowiek jest mniej nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.

Domy mogą płonąć, majątki popadać w ruinę, ojcowie wracać z podróży, cesarstwa walić
się, cholera pustoszyć miasto, a miłość młodej dziewczyny nie przerywa swego lotu.

Intryga wyższa jest od talentu: z niczego robi coś.

Nie częstotliwość lub gwałtowność uderzeń jest siłą, lecz celność.

Można wszystko przypuszczać i wszystkiego się spodziewać ze strony zakochanej kobiety.

Życie jest jak kuchnia - aby zrobić w niej cokolwiek, trzeba pobrudzić ręce.

Bałucki Michał, pseud. Elpidon, Załęga (1837-1901)

Zazdrość to najważniejszy czynnik miłości.

Bardot Brigitte (ur. 1934)

Najlepsze są prezenty pożyteczne. Na przykład: ja jemu chusteczki do nosa, on mi futro.

Barrie Sir James Matthew (1860-1937)

Nic nie jest właściwie pracą, dopóki nie masz ochoty, by robić coś innego.

Barrymore John, właśc. John Sidney Blythe (1882-1942)

Szczęście wkrada się do środka przez drzwi, które niechcący zostawiłeś otwarte.

Barth Karl (1886-1968)

Radość można osiągnąć tylko wtedy, gdy się drugiemu sprawia radość.

Dobrze jest móc oprzeć się na innych. Nikt nie zniesie życia w samotności.

Baudelaire Charles Pierre (1821-1867)

Praca jest mniej nudna niż zabawa.

W miłości irytujące jest to, że jest ona zbrodnią wymagającą wspólnika.

Życie jest szpitalem, w którym każdy pacjent jest opanowany chęcią zmiany swego łóżka.

Nie należy sądzić, że diabeł kusi jedynie ludzi genialnych. Gardzi zapewne głupcami, ale nie
lekceważy ich pomocy. Przeciwnie, pokłada w nich wielkie nadzieje.

Przebiegłość diabła w tym się najbardziej objawia, że przekonuje ludzi o swoim nieistnieniu.

Bóg jest jedynym bytem, który aby rządzić, nawet nie ma potrzeby istnieć.

Baum Vicki (1888-1960)

Kobieta kochana zawsze odnosi sukces.

Bayle Pierre (1647-1706)

Społeczność łatwiej sobie z tyranią niż z lenistwem poradzi.

Bazyli Wielki, święty (329-379)

Dzieci nie możemy nauczyć miłości: trzeba im ją pokazać.

Beethoven Ludwig van (1770-1827)

Czyż nasza miłość mogłaby istnieć bez ofiary, bez rezygnacji z pragnienia posiadania
wszystkiego?

Muzyka powinna zapalać płomień w sercu mężczyzny i napełniać łzami oczy kobiety.

Należy czynić wszystko najlepiej, jak to możliwe; kochać wolność nade wszystko i nigdy nie
zdradzać prawdy.

Belka Marek (ur. 1952)

Politycy zawodowi, czyli ci, co poza polityką nie mają życia, reagują na smak, zapach
władzy, chciałoby się powiedzieć: na swąd władzy, jak narkoman na heroinę. Jak coś
takiego poczują, to jak psy gończe wyrywają do przodu, tratują wszystko po drodze.

Bentham Jeremy (1748-1832)

Nie z mądrości, lecz z błazeństw naszych przodków powinniśmy się uczyć.

Berent Wacław (1873-1940)

Giną dobre prawdy z braku dobrej obrony.

Bergman Ingmar (ur. 1918)

Im więcej przybywa mi lat, tym częściej rozmyślam o swojej mamie.

Nakręcić film to zorganizować cały kosmos.

Bergson Henri (1859-1951)

Człowiek powinien wkładać tyleż wysiłku w upraszczanie swego życia, ile go daje w
komplikowanie.

Ludzkość kocha dramaty rzeczywiste, a nie wymyślone.

Trwanie to ciągły postęp przeszłości, która wgryza się w przyszłość i nabrzmiewa idąc
naprzód.

Bernanos Georges (1888-1948)

Nadzieja jest ryzykiem, które trzeba podjąć.

Swoją radość można znaleźć w radości innych; to właśnie jest tajemnicą szczęścia.

Bernard z Clairvaux, święty (1091-1153)

Miłość wystarcza sama sobie. Gdy zawładnie jakimś sercem, skupia w sobie wszystkie inne
uczucia. Dusza, która kocha... kocha i nie myśli o niczym innym.

Większa mądrość znajduje się w przyrodzie, aniżeli w książkach.

Miłość jest samowystarczalna: sama siebie zadowala i żyje na swój rachunek. Jest sama dla
siebie zapłatą i nagrodą.

Bernard Tristan, właśc. Paul Bernard (1866-1947)

Jeśli żona śmieje się z twojego żartu, to znaczy, że jedno jest dobre - żart albo żona.

W życiu można liczyć tylko na samego siebie. Ale i tego nie radzę.

Białoszewski Miron (1922-1983)

Nie wymyśli się innego dramatu niż ludzki. Każda sytuacja musi się rozwiązać w psychice.
Fantazja bez tego nijaczeje.

Człowiek w kosmosie czy na kanapie w Wołominie ma tę samą skalę wyobraźni i uczuć.

Bierce Ambrose Gwinnet (1842-1914)

Miłość: chwilowe obłąkanie, na które lekarstwem jest małżeństwo.

Małżeństwo to wspólnota złożona z władcy, władczyni oraz dwóch niewolników, co czyni
razem dwie osoby.

Bierdiajew Nikołaj Aleksandrowicz (1874-1948)

Bóg wymaga od człowieka nie tylko pokory, ale i odwagi.

Człowiek niesie w sobie zupełnie odmienny świat, niezrozumiały do końca dla kogoś
drugiego.

Blake William (1757-1827)

Głupiec nie widzi tego samego drzewa, co mędrzec.

Kto jest wdzięczny za dary, wydaje bujne plony.

Są rzeczy znane i nieznane, a pomiędzy nimi drzwi.

Blanqui Louis Auguste (1805-1881)

Jednostka doskonali się poprzez społeczeństwo, społeczeństwo doskonali się poprzez
jednostkę.

Bloch Augustyn (ur. 1929)

Ekspert to ktoś, kto ma coraz większą wiedzę w coraz mniejszym zakresie, aż wreszcie wie
absolutnie wszystko o niczym.

Boccaccio Giovanni (1313-1375)

Wielu mniema i głosi, że miłość odbiera rozum i ludzi jakoby w głupców zamienia. Zdaje mi
się, że to mniemanie jest mylne. Miłość niszczy prawa i nadaje nowe.

Pragnienie śmierci i obawa przed życiem nie jest bynajmniej rzeczą godną - największą
chwałą jest natomiast stawić czoło grożącym nieszczęściom.

Ze świata każdy ma tyle, ile sam sobie weźmie.

Bohr Niels Henrik David (1885-1962)

Wiedza to władza. Ale niewiedza nie oznacza jeszcze, niestety, braku władzy.

Bojanowski Edmund, święty (1814-1871)

Wszelka dobra dusza jest jako ta świeca, sama się wypali, a drugim przyświeca.

Bonhoeffer Dietrich (1906-1945)

Nic, naprawdę nic nie jest warte życia oprócz miłości.

Borges Jorge Luis (1899-1986)

Bóg stworzył noce, co się zbroją snami i stworzył kształty luster, żeby człowiek wiedział, że
jest tylko odbiciem i marnością. Dlatego sny i lustra niepokoją.

Pojmuję życie, pojmuję świat jako koszmar, ale nie mogę się od niego uwolnić i śnię o nim
nieustannie. I nie mogę dostąpić zbawienia. Jest ono ukryte przed nami. Mimo to nie
poddaję się i odnajduję moje zbawienie w akcie pisania, w ciągłym, rozpaczliwym pisaniu.

Jestem zadziwiony faktem, że istnieję, że ja istnieję w ludzkim ciele, że moje oczy patrzą,
że moje uszy słyszą i tak dalej. Być może wszystko, co napisałem, jest jedynie metaforą,
tylko wariacją na jeden najważniejszy temat: zadziwienie rzeczami.

Moja pamięć jest przede wszystkim pamięcią o książkach. W istocie z trudem przypominam
sobie własne życie.

Zawsze wyobrażałem sobie raj jako bibliotekę; nigdy jako ogród.

Popełniłem najcięższy grzech, jaki człowiek może popełnić. Nie byłem szczęśliwy. Mój
umysł oddawał się wiarołomnym symetriom sztuki, która jest grą błahostek.

Moje życie było encyklopedią błędów.

Jako istota ludzka jestem czymś w rodzaju antologii sprzeczności, gaf, pomyłek, lecz nigdy
nie tracę zmysłu etycznego.

Niech inni chełpią się stronicami, jakie napisali; mnie napawają dumą te, które
przeczytałem.

Moja sława wystarczy, by potępić tę epokę.

Ach te labirynty, ach te symbole! Pod koniec każdego roku obiecuję sobie, że od jutra
porzucę labirynty, tygrysy, sztylety i lustra. Ale cóż mogę na to poradzić, to silniejsze ode
mnie. Zaczynam pisać i oto nagle wyłania się labirynt, tygrys skrada się między wersami,
błyska sztylet, a lustro odbija obraz.

Nie piszę dla elity, która mnie nie obchodzi, ani dla owego platońskiego, pochlebczego
bytu, który jest pseudonimem Mas. Nie ufam żadnej z tych abstrakcji, tak drogiej
demagogom. Piszę dla siebie, dla przyjaciół i po to, by spowolnić bieg czasu.

Zawsze uważałem, że istnieje dobra i zła literatura. Zwrot literatura zaangażowana kojarzy
mi się z określeniem jeździectwo protestanckie.

Idea Boga, bytu mądrego, wszechmocnego i na dodatek miłującego nas, jest jedną z
najśmielszych kreacji literatury fantastycznej.

Ze smutkiem odkrywam, że cale życie strawiłem na myśleniu o tej czy innej kobiecie.
Sądziłem, że widzę krajobrazy, miasta, ale w tle była zawsze jakaś kobieta, niczym ekran
oddzielający mnie od nich.

Lękam się tylko nieśmiertelnej duszy. To mój jedyny lęk.

Dlaczego mam umierać, skoro nigdy tego przedtem nie robiłem? Dlaczego mam popełnić
czyn tak obcy moim przyzwyczajeniom? Czyż wolno mi, w moim wieku, powziąć jakąś
nową decyzję, jaką jest śmierć?

Jeżeli wieczność istnieje, śmierć jest tylko żartem.

Największą wadą zapomnienia jest to, że czasem nosi w sobie pamięć.

Nie znamy przeznaczenia świata, ale wiemy, że każde światłe rozumowanie i sprawiedliwe
działanie wspiera to przeznaczenie, które nigdy nie będzie nam ujawnione.

Wszystko zdarza się po raz pierwszy, ale na modłę wieczności.

Nie ma rajów innych, niż raj utracony.

Czasami przypuszczam, że dobrzy czytelnicy są w jeszcze większym stopniu szczególnymi
łabędziami ciemności niż dobrzy autorzy. Czytanie, w każdym razie, jest czynnością
późniejszą niż pisanie: bardziej zrezygnowaną, bardziej kurtuazyjną, bardziej intelektualną.

Borgese Giuseppe Antonio (1882-1952)

Dzieci czynią człowieka nieśmiertelnym już na ziemi.

Born Max (1882-1970)

Wydaje mi się, że próba natury wytworzenia na tej ziemi istoty myślącej nie powiodła się.

Borowski Tadeusz (1922-1951)

Być poetą - znaczy mówić światu „nie”. Bo tylko to jest poezją: nieustające szukanie.

Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę
pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.

Bosco Jan, święty (1815-1888)

Być radosnym, dobrze czynić i wróblom pozwolić ćwierkać - to najlepsza filozofia.

Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód twego smutku, potrafi sprawić,
że znów wraca radość.

Brandys Kazimierz (1916-2000)

Człowiek jest tym, co potrafi zrobić z tym, co z niego robi otoczenie.

Znam wielu ludzi, którzy mimo świetnych zapowiedzi, niczym pełnotłuste i dobrze
nastawione mleko zwarzyli się lub nie zsiedli. Zastanawiam się, dlaczego. Myślę, że
przyczyną jest niezdolność do wewnętrznej koncentracji na swoim powołaniu. To wymaga
wysiłku. Strasznego wysiłku.

Brat Albert, właśc. Chmielowski Adam Hilary Bernard, święty (1845-1916)

Powinno się być dobrym jak chleb.

Bratny Roman, właśc. Roman Mularczyk (ur. 1921)

W miłości „wierność” jest tak długo, jak długo w uczuciu jest ów czuły przypływ i odpływ
niepewności, podejrzeń... Jak długo człowiek czuje, że nie uwięził do końca w ramionach
tego wroga, jakim jest kochanek. Istnieje, jak długo są dla siebie niebezpieczeństwem i
niepewnością. Wtedy nie ma zdrady, gdy wszystko jest zdradą...

Brecht Bertolt (1898-1956)

Miłość jest pragnieniem, by komuś coś dawać - a nie otrzymywać.

Miłość jest sztuką produkowania czegoś, dzięki możliwościom kogoś innego.

Bałagan uratował już życie tysiącom ludzi. W czasie wojny wystarczyło nieraz najmniejsze
odchylenie od rozkazu, aby człowiek uszedł z życiem.

Brentano Clemens (1778-1842)

Jedynie miłość rozumie tajemnicę: innych obdarować i samemu przy tym stać się bogatym.

Życie może istnieć tylko dzięki miłości.

Bresson Robert (1901-1999)

Należy chcieć wyrazić jak najwięcej, dysponując małym. Tworzyć - to raczej eliminować niż
dodawać.

Breza Tadeusz (1905-1970)

W miłości wszystkie środki są dobre, prócz tych, które prowadzą prosto do celu.

Brodski Josif (1940-1997)

Są większe zbrodnie niż palenie książek. Na przykład to, że się ich nie czyta.

Browne Sir Thomas (1605-1682)

Gdzie życie jest straszniejsze od śmierci, tam większą wartość ma odwaga życia.

Bruno Giordano (1548-1600)

Kto chce poznać największe tajemnice natury, niechaj obserwuje i rozpatruje minima i
maksima, przeciwieństwa i przeciwstawności.

Kto chce w prawidłowy sposób rozumować powinien umieć się odzwyczaić od przyjmowania
czegokolwiek na wiarę.

La Bruyére Jean de (1645-1696)

Czas wzmaga przyjaźń, lecz osłabia miłość!

Kiedy się już uczyniło wszystko, by posiąść kobietę, a skutku to nie odniosło, pozostaje
jeszcze jeden środek - oto trzeba zaprzestać zabiegów; wtedy właśnie sama się o ciebie
upomni.

Trzeba śmiać się, nie czekając na szczęście, bo gotowiśmy umrzeć nie uśmiechnąwszy się
ani razu.

Są dwa sposoby odnoszenia sukcesów w życiu: albo dzięki własnej pracowitości, albo przez
głupotę innych.

Nauka uspokaja, sztuka jest, by denerwować.

Młoda osoba nigdy nie kocha tak bardzo, aby interes albo ambicja nie mogły spotęgować
jej uczuć.

Iluż to dziewczętom tyle tylko przyszło z ich wielkiej urody, że łudziły się nadzieją wielkiej
kariery.

Dwie osoby nie mogą długo pozostać przyjaciółmi, jeżeli nie potrafią sobie nawzajem
przebaczać drobnych przewinień.

Brzozowski Stanisław Leopold, pseud. Adam Czepiel (1878-1911)

Miarą wartości teatru jest jego repertuar stały.

Nasza swoboda sięga tak daleko, ten sam ma kres, co i nasze poczucie odpowiedzialności.

Na pogardę zasługuje tylko ten, kto wie lepiej, a robi gorzej.

Buber Martin (1878-1965)

Kto chce rozmawiać z Bogiem, nie rozmawiając z człowiekiem - tego słowo błądzi.

Buck Pearl Sydenstricker (1892-1973)

Prawdziwa miłość to miłość do kogoś, od kogo nie oczekuje się żadnych korzyści.

Bukowski Charles (1920-1994)

Życie jest tak dobre, jak dobrym pozwalasz mu być.

Intelektualista to człowiek, który mówi o prostych sprawach w trudny sposób. Artysta to
człowiek, który mówi o trudnych sprawach w prosty sposób.

Niektórzy nigdy nie świrują. Ale ich życie musi być okropne.

Lubię siebie. Jestem najlepszą rozrywką jaką mam.

Bunin Iwan Aleksiejewicz (1870-1953)

Piękna kobieta musi zająć drugie miejsce; pierwsze należy się kobiecie kochanej. Ona staje
się panią naszych serc; nim zdamy sobie z tego sprawę, serce nasze popada w niewolę
miłości.

Bunsch Karol (1898-1987)

Kto żyje jak ścigany pies, zawsze oczekuje kopnięcia.

Butler Samuel (1835-1902)

Zakochana para jest jak wschód lub zachód słońca, zjawisko codzienne, ale rzadko
widywane.

Przyjaźń jak pieniądze, łatwiej ją zdobyć niż utrzymać przy sobie.

Kłamstwa uczysz się jak wszystkiego - stopniowo.

Byron George Gordon (1788-1824)

Wielcy ludzie są dumni, mali zarozumiali.

Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.

Sztuka, chwała i wolność przemijają, a przyroda zawsze jest piękna.

Calderon de la Barca Pedro (1600-1681)

Życie odarte z honoru nie jest życiem.

Serce jest astrologiem - zgaduje zawsze prawdę.

Canetti Elias (1905-1994)

Największą krzywdę wyrządzamy temu, kim zajmujemy się bez reszty.

Camőes Luís Vaz de (1525-1580)

Miłość jest to jakieś nie wiadomo co, przychodzące nie wiadomo skąd i nie wiadomo jak i
sprawiające ból nie wiadomo dlaczego.

Camus Albert (1913-1960)

Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato.

Być wolnym to móc nie kłamać.

Zawsze się znajdzie odpowiednia filozofia do braku odwagi.

Altruista to człowiek, który myśli o innych, nie zapominając o sobie.

Jak światło prawda oślepia. Natomiast kłamstwo jest niby piękny zmierzch, co ukazuje
każdy przedmiot w wyrazistym świetle.

Człowiek jest jedynym stworzeniem, które buntuje się przeciwko temu, czym jest.

W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.

Ludzie sądzą, że zrobili dość nie zabijając nikogo. W rzeczywistości żaden człowiek nie
może umierać w spokoju, jeśli nie zrobił wszystkiego co trzeba, aby inni żyli.

Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu, by być silniejszym niż warunki czasu i
życia.

Aby wypełnić ludzkie serce, wystarczy walka prowadząca ku szczytom.

Tak czy inaczej jest się zawsze trochę winnym.

Bóg nie jest niezbędny, żeby stworzyć winę, ani żeby karać. Wystarczą ludzie wspomagani
przez nas samych. Sąd ostateczny jest co dzień.

Człowiek jest bardziej człowiekiem przez swoje milczenie niż przez to, co mówi.

Kochać jakąś istotę to zgadzać się, by starzeć się z nią.

Łatwiej zdobyć sukces, trudniej na niego zasłużyć.

Przyjaciele nie są zainteresowani burzami, które przeżywasz, ale chętnie korzystają z twego
statku.

Nie oczekujcie na sąd ostateczny. On odbywa się co dzień.

Nawet siedząc na ławie oskarżonych, lubimy słychać o sobie.

Wygrywa się zawsze apelując do tego, co w człowieku łatwiejsze, a łatwiejsze jest
pragnienie spokoju. Honor nie obywa się bez wielkich wymagań stawianych sobie i innym.
Jest to oczywiście męczące.

Ale zawsze nadchodzi godzina w historii, kiedy ten, co ośmiela się powiedzieć, że dwa i dwa
to cztery, jest karany śmiercią. I rzecz nie w tym, by wiedzieć, jaka nagroda lub kara czeka
za takie rozumowanie. Rzecz w tym, by wiedzieć, czy dwa i dwa to cztery: tak lub nie.

Capote Truman, właśc. Truman Streckfus Persons (1924-1984)

Młoda generacja ma także dziś respekt dla starości: dla starego wina, starej whisky i
starych mebli.

Carlyle Thomas (1795 -1881)

W śmiechu jest klucz, którym jesteśmy w stanie rozszyfrować całego człowieka.

Naszym głównym celem nie powinno być wypatrywanie tego, co odległe i niewyraźne, lecz
czynienie tego, co leży w zasięgu naszej ręki.

Człowiek żyje, wierząc w coś, a nie rozprawiając i dyskutując o czymś.

Już samo zdrowie jest zwycięstwem.

Któż mnie kocha i zawsze będzie kochać niezmiennie pomimo mych potknięć i całej mej
nędzy? Tylko Ty, Mamo.

Carrel Alexis (1873-1944)

Ci, którzy nie potrafią walczyć ze zmartwieniem, umierają młodo.

Casanova di Seingalt Giovanni Giacomo (1725-1798)

Kiedy się naprawdę kogoś kocha, wierność nie jest żadną zasługą.

Cather Willa Sibert (1873-1947)

Tam, gdzie jest wielka miłość, zawsze zdarzają się cuda.

Cervantes Saavedra Miguel de (1547-1616)

Nieobecność to najpospolitsze lekarstwo na miłość.

Nie bogactwa czynią człowieka szczęśliwym, ale dobre ich używanie.

Cesalpino (Caesalpinus) Andrea (1519-1603)

Nauki są jak rzeki, których wody nieustannie się odnawiają.

Cesbron Gilbert (1913-1979)

Człowiek, któremu się powiodło, to ten, co za własne błędy każe płacić innym.

Chamberlain Arthur Neville (1869-1940)

W wojnach, bez względu na to, która strona będzie się uważała za zwycięzcę, nie ma
wygranych, są tylko przegrani.

Chamfort Nicolas Sébastien, właśc. Sébastien Roch Nicolas, zwany de Chamfort (1741-1794)

Najbardziej straconym dla człowieka jest dzień, w którym się nie śmiał.

Ambicja łatwiej chwyta się małych duszyczek niż dusz wielkich, jak ogień ima się snadniej
strzech niż pałaców.

Fałszywa skromność jest najprzyzwoitszym z kłamstw.

W miłości wszystko jest prawdą, wszystko jest fałszem. Jest to jedyna kwestia, w której nie
można powiedzieć niedorzeczności.

Kobiety prowadzą z mężczyznami wojnę, w której ci mają tę wielką przewagę, że
dziewczyny są po ich stronie.

Spotyka się dziewczyny, które znajdują sposobność do sprzedania się, lecz nie znalazłyby
do oddania.

Trzeba wybierać: albo kochać kobiety, albo je znać.

Chanel Coco, właśc. Gabrielle Chasnel (1883-1971)

Szczęście: ani dobrobyt, ani przyjemność, ani żądza, ani zadowolenie, ani radość - ale
trochę tego wszystkiego naraz.

Gwiazdor to człowiek, który latami pracuje jak opętany, by zyskać popularność, a potem
zakłada ciemne okulary, żeby go nie rozpoznano.

Chaplin Charles Spencer, sir (1889-1977)

Tylko niekochani nienawidzą.

Ci, co rozśmieszają ludzi, cenniejsi są od tych, co każą im płakać.

Kto nigdy nie był dzieckiem, nie może stać się dorosłym.

Ilość głupstw, które dokonuje się z rozsądku jest daleko większa od tych, które się czyni
rzeczywiście z głupoty.

Na cudze błędy patrzymy jak na cudze żony. Mamy z nich więcej radości niż ze swoich
własnych.

Życie widziane z bliska jest tragedią, widziane z daleka - komedią.

Kobieta może uczynić milionerem tylko takiego mężczyznę, który jest miliarderem.

Żal mi czasów niemego filmu. Cóż to była za radość widzieć, jak kobiecie otwierają się usta,
a głosu nie słychać.

Łzy znajdują się na dnie każdego komizmu.

Chateaubriand François-René de (1768-1848)

Miłość jest niepojęta dla tych, co jej nie dzielą.

Charakter duchowy łączy się ze scenami jesiennymi: liście ulatują jak lata nasze, kwiaty
więdną jak nasze godziny, chmury umykają jak nasze złudzenia, światło mierzchnie niczym
rozum nasz, słońce stygnie jak nasze miłości, lód skuwa rzeki na podobieństwo naszego
życia. Cały ten pejzaż w utajony sposób zespala się z naszym losem...

Chejlon (Chilon) ze Sparty (VI w. p.n.e.)

Wybierz raczej stratę niż haniebny zysk, tamta bowiem raz cię zaboli, ten zaś boleć będzie
zawsze.

Chesterton Gilbert Keith (1874 -1936)

Jedną z wad pośpiechu jest to, że zabiera tak dużo czasu!

Uczciwy biedak może czasem zapomnieć o własnym ubóstwie. Uczciwy bogacz nigdy nie
zapomina, że jest bogaty.

Łatwo dostrzec górną granicę dobra, nikogo jednak nie powstrzyma dolna granica zła, bo
jej w ogóle nie ma. Droga schodzi coraz niżej i niżej.

Chevalier Maurice, właśc. Maurice Edouard Saint-Léon Chevalier (1888-1972)

Kobietę trzeba kochać w każdym wieku - zwłaszcza w dwudziestym.

Chmielecki Witold, pseud. Feliks W. Kres (ur. 1966)

Rzeczy nazwane trafiają do świadomości, podczas gdy cała nasza wiedza intuicyjna błąka
się gdzieś w katakumbach umysłu, a tam tylko cisza i mrok.

Choromański Michał (1904-1972)

Kobieta oddaje się tylko temu, którego nie kocha.

Najdłużej kochamy tych, co nas porzucają.

Christie Dame Agatha (1891-1976)

Czyniąc dobrze, siejesz niewdzięczność!

Przypadek jest najlepszym detektywem.

Stare grzechy mają długie cienie.

Najlepszym mężem jest archeolog - im starsza żona, tym bardziej się nią interesuje.

Skoro nie możesz prowadzić pociągu, zostań smarowaczem kół.

Tam, gdzie brak pokory, giną ludzie.

Życie jest jak statek - to znaczy, wnętrze statku. Ma wodoszczelne komory. Człowiek
wynurza się z jednej, zamyka, rygluje drzwi i znajduje się w następnej.

Wiem, że jest porzekadło: „Błądzić jest rzeczą ludzką”, ale błąd ludzki jest niczym w
porównaniu z tym, co potrafi komputer.

Chu Hsi, Zhu Xi (1130-1200)

Nic nie pogrąża nas w nieszczęściu bardziej niż słowa pocieszenia.

Churchill Sir Winston Leonard Spencer (1874-1965)

Poza korzyściami doświadczenie ma tę wadę, że bieg wypadków nigdy nie jest taki sam.

Człowiek, który zgadza się ze wszystkimi, nie zasługuje na to, by ktokolwiek się z nim
zgadzał.

W życiu najważniejsze jest zrozumienie faktu, że głupcy też czasem mają rację.

Czasami ludzie potkną się o prawdę, ale większość podnosi się i idzie dalej, jakby nic się
nie stało.

Cioran Émile Michel (1911-1995)

Prowadzić dziennik to nabierać zwyczajów dozorcy, odnotowywać drobiazgi, zatrzymywać
się przy nich, nadawać także zbyt wielkie znaczenie temu, co nas spotyka, zaniedbywać to,
co istotne, stawać się pisarzem w najgorszym sensie tego słowa.

Błędem jest chęć ułatwienia zadania czytelnikowi. Nie będzie wam za to wdzięczny. On nie
lubi po prostu rozumieć, lubi dreptać, zagłębiać się, lubi być „karany”. Stąd prestiż autorów
niejasnych, stąd długowieczność zagmatwania.

Claudius Matthias, pseud. Asmus (1740-1815)

Nasze ziemskie życie jest tylko króciutkim odcinkiem drogi naszego istnienia.

Cocteau Jean (1889-1963)

Historia - to prawda, która zmienia się w fałsz, mit - to fałsz, co staje się prawdą.

Coelho Paulo (ur. 1947)

Bóg wysłuchuje tych, którzy błagają o łaskę zapomnienia dla nienawiści, lecz głuchy jest na
głos tych, którzy pragną uciec przed miłością...

A Bóg odsłania przyszłość niesłychanie rzadko i tylko wtedy, gdy zapisana została po to, by
odmienić jej bieg.

To możliwość spełnienia marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące.

Rzeczy proste są najbardziej niezwykłe i tylko mędrcy potrafią je pojąć.

Nikomu nie wolno drżeć przed nieznanym, gdyż każdy jest w stanie zdobyć to, czego
pragnie i to, czego mu potrzeba.

Kiedy się kocha, wszystko dookoła nabiera coraz głębszego sensu.

Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości.

Prawdziwa miłość to akt całkowitego oddania.

Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jakim wielkim cudem
jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki jakie niesie nam los.

Pamiętajcie, że mądrość ludzi jest szaleństwem w oczach Boga.

Miłość odkrywa się kochając.

Miłości trzeba szukać wszędzie, nawet za cenę długich godzin, dni i tygodni smutku i
rozczarowań. Bowiem kiedy wyruszymy na poszukiwanie Miłości - ona zawsze wyjdzie nam
naprzeciw. I nas wybawi.

Każdy człowiek ma prawo wątpić w swoje powołanie i czasem zbłądzić. Nie wolno mu tylko
o nim zapomnieć. Kto nie wątpi w siebie, jest niegodzien, bo ślepo wierzy w swą moc i
popełnia grzech pychy. Błogosławiony niech będzie ten, kto doświadcza chwil zwątpienia.

Strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie.

Dobro i Zło mają to samo oblicze, wszystko zależy jedynie od momentu, w którym staną na
drodze człowieka.

Nadchodzi taka chwila kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym życiem i zaczyna
nim rządzić los. W tym tkwi największe kłamstwo świata.

Wszystko w życiu ma swoją cenę.

Coleridge Samuel Taylor (1772-1834)

Człowiek, który się żeni z miłości, jest jak żaba, która wskakuje do studni. Ma obfitość
wody, ale nie może się wydostać.

Jeśli miłość jest ożywczym słońcem ludzkiej natury, jakże niełaskawie rozdzieliła ona swe
promienie między mnie i tę, którą kocham! Ją ozłociła całym światłem swoim i blaskiem, a
moją istotę przenika tylko niewidzialnymi promieniami żaru. Ona jaśnieje, jest chłodna jak
tropikalny świetlik. Ja, ciemny, nieurodziwy, podobny jestem świerszczowi w gorącym
popiele.

Miłość przekształca duszę na podobieństwo osoby ukochanej.

Im bardziej wyszukany i delikatny jest kwiat radości, tym czulsza powinna być ręka, która
go zrywa.

Każdy, kto był zakochany, wie, że namiętność jest najsilniejsza, a pożądanie najsłabsze,
gdy przedmiot miłości jest nieobecny; i odwrotnie - gdy osoba ukochana jest przy nas.

Natura nasza jest dla niektórych jak ser: najbardziej lubią w niej to, co zepsute.

Poezję, jak uczniaków, można zbyt częstym i zbyt surowym poprawianiem tak zastraszyć,
że staje się tępa.

Szczęście ludzkie, jak aloes, jest kwiatem powoli rosnącym.

Conrad Joseph, właśc. Teodor Józef Konrad Korzeniowski (1857-1924)

Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w
palcach, zostanie plama i cały wdzięk przepadnie.

Pocałunki są tym, co pozostało z języka raju.

Z naprawdę wielkich posiadamy tylko jednego wroga - czas.

Wyrozumiałość jest najinteligentniejszą z cnót. Pozwalam sobie uważać tę cnotę za jedną z
najrzadziej spotykanych, jeśli nie najrzadszą ze wszystkich.

Wiara w nadnaturalne pochodzenie zła jest zbyteczna. Ludzie sami umieją się zdobyć na
każda niegodziwość.

Co najwyżej można się spodziewać od życia odrobiny wiedzy o sobie samym, która
przychodzi za późno i jest źródłem niewyczerpanych żalów.

Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.

Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca.

Cook Glen (ur. 1944)

Przypuszczam, że każde z nas, w określonym czasie, odkrywa osobę, która zniewala go do
absolutnej uczciwości, osobę, której dobre zdanie o nas staje się substytutem szerszej
opinii świata. I ta opinia staje się ważniejsza niż wszystkie nasze liche, wykrętne intrygi
chciwości, żądzy powiększania własnej wartości, którym podlegamy, okłamując
jednocześnie świat, aby wierzył, iż są z nas zwykli, przyjemni faceci.

Nawet chciwość i żądza władzy nie prowadzą do takiej głupoty, jak bycie mężczyzną i
kobietą.

Dokładnie w chwili, kiedy wyda ci się, że masz wszystko uporządkowane i zaczynasz
wychodzić na swoje, staruszek Los przegalopuje ci po grzbiecie i nawet się nie zatrzyma,
żeby powiedzieć „przepraszam”.

Coolidge Calvin (1872-1933)

Cynicy nie są twórcami.

Cortázar Julio (1914-1984)

Do czegóż służy pisarz, jeśli nie do burzenia literatury?

Bywają życia jak artykuły literackie, wspaniałe na pierwszej stronie, lecz z ogonami
ciągnącymi się wstydliwie, gdzieś na stronach trzydziestych, wśród ogłoszeń i reklam pasty
do zębów.

Jeżeli jasność widzenia kończy się inercją, czyż nie staje się przez to podejrzana, nie
oznacza jakiejś diabolicznej ślepoty?

W imię dawnych czasów robi się największe głupstwa w teraźniejszych.

Nieraz czuję, że istnieje większe porozumienie między dwojgiem ludzi lejących się po łbach
niż między tymi, którzy patrzą na to z zewnątrz.

Uwierzyć, że działanie mogłoby zaspokoić albo że suma działań mogłaby równać się życiu,
które byłoby godne tej nazwy, jest złudzeniem moralisty.

Tłumaczenie jest zakamuflowanym błędem.

Sam fakt zastanawiania się nad wyborem wykrzywia i zaciemnia to, co wybieramy.

To, co wielu ludzi nazywa kochaniem, polega na wybraniu jakiejś kobiety i ożenieniu się z
nią. Wybierają ją! - przysięgam ci, sam widziałem. Tak jakby w miłości mogło się wybierać,
tak jakby to nie był piorun, który strzela w ciebie i zostawia cię zwęglonego na środku
patio.

Rozumiemy człowieka jedynie w czasie krótkich chwil, gdy jesteśmy razem z nim, gdy nam
coś o nim opowiadają lub gdy on sam mówi o swoich przeżyciach lub planach. W rezultacie
to, co pozostaje, jest albumem zdjęć, unieruchomionych momentów: nigdy przyszłością,
nigdy przejściem z wczoraj do dziś, nigdy pierwszym ukłuciem zapomnienia,
nadgryzającym obraz przeszłości.

Crébillon, właśc. Claude Prosper Jolyot de, zwany Crébillon-syn (1707-1777)

Miłość, którą chce się czuć, nie zastąpi nigdy tej, którą się czuje.

Cwietajewa Marina Iwanowna (1892-1941)

Żyć - i tak czynić, aby także inni żyli.

Cyceron, Marcus Tullius Cicero (106-43 p.n.e.)

Prawo stawia dobro ogółu ponad dobrem jednostki.

Doświadczenie jest najlepszym nauczycielem.

Fortuna jest ślepa i ślepymi czyni swoich wybranych.

Prawdziwa przyjaźń to doskonała harmonia tego, co ludzkie, z tym, co boskie.

Dobremu człowiekowi równie trudno podejrzewać zło, jak złemu - dobro.

Czym sen dla ciała, tym przyjaźń dla ducha - odświeża siły.

Wykreślić ze świata przyjaźń... To jakby zgasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani
piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie.

Nie ma nic bardziej nieznośnego, niż głupiec, któremu się powodzi.

Nie wystarczy zdobywać mądrości, trzeba jeszcze z niej korzystać.

Cygan Jacek (ur. 1950)

Nie rezygnujmy z naszych iluzji, życie jest łatwiejsze, gdy przymykamy oczy na
rzeczywistość.

Czechow Anton Pawłowicz (1860-1904)

Dobre wychowanie polega nie na tym, że nie oblejesz obrusa sosem, lecz na tym, że nie
zauważysz, kiedy to zrobi ktoś inny.

Rdza niszczy żelazo, a kłamstwo duszę.

Miłość to albo pozostałość po czymś, co kiedyś było wielkie, albo cząstka tego, co kiedyś
rozwinie się w coś wielkiego, ale w obecnej swej postaci nie daje nam zadowolenia, daje
znacznie mniej, niż się oczekuje.

Kobiety bez towarzystwa mężczyzn więdną, a mężczyźni bez kobiet głupieją.

W nieugiętym proteście przeciw złu kryje się cała sól życia.

Głupstwo nie jest warte tego, żeby dużo o nim mówić.

Zwięzłość to siostra talentu.

Czeżowski Tadeusz Hipolit (1889-1981)

Wielkość człowieka mierzy się nie tylko tym, co w życiu osiągnął, lecz także tym, czego w
życiu umiał się wyrzec.

Autorytet rzecz śliska - trudno go zdobyć, łatwo stracić.

Przyznanie się do błędu nie poniża, jest aktem odwagi; przeciwnie - postawa wykrętna jest
przejawem tchórzostwa.

Im życie bogatsze, tym więcej w nim pragnień i tym więcej wyrzeczeń.

Jeżeli chcesz być ludziom miły, dziel się z nimi radością, zmartwienia zostaw dla siebie.

Siłę przyjaźni mierz tym, co potrafisz dla niej poświęcić.

Kto wolności nadużywa, przeciwko temu ona sama się zwraca.

W życiu praktycznym nie ma nic bardziej wrogiego, niż wątpienie, chwiejność,
niezdecydowanie.

W zbiorowości najczęściej przewodzą jednostki nie najlepsze, tylko najbardziej pozbawione
skrupułów.

Większe zwycięstwo osiągnie ten, kto sobie wroga zjedna, niż ten, kto go zniszczy.

Čapek Karel (1890-1938)

Istnieje paradoks dotyczący niezwykłych przypadków, a mianowicie taki, że się powtarzają.

Każda różnica w rzeczach i w ludziach wzbogaca życie.

Na tym polega wartość życia, że płaci się za nie nawet życiem.

Musimy mieć do życia cierpliwość, ponieważ jest wieczna.

Tolerancja to dążenie do zrozumienia innych.

Każda kochana kobieta jest księżniczką w oczach tego, kto się o nią ubiega, i w swoich
własnych.

Póki dziewczyna wyrasta, powinna być jedynie pod wpływem matki...

Wróbel: Ile to się trzeba naćwierkać, żeby przyszła wiosna.

To klęska wzbudzać tyle sympatii!

Dante Alighieri (1265-1321)

Miłość jest pierwszą wśród nieśmiertelnych rzeczy.

Nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem.

Miłość jest najwyższą siłą wszechświata, to ona wprawia w ruch gwiazdy.

Najgorętsze miejsce w piekle szykowane jest nie tym, którzy zabijają, ale tym, którzy się
bezczynnie temu przyglądają.

Daudet Alphonse (1840-1897)

Należy cieszyć się dniem dzisiejszym w trwodze przed jutrem, chwytać szczęście w
przelocie, bo często za całe oparcie i pociechę w życiu ma się tylko wspomnienie
szczęśliwego dzieciństwa.

Dąbrowska Maria z domu Szumska (1889-1965)

To, co wiecznie zawodzi, wiecznie też jest przedmiotem nadziei.

Nie wraca się nigdy na dobre tam, skąd się niegdyś wyszło.

Jesteśmy wobec samych siebie, na własnej ziemi, jak w nieprzyjacielskim kraju, gdzie
postarano się ze wszystkich sił, by każdemu życie uprzykrzyć i utrudzić.

Prócz tego, co jest możliwe, jest jeszcze to, co konieczne.

Marzenia zwykle się spełniają, ale nie tak i nie wtedy, kiedy tego pragniemy.

Śmiech, sen i nadzieja - to trzy rzeczy dane nam po to, aby osłodzić przykrości życia.

Uroda jest czymś, co zdolni są dostrzec w bliźnich nawet ludzie pozbawieni w innych
rzeczach smaku czy zmysłu piękna.

Wszyscy jesteśmy sympatyczni, ale świat należy do niesympatycznych.

Warunki są tylko warunkami, a człowiek jest aż człowiekiem.

Tracić siebie dla drugich to jest właśnie odnajdywać najprawdziwszego siebie.

Dean James (1931-1955)

Trzeba marzyć tak, jakby się miało żyć całą wieczność i żyć tak, jakby się miało umrzeć
jutro.

Defoe Daniel (1660-1731)

Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności.

Demokryt z Abdery (460-370 p.n.e.)

Więcej warta jest przyjaźń jednego człowieka rozumnego niż wszystkich głupców.

Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wtedy wszystko stanie się dla ciebie
niezrozumiałe.

Wszystko, co istnieje we Wszechświecie, jest dziełem przypadku i konieczności.

Nie istnieje nic oprócz atomów i przestrzeni, wszystko inne jest opinią.

Piękno cielesne nosi zwierzęce piętno, jeżeli w głębi nie ma umysłu.

Niecnego czynu nie ukryją piękne słowa, a oszczerstwa nie zabrudzą szlachetnego.

Descartes René, Kartezjusz (1596-1650)

Pogardza się mężczyzną zazdrosnym o swą żonę, ponieważ jest to dowodem, że ma złe
mniemanie o sobie lub o niej.

Myślę, więc jestem.

Trudno jest, pracując jeno na dziełach cudzych, dokonać rzeczy bardzo doskonałych.

Należy wierzyć jedynie temu, cośmy doskonale poznali i w co nie można wątpić.

Ilekroć niezgodne są ze sobą sądy dwóch ludzi o tym samym przedmiocie, jest rzeczą
pewną, że przynajmniej jeden z nich jest w błędzie.

Bardzo powinny nam być podejrzane sądy przyjaciół, kiedy padają na naszą korzyść.

Doświadczenie uczy, że ci, którymi najbardziej miotają ich namiętności, najmniej je znają.

Kto chce jednym spojrzeniem ująć wiele równocześnie przedmiotów, ten żadnego z nich nie
widzi wyraźnie.

Żadna logiczna definicja nie pouczy o tym, czym jest prawda.

Dickens Charles (1812-1870)

Ważne jest nie to, co możemy zrobić, lecz to, co zrobić musimy.

Gdzieś musi być napisane, że cnoty matek spadają na dzieci tak, jak spadają na nich
grzechy ich ojców.

Diderot Denis (1713-1784)

Ludzie przestają myśleć, gdy przestają czytać.

Do teatru nie przychodzi się, aby patrzeć na łzy, lecz aby słuchać słów, które je wyciskają.

Lepiej zużywać się niż rdzewieć.

Czasem trzeba, żeby aktor poświęcił się dla poety.

Potomność jest tym dla filozofa, czym życie zagrobowe dla wierzącego.

Trzy czwarte życia trawimy na chceniu bez uczynku i na uczynkach bez chcenia.

Wszystko możemy próbować nadaremnie i postanawiać o wszystkim z wyjątkiem tych kilku
chwil, które w kapryśny sposób decydują o naszym życiu.

Disraeli Benjamin (1804-1881)

Życie jest zbyt krótkie, by było małe.

Donne John (1572-1631)

Miłość, zawsze jednaka, nie zna pór roku ani granic, ani godzin, dni, miesięcy.

Dostojewski Fiodor Michajłowicz (1821-1881)

Kto pragnie ujrzeć twarzą w twarz żywego Boga, niech nie szuka go na pustym
fundamencie własnych myśli, lecz w miłości braterskiej.

Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny.

Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.

Niezbadane są drogi, na których Bóg odnajduje człowieka.

Jak można przechodzić koło drzewa i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z
człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?

Świat pełen jest drogich nieobecnych.

Piękno zbawi świat.

Nie ma na świecie nic trudniejszego nad szczerość i nic łatwiejszego nad pochlebstwo.

Najlepsza definicja człowieka: istota, która do wszystkiego się przyzwyczaja.

Szczęście nie polega na szczęściu, ale na jego osiąganiu.

Jakże wielką radość ma matka, kiedy widzi pierwszy uśmiech swojego dziecka. Taką samą
radość odczuwa zawsze Bóg, kiedy widzi z wysokości nieba grzesznika, który zaczyna
modlić się do niego całym sercem.

Człowiek to tajemnica, trzeba ją odgadnąć, lecz jeśli przyjdzie Ci ją odgadywać przez całe
życie, nie mów, że straciłeś czas. Ja badam tę tajemnicę, bowiem pragnę być człowiekiem.

Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie. Człowiek upada i
powstaje.

Nie ma rzeczy bardziej niewiarygodnej od rzeczywistości.

Trudno sobie wyobrazić, do jakiego stopnia można skazić naturę ludzką.

Dowgird Anioł (1776-1835)

Błąd nie inaczej się poznaje, tylko przez porównanie z prawdą.

Nic bardziej nie wpływa na postępki człowieka, jak moc przykładu.

Dryden John (1631-1700)

Nigdy nie kochała ta, która nie odważy się postawić wszystkiego na jedną kartę.

Miłość uznaje godziny za miesiące i dni za lata, a każda chwila nieobecności jest stuleciem.

Duhamel Georges (1884-1966)

Bogaty jest człowiek, dla którego świat jest nieustannym odkrywaniem.

Dulles John Foster (1888-1959)

Dla pokoju trzeba ryzykować tak samo, jak w trakcie wojny... Jeśli boisz się postawić
sprawę na ostrzu noża, już przegrałeś.

Duncan Isadora (1878-1927)

Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem ile odrąbać gałęzi i zniszczyć,
a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy.

Durant William (1860-1947)

Miłość, którą przeżywamy w młodości, jest powierzchowna w porównaniu z miłością, jaką
człowiek stary czuje do swej żony.

Dygasiński (Tomasz) Adolf (1839-1902)

Usiłując poznać i wytłumaczyć przyrodę, zyskujemy najpewniejsze poznanie samych siebie,
nawet wtedy, kiedy błądzimy w poznaniu prawdy.

Najmniejszą rzecz zrobić dobrze jest trudno.

Zdradzona miłość kobiety jest to zdradzona sprawa ludzkości.

W wychowaniu nie tyle dają się ocenić korzyści dobrej edukacji, ile - następstwa złej.

Dygat Stanisław (1914-1978)

Miłość jest pożądaniem fizycznym; miłość jest wtedy czysta, kiedy pożądanie czyichś
kształtów kojarzy się z zapachem koniczyny i rozgrzanej ziemi, te rzeczy z duszą
przychodzą dopiero później albo wcale.

Kiedy się czuje pociąg fizyczny, nieczystą namiętność fizycznych kształtów, to nie jest
miłość. Miłość jest pożądaniem czyjejś duszy.

Dylan Bob, właśc. Robert Zimmerman (ur. 1941)

Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem, nie gaś nigdy światła nadziei.

Ebner-Eschenbach Marie von (1830-1916)

Większość ludzi potrzebuje więcej miłości, niż na nią zasługuje.

Miłość jest męką, brak miłości śmiercią.

W reumatyzm i prawdziwą miłość wierzy się dopiero wtedy, gdy jest się przez nie
nawiedzonym.

Kto wierzy w wolność woli, ten nigdy nie kochał i nigdy nie nienawidził.

Zachwyca nas zauważalne piękno, lecz wieczne jest to, co niewidoczne.

Sąd da się obalić, przesąd nigdy.

Gdy widzimy już tylko to, co chcemy widzieć, osiągnęliśmy duchową ślepotę.

Należy swe szczęście dzielić, by je pomnożyć.

Nic bardziej nie czyni człowieka tchórzliwym i pozbawionym sumienia niż chęć podobania
się wszystkim.

Czuć się szczęśliwym i bez szczęścia - oto jest szczęście.

Przy spotkaniu po dłuższej rozłące znajomi pytają, co z nami, a przyjaciele, co w nas się
działo.

Eckhart z Hochheim (1260-1327)

Jeżeli kocham samego siebie, wszystkich kocham jak siebie.

Dobro ma równie wielką moc czynienia dobra, jak zło zła.

Eco Umberto (ur. 1932)

Póki trwasz zamknięty w swojej pustce, możesz myśleć, że pozostajesz w kontakcie z
Jednym, lecz gdy tylko zaczniesz coś tam byle jak lepić z gliny, choćby i elektronicznej,
stajesz się demiurgiem, a kto trudzi się tworząc świat, bruka się błędem i złem.

Ludzkość nie może znieść myśli, że świat powstał wskutek przypadku, błędu, wyłącznie
dzięki temu, że cztery postrzelone atomy wpadły jedne na drugie na mokrej jezdni. Trzeba
więc znaleźć kosmiczny spisek, Boga, anioły albo diabły.

Kto czyta książki, żyje podwójnie.

Eden Anthony Robert, sir (1897-1977)

Dyplomata - to taki człowiek, który pamięta o urodzinach żony, nie pamiętając
jednocześnie jej wieku.

Edison Thomas Alva (1847-1931)

Podobnie jak dla rzeźbiarza niezbędny jest kawał marmuru, tak dla duszy niezbędna jest
wiedza.

Nie ma takiego fortelu, do którego nie odwołałby się człowiek, aby uniknąć pracy zwanej
myśleniem.

Geniusz to wynik jednego procenta natchnienia i dziewięćdziesięciu dziewięciu procentów
wypocenia.

Sukces przychodzi jedynie do tych którzy działają, podczas gdy pozostali oczekują jego
nadejścia.

Żeby coś wynaleźć, wystarczy odrobina wyobraźni i sterta złomu.

Eichelberger Wojciech (ur. 1944)

Jest tylko jeden rodzaj pięknych kobiet - kobiety pogodzone ze sobą.

Einstein Albert (1879-1955)

Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy.

Wolność nauczania i wyrażania opinii w książkach i prasie stanowi podstawę zdrowego i
naturalnego rozwoju każdego społeczeństwa.

Czysto logiczne rozumowanie nie da nam żadnej wiedzy o realnym świecie.

Najpiękniejsze, co jest na świecie, to pogodne oblicze.

Uczony jest człowiekiem, który wie o rzeczach nieznanych innym i nie ma pojęcia o tym, co
znają wszyscy.

Jeśli „a” oznacza szczęście, to a=x+y+z; x - to praca, y - rozrywki, z - umiejętność
trzymania języka za zębami.

Świat Amerykanina jest tak wielki, jak jego gazeta.

Nie ma złego tytoniu, tak jak nie ma brzydkich kobiet.

Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom niż zniszczyć przesąd.

Los ludzkości jako całości będzie taki, na jaki ona zasługuje.

Tylko wzorowanie się na wielkich i kryształowo czystych charakterach rodzi piękne idee i
szlachetne czyny.

Wszystko trzeba robić tak prosto, jak to tylko jest możliwe, ale nie prościej.

Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.

Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić. I wtedy pojawia się ten jeden, który nie wie,
że się nie da, i on właśnie to coś robi.

Znane są tysiące sposobów zabijania czasu, ale nikt nie wie, jak go wskrzesić.

Pan Bóg jest wyrafinowany, ale nie jest złośliwy.

Dwie rzeczy są nieskończone - Wszechświat i głupota ludzka. Co do tej pierwszej istnieją
jeszcze wątpliwości.

Mając dwadzieścia lat, myślałem tylko o kochaniu. Potem kochałem już tylko myśleć.

Chcę wiedzieć, jak Bóg stworzył ten świat. Nie interesuje mnie to czy inne zjawisko. Chcę
znać Jego myśli, reszta to szczegóły.

Najtrudniej jest zrozumieć, dlaczego w ogóle coś rozumiemy.

Najbardziej niezrozumiałą kwestią dotyczącą świata jest to, że on jest zrozumiały.

Życie można przeżyć tylko na dwa sposoby: albo tak, jakby nic nie było cudem, albo tak,
jakby cudem było wszystko.

Nigdy nie myślę o przyszłości. Nadchodzi ona wystarczająco szybko.

Równania są dla mnie ważniejsze, gdyż polityka jest czymś istotnym tylko dzisiaj, a
równania są wieczne.

Aby ukarać mnie za moją pogardę dla autorytetów, Los sprawił, że sam stałem się
autorytetem.

Stanowczo zamierzam, gdy przyjdzie na mnie czas, wyzionąć ducha przy jak najmniejszej
pomocy ze strony medyków, a póki co - hulaj moja niegodziwa duszo.

Tak dalece czuję się częścią życia uniwersalnego, że w najmniejszym stopniu nie dbam o
początek ani o koniec bytowania pojedynczego człowieka w tym odwiecznym przemijaniu.

Wpatrz się głęboko, głęboko w przyrodę, a wtedy wszystko lepiej zrozumiesz.

Jeśli moja teoria względności się potwierdzi, Niemcy okrzykną mnie Niemcem, a Francuzi
będą widzieć we mnie obywatela świata. Natomiast jeśli okaże się błędna, dla Francuzów
będę Niemcem, a Niemcy stwierdzą, iż jestem Żydem.

Jestem prawdziwie „samotnym wędrowcem” i nigdy całym sercem nie przynależałem do
mojego kraju, domu, przyjaciół, a nawet najbliższej rodziny. W związku z tym nigdy nie
zatraciłem dystansu i potrzeby izolacji.

Nie mam żadnych szczególnych uzdolnień. Cechuje mnie tylko niepohamowana ciekawość.

Jeśli chodzi o mnie, wystarcza mi podziw dla tajemnic przyrody.

Bóg dał mi upór muła i dość dobry węch.

Wierzę w Boga Spinozy, przejawiającego się w harmonii wszystkiego, co istnieje, a nie w
Boga, który zajmowałby się losem i uczynkami każdego człowieka.

Wszystko, co ludzkość dotychczas uczyniła i wymyśliła, wzięło się z dążenia człowieka do
zaspokojenia swych najgłębszych potrzeb i uśmierzenia bólu.

Twierdzę, że kosmiczne przeżycie religijne stanowi najsilniejszą i najszlachetniejszą
pobudkę do badań naukowych.

Nauka bez religii jest ułomna, religia bez nauki jest ślepa.

Moje doznania mają naturę religijną w tym sensie, iż jestem świadomy, że umysł ludzki
jest zbyt ograniczony, by głębiej wniknąć w harmonię Wszechświata, którą nazywamy
„prawami natury”.

Jestem głęboko wierzącym ateistą.

Przyroda skrywa swoje tajemnice, ponieważ jest wyniosła, a nie dlatego, że chce nas
wywieść w pole.

Naukowiec jest niczym mimoza, gdy sam popełni błąd, i niczym ryczący lew, gdy odkryje
błąd zrobiony przez kogoś innego.

Małżeństwo jest niewolnictwem, któremu nadano bardziej cywilizowaną postać.

Małżeństwo doprowadza do tego, że ludzie zaczynają traktować siebie nawzajem jak
przedmioty, będące ich własnością, a nie jak wolne osoby.

Ejsmond Julian (1892-1930)

Gdyby na wielkim świecie zabrakło uśmiechu dziecka, byłoby ciemno i mroczno, ciemniej i
mroczniej niż podczas nocy bezgwiezdnej i bezksiężycowej - mimo wszystkich słońc,
gwiazd i sztucznych reflektorów. Ten jeden mały uśmiech rozwidnia życie.

Ekberg Anita, właśc. Karsten Anita Marianne Ekberg (ur. 1931)

Dozgonną miłość trzeba przeżyć kilkakrotnie. Chodzi o to, by można było porównywać.

Eliot George, właśc. Mary Ann Evans (1819-1880)

Kobieta wierzy, że 2 i 2 zmieni się w 5, jeśli będzie długo płakać i zrobi awanturę.

Szczęście jest opasłą obojętnością dla cudzych trosk.

Błogosławiony niech będzie człowiek, który nie mając nic do powiedzenia, nie dostarcza
tego dowodu w słowach.

Eliot Thomas Stearns (1888-1965)

Piekło to jesteśmy my sami.

Połowa zła na tym świecie wynika stąd, że ktoś chce się czuć ważnym.

Telewizja to forma rozrywki, która pozwala milionom ludzi słuchać tego samego dowcipu w
tym samym czasie i nadal odczuwać samotność.

Elzenberg Henryk (1887-1967)

Gorszy od błędu jest strach przed błędem.

Dzieło jest przeważnie lepsze niż twórca.

Kultura jest paradą wartości.

Część czegoś, co by go przerastało, jest człowiekowi niezbędna.

Nie można tworzyć dobra brudnymi rękami.

Cierpienie jest złem największym tylko dla zwierząt.

Wartość walki tkwi nie w szansach zwycięstwa sprawy, w imię której się ją podjęło, ale w
wartości tej sprawy.

Głupcy mają mało głupich pomysłów.

Piękno i dobro - to nie są rzeczy, którymi by można się cieszyć i którymi by można służyć w
samotności. Wymagają one wspólnoty, kochać je można tylko pospołu.

Nie gardź sobą, że bitwę przegrałeś. Trzeba pewnej siły, by się zapędzić tam, gdzie się
bitwy przegrywa.

Brak wytrwałości to zawsze, w jakiejś części przynajmniej, brak wiary.

Emerson Ralph Waldo (1803-1882)

Oceniamy mądrość człowieka na podstawie jego nadziei.

Jedyny sposób znalezienia przyjaciela to być kimś, czyli być samym sobą.

Człowiek jest tym, o czym myśli przez cały dzień.

Nic nie przyniesie ci zadowolenia, jeśli nie postarasz się o nie sam.

Ludzie stali się narzędziami swoich narzędzi.

Przyjaciel to ktoś, z kim mogę być szczery. Mogę przy nim głośno myśleć.

Przyroda jest hojna, ale wybiera najkrótszą drogę do celu.

Engels Friedrich (1820-1895)

Nikt nie może walczyć o jakąś sprawę, żeby sobie nie zyskać wrogów.

Wszelka równowaga jest względna i przemijająca.

Przyczyna, która nie działa, nie jest w ogóle przyczyną.

Wobec despoty wszyscy są równi, mianowicie - równi zeru.

Historię musiano zawsze pisać według jakiegoś kryterium wziętego spoza niej.

Praca jest miarą wartości.

Enniusz, Quintus Ennius z Rudiae w Kalabrii (III / II w. p.n.e.)

Pewnego przyjaciela poznasz w sytuacji niepewnej.

Dobrodziejstwo źle skierowane staje się złym uczynkiem.

Ten, kto życzliwie wskazuje drogę błądzącemu, jest jak człowiek, który drugiemu pozwala
zapalić pochodnię od swojej: wszak jego własna pochodnia nie będzie przez to świecić
mniej jasno.

Epiktet z Hierapolis we Frygii (ok. 50-130)

Prawdziwe szczęście trwa wiecznie i nie może być zniszczone. Wszystko, co nie posiada
tych dwu właściwości, nie jest prawdziwym szczęściem.

Jest tylko jeden sposób na to, aby osiągnąć szczęście: przestać przejmować się tym, na co
nie mamy wpływu.

Nie usiłuj naginać biegu wydarzeń do swoich pragnień, lecz swoje pragnienia naginaj do
biegu wydarzeń - a będziesz szczęśliwy.

Zło najstraszliwsze, śmierć, nie dotyka nas wcale, bo póki my jesteśmy, nie ma śmierci, a
kiedy jest śmierć, nie ma nas.

Nie skarby są przyjaciółmi, ale przyjaciel skarbem.

Epikur (341-271 p.n.e.)

Przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego.

Wzbogacić się można, nie dodając nic do tego, co się ma, ale ujmując dużo z tego, czego
się potrzebuje.

Pomaga nam nie tyle pomoc przyjaciela, ile możność polegania na niej.

Spośród wszystkich sposobów, jakie ci wskazuje mądrość dla osiągnięcia szczęścia,
najskuteczniejszym, najpewniejszym i najsłodszym jest przyjaźń.

Erazm z Rotterdamu (1467-1536)

Czy może kochać kogoś ten, kto sam siebie nie cierpi? Czy może żyć w zgodzie z innymi,
kto sam ze sobą jest niezgodny? Czy może być komuś miły, kto sam ze sobą jest przykry i
uciążliwy?

Całe życie ludzkie czymże jest innym, jak nie jakąś komedią, w której każdy występuje w
innej masce i każdy gra swoją rolę, dopóki reżyser nie spędzi go ze sceny.

Estreicher Karol (1906-1984)

Nasze życie składa się z kolejnych, koniecznych rezygnacji.

Eurypides (ok. 480-407 lub 406 p.n.e.)

Miłość jest największą słodyczą i największą goryczą na ziemi.

Zły początek zły koniec przynosi.

Być szczęśliwym - tego trzeba się uczyć.

Milcz albo mów coś lepszego od milczenia.

Mądrość rani.

Dobrze jest być bogatym i dobrze jest być silnym, ale jeszcze lepiej jest być kochanym
przez wielu przyjaciół.

To nie sprawy niepokoją ludzi, lecz poglądy na te sprawy.

Język jest potężniejszy od miecza.

Pokonanie drogi do cnoty wymaga ogromnego samozaparcia.

Największą wadą ludzką jest gadulstwo.

Dary uczynione przez złego człowieka nie przynoszą korzyści.

Evdokimov Paul (1901-1970)

Bóg jest bliższy człowiekowi niż człowiek sam sobie.

Ezop, Aísopos (VI w. p.n.e.)

Nie ma nic lepszego niż język, który jest łącznikiem życia społecznego, kluczem do wiedzy,
organem prawdy i rozsądku.

Będziecie silniejsi, o ile będziecie żyć w zgodzie. Jeśli zaś rozdzieli was niezgoda, łatwo
ulegniecie wrogom.

Im mniejszy rozum, tym większa zarozumiałość.

Ludzie niepodobni do siebie niezbyt się lubią.

Zawsze istnieje człowiek bardziej cierpiący od ciebie.

Faber Stapulensis Jacobus, właśc. Lefévre d'Étaples Jacques (ok. 1460-1536)

Uśmiech bogaci obdarzonego, nie zubożając dającego.

Obdarzając uśmiechem - uszczęśliwiasz serce.

Faulkner William Harrison (1897-1962)

Na złych ludziach można polegać, ci przynajmniej się nie zmieniają.

Mówią, że miłość umiera między dwojgiem ludzi. To nieprawda, nie umiera. Opuszcza tylko
człowieka. Odchodzi, gdy na nią nie zasługuje.

Fedrus, Phedrus (I w. p.n.e. / I w. n.e.)

Kto raz skłamał, temu się nie wierzy nawet, gdy mówi prawdę.

Fellini, Federico (1920-1993)

Kino jest boskim sposobem opowiadania życia, robienia konkurencji Panu Bogu. Żaden inny
zawód nie pozwala stwarzać świata tak bardzo podobnego do tego, jaki znamy, ale również
do innych - nieznanych, równoległych, koncentrycznych.

Fénelon François de Salignac de la Mothe (1651-1715)

Dobra wola jest czymś najbardziej wartościowym w człowieku.

Feuerbach Ludwig Andreas (1804-1872)

Miłość jest czymś boskim.

Feynman Richard Philips (1918-1988)

Z fizyką jest podobnie jak z seksem. Z uprawiania jej można mieć pewne praktyczne
korzyści, ale przecież nie po to się to robi.

Uczcie się od nauki, że nie wolno wam wierzyć eksperymentom. Nauka to wiara w ich
ignorancję.

Nie wydaje mi się, by ten fantastycznie cudowny wszechświat, ta ogromna przestrzeń
istniejąca przez tyle czasu oraz różne gatunki zwierząt, wszystkie te rozmaite planety i
atomy z wszystkimi ich ruchami, i tak dalej, aby ten cały skomplikowany świat był jedynie
sceną stworzoną po to, by Bóg mógł obserwować ludzi walczących o dobro i zło - a taki jest
właśnie pogląd religijny. Ta scena jest zbyt duża jak na ten dramat.

Flaubert Gustave (1821-1880)

Kocha się tylko to, od czego się cierpi.

Fleming Alexander (1881-1955)

Nie lekceważcie nigdy zjawisk, które wydają się wam niezwykłe. Zdarza się, że pozory mylą
i że jest to fałszywy alarm, ale może też się zdarzyć, że będzie to odkrycie jakiejś ważnej
prawdy.

Fleszarowa-Muskat Stanisława (1919-1989)

Kobiety dzielą się na takie, przez które ma się same zmartwienia i na takie, które nas przed
tymi zmartwieniami bronią.

Nieproszony gość musi przynajmniej umieć wyjść w porę.

Fontane Theodor (1819-1898)

Zawsze się wraca do pierwszych miłości.

Powietrze, światło, odpoczynek uzdrawiają, lecz największe ukojenie płynie z kochającego
serca.

Żyć lekko, ale nie lekkomyślnie, mieć odwagę bez pychy, okazywać zaufanie i radosne
wyrzeczenie bez fatalizmu - oto sztuka życia.

Piękno jest obecne, trzeba tylko chcieć je widzieć lub przynajmniej rozmyślnie nie zamykać
oczu.

Fontenelle Bernard le Bovier (Bouvier) (1657-1757)

Potrzeba światła, by zwątpić, i siły, by w zwątpieniu wytrwać.

Foscolo Ugo, właśc. Ugo Niccolò (1778-1827)

Każda łza uczy nas jakiejś prawdy.

Foucault Michel (1926-1984)

Droga od człowieka do człowieka prawdziwego wiedzie przez człowieka szalonego.

France Anatole, właśc. François Anatole Thibault (1844-1924)

Lepiej zrozumieć mało, niż zrozumieć źle.

Przypadek to pseudonim Boga, gdy nie chce się On podpisać.

Miłość jest chorobą zaraźliwą: nikt nie wie, kiedy jego też chwyci.

Nieśmiałość jest wielkim grzechem przeciw miłości.

Niepokoi nas to, czego nie pojmujemy.

Wolę błędy entuzjasty od obojętności mędrca.

Dobrze, gdy serce jest naiwne, a rozum nie.

Wiedza jest łaskawa - ochrania ludzi przed myśleniem.

Kobieta jest jak książka. Przeglądając, zawsze się na coś natrafi.

Ironia jest ostatnią fazą rozczarowania.

W naturze ludzkiej leży, że odpoczynek po jednej pracy znajdujemy tylko w pracy innej.

Franciszek z Asyżu, właśc. Giovanni di Bernardone, święty (1181 lub 1182-1226)

Tylko w ubogich możemy coś Bogu podarować.

Miłość nie jest kochana.

Bóg jest radością, dlatego przed swój dom wystawił słońce.

Franciszek Salezy, Francois de Sales, święty (1567-1622)

Miarą miłości jest miłość bez miary.

Miłość między cnotami jest tym, czym słońce między gwiazdami: nadaje im blasku i urody.

Franklin Benjamin (1706-1790)

Miej oczy szeroko otwarte przed ślubem i przymykaj je później.

Kto żyje nadzieją, umrze głodny.

Zdrowy rozsądek to rzecz, której każdy potrzebuje, mało kto posiada, a nikt nie wie, że mu
brakuje.

Bramy mądrości nigdy nie bywają zamknięte.

Silny jest ten, kto potrafi przezwyciężyć swe szkodliwe przyzwyczajenia.

Nie mów źle o nikim, ale mów wszystko, co najlepsze o każdym.

Kto ma cierpliwość, będzie miał, co zechce.

Kiedy jesteś dobry dla innych, najlepszy jesteś dla siebie.

Jesteśmy o wiele bardziej opodatkowani przez nasze próżniactwo, pychę i głupotę niż przez
rząd.

Lenistwo idzie tak wolno, że bieda je dogania.

Fredro Aleksander, hrabia (1793-1876)

Sobie prawdę rzec - najwspanialsza prawda.

Pies poczciwszy od człowieka - nim ukąsi, pierwej szczeka.

Kto gardzi doświadczeniem, jest albo wielkim człowiekiem, albo wielkim głupcem; ale
wielkich ludzi na świecie mało.

Prędzej złodziej przyzna się, że ukradł, niż profesor, że głupstwo powiedział.

U człowieka język - część najtrwalsza. Ani się zetrze, ani się skurczy, a jednak zawsze w
ruchu.

Nie umieć - nie ma grzechu. Ale wielki błąd: udawać, że się umie, czego się nie umie.

Nie ten głupi, kto źle sądzi, ale ten, co go sędzią zrobił.

Im więcej kontrolerów, tym więcej złodziei.

Dziwna rzecz: im mniej wielkich ludzi, tym więcej pomników i medali.

Nie ma większej radości dla głupiego, jak znaleźć głupszego od siebie.

Łgarzowi nikt nigdy nie wierzy, tylko czasem on sam sobie.

Bądź oszczędnym, abyś mógł być szczodrym.

Przyjaciół kochamy dla ich wad, bo lubimy, gdy ktoś też ma wady.

Małe dobro wielkiego złego nie ozdobi ani naprawi; małe zło wielkie dobro zepsuje.

Freud Sigmund (1856-1939)

Rozkosz jest premią natury za trud płodzenia i rodzenia.

Nasze namiętności często stają się naszym nieszczęściem.

Friedman Milton (ur. 1912)

Z euro jest jak z socjalizmem. To piękna idea, która nie sprawdza się w praktyce.

Frisch Max (1911-1991)

Ojczyzna to ludzie, których rozumiemy i którzy nas rozumieją.

Fromm Erich (1900-1980)

Niedojrzała miłość mówi: „Kocham cię, ponieważ cię potrzebuję”. Dojrzała miłość mówi:
„Potrzebuję cię, ponieważ cię kocham”.

Miłość zaczyna się rozwijać dopiero wówczas, gdy kochamy tych, którzy nie mogą się nam
na nic przydać.

Sumienie sprawuje władzę z równą surowością jak autorytety zewnętrzne.

Miłość jest poszanowaniem życia we wszystkich przejawach.

Szczęście nie jest ani dziełem przypadku, ani darem bogów. Szczęście to coś, co każdy z
nas musi wypracować dla samego siebie.

Podstawowymi

czynnikami

dla

wszystkich

form

miłości

są:

troska,

poczucie

odpowiedzialności, poszanowanie i poznanie.

Technicznie żyjemy w epoce atomowej, uczuciowo ciągle w epoce kamiennej.

Ludzie rodzą się równi, ale też rodzą się różni.

Ten, kto jest wystarczająco silnie przekonany, by przeciwstawiać się tłumowi, jest raczej
wyjątkiem niż zasadą, wyjątkiem podziwianym wieki później, najczęściej jednak
wyśmiewanym przez współczesnych.

Jeśli człowiek nie stracił cokolwiek zdolności do przeżywania, jeśli nie stał się robotem, nie
uda mu się ominąć bolesnych decyzji.

Według legendy Prometeusz przyniósł człowiekowi ogień, aby uwolnić go spod kontroli
natury. Od tego momentu własnej historii człowiek uczynił się prawdziwym niewolnikiem
ognia, który miał go uwolnić.

Dzisiejszy człowiek uważa, że traci coś - czas - kiedy nie działa dość szybko; a jednak nie
wie potem, co zrobić z czasem, który zyskał - może go tylko zabić.

Człowiek, który nie może tworzyć, pragnie niszczyć. Zarówno tworząc, jak i niszcząc
przekracza on ramy swojego istnienia jako istoty ludzkiej.

Miłość to nie tylko silne uczucie - to także poznanie, osąd, decyzja.

Człowiek tylko wówczas jest szczęśliwy, kiedy interesuje się tym, co tworzy.

Ludzie samolubni nie są zdolni kochać innych, ale tak naprawdę nie są też zdolni kochać
siebie.

Nie jest bogaty ten, kto dużo ma, lecz ten, kto dużo daje.

Galileusz, Galileo Galilei (1564-1642)

Filozofia zawarta jest w tej wielkiej księdze, którą mamy przed oczami - mam na myśli
wszechświat - ale nie uda się nam jej zrozumieć, dopóki nie poznamy właściwego języka i
symboli, jakimi ją napisano.

Gandhi Mohandas Karamchand, przydomek Mahatma, czyli Wielki Duchem (1869-1948)

Miłość jest czymś najmocniejszym na świecie, a jednak nie można wyobrazić sobie nic
bardziej skromnego.

Na świecie jest tak wiele głodujących, że Bóg może dotrzeć do nich jedynie w postaci
chleba.

Nawet ślepy, który nie widzi róży, zauważa jej woń.

W życiu jest coś więcej do zrobienia, niż tylko zwiększyć jego tempo.

Łatwo być przyjacielem dla kogoś, kto jest twoim przyjacielem, ale być przyjacielem dla
kogoś, kto uważa się za twego wroga - to kwintesencja prawdziwej religii.

Ten, kto nie potrafi panować nad samym sobą, nigdy nie będzie panować nad innymi.

Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.

Garbo Greta, właśc. Greta Luisa Gustaffson (1905-1990)

Rzadko kiedy kobieta wybacza mężczyźnie zazdrość; jeśli nie jest zazdrosny, nie wybacza
mu nigdy.

Gary Romain, właśc. Kacev, pseud. Emile Ajar (1914-1980)

Koniecznie trzeba kogoś kochać, żeby go kochać jeszcze bardziej.

Fryzury i brody są dziś oznaką światopoglądu i ideologii.

Gauguin Paul (1848-1903)

Nic tak nie przypomina kiczu jak arcydzieło.

Gawiński Jan (ok. 1625-1684)

Nie żył ten, kto nie kochał i nie znał miłości.

Gąssowski Jerzy Filip (ur. 1926)

Miłość swoją, a zmysły swoją zwykły chodzić drogą.

Gell-Mann Murray (ur. 1929)

Wszystko, co nie jest zakazane, jest obowiązkowe.

Getty Jean-Paul (1892-1976)

Bezinteresowna przyjaźń może istnieć tylko między ludźmi o jednakowych dochodach.

Gide André (1869-1951)

Każdy z nas rozumie u innych te uczucia, do jakich sam jest zdolny.

Giraudoux Jean (1882-1944)

Każda wojna jest ostatnią.

Goethe Johann Wolfgang von (1749-1832)

Biorąc pod uwagę wszystkie akty tworzenia, odkrywa się jedną elementarną prawdę: gdy
się czemuś prawdziwie poświęcamy, wspiera nas opatrzność.

Dobrowolna zależność jest najpiękniejszym stanem, a czy byłby on możliwy bez miłości.

To, co odziedziczyłeś po swoim ojcu, musisz na nowo zdobyć, w przeciwnym razie to nie
będzie twoje.

Miłość przedstawia sobą zawsze coś idealnego, a małżeństwo coś realnego i nigdy
bezkarnie nie można pomieszać ze sobą obu tych składników.

Miłość przemija. Tak, ale woda chrztu wysycha także. Czy mamy wobec tego lekceważyć
świętość chrztu?

Kto nie umie kochać, musi się uczyć pochlebstwa, inaczej nic nie zwojuje.

Serce nigdy się nie starzeje, ma tylko coraz więcej blizn.

Należy każdego dnia posłuchać krótkiej pieśni, przeczytać dobry wiersz, zobaczyć wspaniały
obraz i - jeśli to możliwe - wypowiedzieć kilka rozsądnych słów.

Kształtuje nas i wypełnia to, co kochamy.

Kto nie jest w stanie kochać i twierdzi, że nigdy się nie myli, ten pozwolił się już pogrzebać.

Tylko konkretne czyny pokazują się miłości.

Nie zawsze się traci, kiedy się zostaje pozbawionym czegoś.

Co skraca mi czas? - Działanie! Co wydłuża go niemiłosiernie? - Bezczynność!

Dopóki dąży, błądzi człowiek.

Życie nieczynne jest to śmierć przed zgonem.

Głęboki upadek prowadzi często do wielkiego szczęścia.

Doświadczenie jest mistrzynią życia.

Ten jest najszczęśliwszy z ludzi, kto koniec życia umie powiązać z jego początkiem.

Z wiekiem coraz bardziej jesteśmy doświadczani.

Być może nic nie jest warte zachodu, aby to lub tamto czynić. Ale wszystko, co czynimy,
jest w każdym razie warte, aby to czynić doskonale.

Kto nie spodziewa się miliona czytelników, nie powinien napisać ani jednej linijki.

Największe trudności kryją się tam, gdzie ich nie szukamy.

Głupi i mądrzy ludzie są nieszkodliwi, tylko półgłówki są niebezpieczne.

Z tutejszymi dziewczętami nudna jest zabawa: na przyjaźń braknie im rozumu, na miłość
braknie im uczucia.

Kto się przybliża, tego nie odtrącajcie; kto się oddala, tego nie zatrzymujcie; kto wraca,
tego przyjmijcie tak, jak gdyby nigdy nie odchodził.

W życiu wszystko sprowadza się do czynu; uciechy i cierpienia znajdą się same.

Gdybyśmy zawsze z otwartym sercem przyjmowali dobro, które nam Bóg na każdy dzień
gotuje, mielibyśmy także dość siły, by znieść zło, jeśli się zdarzy.

Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie pozostaje, jest radość z cudzej
krzywdy.

Wszystko jest prostsze, niż zdolniśmy pomyśleć, a jednocześnie bardziej zawikłane, niż
można pojąć.

Potykając się można zajść daleko; nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.

Cokolwiek robisz lub marzysz, że możesz to zrobić - zacznij tylko. W zdecydowaniu drzemie
geniusz, siła i magia.

Czym jest człowiek, ten wysławiony półbóg? Czyż nie brak mu sił właśnie tam, gdzie mu ich
najbardziej potrzeba? I kiedy wzlatuje w radości lub tonie w cierpieniu, czyż w obu
wypadkach nie wtedy właśnie zatrzymać się musi, nie wtedy powrócić do tępej, zimnej
świadomości, gdy pragnął zatracić się w pełni nieskończoności?

Tylko w zbiorowości poznajemy naturę: tylko zbiorowo przeżywamy prawdziwe
człowieczeństwo.

Gogh Vincent van (1853-1890)

Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym
więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością.

Gogol Nikołaj Wasiljewicz (1805-1852)

Nasze życie to wieczny rozbrat marzenia z rzeczywistością.

Z czego się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie!

Szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie, zacznie żyć
dla innych.

Każdemu człowiekowi Bóg wyznacza jego drogę.

Tylko dla miłości nie ma przeszkód.

Kto wierzy w światłość, ujrzy ją, ciemność istnieje tylko dla niewierzących.

Módl się o to, abyś umiał się modlić.

Biada temu, kto zadowolony jest z siebie; taki człowiek nigdy nie nabędzie rozumu.

Rozum jest naszym przewodnikiem, często jednak pierwszy nas zdradza.

Gojawiczyńska Pola (Apolonia) (1896-1963)

Smutek - to najgorsza pora dnia.

Goldoni Carlo (1707-1793)

Jest się wiernym, dopóki trwa miłość, a kochankiem, dopóki przedmiot miłości jest blisko.

Kto nie ma odwagi starać się o swoje szczęście, tym samym udowadnia, że tego szczęścia
nie jest wart.

Goldwyn Samuel, właśc. Samuel Goldfisz (1884-1974)

Umiejętność życia polega w 90% na zdolności życia w zgodzie z ludźmi, których nie
możemy znieść.

Sukces umożliwia ci posiadanie wielu rzeczy, ale nie daje ci tego wspaniałego,
wewnętrznego czegoś, co przynosi ze sobą miłość.

Gombrowicz Witold (1904-1969)

Miłość i nienawiść są dwoma obliczami tego samego.

Ojczyzna? Przecież każdy z wybitnych, wskutek po prostu wybitności swojej, był
cudzoziemcem nawet u siebie w domu.

Na Boga, udawajmy normalnych, skoro nie możemy być normalni, bo inaczej nie
wydobędziemy się stąd.

Gómez de la Serna Ramón (1888-1963)

Złudzenie to westchnienie wyobraźni.

Gaduła jest samogrającym dętym instrumentem.

Poniedziałek: dzień długi już z nazwy.

Gotthelf Jeremias, właśc. Albert Bitzius (1797-1854)

Szczęśliwi, którzy nauczyli swoje dzieci cieszyć się małymi rzeczami.

Górnicki Łukasz (1527-1603)

Miłość jest pożądaniem piękności.

Gracián y Morales Baltasar (1601-1658)

Największym głupcem jest ten, kto sądzi, że poza nim wszyscy są głupcami.

Możesz zostać zmuszony do prowadzenia wojny, ale nie musisz używać zatrutych strzał.

Green Julien (1900-1998)

Nic nie jest bliższe kobiety zaczarowanej niż kobieta zakochana.

Greene Graham (ur. 1904)

Im bardziej przyjaźnie są poufałe, tym bardziej narażone na rozbicie.

Nienawiść to jedynie porażka wyobraźni.

Droga do nieba jest już częścią nieba.

Grochowiak Stanisław (1934-1976)

Wolę brzydotę, jest bliżej krwiobiegu życia.

Grzegorz z Nyssy, święty (335-399)

Zbliżając się do Światła, dusza staje się światłością.

Każdy jest malarzem własnego życia: wola jest podkładem, cnoty - kolorami, a Jezus
Chrystus - oryginałem do odtworzenia.

Guardini Romano (1885-1968)

Całe życie jest nieustanną okazją, by spotkać Jezusa.

Tylko ten, kto kocha, potrafi skutecznie pocieszyć.

Guitry Sacha, właśc. Alexandre Georges Pierre G. (1885-1957)

Wszyscy ludzie są komediantami z wyjątkiem kilku znanych mi aktorów.

Kiedy mówi się, że pieniądze szczęścia nie dają, z pewnością ma się na myśli pieniądze
innych.

Hall Tom (ur. 1936)

Jeśli trzymasz miłość zbyt słabo, odleci; jeśli ją ściśniesz za mocno, umrze. Oto jedna z
zagadek.

Hammarskjöld Dag (1905-1961)

Dobroć jest czymś bardzo prostym: być zawsze do dyspozycji drugich, nigdy nie szukać
samego siebie.

Zachowaj wewnętrzny spokój pośród wszelkiego zgiełku. Pozostań otwarty i cichy
niezależnie od tego, jak liczne tłumy przechodzą obok ciebie.

Hampton Christopher (ur. 1946)

Pytać pisarza, co sądzi o krytykach, to jak pytać latarnię uliczną, co sądzi o pieskach.

Havel Vaclav (ur. 1936)

Tragedią współczesnego człowieka jest nie to, że wie on coraz więcej o sensie swego życia,
lecz że coraz mniej zajmuje się tym pytaniem.

Polityka nie jest sztuką tego, co możliwe, lecz tego, co niemożliwe.

Hawthorne Nathaniel (1804-1864)

Szczęście jest jak motyl: kiedy usiłujesz je złapać, zawsze wymyka ci się z rąk. Ale jeśli
cichutko usiądziesz, to może samo do ciebie przyleci.

W naturze człowieka nie istnieje nic takiego, jak zdecydowanie i swobodne opowiedzenie
się czy to za dobrem, czy za złem - z wyjątkiem momentu egzekucji.

Hebbel Christian Friedrich (1813-1863)

Wprost nie do wiary, ile rozumu używa się w świecie dla udowodnienia głupstw.

Myślę, że zaraz po śmierci przychodzi każdemu do głowy lekarstwo na chorobę, wskutek
której umarł.

Nie wiąż się nigdy z tym, dla kogo środkiem jest to, co dla ciebie celem.

Sztuka jest zgęszczoną naturą, a natura rozproszoną sztuką.

Publiczność oklaskuje sztuczne ognie, ale nigdy wschód słońca.

Hegel Georg Wilhelm Friedrich (1770-1831)

Z historii narodów możemy się nauczyć, że narody niczego nie nauczyły się z historii.

Dzieje powszechne są przejawieniem się ducha w czasie, podobnie jak przyroda przejawia
się w przestrzeni.

Różnorodność dzieł i tworów ducha świadczy o tym, jakie siły w nim drzemią.

Heine Heinrich (1797-1856)

Małżeństwo - to morze, dla którego dotychczas nie wynaleziono kompasu.

Bóg mi przebaczy, to jest Jego fach.

Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi.

Anglicy mają sto religii, lecz tylko jeden sos.

Demagogia - święte przymierze narodów.

Nie powiem, że kobiety nie mają charakteru, raczej mają codziennie inny.

Hemingway Ernest (1899-1961)

Szczęście jest czymś, co przychodzi pod wieloma postaciami, więc któż je może rozpoznać?

Każdy dzień jest nowym dniem.

Myśl tylko o tym, co należy. Miej w głowie to, co robisz.

Tylko praktyczność ma sens.

Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesiąt, aby nauczyć się milczeć.

Nie tylko odpowiedzi stają się przestarzałe, ale nawet same pytania.

Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.

Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny.

Jedynie ci kochankowie mogą o sobie zapomnieć, którzy niedostatecznie się kochali, by się
znienawidzić.

Szczęście to po prostu dobre zdrowie i zła pamięć.

Wesołość jest rodzajem odwagi.

Ze wszystkich zwierząt jeden człowiek umie się śmiać, choć on właśnie ma najmniej
powodów.

Inteligentni ludzie są często zmuszani do picia, by bezkonfliktowo spędzać czas z idiotami.

Świat łamie każdego, a później wielu twardnieje w złamanych miejscach. Tych jednak,
których nie jest w stanie złamać, zabija.

Powiedz mi kto są twoi przyjaciele, a powiem ci kim jesteś. Od tej zasady historia zna
jeden wyjątek: Judasz, którego znajomościom nie można nic zarzucić.

Nie można uciec od samego siebie przenosząc się z miejsca na miejsce.

Kotom bez trudu udaje się to, co nie jest dane człowiekowi: iść przez życie nie czyniąc
hałasu.

Hepburn Audrey, właśc. Edda van Heemstra Hepburn-Ruston (1929-1993)

Co to jest prawdziwa miłość, wiedzą tylko kobiety brzydkie, piękne - umieją zaledwie
uwodzić.

Heraklit z Efezu (ok. 540-480 p.n.e.)

Wszystko się zmienia z wyjątkiem samego prawa zmiany.

Kto nie spodziewa się niespodziewanego, ten nie odkryje go.

Charakter człowieka jest jego przeznaczeniem.

Choćbyś wszystkie przeszedł drogi, nie dojdziesz do granic duszy.

Choroba pozwala poznać słodycz zdrowia.

Głód pozwala poznać słodycz sytości.

Herbert George (1593-1633)

Jeden ojciec znaczy więcej niż stu nauczycieli.

Herbert Zbigniew (1924-1998)

Bądź odważny, gdy rozum zawodzi.

Istnieje błędne pojęcie, że tradycja jest czymś podobnym do masy spadkowej, że
dziedziczy się ją mechanicznie, bez wysiłku.

Hercen Aleksander Iwanowicz, pseud. Iskander (1812-1870)

Przemija tylko to, co jest kłamliwe i złudne, nieistotne, co właściwie nigdy nie miało
rzeczywistego bytu... Dla prawdy śmierć nie istnieje.

Herder Johann Gottfried (1744-1803)

Bardzo łatwo jest zniszczyć szczęście bliźniego, ale jakże trudno je naprawić.

Praca jest balsamem życia, praca jest źródłem cnót.

Herling-Grudziński Gustaw (1919-2000)

Człowiek nie może żyć, nie wiedząc, po co żyje.

Przekonałem się wielokrotnie, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach, i uważam za
upiorny nonsens naszych czasów próby sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w
warunkach nieludzkich - tak jakby wodę można było mierzyć ogniem, a ziemię piekłem.

Hesse Hermann (1877-1962)

Jedynie miłość nadaje sens życiu. Dlatego im bardziej zdolni będziemy do miłości i dawania
siebie innym, tym bardziej sensowne będzie nasze życie.

Człowiek nie jest wszak jakimś mocnym i trwałym kształtem, jest raczej próbą i stanem
przejściowym, jest niczym innym, jak wąskim, niebezpiecznym mostem między naturą a
duchem. Najgłębsze przeznaczenie popycha go ku duchowi, ku Bogu - najgorętsza tęsknota
ciągnie go z powrotem ku naturze, ku matce: między obiema potęgami, drżąc lękliwie,
balansuje jego życie...

Sumienie świata nie ma adresu.

Każda epoka, każda kultura, każdy obyczaj i tradycja mają swój styl, swoją specyfikę,
swoje subtelności i ostrości, uroki i okrucieństwa, każda epoka uważa pewne niedomogi za
oczywiste, a inne zło znosi cierpliwie. Prawdziwym cierpieniem, piekłem staje się życie
ludzkie tylko tam, gdzie krzyżują się dwie epoki, dwie kultury i religie.

Człowiek nie jest nazbyt zdolny do myślenia w wielkim wymiarze i nawet najbardziej
uduchowiony i wykształcony patrzy stale na świat i na siebie - zwłaszcza na siebie - przez
okulary bardzo naiwnych, uproszczonych i kłamliwych formuł!

Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.

Jedno jest tylko serce i jedno ciało, ale mieszkają w nich nie dwie dusze, nie pięć, lecz
niezliczona ich ilość; człowiek jest składającą się ze stu łusek cebulą, uplecioną z mnóstwa
nitek tkaniną.

Hipokrates, Hippokrates (ok. 460-377 p.n.e.)

Trzeba wiedzieć, że z mózgu samego płyną nasze przyjemności, radość, śmiech, wesołość,
a także nasze smutki, ból, żałość i łzy...

Chory jest ten, kto unika miłości.

Hirszfeld Ludwik (1884-1954)

Należy być optymistą na początku pracy, a krytycznym na końcu.

Wielkim jest ten, który przezwyciężywszy instynkt życia, zmienił go w pragnienie trwania.

Tajemnica energii działania polega na tchnieniu nauki.

Hitchcock Alfred, zwany popularnie Hitch'em (1899-1980)

Film to życie, z którego wymazano plamy nudy.

Bez szminki aktorzy stają się mało rozgarniętymi dziećmi.

Absurdalność daje się wyrazić tylko za pomocą humoru.

Film jest zły wtedy, jeśli ktokolwiek z publiczności chociaż na chwilę może odwrócić oczy od
ekranu.

Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie
rosnąć.

Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na
wstępie zdradza rozwiązanie.

Miłość to partia kart, w której wszyscy oszukują: mężczyźni, by wygrać, kobiety, by nie
przegrać.

Oczekiwanie na niebezpieczeństwo jest gorsze niż moment, gdy ono na człowieka spada.

Hoffmanowa Klementyna z Tańskich (1798-1845)

Prawdziwa miłość w kobiecie nigdy nie oczekuje równej zapłaty za to, co daje, ani szczęścia
równego temu, jakie chce sprawić.

Miłość to ma szczególnego w sobie, że razem poddaje się jarzmu i panuje; serca nią zajęte
dźwiga, pęta i drugiemu nosić je każe.

Holbach Paul Henry Thiry d' (1723-1789)

Aby być szczęśliwym, trzeba pragnąć, działać i pracować - taki jest porządek przyrody,
której życie polega na działaniu.

Holub Miroslav (1924-1998)

Mamy mapę wszechświata dla mikrobów, mamy mapę mikroba dla wszechświata.

Hope Bob, właśc. Leslie Townes Hope (1903-2003)

Małżeństwo jest tylko wówczas harmonijne, jeżeli składa się z dwóch lepszych połówek.

Horacy, Quintus Horatius Flaccus (65-8 p.n.e.)

O tobie mówi bajka pod zmienionym imieniem.

Ten zdobył uznanie wszystkich, kto połączył przyjemne z pożytecznym.

Miło poszaleć w porę.

Kto uczciwy i skromny, każdemu życzliwy.

Jest miara we wszystkim, są w końcu pewne granice.

Życie nie dało niczego śmiertelnym bez wielkiej pracy.

Jadąc za morze, klimat zmieniamy, nie siebie.

Hugo Victor Marie (1802-1885)

Kochać to jedyna rzecz, mogąca zapełnić wieczność... Nieskończoność potrzebuje
bezkresów.

Bądź takim, abyś nie musiał czerwienić się sam przed sobą.

Nasze działanie kształtuje nas lub niszczy. Jesteśmy dziećmi naszych własnych uczynków.

Życie nikomu nieużyteczne jest zgryzotą.

Uśmiech jest jak słońce, które spędza chłód z ludzkiej twarzy.

Znam widok piękniejszy niż morze - niebo gwiaździste. Znam widok wspanialszy od nieba
gwiaździstego - wnętrze duszy ludzkiej.

Jedyną prawdziwą cnotą jest rozsądek.

Największe szczęście w życiu to pewność, że jesteśmy kochani ze względu na nas samych
albo raczej pomimo nas samych.

Nie ma na świecie nic równie potężnego jak pomysł, którego czas właśnie nadszedł.

Bądź jak ptak, który spocząwszy w locie swym na gałązce, chociaż ona ugina się pod jego
ciężarem, nie przestaje śpiewać, bo wie, że ma skrzydła, które go ustrzegą od zagłady.

Głupcem wolno być każdemu, ale pod jednym warunkiem: żeby nie dawał złego przykładu.

Kobieta, która ma jednego kochanka, jest aniołem, która ma dwóch, jest potworem, która
ma trzech, jest kobietą.

Miłość to morze, którego wybrzeżem jest kobieta.

Humboldt Alexander von (1769-1859)

Najbardziej niebezpiecznym światopoglądem jest światopogląd ludzi, którzy nigdy nie
widzieli świata.

Huxley Aldous Leonard (1894-1963)

Bezwzględne zło wywołuje konieczność istnienia bezwzględnego dobra.

Kto umie czytać, posiadł klucz do wielkich czynów, do nieprzeczuwalnych możliwości, do
upajająco pięknego, udanego i sensownego życia.

Szczęście powstaje tylko jako produkt uboczny, tak samo jak koks.

Wszystko co się staje, podobne jest do człowieka, któremu się wydarza.

Łatwiej ułożyć dziesięć poprawnych sonetów niż dobry tekst ogłoszenia.

Muzyka oznacza tylko samą siebie.

Huxley Thomas Henry (1825-1895)

Wielka tragedia nauki - piękna hipoteza ginie uśmiercona przez brzydki fakt.

Ibsen Henrik (1828-1906)

Miłość nie potępia - miłość oczyszcza i dźwiga.

Najsilniejszym człowiekiem w świecie jest ten, kto jest zupełnie sam.

Kiedy się jest na proszonym obiedzie, to trzeba zapracować na deser.

Odbierz przeciętnemu człowiekowi jego kłamstwo życia, a wziąłeś mu zarazem całe
szczęście.

Być poetą, znaczy być swoim własnym sędzią.

Kobieta jest największą potęgą na ziemi, jej ręka władna jest kierować mężczyzną tam,
gdzie chce go mieć Bóg.

Polityka to najważniejsza sprawa w życiu gazety. W życiu powszednim żyjemy zazwyczaj
połową świadomości, połową możliwości.

Wysoko musi się wznieść, kto upadł nisko.

Tworzyć znaczy: sąd odbywać nad własną duszą.

Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”. Przecież na określenie tego mamy
piękne rodzime słowo: kłamstwa.

Iorga Nicolae (1871-1940)

Masz prawo dawać, nie masz prawa zabrać.

Ipohorska Janina, pseud. Jan Kamyczek, Paulina Rojek (1914-1981)

Ach, co za oszczędność czasu - zakochać się od pierwszego wejrzenia!

Zawsze z którejś ambony jest się wyklętym.

Gdyby urządzić całkowicie wolne wybory, każdy głosowałby na siebie.

Układać budżet: zatruwać sobie życie jeszcze przed dokonaniem wydatków.

Nasz imponujący przyrost naturalny to przede wszystkim częsty brak żarówek.

Zebranie to najbardziej pracowity sposób tracenia czasu.

Wymieniaj doświadczenia. Ale tylko na lepsze!

Na sam widok muzeum nogi są już zmęczone.

Są kobiety, z którymi gdy się rozmawia, robi nam się żal ich mężów.

Irzykowski Karol (1873-1944)

Ciało dopiero przez erotyzm staje się interesujące i symboliczne.

Człowiek świat przerobi i świat zniszczy, wszystkiego dokona i wszystko przecierpi, ale pod
jednym warunkiem: żeby miał świadka.

Cóż z tego, że Eskimosi nauczyli się żyć wśród śniegów i lodów, kiedy nie oni odkryli
biegun.

Uczciwość jest cnotą, która dużo kosztuje.

Głupota jest też pewnym sposobem używania umysłu.

Aforyzm święci i kłamie krótkością.

Dzieje są coraz to inną proporcją i formą połączenia pierwiastka irracjonalnego z
racjonalnym.

Dziwne jest, że człowiek jest dumny raczej z tego, co mu dała natura, niż z własnych
zasług.

Gdyby tak ustanowić święto słuchania cudzych argumentów.

Każdy naśladuje sam siebie po pewnych doświadczeniach, bo w swej skórze każdemu
najlepiej i najwygodniej.

Niektórych faktów życiowych nie można, bądź co bądź, ani obalić, ani zastąpić innymi i one
swego biografa najlepiej pilnują.

Kara przychodzi zwykle w ten sposób, że wygląda jak krzywda. Bóg działa incognito, dzięki
temu nie zmusza ofiary do milczenia, pozwala jej na złudzenia i skargi.

Kocha się dopiero wtedy naprawdę, gdy między obojgiem nie stoi ani Bóg, ani moralność.

Wszechświat jest zwierzęciem, które nas widzi, słucha i zapamiętuje.

Naturalną religią człowieka jest immanentny symbolizm. W kontraście do symbolizmu
dogmatycznego, który jest podstawą religii oficjalnych, ten zadowala się materiałem świata
rzeczywistego i wypatruje w nim pewne linie, które przedłuża w nieskończoność jako drogi
dla myśli, pytając, tęskniąc, zgadując.

Pan Bóg świat stworzył, a potem zaczął się nim bawić.

Prócz skrawka natychmiastowej chwili cały świat składa się z tego, co nie istnieje.

Dobrzy chrześcijanie wyobrażają sobie, że Pan Bóg ma największa kartotekę.

Tkwi w człowieku pewna mistyczna zaborczość, która „widzieć” utożsamia z „mieć”.

Jeżeli czwartym wymiarem będzie czas, to piątym będzie śmierć.

Nawet bohaterstwo nie jest, jak się zwykle mówi, przezwyciężeniem śmierci na rzecz życia;
jest ono tylko dlatego piękne, że rzuca cień śmierci na życie i czyni je na nowo
tajemniczym.

Żyć to znaczy: dopiero przygotować się do życia. Umieramy w chwili, kiedy byśmy mogli na
dobre zacząć. Ale Najwyższy Sędzia mówi: Nie dam się oszukać, to właśnie było życie.

Są westchnienia, uczucia, myśli święte i tkliwe, słowa i czyny szalone, pieszczoty nie
wykonane, pomysły na wpół pomyślane, które wiecznie czekają nad jakimś brzegiem, czy i
na nie przyjdzie kiedyś pora? Ale nikt nie próbuje wykrzyczeć się, wypłakać, wygadać,
zapomina o tym swoim świecie, ogranicza jego rozrost, skazuje go wreszcie na zamarcie.

Prócz świata największą zagadką dla człowieka jest drugi człowiek.

W ciemności nie biec, sprawdzać otoczenie rękami, strzec się wybojów, drzew, kamieni,
wymijać zygzakiem przedmioty - jest wbrew naturze, wbrew popędom, jak wszelka wiedza.
Ciemność, przekreśliwszy oko, wymaga, żeby w niej mknąć, płynąć i rozpływać się.

Prawdziwą, typową formą współżycia duchowego jest poezja.

Pisać - znaczy to czynić się zrozumiałym.

Niezawodnie bardzo imponujące, bardzo szanowne i bardzo perspektywiczne jest to słowo:
konieczność. A przede wszystkim wygodne. Daje jakąś złudę pewności wśród chaosu.
Uspokaja. Zdejmuje odpowiedzialność. Udaje, że wszystko, choćby było najgorszym, jest
przynajmniej w porządku. Jest najsubtelniejszym sposobem samobójstwa. A przy tym ma
taki dźwięk spiżowy, nieubłagany.

Może pomyłka jest przewidzianym z góry wynikiem pewnego mechanizmu.

Przypadek jest nie tylko wypadkową nieobliczalnych, ważnych sił żyjących poza
człowiekiem, on także ściąga dookoła siebie siły tkwiące w samym człowieku, staje się
odczynnikiem natury ludzkiej i demaskuje ją lub apoteozuje.

Prawie wszystkie światopoglądy opierają się na kombinowaniu jakichś sprzeczności i są
zawsze narażone na zarzut niekonsekwencji.

Niczego nie można do końca przemyśleć, wszystko można do końca przetrwać.

Nałożyliśmy sobie dobrowolnie pęta na fantazję. Od chwili kiedy człowiek sam naprawdę
zaczął latać, Pegaz musi orać.

Ludziom często wydaje się, że większa prawda musi leżeć w pobliżu większej
nieprzyjemności.

Gdy tysiąc ludzi mówi to samo, to jest to albo vox Dei, albo wielkie głupstwo.

Wciąż jeszcze przechodzą brodem przez rzekę odważnie, gdy już most jest gdzieś
zbudowany.

Wszelka kultura pewnego dnia pokazuje swą smutną prawdę - prawdę przeładowanego, a
pustego magazynu.

To, co się pospolicie nazywa intelektualizmem, powinno się raczej nazywać szablonem. U
nas ludzie myślą, że każdy, który myśli, tym samym już dobrze myśli.

Mówią, że się zgadzają. Nie lubię przeciwników, których nigdy nie ma w domu.

Przelana krew może być tak samo symbolem bezradności jak wybita szyba.

Są stoły o kulawych nogach, pod które podkłada się Biblię.

Złe się zwykle mści, ale dobre niekoniecznie się wynagradza. Złe ma silniejsze
konsekwencje.

Miłość jest dziwną syntezą egoizmu i altruizmu; bywają wypadki, w których z drapieżnym
egoizmem jest bardziej do twarzy niż z flegmatycznym zrzeczeniem się praw swoich. Gdy
dusze mają się stać wzajemnie swoją własnością, wtedy ustają „zasadnicze prawa
człowieczeństwa”.

O wiele łatwiej jest zapamiętać sobie o ludziach złe (plastyczne) niż dobre (abstrakcja). Zło
jest charakterystyczne, dobre jest banalne.

Człowiek nie wytworzył sobie jeszcze ideału, za który by było warto umierać, ale lubi w
ogóle za coś umierać. I to jest na razie najlepsze.

Świat dzisiejszy jest tak urządzony, że nawet przy najlepszej woli otoczenia dokonuje się
bezimienna zbrodnia na każdej jednostce. Nikt nie winien i winni są wszyscy. Dzieje się
wciąż to samo, co w ścisku podczas pożaru.

W olbrzymiej większości wypadków życiem jest właśnie to, że żyć nie można...

Pan chce być w porządku wobec życia? Ale życie zawsze Pana oszuka, życie jest świnią.

Nawet człowiek samotny nie mógłby się czuć samotnym bez tła, które tworzą inni ludzie.

Odkrył, że jest zbrodniarzem (niedołęgą, głupcem), i postanowił żyć z sobą samym w
dobrej komitywie. I życie mu upływa na tolerowaniu siebie.

Jest rzeczą obrzydliwą, do jakiego stopnia człowiek potrafi szczerze przymilić się.

Strasznie mi niegdyś imponowali ludzie, którzy mi nie odpisywali na listy; uważałem ich za
jakieś wyższe istoty.

„Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć” - mówi przysłowie. Ale najgorzej jest z
głupim zgubić, a to się dzieje najczęściej.

Nie ma osoby tak głupiej ani tak antypatycznej, z którą by nie można obmawiać osoby
trzeciej.

Przyjacielu, żeby cię rozweselić, opowiem ci moje nowe zmartwienie.

Szablony zawsze zwyciężają.

Z grzeczności musiałem udawać, że się nie poznaję na jej oszustwie.

Człowiekiem być to znaczy być samym wśród ludzi. Indywidualizm - dzierżawa pewnej idei.

Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie
uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.

Nie bolą mnie te głupstwa, które już zrobiłem, ale te, które mam jeszcze zrobić.

Paradoksalnym faktem jest, że bardzo często im osobistszą jest liryka autora, tym lepiej
trafia do serca czytelnikowi.

Literaci polscy nie czytają mnie - a ja nie czytam ich, moja zemsta jest w każdym razie
ilościowo większa.

Jesteśmy zamknięci w akwarium; rozbijanie swoich nosów o jego ściany to mowa ludzka.

Śmierć - jedyna przyjemność, której nie można odczuć. (Postscriptum: Jest to udziałem
niedoumarłych, żywcem pogrzebanych).

Aniołowie chodzą po ziemi zamienieni w ludzi, sami nie wiedząc o tym. Chwila zbudzenia
się tej samowiedzy byłaby chwilą ich śmierci.

Iwaszkiewicz Jarosław, pseud. Eleuter (1894-1980)

Wierzysz w potęgę miłości, napełnia cię ona do tego stopnia, że nie zostawia miejsca na
pytania. I dobrze tak jest. Bo skoro dopuścisz do jednego pytania, jednej wątpliwości,
pustka zacznie wkradać się do twojego serca.

Szczęście jest wówczas pełne, gdy światło poranku budzi dwoje ludzi do dnia pełnego
wspólnych czynów i rozmów.

Nie bądź dumna ze swego szczęścia. Szczęście jest zawsze krótkotrwałe. Ale nurzaj się w
chwilach dzisiejszych jak w chłodnych falach wiecznych źródeł.

Nie ma większego grzechu niż uważać, że wszystko jest jasne i zrozumiałe. Jest to grzech
dumy i zaufania do siebie, który chciała popełnić Ewa, gdy pragnęła być bogom równa.

James William (1842-1910)

Wydaje się, że uczucia poprzedzają działanie, ale w rzeczywistości działanie i uczucia idą w
parze.

Najlepiej jest, gdy nie przeszkadzamy innym w ich sposobie bycia szczęśliwym, pod
warunkiem, że ich metody w zasadniczy sposób nie przeszkadzają naszym.

Zaakceptujcie fakty. Zróbcie to, ponieważ akceptacja tego, co się wydarzyło, jest
pierwszym krokiem do sprostania ich konsekwencjom.

Jedyny sposób na odzyskanie radości - jeśli zdarzy ci się ją utracić - to zachowywać się
radośnie, działać i mówić tak, jakbyś już miał powody do radości.

Wiara jest jedną z sił, która utrzymuje człowieka przy życiu, i jej całkowity brak oznacza
całkowity upadek.

Istota geniuszu polega na tym, żeby wiedzieć co przeoczyć.

Nie ma złej pogody. Jest tylko nieodpowiednia odzież.

Wierzyć nie myśląc, jest prawie równie źle, jak myśleć nie wierząc.

Jan XXIII, Angelo Giuseppe Roncalli (1881-1963)

Łatwiej ojcu mieć dzieci, niż dzieciom ojca.

Ojciec, głowa rodziny, niechaj będzie wśród swoich przedstawicielem Boga i niech
przewodniczy im nie tylko władzą, ale również przykładem życia.

Tam, gdzie jest mama, która ma wiarę, która się modli, która po chrześcijańsku wychowuje
swoje dzieci, tam nie może zabraknąć łaski niebieskiej, która sprawia, że dojrzewają owoce
poprzez gorycz próby.

Jedna dobra matka jest tyle warta, co stu nauczycieli.

Władza nie jest siłą niekontrolowaną - jest zdolnością rozkazywania zgodnie z rozumem.

Trzeba nakazywać tylko to, co jest istotne i co do czego ma się uzasadnioną nadzieję, że
zostanie wysłuchane.

Władza, która opiera się tylko czy przede wszystkim na groźbie, strachu przed karą lub na
obietnicy i nagrodzie, nie popycha skutecznie istnień ludzkich ku wprowadzaniu w życie
wspólnego dobra.

Jan Chryzostom, święty, zw. Złotoustym (ok. 349-407)

Prawdziwa przyjaźń użycza w sercu gościny nieobecnym.

Jan od Krzyża, Juan de la Cruz, właśc. Juan de Yepes y Álvarez, święty (1542-1591)

Dusza miłująca nie nuży siebie ani innych.

Jan Paweł II, Karol Józef Wojtyła (1920-2005)

Rzecz nie w tym, aby zapomnieć o minionych wydarzeniach, ale by odczytać je w nowym
duchu, ucząc się właśnie z bolesnych doświadczeń, że tylko miłość buduje, a nienawiść
niesie zniszczenie i ruinę.

Godność człowieka wymaga, by społeczeństwo opierało się na sprawiedliwości.

Człowiekowi współczesnemu grozi duchowa znieczulica, a nawet śmierć sumienia. Śmierć
sumienia jest natomiast czymś gorszym od grzechu.

Czujesz się osamotniony, postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny.

Każde życie, nawet najmniej znaczące dla ludzi, ma wieczną wartość przed oczami Boga.

Życie każdego człowieka musi być nieprzerwaną wędrówką ku świętości.

Najbardziej twórczą ze wszystkich prac jest praca nad sobą, która pozwala odnajdywać
urok młodości.

Chrystus bez pozwolenia matki nie odbyłby męki, nie umarłby na krzyżu i nie odkupiłby
nas.

Bogatym nie jest ten kto posiada, lecz ten kto daje.

Całym sobą płacisz za wolność - więc to wolnością nazywaj, że możesz, płacąc ciągle na
nowo, siebie posiadać.

Człowiek nie jest tylko sprawcą swoich czynów, ale przez te czyny jest zarazem w jakiś
sposób „twórcą siebie samego”.

Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany
totalitaryzm.

Naród ginie, gdy znieprawia swojego ducha, naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się
oczyszcza i tego żadne siły zewnętrzne nie zdołają zniszczyć.

Prawo do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale
jest prawem człowieka.

Wolności nie można tylko posiadać, nie można jej zużywać. Trzeba ją stale zdobywać i
tworzyć przez prawdę.

Nie ma większego bogactwa w narodzie nad światłych obywateli.

Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia.

Nie bój się, nie lękaj! Wypłyń na głębię!

Każdy znajduje w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i
wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie jakiś
porządek prawd i wartości, które trzeba obronić i utrzymać, tak jak Westerplatte, w sobie i
wokół siebie.

Jarmusch Jim (ur. 1953)

Zawsze fascynowało mnie w kinie czy muzyce to, co na obrzeżach. Jeśli historię filmu
porównać można do wielkiego sklepu z filmami i książkami, to marzę o tym, żeby znaleźć
się gdzieś z tyłu, na jakiejś małej półce z tomikami poezji, a nie na czołowym miejscu z
bestsellerami.

Ameryka to wielki tygiel. Kiedy go podgrzać, szumowina wypływa na wierzch.

Jasieński Bruno (1901-1939)

Nie bój się wrogów - w najgorszym razie mogą cię zabić. Nie bój się przyjaciół - w
najgorszym razie mogą cię zdradzić. Strzeż się obojętnych - nie zabijają i nie zdradzają, ale
za ich milczącą zgodą mord i zdrada istnieją na świecie.

Jaspers Karl (1883-1969)

Tylko ten, kto kocha, widzi, co jest prawdziwe w człowieku.

Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.

Nie wiemy i nigdy nie będziemy wiedzieć, czym jako całość jest świat, w którym
znajdujemy siebie, skąd się on wywodzi i dokąd zmierza. Ale już dzięki samym tym
pytaniom człowiek osiąga nową postawę wewnętrzną.

Istnienie jest życiem, które ciecze z niczego w nic. Po radości chwilowego spełnienia, po
bólu kruchości opada je nuda powtarzania i przerażająca wiedza, że jako istnienie życie
nosi już w sobie zalążki zniszczenia.

Świat stworzony jako dobry uległ zaciemnieniu na skutek wolnych aktów stworzonych istot.
Obecnie jest miejscem próby, którą przechodzą ludzkie dusze.

Jastrun Mieczysław (1903-1983)

Absolutna czystość nie jest z tego świata.

Nie ma poczucia wolności bez poczucia wolności wyboru.

Pośpiech bywa ojcem powierzchowności.

Tylko wyjątkowe chwile wyzwalają z nas pełnię.

Żadna synteza nie może być tylko sumą.

Jean Paul, właśc. Johann P. Friedrich Richter (1763-1825)

Muzyka jest światłem księżyca w mrocznej nocy życia.

Radość jest krótka, ale poprzedza ją długa nadzieja.

Wspomnienie jest rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić.

Bogactwem, odpoczynkiem i zdrowiem cieszymy się w pełni jedynie wtedy, gdy je tracimy
lub odzyskujemy.

Wesoła myśl jest niczym wiosna. Otwiera pąki natury ludzkiej.

Powszechnie wiadomo, że miłe dziewczęta nazbyt często biorą czułostkowość za prawość,
listy za czyny, a lecące ciurkiem łzy za prawdziwą, gorącą krew.

Dziewczyny należy wychwalać, z racją czy bez racji.

Wrażliwy słuch jest u dziewcząt, tak jak u koni, oznaką dobrego zdrowia.

Jefferson Thomas (1743-1826)

Błędne mniemanie można tolerować tam, gdzie zdrowy rozsądek jest gotów je zwalczyć.

Doprawdy, drżę o swój kraj, jeśli pomyślę, że Bóg jest sprawiedliwy.

Nic nie daje takiej przewagi nad innymi, jak opanowanie i zimna krew w każdej sytuacji.

Nic nie jest niezmienne prócz przyrodzonych i niezbywalnych praw człowieka.

Nigdy innym nie każ robić, co sam możesz i powinieneś zrobić.

Obecnie nie można wierzyć temu, co piszą gazety. Nawet prawda, gdy się do nich dostanie,
wydaje się podejrzana.

Sztuka życia to sztuka unikania cierpień.

W sprawach zasad bądź niczym skała, w sprawach smaku płyń z prądem.

Jerofiejew Wiktor (ur. 1947)

Grafoman to też pisarz, tylko spermę ma kiepskiej jakości. Nie może tchnąć życia w
utwory. Ale to nieszkodliwe maniactwo, lepiej być grafomanem niż bandytą.

Coraz bardziej wierzę, że pisarz jest odbiornikiem jak radio. Wyłapuje informację, która
płynie, bo ja wiem skąd - z kosmosu, od Boga? W chwilach natchnienia są mniejsze
zakłócenia, lepiej słyszę, dlatego tekst jest przekonujący.

Jerome Jerome Klapka (1859-1927)

Pijąc cudze zdrowie, psujemy własne.

Johnson Samuel (1709-1784)

Naturalny ruch ludzkiego umysłu odbywa się nie od przyjemności do przyjemności, ale od
nadziei do nadziei.

Człowiek musi ciągle ulepszać swoje przyjaźnie. Nie poszukując nowych znajomości z
upływem czasu, wkrótce można zostać samotnym.

Wdzięczność jest owocem wymagającym starannej uprawy. Nie znajdziesz jej nigdy między
gburami.

Nawyk patrzenia na każdą rzecz z dobrej strony wart jest więcej niż tysiąc funtów dochodu
rocznie.

Żeby wszystkich nauczyć mówienia prawdy, trzeba by wszystkich przyzwyczaić do
słuchania prawdy - także o sobie.

Wspomnienia i przewidywania wypełniają prawie cały czas teraźniejszy.

Ubóstwo jest wielkim wrogiem ludzkiego szczęścia. Niszczy wolność i sprawia, że jedne
cnoty stają się niepraktyczne, a inne niezmiernie trudne.

Poeta może sławić wiele dziewcząt, z którymi bałby się ożenić.

Piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami.

Pośród tego, czego serce doświadcza, jak mało jest rzeczy, które mogą prawa i władcy
sprawić bądź zniweczyć.

W butelce rozgoryczeni szukają pocieszenia, tchórzliwi - odwagi, nieśmiali - pewności
siebie.

Joplin Janis (1943-1970)

Wolność to tylko jeszcze jedno słowo dla tych, którzy nie mają już nic do stracenia.

Joyce James (1882-1941)

Pan Bóg stworzył jedzenie, a diabeł kucharzy.

Uśmiech wędruje daleko.

Jung Carl Gustav (1875-1961)

Wiedza nie opiera się wyłącznie na prawdzie; także na błędach.

Jeśli kogoś nie rozumiemy, zaczynamy uważać go za głupca.

W każdym z nas jest ktoś, kogo nie znamy. Przemawia do nas w snach i tłumaczy, że widzi
nas zupełnie inaczej, niż my - siebie.

Jünger Ernst (1895-1998)

Każdy człowiek ma jakieś dobre strony. Trzeba tylko przekartkować złe.

Kaczkowski Zygmunt (1825-1896)

Każda miłość jest uparta jak koń narowisty a kapryśna jak dziecko.

Kiedy umiano cierpieć z miłości, ceniono wszystko, co miało związek z miłością.

Miłość jest to kamień drogi, nieoceniony, ale bez żadnej barwy i bez żadnego przymiotu i
nabiera on tego obojga dopiero od tego, który go sobie przywłaszczy i włoży w swe serce.

Kafka Franz (1883-1924)

Zrozumieć szczęście to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy
od dwóch stóp, które go pokrywają.

Jedną z najbardziej skutecznych pokus zła jest wezwanie do walki.

Kamieńska Anna (1920-1986)

Nie można kochać za bardzo, zawsze kochamy za mało; bo to, co wydaje nam się
nadmiarem - to może miłość siebie lub miłość miłości.

Miłość to jest to, co pozostaje, gdy już zabrane jest wszystko. Nawet nadzieja.

Największy błąd życia - to zatrzymywanie się na sobie samym.

Kant Immanuel (1724-1804)

Wszystka wiedza pochodzi z doświadczenia. Doświadczenie jest produktem rozumu.

Piękne jest to, co podoba się całkiem bezinteresownie.

Znamy jeno przejawy rzeczy, rzecz sama w sobie jest niepoznawalna.

Postępuj według takiej tylko zasady, którą mógłbyś chcieć uczynić prawem powszechnym.

Śmiech jest afektem, którego źródłem jest nagła przemiana napiętego oczekiwania w
nicość.

Człowiek celem samym w sobie.

Miejcie odwagę posługiwać się rozumem.

Dwie rzeczy napełniają serce coraz to nowym i coraz to wzmagającym się podziwem i czcią
w miarę tego, im częściej, im ustawiczniej zajmuje się nimi rozmyślanie: niebo gwiaździste
nade mnę i prawo moralne we mnie.

Z tak krzywego kawałka drewna, z jakiego uczyniony jest człowiek, nie da się zrobić nic
prostego.

Rzeczą zmysłów jest oglądać, rzeczą intelektu myśleć.

Kapuściński Ryszard (ur. 1932)

Powinniśmy pójść dalej niż tylko tolerować innych. Doświadczenie nauczyło mnie, że fakt
poznania likwiduje naszą agresję. Olbrzymie pokłady wrogości wynikają z nieznajomości
Innego.

Ludzie, którzy piszą historię, zbyt dużo uwagi poświęcają tzw. głośnym momentom, a za
mało badają ciszę.

Współczesne media przypominają czasem narkomana - tak jak on, żeby istnieć, musi
pobierać narkotyk, tak one, żeby utrzymywać się na rynku, muszą wstrzykiwać w swoje
żyły coraz więcej szoku, wstrząsu, horroru.

Historia notuje tylko te momenty, w których człowiek (ludzie, naród) wznosi się ponad
codzienność, ponad przeciętność. Dostrzega tylko te dni, okresy, epoki, które
charakteryzuje niezwykłość i wzniosłość, a często - zaślepienie i szaleństwo.

Wartość społeczeństwa mierzy się nie wyczynami poszczególnych jednostek, ale jego
zdolnością do działania jako całości.

Każde pokolenie w wyniku odmiennych doświadczeń ma różny zasób wiedzy. Co innego je
interesuje, co innego starają się poznać i zrozumieć.

I nie zostało mi nic oprócz Boga. To znaczy zostało wszystko, jeśli wierzysz.

Im lepiej zna się świat, tym bardziej rośnie w nas poczucie jego nieznajomości i
przekonanie o jego ogromie, i to nie przestrzennym, ale o bogactwie kulturowym, tak
olbrzymim, że nie da się go zewidencjonować.

Reporterska ciekawość świata to rzecz charakteru.

Nie ma czegoś takiego jak obiektywizm. Obiektywizm to jest kwestia sumienia tego, który
pisze. I sam powinien sobie udzielić odpowiedzi na pytanie, czy to, co pisze, jest bliskie
prawdy, czy nie.

Dobre i złe dziennikarstwo można odróżnić łatwo - w dobrym dziennikarstwie oprócz opisu
wydarzenia znajduje się również wytłumaczenie jego przyczyn. W złym dziennikarstwie
istnieje sam opis, bez żadnych związków czy odniesień do kontekstu historycznego - relacja
z nagiego wydarzenia, z której nie dowiadujemy się ani o jego przyczynach, ani o tym, co
je poprzedziło.

Reporter jest niewolnikiem ludzi, może zrobić tylko tyle, na ile mu ci ludzie pozwolą.

Dziennikarstwo pozbawione relacji z ludźmi nie jest dziennikarstwem.

Można nie mieć czasu, ale gdy się ma pieniądze, można wszystko zrobić. Można nie mieć
pieniędzy, ale gdy ma się czas, to też wszystko można zrobić.

Stereotyp - przez to, że bierze się nie z wiedzy, lecz z emocji - jest bardzo niebezpieczny.

Pisanie jest happeningiem. To jest dla mnie jedną z wartości pisania, bo gdybym wiedział
wcześniej, co napiszę, nigdy bym się pisaniem nie interesował.

Jakość tekstu jest jedynym wyznacznikiem miejsca w literaturze.

Żeby pojąć świat, trzeba go przeniknąć tak całkowicie, jak to tylko możliwe.

Literatura znalazła się pod szaloną presją rzeczywistości, polityki i tego wszystkiego, co
teraz dzieje się w świecie.

Pomimo ogólnego przekonania, że wszystko wiemy, ciągle jest jeszcze bardzo wiele rzeczy
do odkrycia.

W każdej książce jest co najmniej jedna fascynująca myśl.

Zawsze miałem jedną filozofię - mieć jak najwięcej książek.

Wydaje mi się mało prawdopodobne, żeby porządną prozę można było napisać na
komputerze.

Największą trudnością, ale i największym osiągnięciem jest uczynienie z kariery
normalnego procesu życia i tworzenia.

Rozszyfrowany reporter traci szansę na napisanie dobrego reportażu.

Na ogół uważa się, że mieć określony cel to dobra rzecz, bo wtedy człowiek czegoś chce i
do czegoś zdąża; z drugiej jednak strony taka sytuacja nakłada na niego końskie okulary:
widzi tylko swój cel i nic więcej. Tymczasem to więcej - szerzej - głębiej może być znacznie
ciekawsze i ważniejsze.

Nasza wyobraźnia bowiem łaknie i łapczywie chłonie każdą odrobinę sensacji, najsłabszy
sygnał zagrożenia czy najlżejszy zapach prochu, aby natychmiast rozmnożyć te oznaki do
monstrualnych, obezwładniających rozmiarów.

Piękne i krzepiące w człowieku jest to uporczywe, heroiczne dążenie do normalności, jej
poszukiwanie - niemal odruchowe i na przekór wszystkiemu.

Człowiek zawsze umiera sam, moment umierania to najbardziej samotny moment jego
życia.

Podróż po świecie to wędrówka od prowincji do prowincji, a każda z nich jest samotnie i
tylko dla siebie świecącą gwiazdą.

Historia to jest to, co się pamięta.

Każdy język europejski jest bogaty, ale bogaty w opisie własnej kultury, w przedstawianiu
własnego świata. Gdy usiłuje wejść na teren innej kultury i opisać ją - ujawnia swoją
ograniczoność, niedorozwój, semantyczną bezradność.

Katarzyna z Sieny, święta (1347-1380)

Dla człowieka mężnego zdarzenia szczęśliwe i nieszczęśliwe są jak prawa i lewa ręka - z
obydwóch potrafi skorzystać.

Kazantzakis Nikos (1883-1957)

Rzadko szczęście odczuwamy wtedy, kiedy jest naszym udziałem. Dopiero gdy przeminie,
spoglądamy wstecz i nagle pojmujemy - niekiedy ze zdumieniem - jak bardzo byliśmy
szczęśliwi.

Stary świat jest uchwytny, trwały, żyjemy na nim i walczymy z nim w każdej minucie - on
istnieje. Świat przyszłości jeszcze nie narodził się, jest jeszcze nieuchwytny, płynny,
zbudowany jest ze światła, z którego utkane są nasze marzenia; jest jak obłok unoszony
przez gwałtowne wichry - miłość, nienawiść, wyobraźnię, ślepy traf, Boga. Nawet
największy z proroków nie mógł ofiarować ludziom nic więcej niż hasło, im mniej konkretne
- tym większy prorok.

Świat jest dożywotnim więzieniem.

Nawet najwznioślejsze idee, widziane od podszewki, są tylko bawidełkami wypchanymi
trocinami ze zręcznie ukrytą w środku sprężyną.

Życie w odróżnieniu od śmierci jest pasmem kłopotów.

Kto stworzył ten labirynt niepewności, tę świątynię dufności, naczynie grzechu, pole usiane
tysiącem zasadzek, przedsionek piekła, kosz po brzegi napełniony chytrością, truciznę
słodką jak miód, łańcuch, który wiąże śmiertelnych z doczesnością - kobietę?

W religiach, które utraciły moc wiary, bogowie stają się tylko figurami retorycznymi,
ornamentami dla ludzkiej samotności lub obrazami zdobiącymi ściany.

Tylko zwierzęta żyją wyłącznie po to, by jeść.

Śmierć jest niczym - jedno dmuchnięcie i świeca gaśnie - ale starość to straszna hańba!

Życie człowieka wiedzie raz górą, raz dołem, dlatego to rozsądni ludzie nakładają sobie
hamulce.

Każdy człowiek ma jakiegoś fioła, ale zdaje się, że największym jest mniemanie, że się nie
ma go wcale.

Rozum jest jak sklepikarz, prowadzi rachunki, notuje przychód i rozchód, zysk i stratę. To
jest rozważny drobny kupiec, nie stawia wszystkiego na jedną kartę.

Keller Gottfried (1819-1890)

Jeden dzień może być perłą, a wiek cały może nic nie znaczyć.

Keller Helen Adams (1880-1968)

Zwracaj twarz ku słońcu, a nie będziesz widział cieni.

Życie to pasjonujące zajęcie, szczególnie, gdy można je przeżyć dla innych.

Piękno jest formą dobroci.

Słowa są skrzydłami umysłu.

Przyjaciele przekształcają nasze ograniczenia we wspaniałe możliwości i uzdalniają do
pogodnego i szczęśliwego kroczenia w cieniu, jaki rzuca nasza ułomność.

Kennedy John Fitzgerald senior (1917-1963)

Nie pozwólmy, żeby nasze lęki powstrzymały nas od realizacji naszych nadziei.

Sama broń nie wystarcza, by utrzymać w świecie pokój. Najważniejsi są ludzie.

Kennedy Robert Francis (1925-1968)

Nie usuwaj sprzed nóg swoich dzieci wszystkich kamieni, bo mogą kiedyś głową uderzyć w
mur.

Kettering Charles Franklin (1876-1958)

Nasza wyobraźnia jest jedyną granicą tego, co mamy nadzieję mieć w przyszłości.

Problem dobrze ujęty to problem w połowie rozwiązany.

Kierkegaard Soren Aabye (1813-1855)

Nie ma prawdziwej przyjaźni bez sumienności.

Nie przywdziewaj białej szaty dla człowieka, którego oczy nie dostrzegają uroku czystej,
niewinnej duszy.

Nie szukaj sprawiedliwości... Można być wolnym, nosząc kajdany.

Miłość, która zastygła, może się na nowo rozpalić.

Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.

Ludzie domagają się wolności słowa jako rekompensaty za wolność myślenia, której rzadko
używają.

King Martin Luther (1929-1968)

Niezasłużone cierpienie ma moc zbawczą.

King Stephen (ur. 1947)

Miłość ma zęby, którymi kąsa, a rany nigdy się nie zabliźniają. Żadne słowo ani kombinacja
słów nie zdoła zasklepić tych miłosnych ugryzień. Jest wprost przeciwnie - w tym sęk. Jeśli
te rany zaschną, słowa giną wraz z nimi.

Kipling Rudyard (1865-1936)

Kto chce zdobyć ludzi, musi w zastaw dać własne serce.

Słowa są - to oczywiste - najsilniejszym narkotykiem, jakiego używa ludzkość.

Jeśli potrafisz zachować zimną krew, kiedy wszyscy tracą głowę, świat należy do ciebie.

Pierwszym obowiązkiem artysty jest opanowanie rzemiosła.

Naucz nas, Panie, cieszyć się zwykłymi rzeczami.

Zawsze wolę w każdym widzieć to, co najlepsze, zaoszczędza to tyle kłopotów.

Kisielewski Stefan, pseud. Kisiel, Teodor Klon, Tomasz Staliński (1911-1991)

Nigdy nie wiemy, co jest, a co nie jest twórczością.

Starości nie czujesz - czują ją inni.

Miłość bez wzajemności zawsze jest najsilniejsza.

Nikt nie wie, ile ma czasu: inaczej albo by się śpieszył, albo zaniechał.

Zmiany przyjdą na pewno, lecz nie wtedy, kiedy się na nie czeka.

Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście.

Walka bez wiary w zwycięstwo jest jedyną walką czystą: bez premii i łapówki.

Człowiek niezastąpiony to dowód duchowego ubóstwa społeczeństwa.

Klaudiusz, Tiberius Claudius Nero Germanicus (10 p.n.e. - 54 n.e.)

Nie zawsze mów, co wiesz, ale zawsze wiedz, co mówisz.

Kleist Heinrich von (1777-1811)

Im więcej oddajemy z naszego życia innym, tym większa staje się jego wartość.

Klemens Dworzak, święty, właśc. Jan Dvoøak, Hofbauer (1751-1820)

Są sprawy, za które warto nadstawiać policzek.

Klinger Jerzy (1918-1976)

Wielu się wydaje, że słyszy głos samego Chrystusa, lecz mało kto wsłuchuje się w Jego
milczenie.

Kochanowski Jan (1530-1584)

Nic wiecznego na świecie: radość z troską się plecie.

Nic po cierniu, kiedy róża spadnie.

Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz.

Ciężko, kto nie miłuje, ciężko, kto miłuje, najciężej, kto miłując łaski nie zyskuje.

Kolberg Henryk Oskar (1814-1890)

Trzy rzeczy na świecie goją ludzkie rany: dziewecka, kwaterecka, worecek napchany.

Kołakowski Leszek (ur. 1927)

Jeśli ktoś chce być doskonały, nie można mu tego zabraniać, chociaż takie pragnienie
przeważnie czyni nas nieznośnymi. Kto marzy o doskonałości, zazwyczaj poucza, poprawia,
daje lekcje innym i wszyscy od niego uciekają.

Konfucjusz, Kung-fu-cy (551-479 p.n.e)

Człowiek potyka się o kretowisko, nie o góry.

Prawdziwym błędem jest błąd popełnić i nie naprawić.

Wiedzieć, co się wie, i wiedzieć, czego się nie wie - oto prawdziwa mądrość.

Jeśli cię oszukają albo okradną, to nic - dopóki o tym nie pamiętasz.

Człowiek zdenerwowany jest zawsze pełen jadu.

Ci, co znają prawdę, to nie ci sami, co ją kochają. A ci, co ją kochają, to nie ci sami, co się
nią rozkoszują.

Lepiej nie zaczynać, niż zacząwszy nie dokończyć.

Milczenie - przyjaciel, który nigdy nie zdradza.

Żaden lekarz nie może być dobrym lekarzem, jeśli sam nie chorował.

Nie spotkałem jeszcze nikogo, kto by cnotę kochał tak, jak urodę.

Opowiedz mi swoją przeszłość, a ja powiem ci, jaka będzie twoja przyszłość.

Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej, niż przyrzekł.

Błędy człowieka szlachetnego są jak zaćmienie Słońca lub Księżyca. Wszyscy je widzą.

Wielu szuka szczęścia ponad ludzką miarę, inni poniżej jej, lecz ono znajduje się obok
człowieka.

Konopnicka Maria, z Wasiłowskich (1842-1910)

Tylko miłość jest siłą, co złagodzić może ból świata.

Kopernik Mikołaj, Copernicus (1473-1543)

Myśli uczonego są niezależne od sądu ogółu.

Korczak Janusz, właśc. Henryk Goldszmit (1878 lub 1879-1942)

Bądź sobą - szukaj własnej drogi.

Dzieci nie są głupsze od dorosłych, tylko mają mniej doświadczenia.

Korzeniowski Józef (1797-1863)

Życie jest ciągłą walką, a pokój jest tylko owocem zwycięstwa.

Jest na ziemi szczęście, ale w poczciwej pracy - nie w obietnicach losu i loterii!

Kotarbiński Tadeusz (1886-1981)

Innych można przekonać argumentami, w które się nie wierzy, lecz do tego, by przekonać
siebie, niezbędne są racje rzeczywiste.

Do tego, by dobrze się działo, potrzebne są młode ręce i stare głowy.

Nie ma wielkości bez ryzyka, nie ma ryzyka bez lekkomyślności.

Człowiek wtedy tylko stoi mocno, kiedy stoi na własnych nogach.

Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.

Głupstwo jest wtedy najsroższe, kiedy ma na swoją obronę słuszne argumenty.

Nie powinieneś się mądrzyć, jeżeli nie chcesz się wygłupić.

Żyje się nie tylko dla przyszłości, aktualność ma swoje cele i oceny własne. Co dzień
nastręcza się możliwość dobrego czynu, gdyż nie brak potrzeb niezaspokojonych.

Ciesz się latem, że ciepło, że upał, że nie będziesz, jak zimą, dla rozgrzewki tupał; ciesz się
zimą, że chłodno, że mrozek, że zima, że nie ociekasz potem, bo upału nie ma.

Dwa półgłówki nie tworzą całej głowy.

Mądrość sama sobie nie ufa, głupota sama sobie udziela kredytu bez granic.

Mózg rządzi tak, jak mu pięść karze.

Racjonalne wychowanie czyni człowieka mniej szczęśliwym, aby jego otoczenie było mniej
nieszczęśliwe.

Ci mają dużo czasu, którzy mają pełne ręce roboty - oni bowiem cenią sobie czas i umieją
tak nim gospodarować, że nic się nie marnuje.

Brudne środki uświniają cel.

Przekleństwem społeczeństw jest, że władzę mają ludzie żądni władzy.

Niezależny może być tylko ten, od kogo inni są zależni.

Postawa matki oddanej dzieciom stanowi rzadkie źródło równowagi wewnętrznej, ładu i
piękna moralnego.

Radość cenna jest niezmiernie, a przy tym ważna, gdyż koniecznie potrzebna, by móc
wytrzymać nacisk i grozę cierpienia.

Wolność potrzebna jest tylko jako swoboda w dążeniu do czegoś poza tym.

Jedyną gwarancją wykonalności zamiaru jest udana próba rzeczywistego jego wykonania,
jedynym stanowczym dowodem znośnego charakteru stosunków jest faktyczne trwanie ich
w układzie.

Starcowi trudno odmłodnieć, zdziecinnieć - łatwo.

Gość ma zwykle więcej czasu niż gospodarz.

Rozum w pełni rozkwita pod strażą wolności, wolność rozkwita w pełni pod strażą rozumu.

Powrót do natury tak samo jest ponętny i tak samo niemożliwy jak powrót do młodości.

Anormalność przewlekła staje się normą.

W młodości lecznictwo winno wspomagać naturę, w starości - winno jej przeciwdziałać.

Kto chce zachować młodość, musi przestać się zachowywać jak człowiek młody.

Wstrząs jest to przeżycie, od którego wariat może wyzdrowieć, a człowiek normalny może
zwariować.

Niebyt zna się z własnego doświadczenia: jest to sytuacja, w której znajdowałeś się przed
urodzeniem.

Nieistnienie jest atrybutem zaszczytnym, przysługuje bowiem także Bogu i sprawiedliwości.

Konsekwencja jest potwornością, jeżeli się ją doprowadzi do szczytu konsekwencji.

Nie to jest smutne, że każdy skutek ma swoją przyczynę, lecz to, że każda przyczyna ma
jakiś skutek.

W stosunku do czasu jestem nałogowcem, bo im więcej go zużywam, tym więcej
potrzebuję.

Nie mam na to czasu, żeby tracić czas.

Wiedzieć, czego się nie ma, jest ważniejsze, niż wiedzieć, co się ma.

Pieniądze ma się po to, aby ich nie mieć.

Miłość to dwie dusze w jednym ciele, przyjaźń - to jedna dusza w dwóch ciałach.

Antytezą miłości nie zawsze jest nienawiść; bywa nią inna miłość.

Walka miłości z miłością jest nie mniej tragiczna niż walka miłości z nienawiścią.

Dobroć i obojętność wszystko puszczają w niepamięć, złość i sprawiedliwość wszystko
pamiętają.

Doskonałości też przyda się umiar.

Wola może nakazać powściąg, lecz nie może nakazać popędu.

W wolności najcenniejsza jest jej świadomość. Większe dzieła powstają z zapału niż ze
strachu, a przecie zapał ma w sobie ducha świadomej wolności.

Więcej zła wyrządziła dobroć uzbrojona w głupotę niż złość skrępowana przez rozum.

Zło jest w tym, że wielkie świństwa uważa się często za małe rzeczy.

Nie mogąc żyć prawdą, nie chcąc żyć fałszem, trzeba żyć milczeniem.

Gdy budzi się w człowieku niezadowolenie z siebie, łatwo poznać je po tym, że taki osobnik
ma tysiąc pretensji do innych.

Przyjaźń - to wyróżniająca, do określonej osoby lub określonych osób skierowana,
życzliwość czynna i wierna.

Przyjaciele na ogół pomagają żyć i przeszkadzają pracować.

Jeden jest tylko rodzaj spokoju godny postawienia go na czele dążeń - spokój sumienia.

Nudzić się może tylko ten, kto sam jest nudny.

Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam
nic do powiedzenia.

Wiele lasów wyrąbano i kanałów przekopano rękami więźniów, lecz bohaterowie bili się
zawsze lepiej, idąc w ogień za wolność, niż rekrut wzięty do szeregów przemocą.

Dość, że osobnik zachowuje się rozumnie, trudno wymagać, by zachowywały się rozumnie
jego uczucia.

Z dwojga złego: albo jak najmniej błądzić, ale i mało tworzyć pozytywnie, albo starać się o
to, aby stosunek pozytywnych rezultatów do chybionych był jak największy, wybierać lepiej
drugie, chociażby to była droga akceptująca wiele chybionych tworów. W każdej sferze
czynów, a i w nauce też, postulat absolutnej poprawności działa hamująco na impet
twórczy.

Brak ilości (a nie tylko ilość) też przechodzi w jakość.

Wychowanie militarne uczy odwagi przez wzbudzanie strachu.

Emigracja jest to rodzaj pogrzebu, po którym życie trwa dalej.

Wystarczy być kosmopolitą, by nie móc znaleźć sobie miejsca gdziekolwiek na ziemi.

Wojna nie może być sprawiedliwa, gdyż niepodobna walczyć sprawiedliwie, nawet jeżeli się
walczy o sprawiedliwość.

Są dwa rodzaje miłośników demokracji: jedni lubią w niej „demos”, inni - „krację”.

Co to jest „biały oficer”? A, to czarna reakcja.

Polak, jak mu przyjdzie fantazja do głowy, może być całkiem porządnym człowiekiem.

Trzeba być prawym, nie przestając być lewym.

Fanatyzm daje szczęście fanatykowi kosztem nieszczęścia bliźnich.

O wolność można walczyć legalnie dopiero wtedy, gdy się ją już posiada.

Brak wolności słowa na tym właśnie polega, że wolno mówić tylko to, co wolno.

Jedynym urzeczywistnieniem pełni swobody byłaby zupełna samotność.

Polak jest jak Wańka-wstańka: na każdą próbę pokonania reaguje powstaniem.

To, co najlepsze, może dobrem nie być.

Trzeba dużo hartu, aby wyrobić w sobie hart.

Anarchia - każdy jest suwerenny, demokracja - nikt nie jest suwerenny, monarchia - jeden
jest suwerenny.

Brak oporu utrwala przemoc, opór wzmaga jej surowość.

Lepiej cierpieć z powodu bezsenności, niż nie spać z powodu cierpienia.

Posłuszeństwo względem złych przepisów - to najlepszy sposób ich utrwalania.

Nie tam najgorzej, gdzie się najwięcej sarka, lecz tam, gdzie najmniej sarkać wolno.

Można uczcić, można niedoczcić, można przeczcić.

Wołają: kto pierwszy, ten lepszy - a powinno być odwrotnie.

Płaskość jest to stawianie wyżej wartości niższych.

Jeśli komuś jest źle, to i z nim jest źle.

Bywają specjaliści od pilnowania własnych praw i cudzych obowiązków.

Tym większa jest głębia przeżyć wspólnych, im większe jest bogactwo przeżyć
niewspólnych.

W obliczu ogromu zła na świecie byłoby bluźnierstwem posądzać Boga o istnienie.

Cel ponoć uświęca środki, ale środki uświńcają cel.

Trzeba dużo hartu, aby wyrobić w sobie hart.

To, co najlepsze, może dobrem nie być.

Hasło „wszystko dla zwycięstwa sprawy” czyni sprawę niegodną zwycięstwa.

W oparach samochwalstwa marnieje jakość życia.

Więcej jest sensu, jeżeli mędrzec się wygłupia, niż jeżeli głupiec się mądrzy.

Łatwiejsza jest sztuka pamiętania od sztuki zapominania.

Porządek trzeba zrobić, nieporządek robi się sam.

Kotzebue August von (1761-1819)

Żenić się jedynie ze względu na piękno, to tyle, co kupować ziemię ze względu na róże.
Tak, to ostatnie byłoby jeszcze rozsądniejsze, ponieważ róże zakwitają co roku.

Kowalska Faustyna, święta, właśc. Helena (1905-1938)

Bóg jest miłością, a miłosierdzie jest jego czynem, w miłości się poczyna, w miłosierdziu się
przejawia.

Kozioł Urszula (ur. 1931)

Myślę, że w pewnym wieku nasze piękno nosimy już tylko wewnątrz siebie i że
uzewnętrznia się ono dopiero wtedy, kiedy je w nas poruszy miłość.

Krasicki Ignacy (1735-1801)

Umiej być przyjacielem, znajdziesz przyjaciela.

Krasiński Zygmunt, pseud. Spiridion Prawdzicki, hrabia (1812-1859)

Serce me proste, a los mój krzywy.

Drobnych podłości nie ma... najdrobniejsza jest już morzem hańby.

Kraszewski Józef Ignacy, pseud. Bogdan Bolesławita (1812-1887)

Miłość nie jestże zawsze prawie ubóstwieniem i bałwochwalstwem z jednej strony, a
chłodnem przyjmowaniem z drugiej?

Kochać trzeba bliźniego, ale mu pobłażać się nie godzi.

Gnusność poniewiera tysiące ludzi, praca nie zabija nikogo.

Nic poważniejszego i surowszego nad życie, a kto je chce zbyć żartami, ten go nie pojął.

Ludzie boją się zmiany. Nawet na lepsze.

Kratinos (V w. p.n.e.)

Słowa nie budują murów.

Kraus Karl (1874-1936)

Diabeł jest optymistą, o ile sądzi, że może ludzi uczynić gorszymi.

Wykształcenie jest tym, co większość z nas otrzymuje, wielu przekazuje dalej, lecz niewielu
posiada.

Kto patriotę obcego kraju uważa za drania, jest zwykle głupcem własnego.

Kobiety mają przynajmniej stroje. Ale czym mogą przykryć swą pustkę mężczyźni?

Kobieta, która nie może być brzydka, nie jest piękna.

Satyry, które rozumie cenzor, są słusznie zakazane.

Nie mieć żadnej myśli i potrafić to wyrazić - czyni dziennikarza.

Skromność jest prawem artystów, próżność ich obowiązkiem.

Nie proszę nikogo o ogień. Nie chcę nic nikomu zawdzięczać. W życiu, miłości, literaturze. A
mimo to palę.

Kto pod kim dołków nie kopie, ten sam w nie wpada.

Istnieją ludzie, którzy do końca życia mają za złe żebrakowi, że mu nie dali jałmużny.

Język jest matką, a nie służebnicą myśli.

Istnieją w państwie osobistości, o których nic więcej nie wiadomo prócz tego, że nie wolno
ich obrażać.

Niechętnie wtrącam się w swoje prywatne sprawy.

Istnieją pisarze, którzy już na dwudziestu stronach potrafią wyrazić to, na co ja zużywam
czasami nawet dwa wiersze.

Panie, wybacz im, albowiem wiedzą, co czynią.

Nie kłaniać się nie wystarcza. Nie kłaniamy się przecież i tym, których nie znamy.

Dobre poglądy same w sobie są bezwartościowe. Ważne jest, kto je posiada.

Sądzą dlatego, by nie byli sądzeni.

Co może być rozstrzygnięte przez wojnę światową? Nic ponad to, że chrześcijaństwo było
za słabe, żeby jej zapobiec.

Miernota buntuje się przeciwko użyteczności.

Postęp produkuje portmonetki z ludzkiej skóry.

Gdy zwierzęta ziewają, mają ludzką twarz.

Rzadko byłem zakochany, zawsze znienawidzony.

Wiersz jest dobry dopóty, dopóki się nie wie, kto go napisał.

Dlaczego ten i ów pisze? Ponieważ nie posiada dość charakteru, by nie pisać.

Kiedy odkłaniam się niektórym ludziom, to tylko dlatego, by zwrócić im ich pozdrowienie.

Samotność byłaby idealnym stanem, gdyby można było wybrać sobie ludzi, których się
uniknie.

Nadczłowiek jest przedwczesnym ideałem. Zakłada on bowiem istnienie człowieka.

Dawniej szewc miał osobisty stosunek do butów; dzisiaj poeta nie ma go do własnych
przeżyć.

Dzielę ludzi, którym się nie kłaniam, na cztery grupy. Są tacy, którym się nie kłaniam, by
się nie skompromitować. To jest najprostszy przypadek. Są też tacy, którym się nie
kłaniam, żeby ich nie kompromitować. To wymaga już pewnej uwagi. Są tacy, którym się
nie kłaniam, by sobie nie szkodzić. Z tym jeszcze większy kłopot. I wreszcie są tacy,
którym się nie kłaniam, by sobie u mnie nie szkodzić. Tutaj należy szczególnie uważać.
Posiadam jednak już pewną rutynę i w sposobie, w jaki się kłaniam, potrafię tak wyrazić
każdy z tych niuansów, że wobec nikogo nie jestem niesprawiedliwy.

Można wprawdzie kobietę przyłapać in flagranti, lecz zawsze znajdzie ona jeszcze dość
czasu, by temu zaprzeczyć.

Amoralność mężczyzny tryumfuje nad niemoralnością kobiety.

Pokazać się na ulicy w towarzystwie porządnej kobiety może być kompromitujące; ale
rozmawiać z młodą dziewczyną o literaturze graniczy wręcz z ekshibicjonizmem.

Kobieta bierze jednego za wszystkich, mężczyzna wszystkie za jedną.

Posiadała tyle poczucia wstydu, że czerwieniła się, gdy nie przyłapano jej na grzechu.

Przebywając w towarzystwie kobiety wyobrażać sobie, że jest się samotnym - taki wysiłek
wyobraźni niezdrowy.

Nie ma nic ponad wierność kobiety, która w każdym położeniu jest przekonana, że nie
zdradza swego męża.

Jak bardzo nie można polegać na kobiecie, która da się przyłapać na wierności! Dziś jest
wierna tobie, jutro innemu.

Istnieją kobiety, na których twarzach widać więcej kłamstw, niż jest tam miejsca: płci,
moralności, rasy, społeczeństwa, państwa, miasta, a jeśli idzie o wiedenki, to nawet
dzielnicy i ulicy.

To, że jakaś kobieta zrujnuje burżuja, jest nikłym odszkodowaniem za to, że nie natchnie
poety.

Istnieją kobiety, które nie są piękne, lecz tylko tak wyglądają.

Wiele kobiet chciałoby marzyć z mężczyznami bez spania z nimi. Należy im z naciskiem
wykazać niemożność takiego przedsięwzięcia.

Ponieważ trzymanie dzikich zwierząt jest ustawowo zabronione, a zwierzęta domowe nie
sprawiają mi przyjemności, pozostaję kawalerem.

Kobieta bywa czasem użyteczną w pełni namiastką samogwałtu. Rzecz jasna, potrzeba do
tego pewnej wybujałości fantazji.

Piękna kobieta posiada tyle rozumu, że można jej wszystko powiedzieć i o niczym z nią nie
rozmawiać.

Kobieta musi wyglądać tak mądrze, by jej głupota była miłą niespodzianką.

Kosmetyka - to nauka o kosmosie kobiety.

Przeznaczenie oddaje kobietę pierwszemu. Przypadek - najlepszemu. Wybór - pierwszemu
lepszemu.

Lustro służy tylko próżności mężczyzny; kobieta potrzebuje go, by upewnić się o swej
osobowości.

Moralna odpowiedzialność jest tym, czego brakuje mężczyźnie, gdy żąda jej od kobiety.

Z kobietami chętnie prowadzę monolog. Ale rozmowa z samym sobą jest bardziej
pobudzająca.

Kobiety, z którymi rozmawia się najmniej, są najlepsze.

Nocą wszystkie krowy są czarne, również blondynki.

Nic nie jest bardziej niezgłębione niż powierzchowność kobiety.

Każda kobieta wydaje się większa z daleka niż z bliska. U kobiet więc nie tylko logika i
etyka, ale i optyka stoi na głowie.

Krechowiecki Adam (1850-1919)

Prawdziwa miłość bywa częstokroć lekarstwem na niewiarę.

Kremer Józef (1806-1875)

Miłość jest znalezieniem siebie zewnątrz siebie.

Krishnamurti Jiddu (1895-1986)

W chwili, gdy poczujesz w sercu miłość i doświadczysz jej głębi, odkryjesz, że dla ciebie
świat nie jest już taki sam, jaki był do tej pory.

Kryłow Iwan Andriejewicz (1769-1844)

Bądźmy w doborze przyjaciół rozważni.

Kubiak Zygmunt (1929-2004)

Kto chce ustrzec się rozpaczy, powinien unikać studiowania historii.

Kuncewiczowa Maria, ze Szczepańskich (1899-1989)

Do miłości potrzebne są dwie osoby, nie jedna i nie trzy.

Ani ambicja, ani sztuka, ani podróże, ani bogactwo - uśmiech jest niezbędny do życia. Taki
uśmiech, który z sytego serca płynie.

Kundera Milan (ur. 1929)

Mówienie o kiczu stało się nieprzyzwoite w momencie, gdy sam świat przeobraził się w kicz.

Jesteśmy otoczeni kiczem. Wszystko jest kiczem: telewizja, gazety, nasze indywidualne
życie, polityka.

Miłość nie wyraża się w pragnieniu spółkowania (to pragnienie dotyczy przecież niezliczonej
ilości kobiet), ale w pragnieniu wspólnego snu (to pragnienie dotyczy tylko jednej, jedynej
kobiety).

Pierwsza zdrada jest nie do naprawienia. Wywołuje reakcję łańcuchową następnych zdrad,
z których każda oddala nas coraz dalej i dalej od miejsca początkowej zdrady.

Kurczab Jacek (1907-1969)

Jestem zdania, i to całkiem poważnie, że nigdy dzieci nie mogą zrobić rodzicom takiego
wstydu, jak rodzice dzieciom.

Kuroń Jan (1934-2004)

Jakże często bywa tak, że mówiąc czy myśląc o kimś źle, czujemy się sami lepsi, bardziej
szlachetni. A przecież jest dokładnie odwrotnie - tym jesteśmy lepsi, bardziej szlachetni, im
lepiej potrafimy myśleć o innych, ogrzać ich ciepłym słowem, dodać im otuchy, odwagi,
nadziei.

Bez przerwy robię rachunek sumienia. W mojej religii żaden grzech nie zostaje
odpuszczony, każdy rozpamiętuję na nowo i rozmyślam, jak go naprawić.

Kwaśniewski Aleksander (ur. 1954)

W życiu każdego rządu są trzy etapy. Pierwszy - kiedy wydaje się, że wszystko jest proste i
tylko poprzednicy to idioci. Drugi - kiedy okazuje się, że rzeczywistość nie jest jednak
czarno-biała. I ostatni - kiedy wszystkiemu winni są dziennikarze.

Kwiatkowski Remigiusz (1884-1961)

Swe gęsi za łabędzie uważać każdy rad.

Lacan Jacques (1901-1981)

Nie rozumiejąc szaleństwa, nie tylko nie można pojąć istoty bycia człowiekiem, lecz nie
można być człowiekiem, nie mając w sobie szaleństwa jako granicy własnej wolności.

Lagerlöf Selma Ottiliana Lovisa (1858-1940)

Męstwo i radość to obowiązki życia.

Lepiej smucić się i kochać niż żyć bez miłości w szczęściu.

Lao-tsy, Lao-cy, Lao Tan (VII / VI w. p.n.e.)

Słowa mędrca zdają się wpierw faktom przeczyć, później zaś okazują się z nimi w zgodzie.

Kto umie się zatrzymać, ten potrafi zapobiec nieszczęściu.

Nawet tysiącmilowa podróż zaczyna się od jednego kroku.

Leacock Stephen Butler (1869-1944)

Życie polega na życiu, w każdej godzinie i w każdym dniu.

Lec Stanisław Jerzy, pierwotne nazwisko de Tusch-Letz (1909-1966)

Nie traćcie głowy! Życie chce was po niej pogłaskać!

Koniom i zakochanym inaczej pachnie siano.

Moralność upada na coraz wygodniejsze posłania.

W piekle diabeł jest postacią pozytywną.

Czasem trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym.

Dno jest dnem, nawet jeśli jest obrócone do góry.

Burząc pomniki, oszczędzajcie cokoły. Zawsze mogą się przydać.

Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.

Nie wszędzie, gdzie drożeje mięso, rośnie wartość człowieka.

Na żadnym zegarze nie znajdziesz wskazówek do życia.

Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.

Były czasy, że niewolników trzeba było legalnie kupować.

Trzymałem szczęście za ogon; wyrwało się, zostawiając mi w ręku pióro, którym piszę.

Jak pchły skaczą myśli z człowieka na człowieka. Ale nie wszystkich gryzą.

Na ludzką pamięć nie można liczyć. Niestety, również na niepamięć.

Każdy wiek ma swoje średniowiecze.

Z szeregu zer łatwo stworzyć łańcuchy.

Stosy nie rozświetlają ciemności.

Rada dla pisarzy: W pewnej chwili trzeba przestać pisać. Nawet przed zaczęciem.

Człowiek ma tę wyższość nad maszyną, że umie się sam sprzedać.

Ślepej wierze źle z oczu patrzy.

Śnił mi się Freud. Co to znaczy?

Świat jest piękny! I to jest właśnie takie smutne.

Analfabeci muszą dyktować.

Biedny, kto gwiazd nie widzi bez uderzenia w zęby.

Błoto stwarza czasem pozory głębi.

Bogu, co boskie, cesarzowi, co cesarskie. A co ludziom?

Budujcie mosty od człowieka do człowieka, oczywiście zwodzone.

Były dwie możliwości: albo stanąć na gruncie ich zasad, albo zawisnąć nad nimi.

Chciałem powiedzieć światu tylko jedno słowo. Ponieważ nie potrafiłem tego, stałem się
pisarzem.

Chleb otwiera każde usta.

Ci, którzy mają ideę wciąż w gębie, mają ją zazwyczaj i w pobliskim nosie.

Ciasnota umysłowa się rozszerza!

Ciemne okna są czasem jasnym dowodem.

Co nas trzyma na tym globie prócz siły ciążenia?

Czas pozostanie ludożercą.

Czas robi swoje, a ty, człowieku?

Czasem coś kryje się za czymś, przed czym my się kryjemy.

Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.

Czasem łatwiej przyznać nagrodę niż rację.

Człowiek - persona non grata.

Człowiek - produkt uboczny miłości.

Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

Człowieku, świat stoi przed tobą otworem, więc uważaj, byś zeń nie wyleciał.

Czy jestem wierzący? Bóg jeden raczy wiedzieć.

Czy jeżeli ludożerca je nożem i widelcem - to postęp?

Czy wśród ludożerców są jarosze?

Diabeł nie śpi. Z byle kim.

Dialog półinteligentów równa się monologowi ćwierćinteligenta.

Do skoku w przepaść nie trzeba trampoliny.

Dwa czarne charaktery, a jak odmiennej barwy.

Działanie ucisku zależy od materiału. Jedni stają się mniejsi, drudzy więksi.

Epoki tworzy archeologia.

Gdy woda sięga ust, głowa do góry!

Głowa do góry! - rzekł kat zarzucając stryczek.

Głupota jest matką zbrodni. Ale ojcowie są częstokroć genialni.

Głupota nie zwalnia od myślenia.

Gruboskórnych drażni najcieńsza aluzja.

Historia - zbiór faktów, które nie musiały zajść.

I brak precedensu jest precedensem.

I cudzy analfabetyzm utrudnia pisanie.

Kłamstwo nie różni się niczym od prawdy, prócz tego, że nią nie jest.

Kogut opiewa nawet ten ranek, w którym idzie na rosół.

Komu język posłuszny, ten często milczy.

Kontyngenty szczęścia już są, tylko blankietów jeszcze brak.

Korzystając z doświadczenia ornitologów: Żeby pisarze mogli rozwinąć skrzydła, muszą
mieć swobodę korzystania z piór.

Krew pokonanych zmienia często barwy zwycięzcy.

Kwiaty na grobie wroga pachną upajająco.

Litera prawa powinna być włączona do alfabetu.

Ludożerca nie gardzi człowiekiem.

Ludzie byli sobie kiedyś bliżsi, broń nie niosła tak daleko.

Ludzie są sobie bliżsi, świat się przeludnia.

Ludzie złotego serca! Sprzedawajcie je drogo.

Ludzie, zauważyłem, lubią takie myśli, które nie zmuszają do myślenia.

Łakniesz krwi - bądź pchłą.

Mądrości powinno być pod dostatkiem, któż z niej bowiem korzysta.

Można się znaleźć na dnie nie osiągnąwszy głębi.

Mów mądrze - wróg podsłuchuje.

Myśli niektórych ludzi są tak płytkie, że nie sięgają nawet ich głowy.

Na drodze najmniejszego oporu zawodzą najsilniejsze hamulce.

Na początku było Słowo, a na końcu Frazes.

Najkrwawsza to tragedia, gdy krew zalewa widzów.

Najlepiej podstawiają nogi karły, to ich strefa.

Najwięcej kształtów ma abstrakcja.

Nasze dni są policzone - przez statystyków.

Nauka jest sprawą wielkich. Maluczkim dostają się nauczki.

Nawet flądra nie jest bezstronna.

Nawet w jego milczeniu były błędy językowe.

Nawet żeby czemuś przyklasnąć, trzeba mieć poczucie taktu.

Nic nie mija bez echa, nawet cisza.

Nic w przyrodzie nie ginie, jedynie spełnione nadzieje.

Nie dzwoń kluczami do tajemnic.

Nie każda palma pierwszeństwa rodzi kokosy.

Nie każda szara masa ma coś wspólnego z mózgiem.

Nie mlaskać oczyma!

Nie oddawaj czci tym, którzy ci ją zabrali.

Nie otchłań dzieli, lecz różnica poziomu.

Nie pisz credo na parkanie.

Nie podcinaj gałęzi na której siedzisz, chyba że chcą cię na niej powiesić.

Nie pokazuj zębów, gdy nimi dzwonisz.

Nie sztuka powiedzieć: „Jestem!” Trzeba jeszcze być.

Nie wiem kto jest praworządny, ja jestem prawożądny.

Nie wrzucaj wszystkiego do jednego worka - nie udźwigniesz.

Nie wystarczy mówić do rzeczy, trzeba mówić do ludzi.

Nie załamuj się, bo cię wyprostują!

Niech sobie ten przypis przeczyta elita, że każda śmietanka na deser jest bita.

Niedobrze wierzyć w człowieka, lepiej być go pewnym.

Niejeden, co pchał się na świecznik, zawisł na latarni.

Niektóre szczeble kariery wiodą na szubienicę.

Niektórym ludziom należałoby wytoczyć proces myślenia.

Nieobecni nigdy nie mają racji, ale bardzo często zachowują życie.

Obserwujemy ciekawe zjawisko: bełkot jako środek porozumiewawczy między ludźmi.

Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie.

Odciski Palca Bożego nie są nigdy identyczne.

Odejdź szatanie! Diablica jest u mnie.

Odpowiedzialność jest wygodna, spoczywa chętnie na takich, co są nietykalni.

Okno na świat można zasłonić gazetą.

Opinia publiczna powinna być zaalarmowana swoim nieistnieniem.

Optymizm i pesymizm różnią się jedynie w dacie końca świata.

Otyli żyją krócej. Ale jedzą dłużej.

Owoce zwycięstwa? Gruszki na wierzbie.

Pamiętajcie o tym, że jeśli diabeł chce kogoś kopnąć, nie uczyni tego nigdy swym końskim
kopytem, lecz swą ludzką nogą.

Pegaz nie powinien być kuty na wszystkie cztery nogi.

Pierwszym warunkiem nieśmiertelności jest śmierć.

Piękne kłamstwo? Uwaga! To już twórczość.

Pięta Achillesowa ukryta jest często w bucie tyrana.

Pijani zwycięstwem popadają w nałóg.

Pion z poziomem mają z sobą krzyż.

Płyń za rekinem, trafisz do ludzi.

Po stracie zębów podobno większa swoboda języka.

Pomyśl, zanim pomyślisz!

I czworonogi stają na tylnych kończynach. Czego się nie robi dla żarcia i ze strachu.

I garderoba duszy ma swoje żurnale.

I głos sumienia przechodzi mutację.

I kaftan bezpieczeństwa powinien być na miarę szaleństwa.

Ile słowików musi połknąć drapieżca, by zacząć śpiewać?

Istnieją ekonomiczne bodźce seksualne.

Jak świeże są barwy tych, co byli w cieniu!

Jakie jest przeznaczenie człowieka? Być nim.

Jasnowidze to czarnowidze.

Jedenaste przykazanie: Nie cudzosłów!

Jego myśl jest czystą rozkoszą. Nikogo nie zapładnia.

Jest w nim olbrzymia pustka wypełniona po brzegi erudycją.

Jesteśmy coraz bliżsi odkrycia Boga przez naukę. Drżę wtedy o Jego los.

Już sam znak paragrafu wygląda jak narzędzie tortury.

Kanibale wolą tych, co nie mają kości.

Kiedy człowiek pokona przestrzeń międzyludzką?

Klucz sytuacji często tkwi w zamku sąsiada.

Posiadł wiedzę, ale jej nie zapłodnił.

Powiedz mi z kim przestajesz, powiem ci z kim zaczniesz.

Powiedz mi z kim sypiasz, powiem ci, o kim śnisz.

Powiedziały krety: „Ludzie są ciemni, potrzebne im światło.”

Prawda leży zazwyczaj pośrodku, najczęściej bez nagrobka.

Prawdziwa mądrość nie opuszcza głowy.

Prawdziwy wybraniec nie ma wyboru.

Prostolinijni zwłaszcza, uważajcie na zakrętach.

Przejrzałem go na wskroś, wiem, kto za nim stoi.

Przeludnienie świata doprowadziło do tego, że w jednym człowieku żyje wielu ludzi.

Przeniósł się z Sodomy do Gomory.

Przysłowia sobie przeczą. I to jest właśnie mądrością ludową.

Purytanie powinni nosić dwa listki figowe na oczach.

Rany się zabliźniają, ale blizny rosną wraz z nami.

Rasiści! Nie dopuszczają czarnych myśli.

Róże pachną zawodowo.

Są urodzeni mężowie stanu - wyjątkowego.

Salto morale jest bardziej niebezpieczne niż salto mortale.

Satyrycy winni ostrzyć swój język na kamieniu mądrości.

Serce człowieka bije drugiego niemiłosiernie.

Sezamie, otwórz się - ja chcę wyjść!

Sięgaj po laury, ale nie z cudzej głowy.

Skazaniec nigdy nie dorasta do szubienicy.

Smutna taka anatema, z której grzesznik sławy nie ma.

Smutno, gdy kręgosłup prostuje się dopiero na krzyżu.

Spotkałem człowieka tak nieoczytanego, że musiał cytaty z klasyków wymyślać sam.

Straszne są słabostki siły.

Suma kątów, za którymi tęsknię, jest na pewno większa od 360.

Szerzenie niewiedzy o wszechświecie musi być także naukowo opracowane.

Szkoda, że do raju jedzie się karawanem.

Szkoda, że szczęścia nie można znaleźć na drodze do niego.

Tempo! Tempo! Można przejść życie w jednym dniu. Ale co zrobić z pozostałym czasem?

Ten stąpa po różach, co po grządkach depce.

Tłum krzyczy jednymi wielkimi ustami, ale je tysiącem małych.

Trudno doczytać się własnego analfabetyzmu.

Trzeba by stu oczu, by móc je na wszystko przymykać.

Trzeba mieć dużo cierpliwości, by się jej nauczyć.

Ubogich duchem stać jedynie na tani optymizm; kosztuje wprawdzie drogo, ale innych.

Uważaj, by się nie dostać pod czyjeś koło szczęścia.

W walce idei giną ludzie.

Walczmy o estetykę wnętrz ludzkich!

Wieczność? Jednostka czasu.

Wieko trumny od strony użytkownika nie jest ozdobne.

Wielkie czasy mogą zmieścić pokaźną ilość małych ludzi.

Wielu z moich przyjaciół stało się moimi wrogami, wielu nieprzyjaciół zaprzyjaźniło się ze
mną, ale obojętni pozostali mi wierni.

Wieża w Pizie nachylona jest pod kątem widzenia turystów.

Wolności nie można symulować.

Wpadł. I to na pomysł.

Wszyscy bogowie byli nieśmiertelni!

Wszystko jest w rękach człowieka. Dlatego należy je często myć.

Wszystko mija, nawet najdłuższa żmija.

Wyjcie! Poczujecie się młodsi o miliony lat.

Wykrzyknik, który sflaczał, staje się znakiem zapytania.

Wymówka ludożerców: „Człowiek to bydlę.”

Wyrwa po człowieku może być maleńka, np. kalibru 7 mm.

Wysoki to poziom, gdy na głowę ludności przypada pół głowy.

Z czego powstałeś zależy od genetyki, w co się obrócisz - od polityki.

Z księgi przeznaczenia: „A jedni muszą być czopkami.”

Za każdym rogiem czyha kilka nowych kierunków.

Zając LUBI buraczki - takie jest zdanie kucharza.

Zanika rękodzieło. Nawet w zbrodni.

Zawsze można być wyżej powieszonym.

Zegar tyka. Wszystkich.

Ziemia to kropka pod znakiem zapytania.

Złamał sobie życie! I ma teraz dwa oddzielne, bardzo przyjemne życia.

Zmartwychwstać mogą jedynie trupy. Żywym trudniej.

Znasz hasło do swojego wnętrza?

Żeby śmierć można było na raty odespać!

Żeby być sobą, trzeba być kimś.

Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera.

Szczęście nie jest stanem, do jakiego się dąży, lecz sposobem dążenia.

Gdyby się była jeszcze bardziej spóźniła na randkę, byłbym został Petrarką.

Gdy nadchodzi świt, trudno walczyć przeciw nocy, która przyjdzie.

Satyra zabija, nie obraża.

Jeszcze nic nie stracone. „Więc jak będzie?” - krzyknął kat.

Późno już. Świta.

Antropomorfizacja bajek? Przy tym zezwierzęceniu człowieka?

Czasem chciałoby się modlić o istnienie Boga!

Instynkt samozachowawczy jest czasem motorem samobójstwa.

Nie bądź snobem - mów prawdę, kiedy to się bardziej opłaca.

Czasem noce są zbyt ciemne, by je ujrzeć.

Myślał, że ma dobre serce, a miał tylko słabe nerwy.

Niejeden bumerang nie wraca. Wybiera wolność.

Bezmyślność zabija. Innych.

Nie każda noc kończy się świtem.

Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.

W co wierzę? W Boga. Jeżeli jest.

Ten, kto trzyma się kurczowo życia, może zginąć wraz z nim.

Cezarów zabijają najczęściej przyjaciele. Bo są wrogami.

Są tacy, co nie potrzebują nocy. Ciemność promieniuje z nich.

Napisał: „Pogłowie bydła wzrasta.” Optymista? Pesymista?

Ceń słowa. Każde może być twoim ostatnim.

Nie każdemu z życiem do twarzy.

Nasze punkty widzenia pokrywają się. Idzie tylko o to, który który pokrywa.

Są tacy, co nigdy nie mieli nadziei i tacy, co ciągle ją tracą.

„Niech żyje!” jest zaledwie okrzykiem tolerancji.

Iść całe życie konsekwentnie do celu można tylko wtedy, gdy on się stale odsuwa.

Są sztuki tak słabe, że nie mogą zejść ze sceny.

Gdy uderzył mieczem w pierś przeciwnika, zachwycił się dźwiękiem zbroi. To go zgubiło.
Tak giną romantycy.

Są czasy, kiedy ludzie mówiąc przez sen kłamią.

Ta cicha duma w człowieku - śmierć broni się przed nami, ale w końcu ulega.

Za każdego trupa zapisujemy śmierci plus. Krzyżykiem na cmentarzu.

Sumienie miał czyste. Nie używane.

„Mierz wysoko” - wpajali mu wzniośli nauczyciele. Strzelił im w łeb.

Nie wolno rozśmieszać bezzębnych tyranów.

Świat nigdy nie może przebaczyć tym, co nic nie zawinili.

Nareszcie się porozumieli. Doszli do wniosku, że są wrogami.

Rzekł krytyk tragikowi, że mało śmieszny.

Anonim jest tylko wtedy dopuszczalny, gdy piszący go jest rzeczywiście nikim.

Ci, co przerośli epokę, chodzą ze spuszczoną głową.

Najtrudniej podpalić piekło.

Ci, co śnią, mają noce bezsenne.

Człowiek zwycięży! Człowieka.

Prawdziwy wróg nigdy cię nie opuści.

Bądź altruistą. Szanuj egoizm drugich.

Obcowanie z karłami deformuje kręgosłup.

Nie każdy, kto miewa sny, ma je gdzie śnić.

Często trzeba powiedzieć „nie”, żeby siebie potwierdzić.

Człowiek z człowiekiem się nie zejdzie, ale góra z górą zawsze.

Nawet na tronie wycierają się spodnie.

„Pogrożę mu tylko palcem” - rzekł, kładąc go na cynglu.

Dwie siły potężnieją w świecie intelektu: precyzja i bełkot. Zadanie: nie dopuścić do
narodzin hybrydy - precyzyjnego bełkotu.

Ledóchowska Julia Maria, właśc. Halka-Ledóchowska, zakonne imię Urszula, błogosławiona
(1865-1939)

Często zło pochodzi ze zbytniego liczenia się z tym, co świat powie.

W pracy wewnętrznej wakacji nie ma.

Chwile cierpienia więcej łączą serca, aniżeli długie miesiące przeżyte razem w spokoju.

Im bardziej na ziemi szukamy szczęścia, tym mniej nadziei, że je znajdziemy.

Milczenie jest pokojem duszy.

Prawdziwa wielkość to umiejętność pochylania się nad drugim.

Le Guin Ursula (ur. 1929)

Czytamy książki, aby odkryć, kim jesteśmy.

Leigh Vivien, właśc. Vivian Mary Hartley (1913-1967)

Mężczyźni, którzy zupełnie nie potrafią być wierni, są przynajmniej wierni sobie.

Lem Stanisław (ur. 1921)

Historia to rodzaj walca drogowego, nie interesują jej losy mrówek.

Lenau Nikolaus, właśc. Nikolaus Franz Niembsch von Strehlenau (1802-1850)

Najpiękniejszą wiosną jest dobroć serca.

Lenin Włodzimierz Iljicz, właśc. nazwisko Uljanow (1870-1924)

Abstrakcyjnej prawdy nie ma. Prawda jest zawsze konkretna.

Rozpacz jest właściwa tylko tym, którzy nie rozumieją przyczyny zła, nie widzą wyjścia i nie
są zdolni do walki.

Anarchia to wytwór rozpaczy.

Nie ma i nie może być rewolucji bez kontrrewolucji.

Po pierwsze - uczyć się, po drugie - uczyć się i po trzecie - uczyć się.

Leopardi Giacomo (1798-1837)

W jeden dzień siostry z losu się poczęły. Miłość i Śmierć.

Lespinasse Julie Jeanne Eléonore de (1732-1776)

Szaleństwo nie wyklucza głupoty.

Libelt Karol (1807-1875)

Nie ma większej ironii życia jak ironia miłości.

Lichtenberg Georg Christoph (1742-1799)

Istnieją ludzie, którzy sądzą, że wszystko, co czyni się z poważną miną, jest rozsądne.

Wiadomo, że od przeszło pięciuset lat nikt z radości nie umarł.

Bóg nie okazuje nam swej mocy inaczej jak za pośrednictwem naszej wiary.

Dla wielu ludzi cnota polega bardziej na żalu za grzechy niż na ich nie popełnianiu.

Nic nie jest tak twarde i miękkie, jak serce ludzkie.

Lincoln Abraham (1809-1865)

Po czterdziestce każdy jest już odpowiedzialny za wygląd swojej twarzy.

Nikt nie ma dostatecznie dobrej pamięci, aby kłamać zawsze z powodzeniem.

Większość ludzi jest na tyle szczęśliwa, na ile zdecyduje się być szczęśliwa.

Demagogia - to umiejętność ubierania najbardziej lichych idei w najwznioślejsze słowa.

Można nabierać cały świat jakiś czas i kilka osób cały czas, ale nie można nabierać
wszystkich ciągle.

Nie wiem, kim był mój dziadek; bardziej interesuje mnie, kim będzie mój wnuk.

Nikt nie ma dostatecznie dobrej pamięci, aby kłamać zawsze z powodzeniem.

Pan Bóg najwidoczniej bardziej od bogatych ukochał sobie biednych, skoro stworzył ich tak
wielu.

Takt to umiejętność takiego przedstawiania ludzi, jakimi sami najchętniej siebie widzą.

Z tym niepomiernym ciężarem, jaki dźwigam dniem i nocą umarłbym chyba, gdyby co
dzień nie dano mi okazji się pośmiać.

Żaden człowiek nie jest dostatecznie dobry, żeby rządzić drugim człowiekiem bez jego
zgody.

Lindbergh Charles Augustus (1902-1974)

Żyjemy w zwariowanych czasach. Lot w kosmos trwa coraz krócej, jazda do pracy coraz
dłużej.

Liwiusz, Titus Livius Patavinus (59 p.n.e. - 17 n.e.)

Często i lekceważony wróg wydaje krwawą bitwę.

Loren Sophia, właśc. Sofia Scicolone (ur. 1934)

Rodzina jest w życiu oparciem, czymś, co chroni, daje siłę.

Na sex-appeal składa się w połowie to, co kobieta ma, a w połowie to, co myślą, że ma.

Umiem w dwunastu językach powiedzieć „nie”; to kobiecie wystarczy.

Lorenz Konrad Zacharias (1903-1989)

Brakującym ogniwem między człowiekiem a małpą jesteśmy właśnie my.

Luter Marcin, Martin Luther (1483-1546)

Wszystko, co się osiąga na tym świecie, osiąga się przez nadzieję.

Nie jesteś w stanie powstrzymać ptaków przed lataniem ci nad głową, ale możesz je
powstrzymać przed uwiciem gniazda w twoich włosach.

Lutosławski Kazimierz, pseud. Jan Zawada (1880-1924)

Harcerstwo to nie jest coś, co się umie, ale to jest coś, czym się jest.

Lutosławski Wincenty (1863-1954)

Gwałtem i terrorem nikogo się nie uszlachetni.

Kto kocha swój naród, nie pragnie krzywdy żadnego innego narodu.

Każda władza usposabia do jej nadużywania.

Gonienie za zyskiem osobistym wbrew dobru publicznemu zawsze prowadzi do katastrofy
osobistej, a przygotowuje katastrofę publiczną.

Ten wróg zawsze najstraszniejszy, którego nigdzie spostrzec nie można.

Ten, kto wie, ufa samemu sobie, zaś ten, kto wierzy, ufa innym.

Niejednego nauczono odmawiać pacierze, ale niewielu nauczono się modlić.

Kto chce wejść na szczyt góry, nie schodzi bez potrzeby w doliny.

Szczeble miłości są nieskończone i nikt nie kocha za wiele.

Milczenie jest złotem, a jednak są słowa, które koniecznie wyrzec należy.

Lepiej pozostać złym, niż stać się pozornie dobrym.

Nie ma tak ciężkiego położenia osobistego, w którym nie można by czegoś dokonać dla
innych.

Doniosłe prawdy, podobnie jak epokowe fałsze, można zawsze krótko wyrazić.

Ludzie wielcy miewają małostki; ludzie mali miewają bohaterstwa.

Lepiej choć część prawdy odsłonić światu, niż przystać na całkowite jej przygłuszenie.

Istnienie narodu i jego potęga zależy nie od ilości ciał, lecz od wartości dusz.

Machiavelli Niccoló (1469-1527)

Przypadek rządzi połową naszych działań, a my kierujemy resztą.

Najczęstszy ludzki błąd - nie przewidzieć burzy w piękny czas.

MacLeish Archibald (1892-1982)

Miłość jest ostateczną odpowiedzią na podstawowe ludzkie pytania.

Maeterlinck Maurice (1862-1949)

Łatwo jest wiedzieć, co powinno by się było uczynić, patrząc w przeszłość z czasów, w
których wiadome są już wszystkie późniejsze zdarzenia.

Inteligencja jest to zdolność, przy pomocy której pojmujemy ostatecznie, że wszystko jest
niepojęte.

Mailer Norman (ur. 1923)

Miłość bliźniego nie byłaby tak utrudniona, gdyby ten bliźni nie był tak blisko.

Makary Wielki, święty (300-390)

Między Bogiem a człowiekiem istnieje najbliższe pokrewieństwo.

Maksym Wyznawca, święty (580-662)

Bóg złożył w sercu człowieka pragnienie posiadania Go.

Błogosławiony jest człowiek, który potrafi kochać wszystkich ludzi jednakowo.

Malraux André, właśc. André Berger (1901-1976)

Co to jest odwaga? Poczucie niezwyciężoności.

Małgorzata z Nawarry, Marguerite d'Angoulęme, Marguerite d'Alençon (1492-1549)

Nie ma panienki tak młodej, żeby nie chciała być proszona.

Małkowski Andrzej (1889-1919)

Niech nikt nie żąda czegokolwiek od organizacji, jeśli sam nie przyczynia się do jej
istnienia.

Mann Heinrich (1871-1950)

Przyjaźń zawarta w dzieciństwie to jedyne, co nie umiera wcześniej niż my.

Mann Thomas (1875-1955)

Kto kocha bardziej, jest zawsze podległy i musi cierpieć.

Trwoga jest też wzmocnionym poczuciem życia.

Czas jest bezcennym darem, danym nam, abyśmy dzięki niemu stali się mądrzejsi, lepsi,
dojrzalsi i doskonalsi.

Kto chce się uwolnić od prawdy, najczęściej dusi ją słowami.

Niestety, kłamstwo posługuje się nie tylko nikczemnikami.

Mansfield Katherine, właśc. Kathleen Beauchamp (1888-1923)

Przynajmniej zmierzch powinien mieć na tyle poczucia przyzwoitości, by opóźniać się
trochę.

Nasi przyjaciele są tylko mniej lub więcej doskonałym upostaciowaniem naszych myśli.

Gdy przestajemy brać na serio nasze niepowodzenia, znaczy to, że przestaliśmy się ich
obawiać.

To jest wielki luksus móc się nie tłumaczyć z niczego...

Márai Sándor (1900-1989)

Niech sobie drudzy nazywają słabością miłość do zwierząt i szydzą z niej - a ty spaceruj
sobie ze swoim psem. Jesteś w dobrym towarzystwie; i Bóg o tym wie.

Marchlewski Julian, pseud. Karski, Kujawiak (1866-1925)

Rozwój dziejowy nie jest jakimś zwykłym zadaniem arytmetycznym, dla którego można z
góry ustalić obowiązujący we wszystkich okolicznościach wynik.

Marek Aureliusz, Marcus Aurelius Antoninus (121-180)

Jeśli życzliwość jest szczera i nieobłudna, to jest niezwyciężona.

Jeżeli coś jest dla ciebie bardzo trudne, nie sądź, że to jest niemożliwe dla człowieka w
ogóle. Owszem, miej to przekonanie, że co jest możliwe dla człowieka i zwykłe, to i dla
ciebie jest możliwe do osiągnięcia.

Nie należy się gniewać na bieg wypadków, bo to ich nic nie obchodzi.

Zrodziliśmy się dla pomocy wzajemnej.

Każdą pracę wykonuj, jakby miała ona być ostatnią w życiu.

Człowiek jest tyle wart, ile warte są sprawy, którymi się zajmuje.

Nasze życie jest tym, co zeń uczynią nasze myśli.

Jeśli trapi cię jakiś przedmiot zewnętrzny, to nie on ci dolega, ale twój sąd o nim, a ten
zmienić jest w twojej mocy.

Śmierć jest tym samym co narodziny, misterium natury.

Marks Karol, właśc. Marx Karl Heinrich (1818-1883)

Rewolucje to lokomotywy historii.

Márquez Gabriel García (ur. 1928)

Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście.

Marshall George (1891-1975)

Małe czyny, których dokonujesz, są lepsze niż wielkie, które jedynie planujesz.

Marx Groucho, właśc. Julius Henry (1895-1977)

Telewizja ma na mnie wpływ edukacyjny. Gdy ktoś włącza telewizor, wychodzę do drugiego
pokoju i czytam dobrą książkę.

Matka Teresa z Kalkuty, imię zakonne Maria Teresa od Dzieciątka Jezus, właśc. Agnes Gonxha
(Ganxhe) Bojaxhiu (1910-1997)

Wiara zaś, aby była prawdziwa, musi być miłością.

Możemy się stać ludźmi wielkiej świętości, jeśli tylko będziemy tego chcieli.

Największą niesprawiedliwością, jaką wyrządzamy ubogim, jest niedocenianie ich wielkości.

Jest głód zwykłego chleba, ale i głód miłości, dobroci i troskliwości; ludzie zaś tak bardzo
cierpią z powodu wielkiego ubóstwa.

Miłość wszystko przyjmuje i daje. Powinna być czymś równie naturalnym jak życie i
oddychanie.

Nie liczy się, co robimy ani ile robimy, lecz to, ile miłości wkładamy w działanie.

Gdy oceniasz ludzi, nie masz czasu ich kochać.

Nie martw się tak bardzo problemami, jakimi żyje świat, ale po prostu odpowiadaj na
potrzeby konkretnych ludzi.

Jesteśmy zdolni zarówno do dobrego, jak i do złego. Nie urodziliśmy się źli: każdy ma coś
dobrego w sobie. Niektórzy ukrywają to, inni zaprzeczają temu, ale mimo to mają to w
sobie.

Miej czas na to, aby pomyśleć - to źródło mocy. Miej czas na modlitwę - to największa siła
na ziemi. Miej czas na uśmiech - to muzyka duszy.

Aktywna modlitwa jest miłością, aktywna miłość jest służbą. Spróbuj dawać bez warunków
wstępnych to, czego w danej chwili człowiek potrzebuje.

Największym złem naszych czasów nie jest trąd ani gruźlica, lecz raczej bycie niechcianym,
zaniedbanym i opuszczonym przez wszystkich. Najgorsze nieszczęście to brak miłości i
miłosierdzia, straszliwa obojętność wobec własnego sąsiada, który żyje na skraju drogi.

Miej czas na czytanie - to jest fontanna mądrości.

Ludzie są głodni i opuszczeni nie tylko fizycznie, pragną nie tylko chleba, lecz także słowa
Bożego; pragną nie tylko wody, ale też wiedzy, pokoju, prawdy, sprawiedliwości i miłości...

Jeżeli pragniemy zrobić coś pięknego dla Boga, to należy zatroszczyć się o własną rodzinę i
dostrzec ubogich, którzy nas otaczają.

Zawsze, ilekroć się uśmiechniesz do swojego brata i wyciągniesz do niego rękę - jest Boże
Narodzenie. Zawsze, kiedy milkniesz, by innych wysłuchać, zawsze kiedy rezygnujesz z
zasad, które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności.

Maugham William Somerset (1874-1965)

Miłość platoniczna jest to udawanie przed samym sobą, że rewolwer jest nie nabity.

Sztuka jest manifestacją wzruszenia, a wzruszenie przemawia językiem zrozumiałym dla
wszystkich.

Miłość to tylko brudny trik natury, by zagwarantować istnienie ludzkości.

Maupassant Henri René Albert Guy de (1850-1893)

Po co kłamać, skoro wystarczy mówić prawdę, żeby nam nie wierzono.

Życie nie jest ani tak złe, ani tak dobre, jak sobie wyobrażamy.

Mauriac François (1885-1970)

Gdy człowiek wspomni czas, w którym kochał, zdaje mu się, że nic się odtąd już nie
zdarzyło.

W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.

Maurois André, właśc. Émile Herzog (1885-1967)

Udane małżeństwo to dom, który codziennie trzeba odbudowywać od podstaw.

Życie jest krótkie, rozumie się, ale w stosunku do czego?

Szczęście: nie uważać zwykłych zmartwień za katastrofy.

W miłości nie ma dramatu, dramat jest tylko, gdy miłości nie ma.

McLiam Wilson Robert (ur. 1964)

Problem ze starymi ludźmi polega na tym, że są starzy. Są nadęci, nietolerancyjni i kłótliwi.
Brak im spontaniczności i wigoru. No i strasznie roztkliwiają się nad swoją starością.

Problem z młodymi polega na tym, że są młodzi. Uparci, próżni i krnąbrni. Brak im rozumu
i trzeźwości osądu. Ponadto strasznie roztkliwiają się nad swoją młodością.

Medawar Sir Peter Brian (1915-1987)

Sztuka prowadzenia badań naukowych to sztuka sprawiania, że trudne problemy stają się
możliwe do rozwiązania, dzięki opracowaniu właściwego do nich podejścia.

Mello Anthony de (1931-1987)

Jeśli masz jeden zegarek, wiesz, która godzina. Gdy masz dwa zegarki, nigdy nie jesteś
tego pewien.

Prawda, która nas uwalnia, jest prawie zawsze Prawdą, której raczej niechętnie słuchamy.
Więc, gdy mówimy, że coś nie jest prawdziwe, to zbyt często mamy na myśli, że „mnie się
to nie podoba”.

Bez dystansu nie ma wspólnej więzi.

Gdzie jest miłość, panuje nieporządek. Doskonały porządek uczyniłby ze świata cmentarz.

Jeśli chcesz idealnego świata, pozbądź się ludzi.

Miłość przynosi ciężar i nie czuje żadnego ciężaru.

Szczegółowo analizując płatki nikt jeszcze nie pojął piękna róży.

Wielu dokonuje czynów miłości; rzadko zdarza się człowiek, którego myśli są jej pełne.

Znać rzeczy, oznacza być uczonym. Znać innych, znaczy być mądrym. Znać siebie, to być
oświeconym.

Jeśli myślisz, że jesteś tym, za kogo uważają cię twoi przyjaciele i twoi wrogowie, to
znaczy, że z pewnością siebie nie znasz.

Wszechświat nie zdaje sobie sprawy z twojego istnienia - uspokój się i rozluźnij.

Obie rzeczy - zarówno to, przed czym uciekasz, jak i to, za czym wzdychasz - są w tobie.

Zachowanie człowieka zwykle świadczy o tym, co obserwujący wyobraża sobie, że ono
ukazuje.

Kiedy mnich idzie do karczmy, staje się ona jego celą. Kiedy pijak idzie do klasztornej celi,
staje się ona jego karczmą.

Kłopot z ideałami polega na tym, że jeśli wszystkie wprowadzasz w życie, życie z tobą staje
się niemożliwe.

Niektórzy rodzą się świętymi, inni zdobywają świętość, jeszcze innym świętość jest
narzucona.

Niektóre rzeczy najlepiej zostawić w pokoju.

Gdy ludzie są radośni, zawsze są wtedy dobrzy, ale jeśli są dobrzy, rzadko się radują.

Ludzie nie chcą prawdy, oni chcą pewności i bezpieczeństwa.

Doświadczenie niestety pokazuje, że nasze przekonania religijne mają tyle wspólnego z
naszą świętością, ile elegancki strój jedzącego z jego trawieniem.

Ludzie żywią się słowami, żyją słowami, rozsypali by się bez nich.

Nie każdy, którego oczy są zamknięte, śni i nie każdy z otwartymi oczami może widzieć.

Co za pożytek z oczu, gdy serce jest ślepe?

Menander, Menandros (ok. 342-291 p.n.e.)

Unikaj przyjemności, które potem przynoszą zmartwienie.

Ignorancja nie widzi nawet tego, co bije w oczy.

Kto nie czyni zła, jest z natury bogiem.

Mencken Henry Louis (1880-1956)

Idealista - to człowiek, który zauważywszy, że róża pachnie ładniej od kapusty, wnioskuje
stąd, że będzie z niej także lepsza zupa.

Mendoza Eduardo (ur. 1943)

Kobiety są inteligentniejsze i umieją podejmować decyzje. Nam, mężczyznom,
pozostawiają zajmowanie się głupstwami, a to mężczyźni robią najlepiej.

Merton Thomas (1915-1968)

Prawdziwa miłość przenika tajemnice i samotność kochanej osoby, pozwalając jej zachować
swoje sekrety i pozostawia jej wewnętrzną wolność.

Człowiek może odrodzić się do prawdziwego i godnego życia w każdym momencie swojego
bycia na ziemi.

Metastasio Pietro, właśc. Trapassi (1698-1782)

Miarą życia nie jest liczba przeżytych dni, ale liczba dokonanych dzieł.

Michał Anioł, właśc. Michelangelo Buonarotti (1475-1564)

Geniusz to wieczna cierpliwość.

Nie trzeba lekceważyć drobnostek, bo od nich zależy doskonałość, która nie jest
drobnostką.

Wiersz jest nad czas i nad śmierć.

Maluje się tylko po to, by oszukać oczy.

Wszelki gniew, wszelką nędzę i moc wszelką, złe losy zmoże, kto zbrojny miłością.

Serce, co kocha, równe lic ozdobie.

Nad czas stracony nic bardziej nie boli.

Zaczynajcie, czas dokończy!

Miłość jest skrzydłem, które Bóg dał człowiekowi, aby ten mógł wzlecieć do Niego.

Mickiewicz Adam (1798-1855)

Dwóch orłów razem się nie gnieździ.

Ten, komu nie udało się być bohaterem, niech przynajmniej umie ocenić i uczcić
poświęcenie drugich.

Aby kraj mógł żyć, trzeba żeby żyły prawa.

Są prawdy, które mędrzec wszystkim ludziom mówi; są takie, które szepce swemu
narodowi; są takie, które zwierza przyjaciołom domu; są takie, których odkryć nie może
nikomu.

Czucie i wiara silniej mówią do mnie niż mędrca szkiełko i oko.

Miej serce i patrzaj w serce!

A słońce Prawdy wschodu nie zna i zachodu.

Mierz siły na zamiary, nie zamiar podług sił.

Pierwsza mowa szatana do rodu ludzkiego zaczęła się najskromniej od słowa: dlaczego?

Tylko to dzieło czegoś jest warte, z którego człowiek może się poprawić i mądrości nauczyć.

Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą.

Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.

Miller Arthur (ur. 1915)

Jeśli krytykowanie przyjaciół sprawia ci ból, wszystko jest w porządku. Jeśli zaś znajdujesz
w tym choćby najmniejszą przyjemność, powinieneś trzymać język za zębami.

Milton John (1608-1674)

Umysł jest swoim własnym panem i sam potrafi niebem uczynić piekło i piekłem niebo.

Miłkowski Zygmunt, pseud. Teodor Tomasz Jeż (1824-1915)

Kto innym ufa, sam na zaufanie zasługuje.

Miłosz Czesław (1911-2004)

Kiedy uskarżamy się na ziemię jako przedsionek piekła, pomyślmy, że mogłaby być
piekłem zupełnym, bez jednego promienia piękna i dobroci.

Kiedy ambicja doradza nam wznieść się ponad proste zasady moralne, strzeżone przez
ubogich duchem, zamiast obrać je wśród zmienności za igłę kompasu, niszczeje to, co
jedynie może okupić nasze szaleństwa i błędy, miłość.

Religia opium dla ludu. Ponieważ cierpiącym ból, poniżenie, chorobę, niewolę obiecywała
nagrodę w życiu pośmiertnym. W przemianie, której jesteśmy świadkami, może być
odwrotnie. Prawdziwe opium dla ludu to wiara w nicość po śmierci. Ogromna pociecha w
tym, że za nasze świństwa, upadki, tchórzostwa, morderstwa nie będziemy sądzeni.

Bo wiersze wolno pisać rzadko i niechętnie, pod nieznośnym przymusem i tylko z nadzieją,
że dobre, nie złe duchy, mają w nas instrument.

Mistinguett, właśc. Jeanne-Marie Florentine Bourgeois (1875-1956)

Pocałunek może być przecinkiem, znakiem zapytania i wykrzyknikiem. Są to prawdziwe
wiadomości z dziedziny interpunkcji, które powinna posiadać każda kobieta.

Molier, Moličre, właśc. Jean Baptiste Poquelin (1622-1673)

Gdy kobieta odmawia miłości, a proponuje ci przyjaźń, nie bierz tego za odmowę; znaczy
to, że chce postępować według kolejności.

Jeśli potrafisz śmiać się z siebie - to najlepszy dowód, że masz poczucie humoru.

Nie ma nic takiego, czego ludzie nie potrafiliby pochwalić lub potępić i nie znaleźć dla tego
uzasadnienia.

Doprawdy, jak to miło coś umieć.

Głupszym od nieuka jest głupiec uczony.

Moniuszko Stanisław (1819-1872)

Zło albo dobro! To nie czarne i białe, z których szare można robić.

Monroe Marilyn, właśc. Norma Jane Baker albo Mortenson (1926-1962)

Pieniądze szczęścia nie dają. Dopiero zakupy.

Montaigne Michel Eyquem de (1533-1592)

Największa rzecz na świecie to umieć należeć do siebie.

Pożytek życia nie tkwi w czasie jego trwania: jest on w jego wyzyskaniu.

Rzeczą słów jest służyć i iść za myślą.

Błaznem jest ten, kto odtrąca uciechy, jakich natura mu dostarcza. Nie trzeba ani gonić za
nimi, ani od nich uciekać - trzeba je przyjmować.

Każda rzecz ma więcej niż jedną powierzchnię i wiele świateł i cieniów.

Nasze szczęście nie zależy od posiadania rzeczy, lecz od posiadania radości.

Miłość jest niczym innym jak żądzą nieśmiertelności.

Starość przysparza więcej zmarszczek duchowi niż twarzy.

Montesquieu Charles Louis de Secondat, Monteskiusz (1689-1755)

Często krytykuje się swych przyjaciół tylko dla udowodnienia, że ma się na tyle
przenikliwości, by dostrzec ich przywary.

Gdy ktoś nie ma nic do powiedzenia, czemuż nie siedzi cicho?

Ludzie, co mają mało do roboty, są wielkimi gadułami; im mniej ma ktoś do myślenia, tym
więcej gada. Myślenie - to rozmowa z samym sobą, a kto mówi do siebie, ten nie myśli
wcale o mówieniu do innych.

Próbujmy przystosować się do życia, bo ono do nas się nie przystosuje.

Każdy obywatel ma obowiązek umrzeć za ojczyznę, nikt nie ma obowiązku kłamać dla niej.

Ludzie są zaiste dziwaczni: bardziej cenią swoje mniemania niż rzeczywistość.

Nic nie jest bliższe niskich uczuć jak pycha i nie ma nic bliższego wzniosłości jak
skromność.

Jeden człowiek tak mało różni się zazwyczaj od drugiego, że nie ma wcale powodów do
zarozumiałości.

Kto chce rządzić ludźmi, nie powinien gnać ich przed sobą, lecz sprawić, żeby podążali za
nim.

Twierdzenie matematyczne uważane jest za prawdziwe, ponieważ w niczyim interesie nie
leży, by uważać je za fałszywe.

Trzeba płakać nad ludźmi przy urodzeniu, nie przy śmierci.

To nieszczęście, że tak mały odstęp dzieli czas, gdy jesteśmy zbyt młodzi, od czasu, gdy
jesteśmy zbyt starzy.

Każda rozmaitość jest jednostajnością, każda zmiana trwaniem.

Wydarzenia dziejące się w świecie zależą od tak wielu okoliczności, iż świat musiałby istnieć
wiecznie, aby mogły się one powtórzyć.

Prawa, w najrozciąglejszym znaczeniu słowa, są to konieczne stosunki, wypływające z
natury rzeczy.

Sądzimy o rzeczach wedle związków i okoliczności, które z nimi wiążemy.

Co jest prawdą dziś, okazuje się fałszem jutro.

Chwalba i szyderstwo zakrywają prawdę, trzeba ją odsłonić.

Jest często coś prawdziwego nawet w błędach.

Tak jak istnieje mnóstwo rzeczy mądrych, które się prowadzi w sposób szalony, tak istnieją
szaleństwa, które się prowadzi w sposób rozważny.

Długość podróży każe mniemać, że się w końcu przybyło.

Człowiek lubiący się kształcić nigdy nie jest bezczynny.

Książki są jak towarzystwo, które sobie człowiek dobiera. Ci, którzy czytają dobre książki,
podobni są do obracających się w dobrym towarzystwie. Czytelnicy złych książek są jak
ludzie świadomi, że towarzystwo jest złe, niemniej jednak tracą w nim czas.

Kto lubi czytać, ten dokonuje wymiany godzin nudy, które są nieuchronne w życiu, na
godziny rozkoszy.

Gdy zabraknie historii, zastępują ją bajki.

Niekiedy milczenie wyraża więcej niż wszelkie przemowy.

Bywają bardzo dobre prawa wydane w złą porę.

Obyczaje zawsze robią lepszych obywateli niż prawa.

Ludzie, hultaje każdy z osobna, są bardzo uczciwi społem; kochają moralność.

Są prawdy, których nie wystarczy dowieść, ale które trzeba uczuć; do tych należą prawdy
moralne.

Wiedza czyni człowieka łagodnym; rozum skłania go do ludzkości; jedynie przesądy każą
się jej wyrzekać.

Nie potrzeba wiele rozumu, by wszystko zmącić, ale trzeba go mieć wiele, by wszystko
ułagodzić.

Wolność jest to prawo do czynienia wszystkiego tego, na co ustawy pozwalają.

Bezużyteczne prawa osłabiają prawa konieczne.

Prawa są jak pajęczyny, poprzez które przedostają się wielkie muchy, a w których więzną
małe.

Celibat był radą chrystianizmu; kiedy zeń uczyniono prawo dla pewnego stanu, trzeba było
wciąż nowych praw, aby zmusić ludzi do posłuszeństwa tamtemu pierwszemu. Prawodawca
znużył się, znużył społeczeństwo, każąc wykonywać ludziom mocą przepisu to, co ci, którzy
kochają doskonałość, wykonywaliby jako radę.

Więcej państw zginęło od zepsucia obyczajów niż wskutek pogwałcenia prawa.

Serce jest obywatelem wszystkich krajów.

Gdybym wiedział o czymś, co mogłoby być użyteczne dla mnie, będąc zarazem ze szkodą
dla mojej rodziny, wyrzuciłbym to z myśli. Gdybym wiedział o czymś, co mogłoby być
użyteczne dla mojej rodziny, ale nie byłoby użyteczne dla mojej ojczyzny, starałbym się o
tym zapomnieć. Gdybym wiedział o czymś, co byłoby użyteczne dla mojej ojczyzny i
szkodliwe dla Europy - albo użyteczne dla Europy, szkodliwe zaś dla rodzaju ludzkiego -
uważałbym to za zbrodnię.

Nie ma słowa, któremu by dawano więcej rozmaitych znaczeń i które by w tyle sposobów
przemawiało do ludzi, co słowo wolność.

W każdej władzy trzeba równoważyć rozmiar władzy krótkością jej trwania.

Wolny lud to bynajmniej nie ten, który ma taką lub inną formę rządu, lecz ten, który cieszy
się formą rządu ustanowioną przez prawo.

Dla człowieka, który nie ma nic, jest w pewnym sensie obojętne, pod jakim rządem żyje.

Nie do wiary, od jak wielu rzeczy zależy stan naszego ducha.

Wolność to dobro, które umożliwia korzystanie z innych dóbr.

W naturze rzeczy leży to, że błąd często bywa lepszy od prób jego naprawienia. W każdym
razie dobro od dawna utrwalone jest zawsze bardziej pożądane od tego, co wprawdzie
doskonalsze, ale nie ugruntowane.

Drwi się ze wszystkiego, ponieważ wszystko ma swoją odwrotną stronę.

Dusza jest w naszym ciele, jak pająk w swej sieci. Nie może się on poruszyć, nie
wprawiając w ruch daleko rozpiętych nitek pajęczyny, ale i na odwrót, nie sposób wprawić
w ruch którejkolwiek z tych nici nie poruszając pająka.

Nie zawsze tylko przyroda i rozum rządzą ludźmi. Również czysty przypadek: okoliczności
na pozór bez znaczenia oddziałują na nich z taką siłą i trwałością, że mogą wycisnąć piętno
na całej naturze człowieka.

Jesteśmy tak ślepi, że nie wiemy, kiedy się martwić, a kiedy cieszyć; oddajemy się prawie
zawsze fałszywym radościom i smutkom.

Smutek kochanków jest pełen rozkoszy.

W kraju, gdzie miłość stanowi najważniejszą sprawę, zazdrość jest największą
namiętnością.

Zraniona miłość może wywołać takie same skutki co nienawiść.

Szczęście w większym stopniu zależy od ogólnej skłonności rozumu i serca do odczuwania
szczęścia, jakiego natura ludzka może nam użyczyć, niż mnogości jakichś szczęśliwych
chwil w życiu.

Gdybyśmy chcieli po prostu być szczęśliwi, dałoby się to nawet osiągnąć. Ale my chcemy
być szczęśliwsi od innych, a to zazwyczaj nie jest łatwe, ponieważ uważamy innych za
szczęśliwszych, niźli są w rzeczy samej.

Człowiek wyrzeka się swoich błędów najpóźniej jak może.

Wielka radość jest tak samo daleka od dobrego zdrowia jak wielka udręka. Jedyną rozkoszą
człowieka naprawdę zdrowego jest po prostu radość istnienia.

Wszyscy ludzie nieśmiali chętnie posługują się groźbami. A to dlatego, że czują, iż groźby
wywarłyby na nich samych wielkie wrażenie.

Ludzie patrzą na siebie nawzajem ze zbyt bliskiego dystansu, by zobaczyć się takimi, jakimi
są.

Jeśli idzie o większość ludzi, wolę ich chwalić niż wysłuchiwać.

Ludzie są na ogół do siebie podobni, mianowicie wcale nie myślą; wieczne echo, które
nigdy niczego nie mówi i wciąż tylko powtarza; pospolici rzemieślnicy obrabiający cudze
myśli.

Człowieka prostego, który umie mówić tylko prawdę, uważa się za mąciciela powszechnego
spokoju.

Nasze pochwalne sądy o ludziach pozostają w proporcji do szacunku, jakim nas darzą.

Przyjaźń to kontrakt, w którym zobowiązujemy się do świadczenia komuś małych przysług
po to, by on nam świadczył wielkie.

W istocie rzeczy, gdy pozbawić przyjaźń szczerości, staje się ona cnotą na pokaz.

Sporo jest ludzi, którzy uważają za niezbędne tylko to, co jest zbyteczne.

Są rzeczy, które wszyscy powtarzają, skoro zostały już raz powiedziane.

Lęk i nieśmiałość rodzą zawsze fortele.

Lwy wielką mają siłę, ale na cóż by im się ona zdała, gdyby natura nie dała im oczu.

Pisząc nie trzeba tak wyczerpywać przedmiotu, aby nic nie pozostało dla czytelnika. Nie
chodzi wszak o to, aby ludzie czytali, ale aby myśleli.

Morand Paul (1889-1976)

Trzeba leżeć na plecach, by napatrzyć się niebu.

Moreau Jeanne (ur. 1928)

Wiek nie chroni przed miłością, ale miłość, do pewnego stopnia, chroni przed starością.

Starzejący się ludzie są jak muzeum: nieważna jest fasada, ważna jest zawartość.

Morgan Charles Langbridge (1894-1958)

Kłamstwo zabija przyjaźń, prawda zabija miłość.

Najpiękniejsze chwile przeżywamy wtedy, kiedy dowiadujemy się, że ktoś nas kocha.

La Mothe le Vayer François de (1588-1672)

Najdonioślejszym składnikiem naszej doskonałości jest wyraźne zauważanie naszej
niedoskonałości.

Mrożek Sławomir, pseud. Damian Prutus (ur. 1930)

Nawet lew wiedział, co robi, kiedy pokochał świętego Hieronima za to, że święty Hieronim
wyjął mu z łapy cierń.

Ci, co wolą coś mieć niż coś umieć, od doświadczenia wolą urobek. Czyli pewnik, choćby nie
był prawdą.

Mózg się zużywa i razem z nim problemy.

Im dłużej osobnik trwa, tym bardziej zamienia się w twór samoistny, coraz mniej zależny
od wszystkiego, co było, a nawet od tego, co jest.

Ze wszystkich fizjologicznych substancji nieprawdziwa w teatrze jest tylko krew.

Nawet sprzeciwiać się życiu, dyskutować z nim, udowadniać życiu jego bezsens - nie można
inaczej, tylko żyjąc.

„Poznaj samego siebie”. A co potem?

Starzenie się: duże sprawy już nie robią na mnie dużego wrażenia. Drobnostki - ciągle
duże.

Czas jest zawsze aktualny.

Dwie osoby pojmują tę samą sytuację tak różnie, aż nasuwa się wątpliwość, czy to istotnie
ta sama sytuacja. Mnie, jednej i tej samej osobie, zdarza się pojmować jedną i tę samą
sytuację tak różnie, aż nasuwa się pytanie, czy chodzi o tę samą osobę.

Składam się z wyobraźni i nicości. To znaczy, że nawet kiedy zniknie wyobraźnia, coś
jeszcze za mnie zostanie.

Mój instynkt przeżycia jest bardzo silny, ale tak wysublimowany, że mi trudno z nim żyć.

Prawda nie jest ani wesoła, ani smutna, ale mnie wydaje się zawsze smutnawa, ponieważ
jej nie wymyśliłem. Aż wydaje się, że możność mylenia się, czyli projektowania, jest jedyną
ludzką radością.

Dojrzałość - kiedy człowiek zaczyna się sobą przejmować nie aż tak nieskończenie bardziej
niż innymi.

Wola sama w sobie nie ma kierunku, to intencja nadaje woli kierunek.

Życie jest niemożliwe bez przyzwyczajenia. Ale jednocześnie przyzwyczajenie jest wrogiem
życia. Najbardziej przyzwyczajony jest trup.

Powtarzalność jest siłą samą w sobie i coś, co trwa, choćby było najgłupsze i najbardziej
szkodliwe, przez samą tylko powtarzalność staje się prawomocne.

Nie ma takiego głupstwa i nikczemności, które, byle stale powtarzane, nie zostały wreszcie
przyjęte i przestały razić jako głupstwo i nikczemność.

Nie można dostrzegać nie widząc, ale można nie dostrzegać widząc. To jest codzienne
doświadczenie naszego wzroku i percepcji.

Jakże chętnie ludzie rezygnują z siebie! To zrozumiałe, bo siebie trudno znieść. Tłumy
jednostek szukają proroka, ale najczęściej znajdują führera.

Skłonność do tandety jest człowiekowi przyrodzona i poddać się jej świadomie, skoczyć z
nogami i głową w cieplusi, swojski ocean tandety - to może nawet sprawić prawdziwą
rozkosz.

„No to co?” jest pytaniem kretyna, na które nawet mędrzec nie zna odpowiedzi.

Głupota jest zawsze wystarczająca, mądrość nigdy.

Umysł ludzki lubi wnioski i postanowienia krańcowe, ponieważ z tym jest mu najwygodniej.

To, co mija, jeżeli jest piękne, tym cenniejsze jest, że nietrwałe. Czy zatem wszystko, co
śmiertelne, nie zasługuje na więcej względów niż wszystko, co wieczne?

Nic lepszego człowiek nie może zrobić człowiekowi, niż uwolnić go od bólu, i nic gorszego,
niż mu ból zadać.

Podczas wojny ludzie tępieją na ból (cudzy, oczywiście). Podczas pokoju - zapominają o
bólu.

Gdyby nie odrobina hipokryzji i odrobina ślepoty, nikt by nie mógł funkcjonować i nikt by
nie przeżył nikogo.

Ilość i pośpiech nie są przyjaciółmi artysty.

Nie lekceważmy tęsknoty. Czy nie to w nas jest najsilniejsze? Ostatecznie co ze
wszystkiego zostaje, to tylko tęsknota (i zmęczenie).

Głupstwo w blasku sławy najczęściej bywa nierozpoznane. Przeciwnie, przyjmowane jest
jako mądrość, ponieważ sukces, sława je uświęca.

Szukanie swojego „Ja” to zajęcie, które usprawiedliwia każde głupstwo, a nawet zbrodnię,
nie mówiąc o zwyczajnej nieodpowiedzialności. A ponadto nadaje wyraz głębokiej troski
intelektualnej imbecylom i zalotnisiom.

Kiedy wiesz, że musisz napisać arcydzieło, wtedy prawie na pewno go nie napiszesz.

Pisanie-czytanie, przedstawianie-oglądanie jest jedynym sposobem uświadomienia sobie
życia.

Być może jest jakiś punkt widzenia, z którego jedno życie wydaje się większe, drugie
mniejsze. Może nawet kilka takich punktów. Ale czy jest konieczność, żeby taki punkt zająć
i z niego spojrzeć?

Uczucia zależą od informacji, czyli mogą nie mieć nic wspólnego z prawdą, jeżeli informacja
jest fałszywa.

Im mniejsza wrażliwość i przenikliwość, tym większa skłonność do typizacji.

W miarę jak sztywnieją arterie, wzrasta skłonność do usztywniania pojęć.

Nie umiemy przetrzymać nie tylko nieszczęścia (za co trudno nas ganić), ale nawet nie-
szczęścia, czyli nieobecności szczęścia (za co należy nam się nagana).

Teorie bowiem powstają nie tyle z potrzeby, ile z możliwości.

Stwarzanie w dziedzinie umysłu zdaje się naśladować naturę, która raczej robi wszystko, co
się da zrobić, a nie tylko to, co by się do czegoś nadawało.

Müller Herta (ur. 1953)

Niektóre rzeczy dopiero w trakcie mówienia stają się straszne.

Tajemnice nie znikają, gdy się je opowie; to, co można opowiedzieć, stanowi tylko powłokę,
nie sedno.

O życiu można wiele powiedzieć. O szczęściu nic, gdyż przestałoby nim być. Nawet
szczęście, które się przegapiło, nie znosi słów.

Bycie słyszaną przez obcych kompromituje jeszcze bardziej niż bycie niezauważaną i
potrącaną.

Tajemnicą jest raczej to, dlaczego miłość ma najpierw pazury jak kot, a z czasem znika jak
pożarta mysz.

Człowiekowi wcale nie musi się źle powodzić, żeby pomyślał: To nie może być całe moje
życie.

Niektórzy ludzie nie tylko oddzielają przedmioty od myśli, oddzielają również myśli od
uczuć. Chciałabym wiedzieć, jak.

Czułość ma swoje pułapki, kiedy chcę utkać nici jak pająk, sama się do nich przyklejam,
moja sieć zbija się w bryłki.

Krótkie pytania nie są najprostsze.

O minionych latach łatwo mówić, jeśli upłynęły źle. Jednakże gdyby trzeba było powiedzieć,
kim jest się teraz, podczas oddychania, na języku leżałoby jedynie miałkie milczenie.

Murdoch Iris (1919-1999)

Dzieło sztuki tyle jest warte, ile jest wart jego twórca.

Wszystko, co wartościowe, jest tajemne.

Sztuka zawsze zajmuje się tym, co absurdalne, a dąży do prostoty. Dobra sztuka mówi
prawdę, faktycznie jest prawdą, może jedyną prawdą.

Dla większości z nas przestrzeń między „marzeniem o rzeczach przyszłych” a „już za późno,
już po wszystkim” jest zbyt mikroskopijna, żebyśmy mogli w nią wstąpić. Więc pozwalamy
każdej rzeczy odejść, myśląc mgliście, że wciąż i wciąż będzie nam dawana, abyśmy znowu
mogli spróbować.

Nasza zdolność zapominania absolutnego jest bezgraniczna.

Z pisaniem jest jak z małżeństwem. Nie należy się angażować, dopóki nie zadziwi nas
własne szczęście.

Jak mało mogą przekazać słowa, jeśli nie wypowiada ich geniusz.

Murphy Eddie (ur. 1961)

Jeżeli coś może się nie udać - nie uda się na pewno.

Nigdy nie kłóć się z głupcem - ludzie mogą nie dostrzec różnicy.

Trudne problemy, zostawione same sobie, staną się jeszcze trudniejsze.

Wniosek to punkt, w którym nie masz już siły dalej myśleć.

Jeżeli udoskonalasz coś dostatecznie długo, na pewno to zepsujesz.

Wszystko, co dobre, jest nielegalne, niemoralne albo powoduje tycie.

Doskonały i nieomylny inżynier to taki, który unika drobnych błędów na drodze do wielkiej
katastrofy.

Niemożliwe jest zbudowanie niezawodnego urządzenia - głupcy są zbyt pomysłowi.

Doświadczenie to coś, co zdobywasz tuż po chwili, w której go potrzebowałeś.

Stopień

głupoty

twojego

postępowania,

jest

wprost

proporcjonalny

liczby

przyglądających ci się osób.

Sztuczna inteligencja jest lepsza od naturalnej głupoty.

Człowiek postępuje rozsądnie wtedy i tylko wtedy, gdy wszelkie inne możliwości zostały już
wyczerpane.

Musset Alfred de (1810-1857)

Kobieta wybaczy ci wszystko, oprócz jednego: że jej nie kochasz.

Nie igra się z miłością.

Trzeba kochać uparcie, kiedy się już przestało kochać.

Być wyjątkiem to sytuacja wspaniała, ale jakże bolesna.

Szczęśliwe wspomnienie jest może na ziemi prawdziwsze od samego szczęścia.

Poezja robi z łez perły.

Nabokov Vladimir (1899-1977)

Wyrobnicy wszystkich krajów, rozejdźcie się! Stare księgi się mylą. Świat został stworzony
w niedzielę.

Nałkowska Zofia, 1° voto Rygier, 2° voto Gorzechowska (1884-1954)

To, czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.

Człowiek robi się podobny do własnego losu.

Między człowiekiem a człowiekiem jest ciemność.

Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

By służyć życiu, nie należy go kochać zbyt silnie.

Ludzie ludziom zgotowali ten los.

Mąż jest podobny do wiosny, za mężem bowiem najmniej tęskni się wtedy, gdy go nie ma.

Przy ograniczeniu ścisłym zakresu wrażeń, życie wewnętrzne rozrasta się jak jemioła.

Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi.

Wierność cenna jest tylko w takiej kobiecie, którą ona coś kosztuje.

Wystarczy zwrócić uwagę na człowieka, by stał się pociągający i na swój sposób piękny.

Za zadanie wzięłam sobie obalić ten przesąd, że kobieta, co skończyła uniwersytet,
przestaje być kobietą.

Napoleon I, Napoléon Bonaparte, Napoléon Buonaparte (1769-1821)

Urzędnicy są jak książki na półkach biblioteki: im wyżej postawieni, tym rzadziej do czegoś
służą.

Nie polityka powinna rządzić ludźmi, lecz ludzie polityką.

Umysł ludzki ma szczególny pociąg do przesady.

Jeden rodzaj złodzieja jest, którego prawo nie ściga, a który rabuje to, co dla ludzi
najcenniejsze - czas.

Prawa ustanowione są dla obyczajów. Nic bardziej nie szkodzi obyczajom niż ustawa
zakazująca rozwodów.

Człowiek nie ma przyjaciół. Przyjaciół ma tylko powodzenie człowieka.

Geniusz - to czasem tylko instynkt, który nie podlega doskonaleniu. Częściej jest to sztuka
trafnego kojarzenia, codziennie doskonalona dzięki obserwacji i doświadczeniu.

Największe zwycięstwo nad kobietą to uciec od niej.

Ludzie genialni są jak meteory. Ich przeznaczeniem jest, by spalając się, przydali blasku
epoce, w której żyją.

Armia baranów, której przewodzi lew, jest silniejsza od armii lwów prowadzonej przez
barana.

Są tylko dwie potęgi na świecie: miecz i duch. W końcu miecz zawsze ulega duchowi.

W polityce głupota nie jest wadą.

Dziesięciu ludzi, którzy mówią, robi więcej hałasu niż dziesięć tysięcy tych, którzy są cicho.

Człowiek będzie walczył bardziej zacięcie o swoje interesy niż o swoje prawa.

Historia jest wersją przeszłych wypadków, na które ludzie zdecydowali się zgodzić.

Społeczeństwo bez religii jest jak okręt bez kompasu.

Serce męża stanu musi być w jego głowie.

Od wzniosłości do śmieszności tylko jeden krok.

Wyobraźnia rządzi światem.

Możliwość bez sposobności ma małe znaczenie.

Nic nie jest trudniejsze, a zatem bardziej wartościowe, niż móc decydować.

Musimy śmiać się z człowieka, by uniknąć płaczu z jego powodu.

Kiedy stanowczość wystarcza, nierozwaga jest niepotrzebna.

Najpewniejszą drogą, by stać się biednym, jest bycie sprawiedliwym.

Tron jest jedynie ławką pokrytą aksamitem.

Najniebezpieczniejszy moment przychodzi wraz ze zwycięstwem.

Człowiek bez odwagi i dzielności - to rzecz.

Nie odpowiada się karabinami ludziom żądającym chleba.

Kradzież nie istnieje - za wszystko się płaci.

Złodziejstwo jest wybaczalne - głupota nie.

Nie należy szukać odznaczeń i epoletów na polu bitwy, skoro można je zdobyć w
przedpokoju.

Lud, który może wszystko powiedzieć, może wszystko zrobić.

Największym mówcą świata jest sukces.

Nie ma ludzi, którzy by się lepiej rozumieli, niż żołnierze i księża.

Ciekawa byłaby książka, w której by nie było kłamstw.

Każdy żołnierz nosi buławę marszałkowską w plecaku.

Nakładać zbyt twarde warunki, znaczy zwalniać od ich wykonania.

Są tylko dwa kraje: Wschód i Zachód, i dwa ludy: Wschodu i Zachodu.

Naruszewicz Adam (1733-1796)

Nie ten żył długo, kto liczne miał lata, lecz ten, kto zrobił wiele dla świata.

Nash (Frederic) Ogden (1902-1971)

Jest tylko jedna droga, by osiągnąć szczęście na naszym globie: albo mieć czyste sumienie,
albo nie mieć go wcale.

Natsume Soseki (1867-1916)

Kto miał szczęście w miłości, uważa się niezmiennie za dobrego. Kto nie miał szczęścia,
myśli z reguły tak samo.

Neri Filip, święty (1515-1595)

Radość pozwala łatwiej osiągać doskonałość chrześcijańską, niż powaga. Dopóki jesteśmy
pielgrzymami na tej ziemi, naszej radości przeciwstawia się tylko grzech.

Nernst Walther Hermann (1864-1941)

Zajmować się biologią oznacza podglądać Boga przy akcie stworzenia.

Newton Isaac Sir (1642-1727)

Ludzie budują za dużo murów, a za mało mostów.

Niemcewicz Ursyn Julian (1758-1841)

Kto ma tego, co kocha, wszystkiego nie stracił.

Dom zawsze powinien ustępować krajowi.

Nietzsche Friedrich (1844-1900)

Szczęście małżeńskie polega na talencie do przyjaźni.

Walka jest wychowawczynią wolności.

Człowiek staje się ateistą, gdy poczuje się lepszy od Boga.

Najpewniejszą oznaką pogodnej duszy jest zdolność śmiania się z samego siebie.
Większości ludzi taki śmiech sprawia ból.

Prawdziwa miłość myśli o chwili i o wieczności, nigdy o trwaniu.

Cokolwiek jest zrobione z miłości, zawsze przekracza ramy dobra i zła.

Wciąż jeszcze najskuteczniejszym lekiem na miłość bywa ów radykalny środek -
wzajemność.

Kiedy widzisz, że zwycięża prawda, zawsze pytaj, jakie potężne kłamstwo za nią walczyło.

Kochamy życie nie dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do życia, lecz dlatego, że jesteśmy
przyzwyczajeni do kochania.

Matką rozpusty nie jest radość, lecz brak radości.

Nieco obłąkania jest zawsze w miłości, lecz i w obłąkaniu jest nieco rozsądku.

Najlepszym autorem będzie ten, który się wstydzi zostać literatem.

Ten chce się okazać interesującym przez swe sądy, ów przez swe sympatie i antypatie,
trzeci przez znajomości, czwarty przez swe osamotnienie - i przeliczają się wszyscy.
Bowiem ten, przed kim dają widowisko, sądzi, iż on jedynie jest widowiskiem godnym
uwagi.

Trzeba się uczyć być posłusznym w ten sposób, aby posłuszeństwo było dowodem
niezależności danej jednostki.

Wiele trzeba mocy, by umieć żyć wiedząc, jak bardzo życie i niesprawiedliwość są ze sobą
złączone.

Aforyzm jest formą „wieczności”; moją ambicją jest wyrazić w dziesięciu słowach to, co inni
wyrażają w książce i czego czasami nie zdołają wyrazić.

Asceta z cnoty czyni utrapienie.

Chwała wszystkiemu, co twardym czyni.

Dziecko odczuwa zabawę jako swoją pracę i bajkę jako swoją prawdę.

Fanatyzm jest jedyną siłą woli, którą mogą osiągnąć także słabi i niepewni.

Gdyby małżonkowie nie mieszkali razem, dobre małżeństwa byłyby częstsze.

Idziesz do kobiet? Nie zapomnij bicza!

Jest zawsze trochę szaleństwa w miłości, ale też trochę rozumu w tym szaleństwie.

Kobieta może być przyjaciółką mężczyzny, lecz by uczucie to trwało, niezbędne jest
wesprzeć je odrobiną fizycznej antypatii.

Nie wszystko błyszczy, co jest złotem. Własnością najszlachetniejszego metalu jest
promieniowanie łagodne.

Trzeba usunąć ze świata wiele fałszywej wspaniałości.

Wielu trzyma się uparcie raz obranej drogi, lecz tylko nieliczni dążą konsekwentnie do
swego celu.

Chcąc się ukryć, można to osiągnąć także mówiąc wiele o sobie.

Jeśli się żyje samotnie, to nie mówi się zbyt głośno, nie pisze się zbyt głośno, bo człowiek
boi się pustego pogłosu. A wszystkie głosy inaczej dzwonią w samotności.

Kto walczy z potworami, powinien się strzec, by walka nie uczyniła go jednym z nich. Bo
kiedy długo patrzysz w otchłań, otchłań zaczyna patrzeć w ciebie.

Norwid Cyprian Kamil (1821-1883)

Żyjemy w wieku, w którym każdy zarzut staje się obrazą osobistą, dlatego iż ludzie się
adorują jak bogi albo nienawidzą jak diabły, ale nikt nie ma odwagi kochać - i przyrodzonej
miłości tak jest mało jak nigdy.

Kto prawdę mówi, ten niepokój wszczyna.

Autorów sądzą ich dzieła, nie - autorzy autorów.

Człowiek jest natury pielgrzymiej.

Jedyna miłość, która nas nigdy nie zdradzi, to miłość własna.

Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy, zamiast być mądrzejszy przez szkodę.

Najniewdzięczniejszy twór na świecie: człowiek.

Nie trzeba kłaniać się Okolicznościom, a Prawdom kazać, by za drzwiami stały.

Przeszłość - jest to dziś, tylko cokolwiek dalej.

Z karafki napić się można, uścisnąwszy ją za szyjkę i przechyliwszy ku ustom, ale kto ze
źródła pije, musi uklęknąć i pochylić czoło.

Novalis, właśc. Friedrich Leopold von Hardenberg (1772-1801)

Recenzenci to policjanci w literaturze.

Niewiedza jest źródłem wszelkiego błędu.

Artysta opiera się na człowieku jak statua na piedestale.

Dziecko - to uwidoczniona miłość.

Filozofia jest poematem rozumu.

Im bardziej grzeszni się czujemy, tym lepszymi jesteśmy chrześcijanami.

Każdy specyficzny fakt jest źródłem jakiejś szczególnej nauki.

Treścią dramatu jest stawanie się lub przemijanie.

Życie zdobywa wartość dzięki miłości.

Nowaczyński Adolf, przydomek Neuwert (1876-1944)

Filozofia daje klucz do różnych drzwi, tylko nie do tych, którymi wyjść można w słońce.

Obok bogów narodowych i bożków lokalnych są jeszcze bałwany epokowe.

Nurowska Maria (ur. 1944)

Największym nieszczęściem kobiety jest mężczyzna jej życia.

Ortega y Gasset José (1883-1955)

Jest tylko jeden ratunek, jeden jedyny, dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego
człowieka.

Dopiero w samotności człowiek jest naprawdę sobą.

Orwell George, właśc. Eric Arthur Blair (1903-1950)

Każde pokolenie wyobraża sobie, że jest inteligentniejsze od poprzedniego i mądrzejsze od
tego, które po nim nastąpi.

Najszybszy sposób na zakończenie wojny to ją przegrać.

Władza nie jest środkiem, ale celem. Nie wprowadza się dyktatury po to, aby ochronić
rewolucję; robi się rewolucję po to, aby ustanowić dyktaturę.

Wszystkie zwierzęta są sobie równe. Ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych.

Sport brany na poważnie nie ma nic wspólnego z „fair play”. Jest nierozerwalnie związany z
nienawiścią, zazdrością, chełpliwością, z pogardą dla wszelkich zasad i sadystyczną
przyjemnością z oglądania przemocy: innymi słowy sport równa się wojna minus strzelanie.

Orzeszkowa Eliza, z Pawłowskich, 2° voto Nahorska (1841-1910)

Nie każdy może kochać, kto chce kochać.

Wybuch miłości jest jak wybuch materii palnych. Im dłużej wstrzymywany, tym silniejszy.

Skoro się coś posiada, trzeba sobie tym wynagradzać wszystko, czego się nie posiada.

Zbyteczna pokora tak samo pozbawia sił jak zarozumiałość.

Żaden człowiek siły swojej nie zna, dopóki jej w potrzebie z siebie nie dobędzie.

Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

Ku celom pożądanym wiodą drogi trudne.

Niektórzy swój widnokrąg biorą za koniec świata.

Złość jest chorobą duszy.

Czas upływa... Z róż opadają płatki, ale nie ciernie.

Wspominać to łowić wiatr, co umknął w pole niepowrotności.

Mnóstwo ludzi nie czyni złego przez obawę nagany, a czyni dobrze przez pragnienie
pochwały.

Osiecka Agnieszka (1936-1997)

Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł
bez powikłań.

Ostrowski Nikołaj Aleksiejewicz (1904-1936)

Jest na świecie piękna istota, u której jesteśmy wiecznymi dłużnikami - matka.

Owidiusz, Publius Ovidius Naso (43 p.n.e. - 7 lub 18 n.e.)

W miarę wzrostu bogactw rośnie i chciwość; im więcej kto ma, tym więcej pragnie.

Zazwyczaj medycyna jest sztuką czasu.

Koniec dowodzi czynów.

Jeśli chcesz być kochanym, bądź wart miłości.

Radość często bywa początkiem naszego bólu.

Koniec wieńczy dzieło.

Owoc zakazany smakuje najlepiej.

W braku sił i chęć jest chwalebna.

Godzi się uczyć i od wroga.

W zabawie ujawniamy, jakimi jesteśmy ludźmi.

Widzę i uznaję lepsze, a jednak wybieram gorsze.

Zazdrosnego człowieka tylko płacz bliźniego do śmiechu pobudzić potrafi.

Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.

Dobro i zło, cnoty i wady - to siostry lub sąsiadki. Łatwo je pomylić i trudno rozróżnić.

Sama dziewczyna jest najmniejszą częścią siebie samej.

Obfitość czyni mnie biedakiem.

Dopóki będziesz szczęśliwy, wielu będziesz miał przyjaciół. Gdy los cię opuści, będziesz
sam.

Któż znałby Hektora, gdyby Troja była szczęśliwa?

Dla człowieka nie ma nic pewnego.

Sen pozwala zwykle na wiele rzeczy nieskromnych.

Kto zdobywszy pocałunek nie sięgnął po nic więcej, z pewnością jest niegodny i tego, co
otrzymał.

Oz Amos (ur. 1939)

Największe dzieła literatury światowej tworzono podczas zmierzchu albo w odniesieniu do
okresu zmierzchu, kiedy cywilizacje trwające od stuleci miały już za sobą szczyt rozwoju i
chyliły się ku upadkowi, czy to pod zewnętrznymi naciskami, czy też pod własnym
ciężarem, kiedy starzejąca się kultura zaczynała trącić rozkładem.

Tak jak niezmiernie trudno określić prawdę, a łatwo zwietrzyć kłamstwo, tak czasem ciężko
zdefiniować dobro; jednak zło ma nieomylnie wyczuwalny zapaszek: każde dziecko wie, co
to ból. A więc ilekroć umyślnie zadajemy drugiemu ból, wiemy, co robimy. Czynimy zło.

Panowa Wiera Fiodorowna (1905-1973)

Najbardziej normalne życie, to takie życie, w którym do niczego nie trzeba się zmuszać.

Parandowski Jan (1895-1978)

Każdy nosi w sobie i zawiłość dziejów, i możliwą, a nie spełnioną odmianę swego losu.

Pareto Vilfredo Federigo Damasio (1848-1923)

Dajcie mi owocny błąd, pełen nasion, tryskający własnymi poprawkami. Swoje wyjałowione
prawdy możecie zatrzymać dla siebie.

Parker Dorothy (1893-1967)

Pesymista to człowiek, który z dwojga złego wybiera obydwa.

Parkinson Cyril Northcote (ur. 1909)

Im więcej mamy czasu na wykonanie jakiejś pracy, tym więcej czasu nam ona zabiera.

Pascal Blaise (1623-1662)

Dwie przesady: wykluczyć rozum, przyjmować tylko rozum.

Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

Nie szukajmy pewności i stałości.

Kropla miłości znaczy więcej niż ocean rozumu.

Pytają, czy trzeba kochać. Oto nie należy pytać, to trzeba czuć.

Wszyscy ludzie niemal skłonni są wierzyć nie w to, co dowiedzione, lecz w to, co miłe.

Wyobraźnia jest to najbardziej zwodnicza zdatność w człowieku, nauczycielka błędu i
fałszu, tym bardziej oszukańcza, że nie zawsze oszukuje.

Chcecie, aby ludzie mieli o was dobre mniemanie? Nie mówcie dobrze o sobie.

Im większa dusza, tym większe namiętności.

Człowiek stworzony jest na to, by szukać prawdy, a nie by ją posiadać.

Wszystkie nasze niedole biorą się stąd, że nie potrafimy posiedzieć samotnie w jednym
miejscu, nic nie mówiąc.

List ten jest dłuższy jedynie dzięki temu, iż nie miałem czasu napisać go krócej.

Cała nasza godność spoczywa w myśli.

Człowiek jest jak trzcina - najsłabsza rzecz w naturze - ale to trzcina myśląca.

Człowiek nie jest ani aniołem, ani bydlęciem; nieszczęście w tym, iż kto chce być aniołem,
bywa bydlęciem.

Kpić z filozofii to filozofować naprawdę.

Przeszłość i teraźniejszość są naszymi środkami. Tylko przyszłość jest celem.

Przypadkowe odkrycia zdarzają się tylko umysłom przygotowanym.

Sympatia lub nienawiść odmieniają twarz sprawiedliwości.

Wszystkie dobre maksymy istnieją w świecie; chybia się tylko w ich stosowaniu.

Zabobonem jest kłaść swe nadzieje w formalnościach, ale pychą jest nie chcieć im się
poddać.

Ostatni akt jest krwawy, choćby cała sztuka była i najpiękniejsza: gruda ziemi na głowę i
oto koniec na zawsze.

Pasolini Pier Paolo (1922-1975)

Grzeszyć to nie znaczy czynić zło. Grzeszymy tak naprawdę nie czyniąc dobra.

Pasteur Louis (1822-1895)

Nauka nie ma ojczyzny, ale człowiek nauki musi ją mieć.

Trochę wiedzy oddala od Boga. Dużo wiedzy sprowadza do niego z powrotem.

Pavese Cesare (1908-1950)

Szczęście jest nieodłączne od ofiarowywania siebie innym.

Pomysł ze spaniem jest idiotyczny. Sen to złodziej radosnych chwil.

Pozostaje się młodym tylko wówczas, jeżeli było się młodym kiedykolwiek.

Trochę ognia, trochę lodu czyni miłość trwałą.

Miłość jest najtańszą z religii.

Przestaje się być młodym, kiedy się zrozumie, że wyjawianie bólu niczego w istocie nie
zmienia.

Paweł z Tarsu, święty (ok. 8-67)

Dopóki macie czas, dobro czyńcie.

Różne są dary łaski, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkim.

Peiper Tadeusz (1891-1969)

Bo w życiu, jak w tańcu, trzeba być do pary, inaczej ognie to tylko pożary.

Pellico Silvio (1789-1854)

Życie bez miłości jest pustynią.

Pérez-Reverte Arturo (ur. 1951)

Życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale
nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało.

Pewnych rzeczy można się nauczyć, ale innych nie. Choćbyś chciał, nie wyjdziesz poza
ograniczenia, jeśli pewnych rzeczy nie masz w sobie.

Dzisiaj nie ma już niewinnych czytelników. Każdy podchodzi do czytanego tekstu z własną
perwersją. Czytelnik jest tym wszystkim, co sam przeczytał wcześniej, plus to, co obejrzał
w kinie i telewizji. Do informacji dostarczanej mu przez autora dodaje swoją.

Morzu jest doskonale obojętne, czy ludzie tracą wiarę w przygody, pościgi, zatopione
okręty, skarby. Tajemnice i historie, które kryje, żyją niezależnym życiem, są
samowystarczalne i będą trwać nawet wtedy, kiedy życie zniknie na zawsze.

Kobieta jest jedyną istotą, której nie da się opisać w dwóch następujących po sobie
zdaniach.

Jeśli się dobrze zastanowić, zdrada ma szczególny smak dla jej ofiary. Człowiek zatapia się
w swojej ranie, rozkoszuje się własną rozpaczą. I tak jak w przypadku zazdrości, głębiej
smakuje ją ofiara jej konsekwencji niż sam odpowiedzialny za akt.

Pestalozzi Johann Heinrich (1746-1827)

Miłość wybiera sobie małe miejsce, które rozjaśnia; wszystko pozostałe jest w jej cieniu.

Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi.

Petrarca, Petrarka Francesco (1304-1374)

Nie jest mocno zakochany ten, co dobrze potrafi opowiadać o miłości.

Poza duszą nie ma nic godniejszego podziwu i wobec jej wielkości nic nie jest wielkie.

Piaf Edith, właśc. Edith Gassion (1915-1963)

Miłość jest najbardziej nieodzownym pokarmem.

Picasso Pablo, właśc. Pablo Ruiz Picasso (1881-1973)

Wszyscy chcą zrozumieć malarstwo; dlaczego nie próbują rozumieć śpiewu ptaków?

Początkującego artystę rozumie tylko kilka osób. Sławnego - jeszcze mniejsza ilość.

Niezależnie od muzeum, żyjemy w obrazach.

Pico della Mirandola Giovanni, książę (1463-1494)

Słusznie powiadali Chaldejczycy, że istotą o naturze zmiennej, niespokojnej i
wielokształtnej jest człowiek.

Pilch Jerzy (ur. 1952)

Literatury nie można tworzyć bez pychy. I do tego trzeba się przyznać.

Piłsudski Józef Klemens, pseud. Wiktor, Mieczysław (1867-1935)

Trzeba było... aby to, co było szaleństwem, stało się także i rozumem polskim.

Być zwyciężonym i nie ulec - to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach - to klęska.

Ten, kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości
ani nie ma prawa do przyszłości.

Pitagoras (ok. 572-497 p.n.e.)

Niełatwo iść przez życie kilkoma drogami równocześnie.

Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów.

Kto zatraca się w cierpieniu, nie może być człowiekiem wolnym.

Naprawdę poznajemy człowieka dopiero po jego śmierci.

Tak postępuj z przyjaciółmi, aby nie stali się nieprzyjaciółmi, a z nieprzyjaciółmi tak, żeby
jak najprędzej stali się tobie przyjaciółmi.

Platon (ok. 437-347 p.n.e)

Najlepsze to życie, które łączy troskę z beztroską.

Każdy zakochany jest poetą.

Szaleństwem jest leczyć ciało bez leczenia ducha.

Doświadczenie pozwala nam kierować własnym życiem wedle zasad sztuki, brak
doświadczenia rzuca nas na igraszkę losu.

Ważniejsze od słuchania prawdy jest mówienie prawdy.

Z dwóch rodzajów zła nigdy nie wybierze większego ten, kto może wybrać mniejsze.

Najważniejszy jest talent prawidłowego widzenia końca każdej rzeczy.

Miarą mowy nie jest ten, który mówi, lecz ten, który słucha.

Najważniejszy w każdym działaniu jest początek.

Ten, który kocha, staje się zaślepiony wobec przedmiotu swojej miłości.

Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne, i kochać, co dobre - w tym cel rozumnego
życia.

Każda dusza jest nieśmiertelna, bo to, co znajduje się w ciągłym ruchu, jest nieśmiertelne.

Wino czyni ubogiego bogatym w fantazje, a bogatego biednym w rzeczywistość.

Zdrowie jest najpierwszym darem, uroda drugim, a bogactwo trzecim.

Największe zło to tolerować krzywdę.

Plaut, Titus Maccius Plautus (ok. 250-184 p.n.e.)

Mądry sam kształtuje sobie los.

Ten, który kocha, staje się zaślepiony wobec przedmiotu swojej miłości.

Purpurą i klejnotami kupuje się serce dziewczyny.

Że też bogowie dozwolili przeklętemu, który pierwszy wynalazł godziny i pierwszy zegar
słoneczny sporządził, co mi po kawałku dzień skraca.

Pliniusz Młodszy, Gaius Plinius Caecilius Secundus, zwany Minor (61 lub 62-114)

Miłość najlepszym nauczycielem.

Plotyn (ok. 203- 269 lub 270)

Medycyna jest kochanką błędów.

Plutarch, Plutarchos (ok. 50-125)

Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.

Puste beczki i głupcy robią dużo hałasu.

Życie jest chwilą wieczności.

Poincaré Jules Henri (1854-1912)

We wszystko wątpić lub we wszystko wierzyć - oto dwa równie wygodne rozwiązania, które
zwalniają nas od myślenia.

Nauka składa się z faktów, tak jak dom zbudowany jest z cegieł; lecz samo nagromadzenie
faktów jest w takim samym stopniu nauką, w jakim sterta cegieł jest domem.

Pope Alexander (1688-1744)

Ten, kto szuka czegoś bezbłędnego, wszędzie myśli o tym, czego nie było, nie ma i nie
będzie.

Popiełuszko Jerzy (1947-1984)

Sprawiedliwość musi iść w parze z miłością.

Popper Karl Raimund (1902-1995)

Problem naszych czasów polega na tym, że jesteśmy za dobrzy i za głupi.

Pound Ezra Weston Loomis (1885-1972)

Tradycja to piękno, które chronimy, a nie więzy, które nas krępują.

Wielka literatura to po prostu język naładowany znaczeniem do granic możliwości.

Poświatowska Halina, z domu Myga (1935-1967)

Oswajanie słów jest trudniejsze niż oswajanie tygrysów.

Proust Marcel (1871-1922)

Szukanie szczęścia dla niego samego nie daje nam nic poza złudzeniem.

Miłość to czas i przestrzeń udostępnione dla serca.

Dla zazdrości nie istnieje przeszłość ani przyszłość, a wszystko, co widzi jej wyobraźnia,
jest zawsze teraźniejszością.

Każde myślenie jest łatwe i wygodne, jeśli nie liczy się z rzeczywistością.

Miłość nie istnieje w sobie, ale w nas, jest naszym osobistym dziełem.

Prus Bolesław, właśc. Aleksander Głowacki (1847-1912)

Człowiek dopóki nie dba o groby, dopóki nie złoży w nich cząstki siebie.

Nie myślcie o szczęściu. Jeżeli przyjdzie, zrobi wam niespodziankę, i jeśli nie przyjdzie, nie
zrobi wam zawodu.

Ten jest wolny, kto na wysokość wstępuje bez uciechy, a schodzi z niej bez żalu.

Własne cierpienia uczą, że nikomu nie należy robić żadnej przykrości.

Pozwólmy ludziom być szczęśliwymi według ich własnego uznania.

Dziwna bowiem jest natura ludzka; im mniej sami mamy skłonności do męczeństwa, tym
natarczywiej żądamy go od innych.

Człowiek jest tylko na pozór istotą drobną i wątłą. W rzeczywistości jest to genialny i
nieśmiertelny olbrzym.

Śmierć nie rzuca się na odważnych; staje tylko naprzeciw nich jak zły pies i patrzy
zielonymi oczyma: czy nie zmrużą powieki.

Popularność nie jest miarą prawdy.

Najciężej w życiu ma ten, kto usiłuje unikać trudności.

Litość jest to uczucie równie przykre dla ofiarowującego, jak i dla przyjmującego.

Każdy z nas ma trochę za dużo wiary we własne przekonania, a trochę za mało szacunku
do cudzych.

Głupstwo jest wielkie jak morze, wszystko w sobie pomieści.

W chwili nieszczęścia, kiedy go wszystko zdradziło, jeszcze pozostała mu wierną - ziemia,
prosty człowiek i Bóg.

Nieszczęście jest nieszczęściem tylko dla niedołęgów; dla dzielnych staje się punktem
wyjścia do tryumfów i ulepszeń, które inaczej nie ujrzałyby świata.

Praca i kapitał, wiedza i geniusz, działające zgodnie w kierunku powszechnego dobra - oto
skrzydlate rumaki, które ciężki wóz ludzkości unoszą ku ideałom.

Wino robi człowieka przezroczystym.

Świat podobny jest do amatorskiego teatru; więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do ról
pierwszych, a odrzucać podrzędne. Wreszcie każda rola jest dobra, byle grać ją z artyzmem
i nie brać jej zbyt poważnie.

Przerwa-Tetmajer Włodzimierz (1861-1923)

Na dwie rzeczy nie ma lekarstwa: na śmierć i na bezczelność.

Złamane skrzydła lecieć nie zdołają długo...

Przybyszewski Stanisław (1868-1927)

Nie chcę stawiać teorii, co jest miłością, a co nią nie jest, ale zdaje mi się, że w każdej
miłości musi być duma, królewska pewność siebie tej istoty, którą się kocha.

Publiliusz Syrus, Publilius Syrus (I w. p.n.e.)

W wyrokowaniu pośpiech jest przestępstwem.

Najłatwiej omija pułapki ten, kto wie, jak je zastawiać.

Jakże nieszczęśliwy jest człowiek, który nie może przebaczyć sam sobie.

Puszkin Aleksandr Siergiejewicz (1799-1837)

Jednaką miarą mierz pochwały i potwarze.

Czytanie - oto najlepszy sposób uczenia się.

Raabe Wilhelm, pseud. Jacob Corvinus (1831-1910)

Patrz w gwiazdy, ale uważaj na drogę.

Kwiat, który się otwiera, nie czyni przy tym hałasu.

Największe cuda powstają w największej ciszy.

Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!

Rabelais François (ok. 1494-1553)

W śmiechu jest całe bogactwo człowieka.

Kiedy piję - myślę; kiedy myślę - piję.

Czas jest ojcem prawdy.

Śmiech to szczere królestwo człowieka.

Rabi Isidor Isaac (1898-1988)

Naukowiec nie buntuje się przeciw Wszechświatowi, lecz go akceptuje. Wszechświat jest
dla niego wybornym daniem, którym można się delektować, królestwem do zbadania, jest
jego przygodą i nie kończącą się rozkoszą. Bywa usłużny albo zwodniczy, ale nigdy nudny.
Jest wspaniały i w szczególe, i w ogóle. Mówiąc krótko, odkrywanie jest
najszlachetniejszym zajęciem dla dżentelmena.

Remarque Erich Maria, właśc. Erich Paul Remark (1898-1970)

Dla mnie front jest niesamowitym wirem. Kiedy się nawet pozostaje z dala od niego, na
cichych wodach, już odczuwa się siłę wsysania, która wciąga powoli, nieuchronnie, prawie
bez oporu.

Czym jest urlop? Zachwianiem, które wszystko później pogarsza.

Filarami ludzkiego społeczeństwa są: chciwość, strach i przekupność.

Człowiek jest zły, ale lubi dobroć w innych.

W miłości niezbędna jest pewna doza naiwności.

Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umierać.

W życiu zwycięża tylko głupi; mądry widzi przed sobą zbyt wiele trudności i traci pewność
siebie zanim zacznie działać.

Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje mu wolność, ale unieszczęśliwia.

Najlepszym środkiem przeciw prawu jest bezczelność.

Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub
samobójstwo.

Życie jest chorobą, a śmierć zaczyna się już w chwili urodzenia. Każde odetchnięcie, każde
uderzenie serca jest odrobiną śmierci. Krokiem ku unicestwieniu.

Najgorszą chorobą świata jest myślenie. Jest bowiem nieuleczalne.

Uczciwy idealista dąży do forsy. Pieniądze to wytłoczona w monecie wolność. A wolność to
życie.

Pokora. Cóż to pomoże? Walczyć, walczyć - oto jedyne hasło w tej szarpaninie, której
człowiek tak czy owak musi ulec. Walczyć o tę odrobinę, którą się kocha. Pokory może się
człowiek nauczyć mając siódmy krzyżyk na karku.

Romantycy nie mogą być towarzystwem dla kobiety, tylko jej orszakiem.

Moralność jest wynalazkiem człowieka, a nie konsekwencją życia.

Lepiej jest umrzeć, kiedy człowiek chce żyć, niż umierać wtedy, kiedy człowiek chce już
tylko umrzeć.

Tylko starożytni Grecy mieli bóstwa pijaństwa i radości. Dionizosa i Bachusa. My mamy za
to Freuda, kompleks niższości i psychoanalizę. Boimy się wielkich słów w miłości, a lubimy
je w polityce. Smutne pokolenie.

Miłość to nie staw, w którym można zawsze odnaleźć swój odbicie. Miłość ma swoje
przypływy i odpływy. Ma też swoje rozbite okręty, zatopione miasta, ośmiornice, burze i
skrzynie złota i pereł. A perły leżą głęboko.

Księżyc - biały wampir, który pożyczonym blaskiem wysysa ze świata wszystkie barwy.

Cóż wymaga mniej pożywki, niż nadzieja?

I nieraz, gdy cisza aż krzyczy, trzeba ją zagłuszyć czymś jeszcze głośniejszym.

Hiena zawsze pozostanie hieną. Człowiek jest o wiele bardziej skomplikowany.

Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma. Na tym polega
romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.

Miłość, która zaprawdę rzadko występuje w życiu w stanie czystym, po śmierci jaśnieje na
wszystkie strony i jest najczęstszym z uczuć.

Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

Śmierć pojedynczego człowieka jest zawsze śmiercią, a śmierć dwóch milionów tylko
statystyką.

Kiedy obok ciebie ktoś umiera - ty tego nie czujesz. To jest nieszczęście świata. Litość nie
jest cierpieniem. Litość jest skrytym zadowoleniem z cierpienia innych. Uczuciem ulgi, że to
nie nas spotyka ani kogoś nam drogiego.

Trzeba zaczynać od najskromniejszego szczęścia. Wówczas przychodzi częściej.

Człowiek jest wielki w rzeczach krańcowych: w sztuce, w miłości, w głupocie, w nienawiści,
w egoizmie, a nawet w ofiarności - ale światu najbardziej brak przeciętnej dobroci.

Dobra pamięć jest podstawą przyjaźni i zgubą miłości.

W życiu najbardziej warto dążyć do tego, by móc wybrać moment własnej śmierci, choćby
po to, żeby nie mogła zatłuc człowieka jak szczura ani zgasić go czy udusić, kiedy nie jest
gotowy.

W miłości nie ma czego wybaczać.

W miłości nikt nie jest dorosły.

Każde odniesione zwycięstwo oznacza jedno zwycięstwo mniej. Jedno zwycięstwo mniej do
odniesienia.

Człowiek może przeoczyć tylko samego siebie.

Życie wydaje się kochać paradoksy - kiedy człowiek sądzi, że jest zupełnie bezpieczny,
wtedy jest zawsze śmieszny i w każdej chwili grozi mu wypadek - ale kiedy wie, że jest
stracony, życie zasypuje go prezentami. Nie trzeba wcale o to zabiegać - chodzi za
człowiekiem jak pies.

Żal drąży duszę gruntowniej niż kwas solny.

Nie chcę niczym zostać. Mógłbym dla odmiany wreszcie kimś być.

Śmieszność nie chroni przed tragizmem, a tragizm przed śmiesznością.

Czy można pragnąć czegoś niemożliwego i upierać się jednocześnie, że jest to niemożliwe?
Czy nie lepiej niemożliwe sztucznie pomniejszyć i w ten sposób zostawić sobie cząstkę
nadziei?

Przed kobietami nie trzeba się tłumaczyć, trzeba działać.

Ziemia pędzi egzystencję piłki, egzystencję odwiecznego emigranta ze słońca. Nie ma już
powrotu. Albo wszystko się rozwali.

Jeżeli ktoś się poświęca, niech się potem nie dziwi, że do niego strzelają.

Rzeczy cudowne w naszym życiu nigdy nie posiadają tej pełni, jaką uzyskują we
wspomnieniu - szczęście, jeżeli umrze, nie może się przecież zmienić, nie wywołuje
rozczarowania. Pozostaje zachowując swój pełny kształt.

Szczęście kobiety jest czymś najbardziej ludzkim: jest miłością!

Dla mężczyzn palenie jest potrzebą, u kobiet to kokieteria.

Przyjrzyjmy się naszym poplątanym, rozproszonym instynktom. Uważamy, że to rozum.

Nikt nie wydaje się bardziej obcy niż ktoś, kogo się kiedyś kochało.

Życie jest jak piłka. Gdziekolwiek by istniało, zachowuje równowagę.

Biednym jest się dopiero wtedy, kiedy już się niczego więcej nie chce.

Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie plamki - tak małe, że można je zakryć kciukiem -
oczy ludzkie.

Jesteśmy żołnierzami; a dopiero potem, w dziwny i wstydliwy sposób, jednostkami
ludzkimi.

Charakter człowieka poznaje się dopiero wtedy, gdy staje się on przełożonym.

Rénard Jules (1864-1910)

Idee przypominają szyby ułożone jedna przy drugiej na półce u szklarza: każda z osobna
jest przejrzysta, razem stają się mętne.

Reymont Władysław Stanisław, właśc. Stanisław Władysław Rejment (1867-1925)

Życie nie daje dla nas tego, co chcemy, tylko to, co ma dla nas.

Rzeczywistość jest z tej samej przędzy, co i marzenie.

Wszystko nie zależy od nas samych, ale my od wszystkiego.

Bieda łacniej przekuwa człowieka niźli kowal żelazo.

Muzyka to chińska łamigłówka, którą każdy rozwiązuje po swojemu i zawsze dobrze, bo
jest bez rozwiązania.

Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.

Richards, Richard Keith (ur. 1943)

Mam problem z piciem. Dwie ręce, a tylko jedna gęba.

Rilke Rainer Maria (1875-1926)

Miłość to dwie samotności, które spotykają się i nawzajem wspierają.

Ręka, która wprawia w ruch kołyskę, porusza światem.

Rinser Luise (1911-2002)

Więzy łączące małżeństwo są niewidoczne... ale słychać, gdy pękają.

Genialni mężczyźni właściwie nie powinni się żenić.

Na ogół tak bywa, że siostry wiedzą o sobie wszystko albo nic.

Zło rzuca silniejszy czar niż dobro.

Żony nigdy nie wiedzą, co ich mężom podoba się w innych kobietach.

Robinson John Arthur Thomas (1919-1983)

Gdy kocham świat takim, jakim jest - już go zmieniam.

La Rochefoucauld François de, książę (1613-1680)

Gdybyśmy żadnych wad nie mieli, tobyśmy ich u innych tak pilnie nie wyszukiwali.

Łatwiej zakochać się, nie kochając, niż odkochać, kiedy się kocha.

Kto mniema, że kocha swą ukochaną dla niej samej, bardzo się myli.

Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy ani tak nieszczęśliwy, jak sobie wyobraża.

Nie może ręczyć za swą odwagę, kto nigdy nie był w niebezpieczeństwie.

Zazdrość karmi się zwątpieniem i zmienia się we wściekłość lub ustaje z chwilą, gdy
przejdzie od podejrzeń do pewności.

Rozłąka osłabia mierne uczucie, a wzmaga wielkie, jak wiatr gasi świecę, a rozpala ogień.

Zawsze mamy dość siły, aby znieść cudze nieszczęście.

Interes przemawia wszystkimi językami i odgrywa wszystkie role, nawet rolę
bezinteresowności.

Kobieta kochająca łatwiej wybacza wielką niedelikatność niż małą niewierność.

Serce zawsze wystrychnie rozum na dudka.

Jeśli opieramy się naszym namiętnościom, to raczej dzięki ich słabościom, niż naszej sile.

Człowiek może być zakochany jak szaleniec, ale nie jak głupiec.

Więcej ludzi utonęło w kieliszku niż w morzu.

Kochająca osoba popełnia prawie zawsze ten błąd, że nie czuje, kiedy druga strona
przestaje kochać.

Czego jest najmniej w miłostkach, to miłości.

Mamy więcej siły niż woli; często wmawiamy w siebie, że coś jest niemożliwe jedynie aby
się usprawiedliwić przed sobą.

Są ludzie, którzy nigdy by nie byli zakochani, gdyby nie słyszeli o miłości.

Wolimy raczej mówić o sobie źle, niż nie mówić wcale.

Opinie naszych wrogów o nas są bliższe prawdy niż nasze własne.

Istnieje jedna tylko miłość, ale istnieją tysiące rozmaitych jej kopii.

Najtrudniej mówić wtedy, gdy się wstydzimy milczenia.

Koniec dobrego jest złem, a koniec złego - dobrem.

Pochlebstwo jest fałszywą monetą, której nasza próżność nadaje wartość obiegową.

Kto żyje bez szaleństwa, mniej jest rozsądny niż mniema.

Chwali się zazwyczaj tylko po to, aby być chwalonym.

Często jesteśmy twardzi ze słabości i zuchwali z bojaźni.

Jeśli chcesz mieć wrogów, bądź lepszy od swoich przyjaciół. Lecz jeśli chcesz mieć
przyjaciół, pozwól, aby przyjaciele byli lepsi od ciebie.

Jeżeli twój przyjaciel cię oszukał, bądź obojętny na jego okazywanie przyjaźni; bądź jednak
zawsze czuły na jego nieszczęścia.

Kłótnie i sprzeczki nie trwałyby nigdy długo, gdyby wina leżała tylko po jednej stronie.

Obłuda jest hołdem, jaki występek oddaje cnocie.

Odrzucać pochwałę to zdradzać pragnienie usłyszenia jej ponownie.

Piekło kobiet to starość.

Powaga jest obrządkiem ciała, wymyślonym dla pokrycia braków ducha.

Tak długo przebaczamy, jak długo kochamy.

Więcej zyskamy, ukazując się takimi, jakimi jesteśmy, niż usiłując się wydawać takimi,
jakimi nie jesteśmy.

Chwałę wielkich ludzi należy zawsze mierzyć środkami, którymi posłużyli się, aby ją
zdobyć.

Chytrość - to lichy gatunek rozumu.

Łatwo zapominamy o naszych błędach, kiedy tylko my sami o nich wiemy.

Nieraz rozumny człowiek byłby w kłopocie bez towarzystwa głupców.

Większość przyjaciół obrzydza przyjaźń, tak jak większość nabożnych obrzydza
nabożeństwo.

By zyskać stanowisko w świecie, udajemy, że już je mamy.

Słońcu ani śmierci nie można patrzeć prosto w oczy.

Istnieją dobre małżeństwa, nie istnieją rozkoszne.

Mało kto umie być starym.

Mało jest uczciwych kobiet, które nie byłyby zmęczone swoją cnotą.

Rodziewiczówna Maria (1863-1944)

Trzeba umieć iść słoneczną stroną życia.

Kogo Bóg chce koronować, tego najpierw biczuje.

Los człowieczy nieubłagany jest i mściwy.

Największy rozum - do czasu milczeć i do czasu mówić.

Zima jak troska, długo trwa, a lato jak szczęście, mija chwilą.

Rolland Romain (1866-1944)

Wszystko to, czego dotknie miłość, staje się nieśmiertelne.

Cała radość życia w tworzeniu... Tworzyć znaczy zabić śmierć.

Ciało jest tym najmniejszym, co kobieta może dać mężczyźnie.

Dobro to nie jest wiedza, to jest czyn.

Tworzyć znaczy zabijać śmierć.

Ronsard Pierre de (1524-1584)

Szczęśliwym w miłości jest ten, co się łudzi.

Roosevelt Anna Eleanor (1884-1962)

Życie musi być przeżyte z ciekawością. Nie wolno nigdy i z żadnego powodu odwrócić się
plecami do życia.

Rób to, co według ciebie słuszne, bo i tak będą cię krytykować. Potępią cię, jeśli to zrobisz,
ale też będą mieli pretensje, jeśli tego nie zrobisz.

Dzieci najuważniej słuchają, kiedy mówi się nie do nich.

Nie można przy kimś poczuć się kimś gorszym bez własnej na to zgody.

Dzieci słuchają najuważniej, kiedy mówi się nie do nich.

Roosevelt Theodore (1858-1919)

Błędów nie popełnia ten, kto nic nie robi.

Mów łagodnie i miej przy sobie gruby kij, a zajdziesz daleko.

Rousseau Jean Jacques (1712-1778)

Nie to najciężej wyznać, co w nas jest zbrodnicze, ale co wstydliwe i śmieszne.

Człowiekiem bardziej doświadczonym nie jest ten, który ma więcej lat, ale ten, który
bardziej czuł smak życia.

Nieskończona cisza prowadzi do smutku i przynosi obraz śmierci. Niezbędna jest wówczas
pomoc roześmianej wyobraźni.

Dzieciństwo to sen rozumu.

Obelgi - to argumenty tych, którzy nie mają argumentów.

Prawdziwa grzeczność polega na wyrażeniu życzliwości.

Rozum często nas oszukuje; sumienie nigdy.

Rostand Edmond (1868-1918)

Małżonkowie powinni wystrzegać się kłótni, jeśli nie dość się już kochają, aby się pogodzić.

Rumi Dżalaluddin, Celâleddin Rumi, zwany Moulana albo Mevlana (1207-1273)

Kompasem, który wskazuje nam drogę wśród tajemnic Bożych, jest miłość.

Inteligencja jest cieniem obiektywnej Prawdy. Jak cień może współzawodniczyć z blaskiem
słońca?

Rushdie Salman (ur. 1947)

Nadmierna produkcja książek oraz ich przesadne rozdmuchiwanie wywołują odruch
rezygnacji z czytania.

Ruskin John (1819-1900)

Nie ma większego piękna nad życie.

Najważniejsza nagroda pracy - to, czym pozwala nam się stać.

Nie zapominaj, że najpiękniejsze jest w życiu to, co nie jest niezbędne: na przykład pawie i
lśniąca biel lilii.

Russell Bertrand Arthur William (1872-1970)

W miłości mężczyzny i kobiety jest coś bezcennego i można tylko współczuć temu, kto
nigdy nie kochał.

Miłość jest główną drogą ucieczki do samotności.

To smutne, że głupcy są tak pewni siebie, a ludzie rozsądni tacy pełni wątpliwości.

Człowiek, który nie odważa się widzieć jasno swojej rzeczywistej sytuacji, jest niewolnikiem
strachu.

Obchodzenie się bez kilku rzeczy spośród wszystkich, których pragniesz - to nieodzowny
warunek szczęścia.

Badania w dziedzinie medycyny dokonały tak olbrzymiego postępu, że dziś praktycznie
biorąc nikt nie jest już zdrowy.

Problemem jest dziś, jak przekonać ludzkość, aby zechciała przeżyć.

W demokracji wolno głupcom głosować, w dyktaturze wolno głupcom rządzić.

Jeden z symptomów nadchodzącego załamania nerwowego to przeświadczenie, że nasza
praca jest niezmiernie ważna. Gdybym był lekarzem, zapisywałbym urlop każdemu
pacjentowi, który tak uważa.

Rysiński Salomon (ok. 1560-1625)

Miłość panieńska, szczęście w karty, łaska pańska i krasa róży - wszystko nietrwałe rzeczy.

Rzewuski Henryk, pseud. Jarosz Bejła (1791-1866)

Rozum może fałsz oczywisty podnieść do godności prawdy.

Sagan Françoise, właśc. Françoise Quoirez (ur. 1935)

Kochać to przede wszystkim rozumieć.

Saint-Exupéry Antoine de (1900-1944)

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi. Choć niewielu z nich o tym pamięta.

Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.

Dla królów świat jest bardzo prosty. Wszyscy ludzie są poddanymi.

Należy wymagać tego, co można otrzymać. Autorytet opiera się na rozsądku.

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.

Znacznie trudniej jest sądzić siebie niż bliźniego.

Wśród ludzi jest się także samotnym.

Drogi prowadzą zawsze do ludzi.

Poznaje się tylko to, co się oswoi.

Mowa jest źródłem nieporozumień.

Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.

Oczy są ślepe. Szukać należy sercem.

Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez.

Przedmiot ma wtedy sens, kiedy cię rozwija, a rozwijasz się, zdobywając go, a nie
posiadając.

Mierząc się z przeszkodą, człowiek poznaje siebie.

Wszystko jest w człowieku paradoksalne.

Nie umiemy przewidywać najistotniejszego. Każdy z nas zaznał w życiu największych
radości wtedy, kiedy nic ich nie zapowiadało.

Powołanie pomaga człowiekowi wyzwolić się, to pewne, ale trzeba także wyzwolić
powołanie.

Czy nie lepiej byłoby, zamiast tępić zło, szerzyć dobro?

Kto poniża, sam jest niski.

Nie trać nigdy cierpliwości. To ostatni klucz, który otwiera drzwi.

Obowiązek rozpoznasz po tym przede wszystkim, że nie pozostawia ci on prawa wyboru.

Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.

W wojnie domowej linia ognia jest niewidoczna - przechodzi przez serca.

Zmartwienie rodzi się z czasu, który upływa, a nie wydaje owocu.

Czas nie stoi na miejscu.

Na jednostajny krajobraz, który nuży pasażera, załoga samolotu patrzy innymi oczyma.

Nic i nigdy nie zastąpi straconego towarzysza. Nie można stworzyć sobie starych przyjaźni.

Wielkość każdego zawodu polega może przede wszystkim na tym, że łączy ludzi: istnieje
tylko jeden luksus prawdziwy - luksus związków ludzkich.

Pracując dla samych dóbr materialnych, budujemy sobie więzienie.

Być człowiekiem to właśnie być odpowiedzialnym. To znać uczucie wstydu w obliczu nędzy,
której nie jesteśmy winni. To odczuwać dumę ze zwycięstwa odniesionego przez kolegów.
To czuć, kładąc swoją cegłę, że się bierze udział w budowaniu świata.

Doskonałość osiąga się nie wtedy, kiedy nie można już nic dodać, ale kiedy nie można nic
odjąć.

Szczyty pomysłowości graniczą z jej brakiem.

W świecie, gdzie życie tak naturalnie łączy się z życiem, gdzie kwiaty nawet w powiewie
wiatru łączą się z kwiatami, gdzie łabędź zna wszystkie łabędzie, tylko ludzie budują sobie
samotność.

Królestwo człowieka jest w nim.

Był wolny, a więc posiadał to, co najistotniejsze: prawo do miłości, do pójścia na północ
albo na południe, do zarabiania pracą na życie.

Nostalgia to pragnienie nie wiadomo czego... Przedmiot pragnienia istnieje, nie ma jednak
słów, aby go wyrazić.

Kolegami są tylko ci, którzy związani jedną liną, wspinają się na ten sam szczyt.

Wówczas dopiero będziemy szczęśliwi, kiedy uświadomimy sobie swoją rolę, choćby
najskromniejszą.

Prawdą człowieka jest to, co go czyni człowiekiem.

Logika potrafi dowieść wszystkiego.

Marną opinię o kulturze ma ten, kto sądzi, że polega ona na zapamiętywaniu formułek.

Jesteśmy więźniami żelaznego pierścienia: wąskiej autonomii naszego pragnienia.

Znieść można wszystko.

Tylko człowiek, który kochał, umiera jak człowiek.

Nie mam prawa robić ani mówić czegokolwiek, co pomniejsza człowieka w jego własnych
oczach. Liczy się nie to, co ja myślę o nim, lecz to, co on myśli o sobie samym. Uwłaczanie
godności człowieka jest przestępstwem.

Tylko nieznane przeraża człowieka. Ale dlatego, kto mu stawia czoło, ono już nie jest
nieznane.

Jeśli nie chcesz mieć swego udziału w klęskach, nie będziesz go miał również w
zwycięstwach.

Ci, którzy po zwycięstwie spoczęli na laurach, są już martwi.

Naprawdę istnieje tylko jedna radość: obcowanie z ludźmi.

Nie ma zwycięstwa, które by trwało.

Kiedy Twoja miłość jest już przyjęta i otwierają się przed Tobą ramiona, wówczas proś
Boga, niech zachowa tę miłość od zepsucia, martwię się o serca po brzegi szczęściem
wypełnione.

Zmartwienie jest związane z pulsowaniem życia.

Miłość nie jest skarbem, który się posiadło, lecz obustronnym zobowiązaniem.

Prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy. Im więcej dajesz, tym więcej ci jej zostaje.

Kochać, to nie znaczy patrzeć na siebie nawzajem, lecz patrzeć razem w tym samym
kierunku.

Nie odległością mierzy się oddalenie. Za murem swojskiego ogrodu może się kryć więcej
tajemnic niż za murem chińskim, a milczenie szczelniej osłania duszę małej dziewczynki niż
złoża piasków oazy na Saharze.

Prawdziwa miłość zaczyna się wtedy, kiedy nie oczekujemy nic w zamian.

Umierasz, jeżeli umierają twoi bogowie. Bo żyjesz dzięki nim. A żyć możesz tylko dzięki
temu, za co mógłbyś umrzeć.

Ziemia więcej mówi nam o nas niż wszystkie książki.

Aby istnieć, trzeba mieć wokół siebie rzeczywistość, która trwa.

Bóg, którego można dotknąć, nie jest już bogiem.

Doskonałość jest cnotą umarłych.

W tajemnicy każdego człowieka istnieje wewnętrzny krajobraz: z nietkniętymi równinami, z
wąwozami milczenia, z niedostępnymi górami, z ukrytymi ogrodami.

Salustiusz, Caius Sallustius Crispus (86-35 p.n.e.)

Tego samego chcieć i tego samego nie chcieć - oto jest dopiero trwała przyjaźń.

Samozwaniec Magdalena, właśc. Maria z Kossaków 1° voto Staszewska, 2° voto Niewidowska
(1894-1972)

Należy zawsze być zakochanym - to powód dla którego nigdy nie powinno się brać ślubu.

Małżeństwo nie jest stanem, jest umiejętnością. W małżeństwie ważne jest nie tylko dobrać
się zaletami, ale i wadami.

Mężczyźni pożerają młode dziewczęta jak owoce, a serca ich wypluwają jak pestki.

Miłość to krótki okres czasu, w którym jakiś bliźni płci przeciwnej jest o nas tego samego
zdania, co i my.

Z miłością dzieje się obecnie jak z duchami - odkąd przestano w nie wierzyć, nikomu już się
nie pokazują.

Mężczyźni powinni kobietom jak najczęściej prawić komplementy. Kosztują o wiele mniej
niż kwiaty, a sprawiają taką samą przyjemność.

Jesteśmy dobrzy dla ludzi, aby się sobie więcej podobać.

Sand George, właśc. Aurore Dudevant (1804-1876)

Nie przypisuje się prawdziwych win tym, których się kocha.

Jeśli nie można kochać wyłącznie jednej osoby przez całe życie, niech przynajmniej będzie
szereg lat, gdy wierzy się w taką możliwość.

Pośród uczuć ludzkich miłość jest tym, które bardziej aniżeli wszystkie inne pozwala się
kształtować.

Szczęście nie jest wcale mglistym marzeniem.

Małżeństwo bez miłości to dożywotnie galery.

Nigdy się nie zastanawiam, dlaczego popełniłam tak wiele błędów; ledwie zdołałabym to
pojąć, natychmiast zdobyłabym się na odwagę albo znalazłabym powód, by znów zrobić to
samo.

Santayana George (1863-1952)

Człowiek nie został stworzony, by zrozumieć życie, ale żeby je przeżyć.

Rodzaj ludzki składa się z dwóch klas: z Sancho Pansów, którzy mają poczucie
rzeczywistości, lecz nie mają ideałów, i Don Kichotów, co mają poczucie ideałów, ale są
wariatami.

To nie śmieci są tym, co mnie martwi, martwi mnie miłość do nich.

Sartre Jean-Paul (1905-1980)

Nadzieja jest najcenniejszą towarzyszką życia.

Wszystkie uczucia w tym są szczególne, iż wierzymy, że tylko my je odczuwamy.

Przeszłość organizuje się wciąż na nowo wraz z teraźniejszością.

Abd al-Aziz Ibn as-Su'ud, Ibn Saud (1880-1953)

Wszystko może być środkiem - nawet przeszkoda.

Schiller Friedrich von (1759-1805)

Serce królewskie po królewsku czuje.

Schleiermacher Friedrich Ernst Daniel (1768-1834)

Nie powinieneś oczekiwać miłości, jeśli nie kochasz.

Schopenhauer Arthur (1788-1860)

Pierwsze czterdzieści lat dostarcza nam tekstu, reszta jest komentarzem.

Kiedy przychodzi do nas spokój, musimy go przyjąć z otwartymi rękoma.

Ludzie wiedzą, że są nieszczęśliwi, ale mało kto wie, że mógłby być szczęśliwy.

Każdy błąd wcześniej czy później wyrządzi szkody i to tym większe, im sam był większy.

Rzadko myślimy o tym, co mamy, lecz zawsze o tym, czego nam brak.

Mali ludzie czerpią olbrzymią radość z błędów i gaf popełnianych przez ludzi wielkich.

Znaczne zapasy rezygnacji są najważniejszym elementem w przygotowaniach do podróży
zwanej życiem.

Schulz Bruno (1892-1942)

Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?

Schumann Robert Alexander (1810-1856)

Gdyby każdy chciał grać pierwsze skrzypce, nigdy byśmy nie stworzyli orkiestry.

Schweitzer Albert (1875-1965)

Przebaczenie jest najtrudniejszą miłością.

Ten, kto ma odwagę sądzić samego siebie, staje się coraz lepszy.

Dopóki cierpi jakaś istota, nie ma radości dla człowieka pełnego współczucia.

Wszystko, co możemy uczynić, będzie wobec istniejących potrzeb zawsze tylko kroplą
wobec oceanu, ale właśnie nasz czyn nadaje życiu jedyny sens, jakie życie może mieć i
czyni je wartościowym.

Żaden promień słońca nie ginie, lecz zieleń, którą on budzi, potrzebuje czasu, aby
wzrosnąć.

Scott Walter, sir (1771-1832)

Życie bez radości to lampka bez oliwy.

Miłość może żywić się najmniejszą odrobiną nadziei, ale zupełnie bez niej istnieć nie zdoła.

Segal Erich (ur. 1938)

Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam.

Sellers Peter Richard Henry (1925-1980)

Dzisiaj rzeczywistą głową rodziny jest ten, kto decyduje na jaki program nastawić
telewizor.

Seneka Młodszy, zwany Seneka Filozof, Lucius Annaeus Seneca (ok. 3 p.n.e. - 65 n.e.)

Przeznaczenie rządzi rodzajem ludzkim i nikt nie może obiecywać sobie pewnej i
bezpiecznej drogi życia, po której zawsze groźny dla nas czas toczy przeróżne zdarzenia.

W młodości rzadko wyznaje się miłość, gdyż onieśmiela ją wstyd, tłumiąc jej płomienie.

Jest znamieniem głupca, że nie wie, co mu wolno.

Znienawidzone rządy nigdy nie utrzymują się długo.

Nie pożąda władzy, kto się boi wzbudzać nienawiść: Bóg, stwarzając świat, te dwie rzeczy
połączył ze sobą - nienawiść i władzę...

Chwalebnie jest czynić to, co należy, a nie to, co wolno.

Łagodność jest świetnym lekarstwem na strach.

Łatwo być sprawiedliwym, gdy serce jest wolne od lęku.

Śmierć można znaleźć wszędzie. Doskonale to urządził Bóg: każdy potrafi wydrzeć
człowiekowi życie, lecz nikt nie wydrze mu śmierci; tysiąc dróg prowadzi do niej.

Męstwo zwraca ku gwiazdom, strach - ku śmierci.

Kto wymawia się przeznaczeniem i pobłaża sobie, ten zasługuje na popełnianie błędów...

Nieszczęśliwi chętnie słuchają o swoich nieszczęściach...

Kto nie trzyma się drogi pośredniej, ten nigdy nie idzie bezpieczną ścieżką.

Szczęśliwy ten, kto wie, jak znosić los niewolnika i los króla, i umie nadać swej twarzy
odpowiedni wyraz. Kto spokojnie przyjmuje cierpienia, ten odbiera im moc i wagę.

Dla chciwych mało całego świata.

Szczególna to wada nieszczęśliwych, że nigdy nie dowierzają swemu szczęściu: chociaż
powraca pomyślny Los, zgnębieni - nie chcą się nim jednak cieszyć.

Żadna dola ludzka nie trwa długo: ból i rozkosz na przemian ustępują sobie miejsca, lecz
rozkosz trwa krócej. Płochy czas wszystko obala i wynosi w górę.

Gorszy jest od wojny sam strach przed wojną.

Nie ma siły większej niż prawdziwa miłość.

Pośród wielu nieszczęść uczymy się sztuki milczenia.

Młodzi chętnie słuchają gorszych rad.

Czy jest coś gorszego niżeli śmierć? Życie, jeśli pragniesz umrzeć.

Nie ma na tronie miejsca dla dwóch.

Dobrze jest wspólnie płakać: bardziej cierpią ci, których dręczą tajone zgryzoty...

Kupioną wierność da się przekupić.

W krytycznym położeniu trzeba się chwytać ryzykownych środków.

Władza ani małżeństwo nie znoszą wspólników.

Nigdy nie jest za późno, aby wkroczyć na uczciwą drogę: kto żałuje swych grzechów, ten
już prawie niewinny.

Kto piętrzy zbrodnię na zbrodni, powiększa swój strach.

Ślepy i nierozważny jest ten, kto zdaje się na łaskę przypadku.

Wszystko podąża wytyczoną drogą, a pierwszy dzień przesądził już o dniu ostatnim. Nawet
Bogu nie wolno zmienić biegu rzeczy, które pędzą związane łańcuchem przyczyn.

Kto zbytnio boi się nienawiści, nie umie panować: na straży państwa stoi strach.

Prawda nie lubi czekać.

Kto ma urojone lęki, ten zasługuje na prawdziwe.

Niewiedza jest nieskutecznym środkiem przeciwko nieszczęściom.

Nikt nie dba o powalonego tyrana.

Szybki czas leci na niepewnych skrzydłach, a chyży Los nie udziela nikomu gwarancji.

Piękności, niepewne dobro śmiertelnych, ulotny podarunku na krótki czas, jakże prędko
uciekasz chyżą stopą!

Niewielkie troski mówią, ogromne - milczą zdrętwiałe.

Niektóre zbrodnie uwieńczone powodzeniem stają się szacowne.

Niechaj twe słowa będą nieustraszone: kto prosi nieśmiało, uczy odmowy.

Kobieta to prowodyr wszelkiego zła: ona, mistrzyni zbrodni, ujarzmia nasze dusze, przez
jej plugawe miłostki dymią zgliszcza tylu miast, tyle narodów prowadzi wojny i tyle ludów
miażdżą ruiny do cna obalonych królestw.

Prawe umysły śmielej się wznoszą ku sławie, jeżeli szlachetną duszę wspiera ożywcza
wolność.

Bóg ustanowił dla każdego wieku właściwe powinności i podzielił nasze życie na
odpowiednie okresy; młodemu przystoi radość, starcowi - zasępione czoło.

Kogo los zniewala, temu można wybaczyć jego nieszczęście; lecz jeśli kto dobrowolnie pcha
się w biedę i sam siebie dręczy, zasługuje na to, by utracić szczęście, z którego nie umie
korzystać.

Namiętność podżegana gniewem jest ślepa, nie daje sobą kierować, nie znosi wędzideł ani
nie lęka się śmierci: z ochotą rzuca się nawet na miecze.

Złym ludziom żadna chwila nie jest za krótka, żeby zaszkodzić innym.

Kto wydaje wyrok bez wysłuchania drugiej strony, jest niesprawiedliwy, chociażby nawet
wydał wyrok słuszny.

Niesprawiedliwe rządy nie trwają nigdy w nieskończoność.

Los lęka się dzielnych, nęka tchórzliwych.

Kto nie może mieć nadziei na nic, niech na nic nie traci nadziei.

Lekki to smutek, który umie się zdobyć na rozwagę i sam się ukryć; wielkie nieszczęścia nie
mogą pozostać w ukryciu.

Miło smutnemu widzieć tłumy smutne, miło mu słyszeć biadania ludzi; łzy żalu mniej go
pieką, gdy zarazem płaczą gromady. Doprawdy, człowiek smutny jest zawsze niedobry:
cieszy się, że wielu dosięgnął ten sam Los, co i jego, i że nie tylko jego spotkało cierpienie.

Tylko w porównaniu z innymi jest się nieszczęśliwym.

Wielki smutek nie umie sam położyć sobie kresu.

Wróżb boją się tylko ci, którym nie grozi nic gorszego.

Matczyna miłość nie zna strachu.

Konieczność jest zwykle silniejsza niż miłość.

Żal jest niesprawiedliwym sędzią...

Z bliska zazwyczaj lęk jest mniejszy.

Im większą masz władzę, tym większą musisz mieć cierpliwość.

Najbliższa niewinności jest nieświadomość winy.

Pierwsza godzina, która daje nam życie, zabiera też jego cząstkę.

Każdy cierpi za swoje czyny; zbrodnia wraca do zbrodniarza, przestępcę nęka obraz jego
własnej winy.

Słodko wspomina się dawne niedole.

Po wielu trudach męstwo zazwyczaj pragnie wytchnienia.

Tylko mężny człowiek poskromi to, co wszystkich przeraża.

Nieszczęśliwi łatwo uwierzą w to, czego pragną.

Kres jednego nieszczęścia jest stopniem ku następnemu.

Przeznaczenie nieubłaganie dochodzi swych praw i nie daje się wzruszyć żadną prośbą. Nie
wie, co znaczy ulec litości ani okazać łaskę: kiedy już rozpocznie nieodwracalny bieg,
posuwa się naprzód zgodnie ze swym postanowieniem.

Nawet błąd uchodzi w naszych oczach za coś właściwego, jeżeli stał się powszechnym.

Musimy trzymać się drogi, jaką wyznaczyła natura, i nie zbaczać z niej: dla tych, co idą za
naturą, wszystko jest łatwe i wygodne, a życie tych, co na przekór niej postępują, nie jest
czym innym niż wiosłowaniem pod prąd.

Każda namiętność jest z początku słaba. Później jednak sama się podnieca i nabiera sił w
miarę swego rozwoju; łatwiej ją wykluczyć niźli wygonić.

Cokolwiek robisz, pamiętaj o śmierci.

Czym jest męstwo? Jest niezwyciężonym szańcem dla ludzkiej słabości, którym kto się
otoczył, bezpiecznie przetrwa oblężenie życia. Używa bowiem własnych sił, własnego oręża.

Uważam, że nikt nie przysłużył się gorzej całej ludzkości niżeli ci, którzy nauczyli się filozofii
jakby jakiegoś zyskownego kunsztu, którzy inaczej żyją, niż nauczają, jak żyć należy.

O, jak dobrze byłoby dla niektórych ludzi, gdyby mogli uciec od siebie samych! Teraz sami
się dręczą, drażnią, deprawują, straszą. Cóż pomoże wyprawa zamorska czy
przeprowadzka do innego miasta? Jeżeli chcesz umknąć przed tym, co cię gnębi, trzeba ci
być innym, a nie gdzie indziej.

Każdy dzień i każda godzina objawiają nam naszą nicość i coraz to nowym dowodem
wypominają nam zapomnienie o naszej kruchości. I medytującym o rzeczach wiecznych
każą pomyśleć o śmierci.

Dobrego człowieka nie może spotkać nic złego: przeciwieństwa nie chodzą ze sobą w parze.

Uważam cię za nieszczęśliwego, bo nigdy nie byłeś nieszczęśliwy. Przeszedłeś przez życie
bez walki. Nikt się nie dowie, ani nawet ty sam, co potrafisz. Aby poznać samego siebie,
trzeba się wystawiać na próby. Tylko tak może przekonać się każdy, na co go stać.

Nieprzerwane powodzenie nie wytrzyma żadnego ciosu. Lecz kto nieustannie zmaga się ze
swoja niedolą, ten cierpieniom zawdzięcza hart, i nie ustąpi przed żadnym złem, a nawet
jeśli upadnie, będzie walczył jeszcze na klęczkach.

Prawdziwe męstwo chciwe jest niebezpieczeństwa, i myśli o tym, dokąd zmierza, a nie co
przecierpi, bo także cierpienie będzie częścią sławy.

Dlaczego Bóg na najlepszych zsyła chorobę albo smutek, albo inne dolegliwości? Bo
przecież i na wojnie niebezpieczne rozkazy otrzymują najdzielniejsi.

Jakkolwiek wszystko, co przekracza miarę, przynosi szkodę, to jednak najbardziej
niebezpieczne jest nieumiarkowane szczęście. Rozstraja ono mózg, wywołuje urojenia w
próżnym umyśle, okrywa gęstym tumanem mgły przedział między prawdą a kłamstwem.
Czyż nie lepiej jest z pomocą męstwa znosić ciągłe nieszczęścia, niż dać się złamać przez
nieskończone i bezmierne powodzenie?

Mocne i krzepkie jest tylko takie drzewo, w które często uderza wichura: właśnie od
uderzeń wichury zwiera się w sobie i mocniej zapuszcza korzenie. Kruche jest, które
wyrosło w słonecznej dolinie. A więc i ludzie szlachetni, dla swej własnej korzyści, aby
mogli stać się nieustraszeni, powinni często obracać się wśród niebezpieczeństw i obojętnie
znosić zdarzenia, które są złem jedynie dla tego, kto źle je znosi.

Próbą złota jest ogień, nieszczęście - dzielnych ludzi.

Czyż można wątpić, że pewniejsza jest taka potęga, której nie pokonano, niż taka, której
nie zaatakowano?

Należy zauważyć, że ani dzikie zwierzęta, ani żadne inne żywe stworzenie, z wyjątkiem
człowieka, nie doznają gniewu; bo chociaż gniew jest wrogiem rozumu, nie rodzi się nigdzie
tam, gdzie nie ma rozumu.

Niemal każdy usprawiedliwia taką namiętność, jaką dostrzega w sobie.

Nie potrzeba nam innych narzędzi, skoro natura dostatecznie wyposażyła nas w rozum.
Dała nam tę broń mocną, wieczną, posłuszną, niezawodną i przeciwko swemu panu
niezwrotną. Rozum sam przez się wystarcza nie tylko do przewidywania, ale i do
działania...

Wśród różnych wad ludzkości jest i taka: zaćmienie umysłu, tj. nie tylko konieczność
błądzenia, lecz także miłość błędu.

Jest przeznaczeniem naszym rodzić się jako istoty podległe nie mniejszej ilości chorób
duszy niż ciała, jako istoty nie tępe wprawdzie ani ospałe, ale źle korzystające ze swojej
bystrości, jako wzajemne przykłady występków...

Nikt zdrowy na umyśle nie gniewa się na naturę.

Potrzeba długotrwałych środków przeciwko ciągłym i pleniącym się niegodziwościom nie po
to, żeby ustały, lecz by nie odniosły zwycięstwa.

Tylko ten zdolny jest władać, kto potrafi podporządkować się władzy.

Wychowanie wymaga jak największej dbałości i przelicznych zabiegów ze względu na
przyszłość. Łatwo bowiem kształtować jeszcze młode dusze, trudno natomiast ukrócić
wady, które urosły wraz z nami.

Nie należy przystawać od razu nawet na rzeczy oczywiste i jawne. Niektóre bowiem
kłamstwa mają pozory prawdy. Zawsze trzeba poczekać: czas odkrywa prawdę.

Jeśli chcemy być sprawiedliwymi sędziami wszystkich spraw, to bądźmy przede wszystkim
przekonani o tym, że nikt z nas nie jest bez winy.

Nie spuszczamy z oczu cudzych błędów, a własne chowamy za plecami.

Na gniew najlepszym lekarstwem czas.

Nie powinniśmy zbyt szybko wierzyć w to, co nam opowiadają: wielu zmyśla po to, aby
oszukiwać, a wielu dlatego, że ich samych oszukano...

Kto chce rozmawiać z tobą jedynie w tajemnicy, nie ma ci prawie nic do powiedzenia...

Jeśliby karać każdego, kto ma charakter przewrotny i zły, to kara nie ominie nikogo.

Zemsta jest wyznaniem cierpienia.

Cóż za różnica, jaka kogo wada ogłupia? Głupota jednako patronuje wszystkim.

To jest największa kara za wyrządzoną krzywdę, że się ją wyrządziło, i nikt nie zostaje
dotkliwiej ukarany niż ten, kto jest wydany na katusze wyrzutów sumienia.

Wszystko, co potępiamy u innych, znajdziemy we własnej duszy.

Gubimy się naśladując innych: oddzielmy się tylko od tłumu, a wrócimy do zdrowia.

Nikogo, kto pozostaje poza obrębem prawdy, nie można nazwać szczęśliwym.

Gdzie człowiek, tam i okazja do wyświadczania dobrodziejstw.

Myli się, jeśli kto sądzi, że dawanie jest rzeczą łatwą, jest to bardzo trudne, jeżeli tylko
rozdziela się dary rozsądnie, a nie trwoni się ich przypadkowo i pod wpływem kaprysu.

Często starzec pochylony wiekiem nie ma innego dowodu na to, że żył tak długo, jak tylko
liczbę przeżytych lat.

Nawet jeśli inni zajmą miejsce w pierwszej linii, a ciebie los rzuci między żołnierzy trzeciego
szeregu, walcz także stamtąd głosem, zachętą, przykładem, odwagą.

Czemu żalimy się na naturę? Postąpiła ona z nami łaskawie: życie jest długie, jeżeli się
umie z niego korzystać.

Nie godzi się człowiekowi nie odczuwać swych nieszczęść, a nie móc ich znieść - nie godzi
się mężczyźnie.

Kto przyjmuje dobrodziejstwo z wdzięcznością, spłaca już pierwszą ratę.

Nie przynosi ujmy zmiana planów ze zmianą sytuacji.

Cnota nigdy nie ulega takiemu zniszczeniu, żeby nie wycisnąć w duszy śladów tak
mocnych, jakich nie zetrą żadne zmiany.

Nie jest wielkodusznością dawać i tracić. Wielkoduszność - to tracić, a dawać.

Życie bez celu jest błądzeniem.

Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie.

Oku nie potrzeba zachęty ani nawet rady do chwytania swoistości kolorów, a już biały od
czarnego odróżni ono bez żadnej wskazówki. Natomiast dusza potrzebuje wielu pouczeń,
aby wiedzieć, co robić w życiu.

Często krzywda sprowadza lepszy Los. Wiele rzeczy runęło, aby wznieść się wyżej.

Nie ma człowieka, którego tak bardzo zadowalałaby własna niewinność, aby się nie cieszył,
że blisko niego znajduje się łagodna władza, wyrozumiała dla ludzkich błędów.

Kto szybko potępia, jest o krok od tego, by znajdować w tym przyjemność. Kto nadmiernie
karze, jest o krok od niesprawiedliwości.

Nie ten jest biedny, kto posiada mało, lecz ten, kto pragnie więcej.

Po zawarciu przyjaźni należy ufać, przed zawarciem trzeba się dobrze namyślić.

Żyj z ludźmi jakby widziany przez Boga; z Bogiem rozmawiaj jakby słuchany przez ludzi.

Doszedł do szczytu mądrości, kto wie, czym się cieszyć, kto swego szczęścia nie opiera na
cudzej potędze. Niespokojny i niepewny siebie jest ten, kogo pobudza jakaś nadzieja,
choćby ona była w zasięgu ręki, choćby spełnienie jej nie nastręczało trudności, choćby go
nigdy nie zawiodły oczekiwania.

Prawda stoi dla wszystkich otworem, nikt jeszcze nią nie zawładnął. Wiele tu jeszcze do
zrobienia pozostaje potomnym.

Tak postępuj ze słabszym, jak chciałbyś, aby postępował z tobą mocniejszy.

Nie ma rzeczy, której nie można by zdobyć wytrwałą pracą i pilnym staraniem.

Miejsce pobytu niewiele stanowi o naszym spokoju. Jedynie duch nadaje wszystkiemu
wartość.

Słaby jest i tchórzliwy, kto pozbawia się życia z powodu cierpienia, głupi - kto żyje tylko dla
cierpienia.

Lepiej poszukać sobie nowego przyjaciela niż płakać po dawnym.

Ojczyznę kocha się nie dlatego, że wielka, ale dlatego, że własna.

Trzeba się uczyć, dopóki nie wiesz, a jeśli wierzyć przysłowiu - dopóki żyjesz.

Każdy jest na tyle nieszczęśliwy, na ile się za takiego uważa.

Prawda z każdej swej strony jest taka sama. W kłamstwie nic pewnego. Kłamstwo jest
cieniutką powłoką: jeśli uważnie się przyjrzysz, prześwieca.

Kiedy nadmierna ilość wina opanuje umysł, wynurza się całe ukryte zło. Opilstwo nie rodzi
wad, ale je wydobywa.

Shakespeare William, Szekspir (1564-1616)

Jak fale morskie ku piaszczystym brzegom, tak nasze chwile dążą ku końcowi.

Życie jest cieniem ruchomym jedynie, nędznym aktorem, który przez godzinę pyszni się i
miota po scenie, aby umilknąć później na zawsze; jest bajką opowiedzianą przez głupca,
pełnego furii i wrzasków, które nic nie znaczą.

Miłość pociesza jak słońce po deszczu.

Błąd oka nadaje kierunek myśli.

Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.

Słowo nie jest niczym innym dla tęgiego umysłu jak rękawiczka z koźlej skóry. Jakże łatwo
ją wywrócić na niewłaściwą stronę!

Złe obyczaje człowieka wykuwa się w brązie, cnoty zapisuje się na wodzie.

Wrażenie, jakie miłość zostawia w sercu kobiety, podobne jest do rysunku nakreślonego na
śniegu. Pierwszy promień słońca roztapia go.

Mądry człowiek nie opłakuje przegranej, lecz żywo szuka sposobu, jak wyleczyć odniesione
rany.

Nie rozgrzewaj pieca dla wroga twego tak bardzo, byś sam siebie nie osmalił przy tym.

Puste naczynia robią najwięcej hałasu.

Choć cierpliwość jest zmęczoną szkapą, jednak szkapa ta wlec się będzie dalej.

Słabości, twe imię kobieta!

Coś się psuje w państwie duńskim.

Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, niż ich się śniło waszym filozofom.

Poloniusz: Cóż czytasz, mości książę?
Hamlet: Słowa, słowa, słowa.

Choć to szaleństwo, jest w nim przecie metoda.

Być albo nie być. Oto jest pytanie. (To be or not to be, that is the question.)

Wszystko bowiem, co przesadzone, przeciwne jest zamiarowi teatru, którego
przeznaczeniem, jak dawniej tak i teraz, było i jest służyć niejako za zwierciadło naturze,
pokazywać cnocie własne jej ryzy, złości żywy jej obraz, a światu i duchowi wieku postać
ich i piętno.

Biada podrzędnym istotom, gdy wchodzą pomiędzy ostrza potężnych szermierzy.

Najważniejsze - to być gotowym.

Pękło cne serce. Dobranoc, mój książę.

Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają.

Za wiele myśli, z takimi ludźmi niebezpiecznie.

Lękliwy stokroć umiera przed śmiercią; mężny kosztuje jej tylko raz jeden.

Ciągle to jutro, jutro i znów jutro wije się w ciasnym kółku od dnia do dnia, aż do ostatniej
głoski czasokresu.

Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą, pod inną nazwą równie by pachniało.

Nić życia jest mieszanym włóknem, dobro i zło przewijają się razem.

Miłość, na oko łagodna, w istocie bywa jak pantera głodna! I chociaż ślepa, drogi
przyjacielu, najkrótszą drogą podąża do celu.

Miód, chociaż słodki, nadmiarem słodyczy tłumi apetyt i sprowadza mdłości; kochaj z
umiarem.

Jedni przez grzech się wznoszą, inni przez cnotę upadają.

Serce miej otwarte dla wszystkich, zaufaj niewielu.

Na przynętę kłamstwa łowi się rybę prawdy.

Bóg go stworzył, więc powinien uchodzić za człowieka.

Głupota jest karą bożą, a mądrość skrzydłami, które unoszą nas do nieba.

Jęczeć nad minionym nieszczęściem to najlepszy sposób, by przyciągnąć inne.

Konia! Konia! Królestwo za konia!

Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś. To są zwyczajne dzieje.

Nie ma takiej fantazji, której wola i rozum ludzki nie zdołałyby przekształcić w
rzeczywistość.

Niewielki jest wybór wśród zgniłych jabłek.

Pozwól mi nacieszyć się Twoją obecnością, gdyż jesteś dla mnie największym skarbem.
Jesteś moim przyjacielem...

Wiele można zdziałać nienawiścią, ale jeszcze więcej miłością.

Złym musi być człowiek, który nie lubi pieśni, śpiewu i muzyki.

Nie próbuj posługiwać się autorytetem tam, gdzie wystarczy rozsądek.

Najbielszą cnotę zawiść z tyłu kąsa.

Miłości nie zmienią za krótkie dla niej godziny czy tygodnie.

Prawdziwa miłość zawsze milczy: wyrazem prawdy są czyny, nie słowa.

Miłość nie patrzy oczyma ciała, lecz oczyma duszy.

Shaw George Bernard (1856-1950)

Szczęście przez całe życie! Nikt by tego nie mógł znieść, to byłoby piekło na ziemi.

Ileż to czynów zostałoby niedokonanych, gdybyśmy znali naprzód ich rezultaty.

Dureń, gdy zrobi głupstwo, potem zawsze tłumaczy, że było to jego obowiązkiem.

To, co ludzie nazywają dobrocią, trzeba trzymać w ryzach tak dokładnie, jak to, co
nazywają niegodziwością.

Wielką siłą głupców jest to, że nie boją się mówić głupstw.

Nawet najsprytniejszy człowiek uwierzy w to, w co pragnie wierzyć, wbrew wszelkim
faktom i wszelkim podręcznikom świata.

Miłość upiększa każde romantyczne przeżycie i usprawiedliwia każde szaleństwo.

Karą kłamcy nie jest to, że mu nikt nie wierzy, lecz to, że sam nie potrafi nikomu uwierzyć.

Jak łatwo mówić, gdy nie wiesz! Sam siebie ogłupiasz słowami.

Najwięcej nieporządku robią ci, co robią porządek.

Co ważniejsze dla sukcesu: talent czy pracowitość? A co ważniejsze w rowerze: przednie
czy tylne koło?

To, że ktoś nas uczy, nie znaczy, że się nauczymy.

Sekret bycia nieszczęśliwym polega na posiadaniu wolnego czasu, który możemy poświęcić
na zastanawianie się, czy jesteśmy szczęśliwi, czy też nie.

Każda dziewczyna ma prawo być kochaną.

Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? - Trzeba tylko umieć je
popełniać! A pierwszy warunek: nie pomijać żadnej sposobności, bo nie zdarzają się co
dzień.

Aby móc ręczyć za swoje czyny, trzeba by ręczyć za swój los.

Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować
świat do siebie. Dlatego wielki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.

Kiedy człowiek zabije tygrysa, nazywa to sportem, ale jeśli tygrys zabija człowieka, nazywa
się to okrucieństwem.

Kobiety są jak przekład: piękne nie są wierne, wierne nie są piękne.

Kto nie potrafi się uczyć - naucza.

Lepiej kobietę oburzać niż nudzić.

Najgorszym naszym grzechem wobec bliźnich nie jest nienawiść, ale obojętność.

Nie próbuj żyć wiecznie, bo ci się nie uda.

Nie rób bliźniemu tego, co chciałbyś, aby on uczynił tobie, najprawdopodobniej bowiem
macie zupełnie różne gusty.

Pesymista? Ktoś, kto uważa, że wszyscy są tacy wredni jak on, i za to ich nienawidzi.

To niesamowite, jak garść pieniędzy czyni nędzę znośną.

Zabójstwo to ekstremalna forma cenzury.

Zdolny tworzy, niezdolny poucza.

Życie jest o wiele za krótkie, aby traktować je ze śmiertelną powagą.

Jeśli mój sąsiad codziennie bije swoją żonę, ja zaś nie biję jej nigdy, to w świetle statystyki
obaj bijemy je co drugi dzień.

Nieznajomość zła nie jest cnotą, lecz głupotą; zachwycanie się nią to jakby nagradzanie za
uczciwość człowieka, który nie ukradł ci zegarka, bo nie wiedział, że go masz.

Starzy ludzie są niezwykle niebezpieczni. Przyszłość jest im obojętna.

Ludzie niegodziwi to ci, w których nie ma miłości. Dlatego i wstydu w nich nie ma. Oni mają
siłę i odwagę prosić o miłość, bo jej nie potrzebują; oni mają nawet czelność ofiarować
miłość, bo nie mają jej do dania.

Ten, kto nigdy nie miał nadziei, nigdy nie zazna rozpaczy.

Nasze ideały, jak dawni bogowie, nieustannie domagają się ludzkich ofiar.

Traktowanie człowieka jako środka, a nie jako celu, znaczy odmówienie mu prawa do życia.

Każde pokolenie stwarza wielkich ludzi, z których śmieje się potomność, kiedy dowiaduje
się o nich przez przypadek.

Niekoniecznie musimy usuwać cudze zbrodnie przy pomocy własnych.

Sztuka wypełnia całe życie mężczyzny, o miłości mówią, że wypełnia całe życie kobiety,
choć tak nie jest.

Każdy despota musi mieć jednego nielojalnego poddanego, który by go utrzymywał przy
zdrowych zmysłach.

Skoro nędza jest bez znaczenia, jak długo nędzarz jest zadowolony, w takim razie i
zbrodnia jest bez znaczenia, jak długo zbrodniarz jest pozbawiony skrupułów.

Gdyby Kain miał możność odkupienia swej zbrodni, zabiłby z pewnością Adama i Ewę,
choćby dla samej rozkoszy drugiego pojednania się z Bogiem.

Tylko głupcy boja się zbrodni, natomiast wszyscy boimy się nędzy.

Gdzie jest padlina, tam zlatują się orły.

Nie zapominaj nigdy, że jeśli oddasz swoje prawo w ręce sędziów, a swoją religię w ręce
biskupów, rychło znajdziesz się bez prawa i bez religii.

Nigdy się nie sprzedawała i nigdy się nie poniżała; w każdej chwili była gotowa zadowolić
się raczej poezją bez miłości niż miłością bez poezji.

Należał do ludzi, którzy niewiele widzą w twarzach żywych i którym niewiele brak w
twarzach umarłych.

Człowiek, który w nic nie wierzy, boi się wszystkiego.

Być trampem albo milionerem - to bez znaczenia. A co ma znaczenie - to być ubogim
krewnym bogacza.

Nie ma człowieka, który byłby równie uczciwy w każdej sytuacji.

Napoleon: „Giuseppe, co zrobić z tym oficerem? Cokolwiek powie, nie ma racji!”
Giuseppe: „Niech wasza ekscelencja zrobi go generałem. Wtedy będzie miał rację cokolwiek
powie.”

Mężczyzna, który sam sobie wystarcza, nie potrzebuje żony.

Światem rządzą czyny, nie dobre intencje, toteż jeden czynny grzesznik wart jest dziesięciu
bezczynnych świętych i męczenników.

Prawienie komplementów wielkim ludziom wymaga niezwykle subtelnej dyskrecji.

Prawdą jest, że mało komu z nas starcza siły moralnej na więcej niż jeden rzeczywiście
niezłomny punkt honoru.

Oto pytanie, jakie w praktyce staje przed kobietą: czy lepiej, powiedzmy, mieć wszystkie
akcje mężczyzny dziesiątej klasy, czy jedną dziesiątą udziału w mężczyźnie pierwszej klasy.

Wojna za sprawę może być szaleństwem, ale nie hańbą.

Książek i muzyki nie można usunąć, gdyż tylko one pozwalają jako tako znieść obrzydliwą
nudę domowego ogniska.

Anglia nie może się dzisiaj obejść bez swych Irlandczyków i Szkotów, ponieważ nie może
obejść się bez przynajmniej odrobiny zdrowia psychicznego.

W teatrze życia każdy może się ubawić z wyjątkiem aktora.

Dużo łatwiej jest napisać dobrą sztukę niż ustanowić dobre prawo.

Pozbawienie chorego na żołądek obiadu i podanie go osobie, która może ten obiad strawić
lepiej, jest posunięciem bardzo logicznym, ale nierozsądnym.

Szaleństwo nie jest niedorzeczne: otóż im bardziej szalone, tym bardziej logiczne, tym
bardziej wyrafinowane, tym bardziej wymowne, tym bardziej olśniewające.

Nadzieja matką głupich? Nieprawda, znam wielu mądrych ludzi.

De Sica Vittorio (1901-1974)

Jeśli ktoś uparcie obstaje przy swoim, nazywamy go uparciuchem. Jeśli sami trwamy przy
czymś z żelazną konsekwencją - jest to dowód zdecydowania.

Kobiety tak trudne są do przejrzenia, ponieważ każda z nich stanowi wyjątek od reguły.

Sienkiewicz Henryk, pseud. Litwos (1846-1916)

Kochać - to już dobrze, ale jest jeszcze cos lepszego - to być kochanym.

Kto kocha, ten wierzy.

Zakochane serce mężczyzny umie podsycać swoje uczucie nawet tym, co wypada na
niekorzyść kobiety kochanej.

W kochance szukaj sobie, czego chcesz: urody, namiętności, powabu, ale w żonie szukaj
tego, na czym możesz się oprzeć, szukaj zasad.

Czyny człowieka mogą być czasem okrutne, a człowiek może nie być okrutnikiem.

Mając duszę szlachetną i dobrą, powinieneś być szczęśliwy.

Przyjaźń jest jak nieśmiertelnik: to blady kwiatek, ale nie więdnący nigdy.

Niechęć, tak jak miłość, potrzebuje mieć blisko osobę, przeciwko której się zwraca.

Wojna i miłość są dwiema jedynymi rzeczami, dla których rodzić się i żyć warto.

Najpospolitszy nawet człowiek, nim spostrzeże, że jest żółwiem, ma chwile, w których
zdaje mu się, że jest orlęciem.

Życie to szereg poświęceń. Trzeba tę zasadę nosić w sercu i w głowie.

Miłość jest mgłą, która wytwarza się w głowie. Jeśli owa mgła opada na dół - na serce -
następuje pogoda życia; jeśli pozostaje w głowie - pada deszcz łez.

Higiena i miłość nigdy nie będą w zgodzie, albowiem pierwsza poleca owoce dojrzałe, a
druga ich nie znosi.

Jeśli czasem Polka się Panu Bogu uda, to już mówiąc po prostu, klękajcie narody!

Diabeł w ornat się ubrał i ogonem na mszę dzwoni.

Kobiety nie przebaczają mężczyźnie błędów, które same popełniły.

Kobiety przy bliższym spotkaniu w ogóle zyskują, mężczyźni w ogóle tracą.

Kobiety umieją być nie tylko nadpanami i nadżonami, ale i nad... mężami.

Kochać jest nie dość, trzeba umieć kochać i trzeba umieć nauczyć miłości.

Tylko bardzo małe świeczki gasną od westchnień.

Tylko wielcy artyści mogą się czuć wobec sztuki małymi.

Z życia przychodzi wszystko zło, ze sztuki płynie tylko szczęście.

Miłość nie jest całkowicie ślepa, ale cierpi na daltonizm.

Łatwiej na świecie o filozofię niż o dobrą radę.

Nie rzeczywistość sama, ale serce, z jakim ku niej przystępujemy, daje rzeczom kształty i
kolory.

Silone Ignazio, właśc. Secondo Tranquilli (1900-1978)

Polityka to scena, z której czasami lepiej słychać suflerów niż aktorów.

Sinatra Frank, właśc. Francis Albert Sinestra (1915-1998)

Współczuję tym, którzy nie piją. Wstają rano i wiedzą, że cały dzień będą się czuć się tak
samo.

Singer Icchok, Isaac Bashevis Singer, pseud. Icchock Warszawski, D. Segał (1904-1991)

Jeśli nie przestajesz powtarzać, że będzie coraz gorzej, masz szansę zostać prorokiem.

Skarga Piotr, właśc. Piotr Powęski (1536-1612)

Kto ojczyźnie swej służy, sam sobie służy.

Skłodowska-Curie Maria (1867-1934)

Narażamy się na wiele rozczarowań, jeśli wszystkie nasze życiowe zainteresowania
uzależniamy od uczuć burzliwych, jak miłość...

Im bardziej się człowiek starzeje, tym mocniej czuje, że umiejętność cieszenia się chwilą
bieżącą jest cennym darem podobnym do stanu łaski.

Słonimski Antoni, pseud. Pro-rok (1895-1976)

Ludzie mówią sobie same przyjemne rzeczy i dlatego pewnie są dla siebie tacy
nieprzyjemni.

Świat nie jest piłką footballową! Świat się podbija głową!

Słowacki Juliusz (1809-1849)

Ludzie krępują nas nitkami pochwał i człowiek mija się z drogą swego przeznaczenia, nie
śmiejąc rozerwać słabych więzów.

Czas wszystko odkryje, czas złym jest powiernikiem.

Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.

Ze wszystkich nędz najstraszniejsze ludzkie zapomnienie.

Sofokles (496-406 p.n.e.)

Dobry los nie jest sprzymierzeńcem bezczynnych.

Pierwszym warunkiem szczęścia jest rozsądek.

Czas wszystko na jaw wydobywa.

Milczenie stroi kobietę.

Każda rzecz jest dobra w swoim czasie.

Tylko szlachetne czyny są trwałe.

Twarde słowa ranią nawet wtedy, gdy są sprawiedliwie.

Sokrates (469-399 p.n.e.)

Zawiść jest raną duszy.

Długie szaty krępują ciało, a bogactwo - duszę.

Jakkolwiek postąpisz, będziesz żałować.

Dla cierpiących najmniejsza radość jest wielkim szczęściem.

Solon (ok. 635-560 p.n.e.)

Jeśli nauczyłeś się słuchać, będziesz umiał też rozkazywać.

Wielkie zadania trudno jest rozwiązać tak, żeby wszystkim dogodzić.

Sosabowski Stanisław Franciszek (1892-1967)

Prawo do ran i śmierci mają nie tylko odważni.

Spitteler Carl, pseud. Carl Felix Tandem (1845-1924)

Znaleźć wrażliwych ludzi, którzy czują to, co my, jest z pewnością największym szczęściem
na ziemi.

Spranger Eduard (1882-1936)

Nie ma innej drogi, by odnaleźć siebie, jak ta, żeby choć raz się od siebie całkiem uwolnić.

Staël-Holstein Anne Louise Germaine de, baronowa (1766-1817)

Miłość, która jest epizodem w życiu mężczyzny, stanowi całą historię życia kobiety.

Miłość jest egoizmem we dwoje.

Staff Leopold (1878-1957)

Nikt nie zwycięża na wieki.

Tyle się odmieniło, a świata to nie zmieni.

To, czego się nie widzi, istnieje przede wszystkim.

Każda chwila jest kroplą wieczności, życie mgnieniem jej oka.

Świat jest tak wielki tylko jak serce człowieka.

Jakże biedny jest człowiek, który o nic nie pyta.

Nie każdy musi być zwierzęciem wśród zwierząt.

Ludzie - szczęśliwi! - błądzą.

Nie stworzysz nic nowego, poszukując nowości.

Jedyna godna rzecz na świecie: twórczość, a szczyt twórczości to tworzenie siebie.

Stanisław Leszczyński (1677-1766), król Polski 1704-1709 i 1733-1736

Serce zajęte miłością, podobne jest do powierzchni wody mocno wzburzonej, która tylko
sama sobie zostawiona, naturalnym sposobem może odzyskać spokojność i jasność;
wszystkie inne środki bardziej by ją jeszcze wzburzyły.

Stasiuk Andrzej (ur. 1960)

Przeszłość rzeczywiście w jakimś stopniu nas określa, ale nie bardziej niż wyimaginowana
przyszłość, która ma radykalnie odmienić nasz los.

Stein Gertrude (1874-1946)

Wszystko, co tradycyjne, jest łatwe do polubienia i nie wymaga wysiłku.

Steinhaus Hugo Dyonizy (1887-1972)

Nieszczęśliwie zakochany jest jak przedsiębiorca, który wciąż dopłaca do deficytowej
imprezy, żeby nie stracić tego, co już zapłacił.

Komputer to nic innego jak taki bardzo sprawny idiota.

Stendhal, właśc. Henri Beyle (1783-1842)

Kochać to znaczy znajdować przyjemność w oglądaniu miłej i kochanej nam istoty, w
dotykaniu jej i odczuwaniu jej wszystkimi zmysłami z tak bliska, jak to tylko jest możliwe.

Nie ma nic okropniejszego, niż ludzie, którzy zawsze mają rację.

Odwaga polega na umiejętności wybrania mniejszego zła, choćby było okropne.

Iluż mężczyzn nie umie inaczej poruszyć serca kobiety, jak tylko je raniąc.

Stevenson Robert Louis (1850-1894)

Człowiek, który zapomina o wdzięczności, przesypia życie.

Łatwiej czasami jest walczyć o własne zasady, niż się do nich stosować.

Żaden inny obowiązek nie jest przez nas tak zaniedbywany, jak obowiązek bycia
szczęśliwym.

Lepiej roztrwonić zdrowie jak utracjusz, niż przemarnować jak skąpiec.

Supervielle Jules (1884-1960)

Dziewczyny - to nadmiar nierozwiązywalnych problemów.

Swinburne Algernon Charles (1837-1909)

Tam, gdzie nie ma dzieci, brakuje nieba.

Szacki Jerzy (ur. 1929)

Jedni dopatrują się w tradycji bielma na oczach ludzkości, inni mają ją za oczy same.

Szmaglewska Seweryna (1916-1992)

Ziemię i człowieka poznaje się długo.

Szujski Józef (1835-1883)

Zdrowe społeczeństwa z figurantów robią ludzi, chore - z ludzi figurantów. Zdrowe umieją
użyć każdego, chore nie dadzą nikomu nic zrobić.

Szymborska Wisława (ur. 1923)

Nie bez powabów jest ten straszny świat, nie bez poranków, dla których warto się budzić.

Po staroświecku uważam, że czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie
wymyśliła ludzkość. Homo Ludens z książką jest wolny. Przynajmniej na tyle, na ile wolnym
być można. Sam sobie ustanawia reguły gry, posłuszny własnej tylko ciekawości.

Śniadanko Natalka (ur. 1973)

Marzenia nie powinny się spełniać - w przeciwnym razie tracą wiarygodność życiowej
filozofii.

Śpiewak Paweł (ur. 1951)

Polityka, choćby ze względu na swoje konsekwencje, rozgrywa się w świecie idei. A
lekceważenie tego świata powoduje przekład kalekich idei na kalekie decyzje.

Świętochowski Aleksander, pseud. Władysław Okoński, Poseł Prawdy, O. Remus, Oremus, Liber,
Gezyasz, Nauczyciel (1849-1938)

Prawdziwa miłość bywa w trwodze nie tylko czułą, ale i okrutną.

Nikt nie kocha istoty rzeczywistej, tylko przez siebie stworzoną.

Miłość jest wtedy wielka, kiedy gra nie na jednej, ale na wszystkich strunach serca.

Oczy ukochanej kobiety były zawsze dla mężczyzny okularami, przez które patrzył na
świat.

Najcenniejszym przedmiotem natury jest jej rozmaitość.

Miłość stworzyła wiele cudów, nienawiść ani jednego dobrego czynu.

Orły w pokrzywach gniazd nie ścielą.

Tacyt, Publius Cornelius Tacitus (ok. 55-120)

Jest to w naturze ludzkiej nienawidzić tego, kogo się skrzywdziło.

Wszystko, co nieznane, uchodzi za wielkie.

Tagore Rabindranath, właśc. Rabindranath Thakur (1861-1941)

Prawdziwa wartość miłości polega na tym, że zawsze rozrzutnie darzy sobą niegodnych.

Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.

Mijają dni i noce, wieki zakwitają jak kwiaty. A ty się naucz czekać.

Mogę uczynić ze swego życia coś zwykłego i prostego, jak flet z trzciny, którą Bóg wypełnia
muzyką.

Taine Hippolyte Adolphe (1828-1893)

Kobietę studiuje się 3 tygodnie, kocha - 3 miesiące, kłóci się z nią 3 lata, znosi 30; a dzieci
robią to samo od nowa.

Tales z Miletu (ok. 620-540 p.n.e.)

Najsilniejszą rzeczą jest konieczność, wszystkim bowiem rządzi.

Ali Ibn Ali Talib (ok. 604-661)

Świat jest dla nas dobry, chociaż bywa, że odpycha nas, jak złośliwa wielbłądzica, gryząca
źrebaki, które karmi.

Masz przyjaciół tysiąc - zbyt mało ich będzie. Masz wroga jednego - napotkasz go
wszędzie.

Tatarkiewicz Władysław (1886-1979)

Jeśli człowiekowi nic nie brakuje, to będzie szczęśliwym na pewno.

Przyjemność ma się do szczęścia mniej więcej tak, jak drzewo do ogrodu: nie ma ogrodu
bez drzew, ale drzewa, nawet w wielkiej ilości, nie stanowią jeszcze ogrodu.

Posiadanie znaczy mniej niż nadzieja.

Tati Jacques, właśc. Jacques Tatischeff (1907-1982)

Nic na świecie nie jest tak sprawiedliwie rozdzielone, jak rozum: każdy wierzy, że otrzymał
go wystarczającą ilość.

Teilhard de Chardin Pierre (1881-1955)

Jedynie miłość scala nie niszcząc.

Tennyson Alfred, lord (1809-1892)

Lepiej jest kochać i stracić osobę kochaną, niż nie kochać w ogóle.

Życie jest krótkie, ale miłość wieczna.

Teresa od Dzieciątka Jezus, właśc. Teresa z Lisieux, Teresa Mała, święta Thérčse Martin
(1873-1897)

Miłość doda wam skrzydeł.

Miłość przyciąga miłość.

Thackeray William Makepeace (1811-1863)

Poczucie humoru jest jednym z najlepszych przyodziewków, jakim można poszczycić się w
towarzystwie.

Thatcher Margaret (ur. 1925)

Podobanie się wszystkim nie jest zajęciem dla polityków.

Jeśli chcesz, by coś zostało powiedziane - powierz to mężczyźnie. Jeśli chcesz, by zostało
zrobione - powierz to kobiecie.

Kapitalizm jest tak dobry i tak zły jak ludzie, którzy w nim uczestniczą.

Thoreau Henry David (1817-1862)

Nikt nie popełnia fatalniejszych pomyłek aniżeli ten, kto poświęca większość życia
zarabianiu na nie.

Koszt danej rzeczy to ilość tego, co nazywamy życiem, jaką trzeba za tę rzecz oddać
natychmiast albo w dalszym rozrachunku.

Każdy drobny deszczyk poprawia zieleń trawy. Podobnie nasze „wewnętrzne krajobrazy”
ożywają pod wpływem dobrych myśli.

Wszystko, co mogę zrobić dla mojego przyjaciela, to - po prostu - być jego przyjacielem.
Nie mam majątku, żeby go obdarować. Jeżeli wie, że jestem szczęśliwy, mogąc go kochać,
nie będzie chciał żadnej innej nagrody. Czyż przyjaźń nie jest pod tym względem boska?

Przyjaciel to ktoś, kto nieustannie okazuje nam pełne zaufanie przez to, że oczekuje od nas
wszelkich zalet i potrafi je w nas docenić.

Thorndike Edward Lee (1874-1949)

Znudzenie jest jedyną rzeczywistą przyczyną osłabienia wydajności pracy.

Tillich Paul Johann (1886-1965)

Mądrzy są wszyscy ci, którzy poznali zarówno potrzebę, jak i granice wiedzy wszelkiej, i
którzy zrozumieli, że miłość jest większa niż wiedza.

Tischner Józef (1931-2000)

Człowiek jest takim drzewem, które czuje w sobie dobro i dlatego nie chce złych owoców
rodzić.

Wiele w życiu musimy. Ale nie musimy czynić zła. A jeśli jakaś siła, jakiś strach, zmusza
nas do czynienia zła, to nie zmusi nas do tego, byśmy tego zła chcieli. Tym bardziej nie
zmusi nas do tego, abyśmy trwali w tym chceniu. W każdej chwili możemy wznieść się
ponad siebie i zacząć wszystko od nowa.

Wiara w fatum sprowadza na ziemię fatum. A wiara w wolność sprowadza na ziemię
wolność.

Losem człowiek jest: dać się pokonać nadziei. Ginie ten, kto przestaje jej ulegać.

Głosy filozofów są jak termometr w ludzkim organizmie. Zazwyczaj przez filozofię najlepiej
wyraża się gorączka tego świata.

Kiedyś miłość bliźniego wyrażała się w poleceniu „nie będziesz zabijał nieprzyjaciół”. A teraz
do tego przykazania doszło nowe: „będziesz rozumiał nieprzyjaciół”. Musisz rozumieć, bo
nieprzyjaciel ma ci bardzo dużo do powiedzenia o tobie samym, o twojej własnej sytuacji.

Wychowują jedynie ci, którzy mają nadzieję.

Mądrość nie polega na sprycie, ale na umiejętności obstawania przy prawdach oczywistych.
Ten przetrwa, kto wybrał świadczenie prawdom oczywistym. Kto wybrał chwilową iluzję, by
na niej zarobić, ten przeminie wraz z iluzją.

Zawsze uważałem, że pierwszym zadaniem szkoły jest uczyć, nie wychowywać, i spierałem
się na ten temat z wieloma nauczycielami. Byłem zdania, że wychowuje się poprzez
uczenie. Gdybym miał wybierać między dobrym nauczycielem a dobrym wychowawcą,
wybrałbym nauczyciela.

Czasami się śmieję, że najpierw jestem człowiekiem, potem filozofem, potem długo, długo
nic, a dopiero potem księdzem.

Za ateizmem przemawia wiele argumentów. Więcej niż za religią. W gruncie rzeczy to
logiczne, żeby być ateistą. Tak jak logiczne i rozumne jest to, żeby się nie zakochać... A
przecież ludzie nie są w tym wypadku logiczni. Na szczęście.

Niewątpliwie religia nadaje sens cierpieniu, ale nie cierpiętnictwu.

Można tak pokochać krzyż, że się zrezygnuje z zejścia z krzyża w dniu zmartwychwstania.

Pobożność jest niezwykle ważna, ale rozumu nie zastąpi.

Wiara jest w gruncie rzeczy smutną koniecznością. Gdybyśmy mogli mieć wiedzę, nie
potrzebowalibyśmy mieć wiary. Rzecz w tym, że nie możemy mieć wiedzy. Są rzeczy, które
przerastają możliwości ludzkiego rozumu. Jest światło, które oślepia. Tak jest z Bogiem.

Są dwa punkty otwarcia się na Boga: jedni potrzebują do tego nieszczęścia, inni -
przeciwnie - smaku szczęścia. Pierwsi szukają Pana Boga, aby wyratował ich z opresji,
drudzy - aby Go sławić, wyrazić Mu wdzięczność za wspaniałość istnienia. Wielka teologia
wyrasta z tego drugiego motywu - jest teologią wdzięczności.

Potrafimy walczyć o wolność, ale trudno się nam jej dorabiać.

Nie jest wolny człowiek, który nie potrafi przyznać się do winy. Nie jest wolny naród, który
nie potrafi wysłuchać wyznania win i uczynić takiego wyznania. Nic tak nie krępuje
wolności, jak wina nienazwana i niewyznana.

Zbyt wielu mamy kapłanów boga nierozumnego, nawet wśród tych, co się mienią
filozofami.

Religia jest dla mądrych. A jak ktoś jest głupi i jak chce być głupi, nie powinien do tego
używać religii, nie powinien religią swojej głupoty zasłaniać.

Kto chce zrozumieć naturę wiary religijnej, niech będzie przygotowany na spotkanie z
prostotą. Trudność rozumienia nie polega bowiem na tym, że wiara jest złożona, a my
prości, ale na tym, że my powikłani a wiara prosta.

Bóg nas znalazł, zanim my znaleźliśmy Boga.

Jeżeli ktoś jest niezdolny do tego, aby ufać ludziom, jeśli nie doświadczył nigdy zaufania, to
nie zrozumie istoty chrześcijaństwa. Będzie szukał Boga w scenie, w przedmiotach - nie w
ludziach.

Strasznie trudno będzie Panu Bogu zbawić człowieka, który nie jest wolny i nie jest
rozumny. Ten człowiek wciąż jeszcze nie jest sobą. Więc co tu można zbawiać - skórę i
kości?

Bycie sobą nie może być zbudowane tylko na aktach bohaterstwa. Jestem sobą także w
moim grzechu, w mojej skończoności, w mojej winie!

Wierność jest przede wszystkim aktem nadziei, a nie pamięci.

Bóg jest Miłością - to znaczy, że Bóg jest tym gniazdem człowieka, w którym czeka na
niego oswojone szczęście. Szczęście oswojone to szczęście, które nie ucieka. Jest wieczne.

Co najważniejsze, to zostało już odsłonięte, chociaż nie zostało zakończone rozumienie
tego, co najważniejsze.

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie pokazuje, co w chrześcijaństwie jest
fundamentem, a co fundamentalizmem.

W dziejowej mowie o Bogu słychać trzask łamanych i na nowo składanych słów.

Nie postrzegam wiary jako stanu raz na zawsze zamrożonego, lecz widzę ją jako ogromną
rzekę miotaną konfliktami i napięciami, która raz się burzy, raz płynie spokojnie. Czasem
woda w rzece natrafia na zakole i „robi sobie przystań”, wtedy wydaje się, że wiara
obumarła, wystarczy jednak niewielki wstrząs, by wszystko się zmieniło.

Ktokolwiek mi mówi, że jego wiara jest skończona i skończona jest jego niewiara,
podejrzewam, że nie mówi o wierze, lecz o złudzeniu wiary.

Ateizm często pokazuje nam, że wierzymy nie w Boga prawdziwego, a w bożka.

Nie wszystkie wartości są wartościami absolutnymi. Błąd polega nie tylko na tym, że się
wszystko relatywizuje, ale i na tym, że wszystko się absolutyzuje.

Tak jak prawda jest dla człowieka kluczem do świata, tak wolność jest kluczem, który
wartości otwiera drogę w głąb człowieka.

Nie jesteśmy bezgranicznie wolni. Jesteśmy wolni wobec dobra i zła i z tego robimy
rachunek. Wszelkie zło oznacza chorobę wolności.

Dobro nie istnieje inaczej, jak tylko jako konkretna dobroć i wolność konkretnego
człowieka.

Być zniewolonym znaczy zawsze: być samotnym. Wyzwolenie człowieka zaczyna się od
wewnątrz. Nie mogłoby się jednak zacząć, gdyby człowiek nie spotkał obok siebie wolności
innego i gdyby się nią nie zachłysnął.

Wolność nie włazi w człowieka po przeczytaniu książek. Wolność przychodzi po spotkaniu
drugiego wolnego człowieka. Kiedy niewolnik spotka człowieka wolnego albo go za tę jego
wolność znienawidzi, albo sam staje się wolny.

Im wyższa wartość, tym większa swoboda jej uznania.

Gdy człowiek nie wie, co zrobić, sumienie mówi mu tylko jedno: „szukaj”.

Znamiennym rysem współczesnej filozofii wolności jest to, że wyłoniła się ona raczej z
ludzkiej wrażliwości moralnej niż z wrażliwości metafizycznej: tajemnica wolności stała się
dzisiaj nie tyle tajemnicą Logosu, co Ethosu.

Nikt rozsądny nie przeczy, że wolność może prowadzić do anarchii. Trzeba jednak właściwie
rozumieć słowo „prowadzić”. Wolność „prowadzi” do anarchii w tym sensie, że jest
warunkiem jej możliwości. Nie jest jednak jej dostateczną przyczyną.

W dzisiejszym świecie nie wolność jest problemem. Wolność już jest. Pozostało pytanie: co
zrobić z wolnością?

W religii, aby być posłusznym, trzeba najpierw być wolnym.

Miłość sama w sobie jest „nie do pojęcia”, ale dzięki miłości możemy „pojąć wszystko”.

Miłość jest podstawowym sposobem uczestnictwa w dobru.

Zdolność do miłości jest struną, na której każdy człowiek wygrywa swoją religię.

Miłość skazuje człowieka na ogołocenie, rezygnację, na przedsmak jakiegoś unicestwienia.

Mowa ziemi jest podobna do mowy miłości - ziemia także przemawia w ciszy. Stąd
zapewne bierze się to przymierze między zakochanymi i umierającymi a ziemią. Płynie ono
z pokrewieństwa ciszy.

Heroizm to podstawowa barwa ludzkiej egzystencji.

Kto nie ma Sprawy, dla której żyje, bardzo boi się umrzeć. Świadomość Sprawy porządkuje
lęki.

Religia nie polega na narzucaniu więzi. Nie wystarczy powiedzieć „nawiązujcie więź”, żeby
powstała religia. Religia to odkrywanie więzi już istniejących, choć nie uświadamianych.

Tolkien John Ronald Reuel (1892-1973)

Dziwna rzecz: o tym, co najlepsze, i o dniach najmilej spędzonych niewiele się ma do
opowiadania, a słuchanie o tym nie tak bawi słuchacza; za to o rzeczach przykrych,
niepokojących czy wręcz groźnych można opowiadać wspaniałe historie i starczy tematu na
długo.

Zasłużył na śmierć. Zasłużył! Racja. Wielu z tych, którzy żyją zasłużyło na śmierć. Niejeden
też z tych, którzy zasłużyli na życie, umarł. Czy możesz tym umarłym zwrócić życie? Nie
szafuj więc pochopnie śmiercią w imię sprawiedliwości, bo narazisz własne bezpieczeństwo.
Nawet najmędrsi mędrcy nie wszystko wiedzą.

Tołstoj Lew Nikołajewicz, hrabia (1828-1910)

Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz, dlaczego.

Miłość daje, ale niczego nie żąda.

Czas się nie śpieszy - to my nie nadążamy.

Człowiek bez miłości jest zgubiony w świecie obcych i wrogów.

Mówi się, że kobiety kochają tych, którzy je kochają. To nieprawda. Ulegają one temu, kto
im mówi, że ulegną.

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest
nieszczęśliwa na swój sposób.

Byle jak pisać - to byle jak myśleć.

Wieczna omyłka, jakiej ulegają ludzie, to utożsamianie szczęścia ze spełnieniem marzeń.

Jeśli pragniesz być szczęśliwy, to po prostu nim bądź.

Szczęście - to nie jest stacja, do której zmierzasz, lecz sposób podróżowania.

Nie kochamy ludzi tak bardzo za dobro, którym oni nas obdarzyli, ale za dobro, którym my
obdarzyliśmy ich.

Lekko i bez wysiłku, jednym pchnięciem, otwierają się tylko drzwi do zguby.

Dziwne, jak wszyscy ukrywamy, że jednym z głównych motorów naszego życia są
pieniądze.

Tomasz à Kempis, Tomasz Hemerken (1379-1471)

Jaki kto jest wewnątrz, taki widzi świat wewnętrzny.

Patrz na siebie, ale wystrzegaj się sądzenia innych.

Człowiek miłujący spokój jest bardziej potrzebny niż mędrzec.

To nie głębokie rozprawy czynią człowieka świętym; to cnotliwe życie czyni go cennym
przed Bogiem.

Nie ma nic słodszego ponad miłość, nic silniejszego, wspanialszego, większego, nic
piękniejszego, bogatszego, nic lepszego ani w niebiosach, ani na ziemi.

Toynbee Arnold (1889-1975)

Ameryka to wielkie, przyjazne psisko w małym pokoiku. Kiedy tylko machnie ogonem,
wywraca krzesła.

Trollope Anthony (1815-1882)

Ze wszystkich rzeczy, których wymaga się od książki, najważniejszą jest, żeby nadawała
się do czytania.

Truffaut François (1932-1984)

W miłości kobiety są profesjonalistami, a mężczyźni amatorami.

Nie da się kogoś wyprzedzić, jeśli chodzi się jego śladami.

100

Tukidydes, Tucydydes (ok. 460-396 p.n.e.)

Tak dalece tylko słuchacz może znieść pochwały cudzych czynów, jak dalece sam uważa się
za zdolnego do czynów, o których słyszy; jeżeli zaś coś wyrasta ponad jego możliwości,
zawiść budzi niewiarę.

Tuwim Julian (1894-1953)

Tragedia: zakochać się w twarzy, a ożenić się z całą dziewczyną.

Rzuć szczęściarza do wody, a wypłynie z rybą w zębach.

Plan: coś, co potem wygląda absolutnie inaczej.

Pchła: owad, co zszedł na psy.

Burak: kartofel w ataku apopleksji.

Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz.

Twain Mark, właśc. Samuel Langhorne Clemens (1835-1910)

Bólu nie da się znieść samemu. Lecz jeśli się chce doświadczyć szczęścia, trzeba również
dzielić się radością.

Rozczarowania trzeba palić, nie balsamować.

Prawda jest naszym najdroższym skarbem i widocznie dlatego tak ostrożnie się z nią
obchodzimy.

Lepiej jest nie odzywać się wcale i wydawać się głupim, niż odezwać się i rozwiać wszelkie
wątpliwości.

Życie nie składa się - ani głównie, ani nawet w większej części - z faktów i wydarzeń.
Składa się głównie z burzy myśli, która nieustannie szaleje w umyśle.

Być dobrym jest rzeczą szlachetną, lecz uczyć innych być dobrymi jest rzeczą jeszcze
szlachetniejszą - i łatwiejszą.

Ludzie nie dlatego przestają się bawić, że się starzeją, lecz starzeją się, bo się przestają
bawić.

Najszlachetniejsze dzieło Boga - człowiek. Kto to wymyślił?

Krewnych daje nam los. Przyjaciół wybieramy sami.

Jest wiele humorystycznych rzeczy na świecie, a wśród nich myśl białego człowieka, że jest
mniej dziki niż inni dzicy ludzie.

Ale takie właśnie są dziewczęta: cienka skórka i zajęcze serce.

Smutek może zatroszczyć się sam o siebie, lecz aby zasmakować pełni radości, musisz
mieć kogoś, z kim będziesz ją dzielić.

W życiu zawsze postępuj przyzwoicie. Mniejszość to zadowoli, większość zdziwi.

Człowiek, który nie czyta książek nie ma żadnej przewagi nad tym, który nie potrafi czytać.

Spraw, aby każdy dzień miał szansę stać się najpiękniejszym dniem twojego życia.

Wolę iść do piekła niż do nieba, gdyż w tym pierwszym znaleźli się wszyscy ciekawi ludzie.

Prawdziwie wielcy ludzie wywołują w nas poczucie, że sami możemy się stać wielcy.

Ćwicząc możemy w końcu nauczyć się dość łatwo znosić przeciwności losu. Te, które godzą
w innych, rzecz jasna.

Gdy jesteś zły, licz do czterech, gdy jesteś bardzo zły, klnij.

Bądźmy wdzięczni idiotom. Gdyby nie oni, reszta nigdy nie osiągnęłaby sukcesu.

Bóg stworzył człowieka, ponieważ rozczarował się małpą. Z dalszych eksperymentów
zrezygnował.

Ludzie w ogóle nie myślą. Oni tylko myślą, że myślą.

Twardowski Jan (ur. 1915)

Jak mało nieraz czasu, żeby zostać świętym.

To, co nas spotyka, przychodzi spoza nas.

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.

Ten, kto sądzi, że powinien zapomnieć, ten jeszcze bardziej pamięta.

Zapomnij, że jesteś, gdy mówisz, że kochasz.

Nieraz mali poeci dobrej sprawie służą.

Jak łatwo się wyrzec, jak trudno utracić.

Najpierw się żyje, a potem pomyśli.

Ile ważnego w tym, co nieważne.

Tylko fotografie nie liczą się z czasem.

101

Starzy - to dzieci, które za szybko urosły.

Zawsze są prawdziwe rzeczy mniej ogólne.

Tylko to, co nieważne, jak krowa się wlecze; najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje.

Większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć.

Kochamy wciąż za mało i stale za późno.

Nierówni potrzebują siebie; im najłatwiej zrozumieć, że każdy jest dla wszystkich i
odczytywać całość.

Pisze się trochę tak, jak nie jest.

Wszystkie słowa sprawiają, że się widzi tylko połowę.

Bóg wynalazł humor, by ocalić czułość.

Przecież nawet biała kawa nie jest biała.

Czasem można przedostać się do nieba pomiędzy niepewnością wiedzy a pewnością wiary,
pokazując - jak bilet ulgowy - zapłakany policzek.

Króla najłatwiej uwieść, ale trudno się do niego dopchać.

Wierzy się najprościej, wiary przemądrzałej szuka się u diabła.

Koniec - to kłamczuch w świecie nieskończonym.

Mówią, że najpiękniejszy uśmiech ma ten, kto wiele wycierpiał.

Ugrešić Dubravka (ur. 1949)

Pisarze mają taki sam problem jak alkoholicy. W żaden sposób nie mogą się przyznać.

Współcześnie pisane lekarskie, prawnicze, hollywoodzkie i temu podobne wysokonakładowe
powieści to tylko nowoczesny wariant rynkowy starego socrealistycznego produkcyjniaka.

Pod koniec XX wieku człowiek stał się swoją najbardziej ulubioną zabawką. Zajmuje się
konstrukcją i rekonstrukcją, inwentaryzacją i reinwentaryzacją samego siebie.

Rzeczywista tragedia ludzi tysiące razy została przerobiona na obraz telewizyjny,
sfilmowana, sfotografowana, opowiedziana, przeżuta w ustach konsumentów, ale i samych
uczestników, niczym guma do żucia.

Słowo „globalizacja” jest chwilowo globalną mantrą. Pojęcie wędruje po świecie jak
sfatygowana walizka, oblepiona rozmaitymi etykietkami, przeładowana znaczeniami i
indukowana ideologiczną treścią.

Demokratyzację kultury na Z a c h o d z i e spowodował rynek. Na W s c h o d z i e
pojawiła się w pakiecie z komunizmem.

Artyści często palną coś mimochodem, a potem wychodzi na to, że wiele z wywołanych tak
spraw zdarzyło się naprawdę.

Kiedy ideologia jest miękka, praktyka staje się twarda.

Stereotypizacja to język polityki, telewizji, kultury masowej (gdyby nie to, nie byłaby
masową) i - najskuteczniejszy język globalnego rynku kultury.

Globalny zgiełk jest nie do opisania. Nawet aniołowie, których cechami zawodowymi są
cierpliwość i miłosierdzie, krążą wokół z woskowymi zatyczkami w uszach.

Natura urządziła to chyba tak, że największe namiętności, kiedy się kończą, pokrywa
najgrubsza warstwa kurzu.

Powtórzenie jest macochą twórczości.

Z pieniędzmi nigdy nic nie wiadomo. Całkiem jak z państwami.

Za młodu pisarzom wydaje się, że mogą zmienić świat. Z czasem uświadamiają sobie, że
nie mogą zmienić nawet własnej książki.

W środowisku literackim, utrzymującym, że prawdziwe książki powstają z życia, nie jest
łatwo przebić się prostej idei, że książki powstają z literatury. Książki powstawały i
powstają z literatury, zawsze. Bo gdyby życie naprawdę pisało powieści, literatury by nie
było.

Znakomite pomysły, które przychodzą człowiekowi do głowy, z pewnością zostały już
gdzieś wykorzystane, dlatego lepiej ich unikać.

Unamuno y Jugo Miguel de (1864-1936)

Ożenić się jest bardzo łatwo, znacznie trudniej być żonatym.

Undset Sigrid (1882-1949)

Szczęście w życiu nie polega na tym, żeby być kochanym. Największym szczęściem jest
kochać.

102

Unger Josef (1828-1913)

Mężczyzna ma tyle lat, na ile się czuje, kobieta tyle, na ile wygląda.

Uniłowski Zbigniew (1909-1937)

Zakochany jest jak człowiek w lesie - zapatrzył się na jedno drzewo.

Updike John Hoyer (ur. 1932)

Nikt nie może nigdzie dojść, jeśli skądś nie odszedł.

Sukces bywa również karany: trzeba spotykać się z ludźmi, których przedtem można było
ignorować.

Valéry Paul Ambroise (1871-1945)

Człowiek poważny ma mało pomysłów. Człowiek pomysłowy nigdy nie jest poważny.

Kiedy nie można zaatakować myśli, atakuje się myśliciela.

Nauka jest zbiorem wypróbowanych przepisów.

Valla Lorenzo, właśc. Lorenzo della Valle (ok. 1406-1457)

Zamiast odwracać się od zła, lepiej je zwalczać.

Vauvenargues Luc de Clapiers de, markiz (1715-1747)

Wszystkie błędne idee umarłyby śmiercią naturalną, gdyby były bardzo jasno wyrażone.

Vega Carpio Lope Félix de, Lope de Vega (1562-1635)

Na nieszczęścia mogą skazać nas inni, na miłość skazujemy się sami.

Najgorsze w ambicji jest to, że sama dobrze nie wie, czego chce.

Vianney Jan Maria, święty (1786-1859)

Radość należy do tych, którzy dają.

Vigny Alfred de, hrabia (1797-1863)

Ambicja jest najsmutniejszą z nadziei.

Tylko cisza jest wielka, wszystko inne jest małością.

Leonardo da Vinci (1452-1519)

Kto chce się wzbogacić za dzień, będzie wisiał za rok.

Prawda jest zawsze tylko córką czasu.

Ruch jest przyczyną wszelkiego życia.

Człowiek jest modelem świata.

Miłość jest córką wiedzy; im głębsze poznanie, tym gorętsze ukochanie.

Doświadczenie dowiodło, że kto nigdy nie ufa, będzie oszukany.

Sława bogactwa ginie wraz z jego życiem, pozostaje sława skarbu, a nie skarbnika.

Krytykuj przyjaciela w cztery oczy, a chwal przy świadkach.

Piękno rzeczy śmiertelnych mija, lecz nie piękno sztuki.

Życie dobrze użyte jest długie.

Gdzie wchodzi szczęście, tam zawiść rozpoczyna oblężenie i walczy z nim; a gdzie
odchodzi, zostawia boleść i żal.

Kto nie okiełzna rozkoszy, zniża się do zwierząt.

Kto życia nie ceni, nie wart go.

103

Natura nie łamie swych praw.

Nic nie zawodzi nas bardziej niż sąd własny.

Voltaire, Wolter, właśc. François Marie Arouet (1694-1778)

Mylić się wciąż, oto wiano, które nam losy przyznały: robimy projekty co rano, głupstwa
robimy dzień cały.

Z jakiej mąki są już zrobieni młodzieńcy na całym świecie, że choćby pokochali piękność
pochodzącą prosto z nieba, w pewnych momentach będą ją zdradzać ze służącą
karczmarza.

Wystarczyło, że pewien mężczyzna zakochał się w kobiecie, aby świat stał się taki, jaki jest.

Tylko ludzie o wielkich zaletach serca mają przyjaciół.

Ludzie używają słów po to tylko, by ukrywać swoje myśli.

Nic smutniejszego, jak przebywać sam na sam ze sobą bez żadnego zajęcia.

Przesądy są rozumem głupców.

Przedkładać rozum nad szczęściem dowodzi wielkiego nierozsądku.

Historia ludzkich poglądów jest rzadko czymś innym niż historią ludzkich błędów.

Uczony dobrze zna wartość pieniądza, ale bogaty nie zna wartości wiedzy.

Wszystkie wielkości świata nie są warte tyle, co dobra przyjaźń.

„Lepiej” jest wrogiem „dobrego”.

Lekarze zapisują lekarstwa, o których niewiele wiedzą, na choroby, o których wiedzą
jeszcze mniej, ludziom, o których nie wiedzą nic.

Nie zaoszczędzisz czasu, gdy przy spaniu będziesz żuł, a przy jedzeniu spał.

Nie zgadzam się z tobą, ale zawsze bronił będę twego prawa do posiadania własnego
zdania.

Wszystkie wielkości świata nie są warte dobrej przyjaźni.

Rozważ, jak trudno jest zmienić siebie, to zrozumiesz, jak znikome masz szanse zmienić
innych.

Vonnegut Kurt (ur. 1922)

Jak człowiek umrze, to nie żyje.

Wagner Richard Wilhelm (1813-1883)

Nie szukaj radości w rzeczach - ona mieszka w nas samych.

Jeśli jest coś, co uszlachetnia duszę, to mieć przyjaciela. Jeśli jest coś, co jeszcze bardziej
uszlachetnia duszę, to samemu być przyjacielem.

Wallace Egdar (1875-1932)

Intelektualista to ktoś, kto odkrył coś bardziej interesującego niż seks.

Waltari Mika Toimi (1908-1979)

Jedynym prawdziwym grzechem jest zdrada: znać prawdę i nie dotrzymać jej wiary.

Wańkowicz Melchior (1892-1974)

Czas ludzki, najcenniejsza z rzeczy, jakie znam, jest pomiatany, kopany, zdewaluowany,
leży jak śmiecie na ulicy. A przecież ceną czasu mierzy się cena godności ludzkiej.

Warhol Andy, właśc. Andrew Warhola (1928-1987)

Artysta to ktoś, kto produkuje rzeczy, których ludzie nie potrzebują, ale którymi - z
różnych powodów - on chce ich obdarowywać.

104

Webster Sir Charles Kingsley (1886-1961)

Zachowujemy się tak, jakby naszymi głównymi potrzebami były wygoda i luksus, podczas
gdy do szczęścia potrzebujemy pasji, której się z entuzjazmem poświęcamy.

Weil Simone (1909-1943)

Trzeba tak kochać, jak świeci słońce.

Co czyni człowieka zdolnym do grzechu, to pustka. Wszystkie grzechy są próbami
wypełnienia pustki.

Sprawiedliwość jest wiecznym uciekinierem z obozu zwycięzców do obozu przegranych.

Wergiliusz, Publius Vergilius Maro (70-19 p.n.e.)

Miłość wszystko zwycięża i my ulegamy miłości.

Ci, którzy kochają, sami sobie kształtują sny.

Zło ukrywane rośnie.

Strach dodaje nogom skrzydeł.

Wytrwała praca pokona wszystko.

Wieniawski Julian, pseud. Jordan (1834-1912)

Uczucie, to jak kwiat powoju... w ciszy i w ciemni otwiera swój kielich, pijąc nocną rosę - z
brzaskiem słońca zawiera się i skupia, jak gdyby się światła lękało.

Wilde Oscar, właśc. Fingal O'Flahertie Wills (1854-1900)

Ludzie, którzy kochają w życiu tylko raz, to w rzeczywistości istoty puste. To, co uchodzi w
ich pojęciu za wierność i uczciwość, jest albo siłą przyzwyczajenia, albo imaginacją.

To nie doskonali, lecz niedoskonali potrzebują naszej miłości.

Mężczyźni pragną zawsze być pierwszą miłością kobiety. Kobiety zawsze pragną być
ostatnim romansem mężczyzny.

Kiedy naprawdę zapragniesz miłości - będzie ona czekać na ciebie.

Gdy kochamy, łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.

Człowiek naprawdę posiada tylko to, co jest w nim.

Starzy wierzą we wszystko, dorośli we wszystko wątpią, młodzi wszystko wiedzą.

Łatwo jest nawracać innych, lecz bardzo trudno nawrócić samego siebie.

Powiedzieć komuś całą prawdę - to czasami więcej niż obowiązek, to przyjemność.

Tylko o sprawach, które nas zupełnie nie interesują, możemy wydać rzeczywiście
bezstronną opinię, co niewątpliwie jest powodem, że opinia bezstronna jest zawsze
absolutnie bezwartościowa.

To, co odczuwa się jako pewność bezwzględną, nigdy nie jest prawdą.

Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej.

Twarz mężczyzny jest jego autobiografią, twarz kobiety - jej powieścią.

Oddać życie za teologiczne przekonania jest najgorszym użytkiem, jaki człowiek może z
życia uczynić.

Życie jest zbyt poważne, by o nim poważnie mówić...

Absurdem jest dzielić ludzi na dobrych lub złych. Ludzie są albo czarujący, albo nudni.

Nie ma niedyskretnych pytań, są tylko niedyskretne odpowiedzi.

Rosyjscy pisarze są nadzwyczajni. Co czyni ich powieści tak wielkimi, to współczucie, które
w nie wkładają.

Kwiaty są na wsi tak pospolite, jak ludzie w mieście.

Wolałbym raczej stracić najlepszego przyjaciela niż najgorszego wroga. By mieć przyjaciół,
wystarczy tylko być dobrodusznym, ale gdy człowiek nie ma żadnego wroga, to musi tkwić
w nim coś nikczemnego.

Umieć żyć to najrzadziej spotykana rzecz na świecie. Większość ludzi tylko egzystuje.

Miłość jest złudzeniem.

Nigdy nie odkładałem na jutro tego, co mogę uczynić pojutrze.

Wszyscy leżymy w rynsztoku. Ale niektórzy z nas sięgają po gwiazdy.

Żyjemy w czasach, w których tylko głupców traktuje się poważnie.

105

Jedyną straszną rzeczą na tej ziemi jest nuda. Jest to grzech, dla którego nie ma
wybaczenia.

Po dobrym obiedzie można każdemu przebaczyć, nawet własnym krewnym.

Świat dzieli się na dwie grupy ludzi: tych, którzy wierzą w rzeczy niewiarygodne, i tych,
którzy dokonują rzeczy nieprawdopodobnych.

Sądzę, że lepiej byś pięknym niż dobrym. Z drugiej strony nikt nie jest bardziej skłonny
ode mnie przyznać, że jest lepiej być dobrym, niż brzydkim.

Młodzi ludzie wyobrażają sobie obecnie, że pieniądze to wszystko. A gdy dorastają, wiedzą,
iż tak jest.

Nie należy dopatrywać się symboli we wszystkim, co się widzi. Życie staje się wówczas
nieznośne.

Ludzkość traktuje siebie zbyt poważnie. Jest to pierworodny grzech świata.

Gdyby jaskiniowcy umieli się śmiać, historia potoczyłaby się zupełnie inaczej.

Należy zawsze być zakochanym. Jest to powód, dla którego nie powinno się nigdy brać
ślubu.

Kiedy jesteśmy szczęśliwi, jesteśmy zawsze dobrzy, lecz kiedy jesteśmy dobrzy, nie zawsze
jesteśmy szczęśliwi.

Czasami myślę, iż Bóg tworząc człowieka przecenił nieco swoje zdolności.

Kochać siebie to początek romansu na całe życie.

Często prowadzę z sobą długie rozmowy i jestem przy tym tak mądry, że czasami nie
rozumiem ani jednego słowa z tego, co mówię.

Między mężczyzną a kobietą przyjaźń nie jest możliwa. Namiętność, wrogość, uwielbienie,
miłość - tak, lecz nie przyjaźń.

Istnieją tylko dwa rodzaje ludzi naprawdę czarujących: ludzie, którzy absolutnie wszystko
wiedzą i ludzie, którzy absolutnie nic nie wiedzą.

Filozofia uczy nas dzielnie znosić nieszczęścia naszych sąsiadów.

Młodzi chcą być wierni i nie są. Starzy chcą być niewierni i nie mogą.

Jedyną różnicą między kaprysem a wieczną miłością jest to, że kaprys trwa trochę dłużej.

Sceptycyzm jest początkiem wiary.

Jest bardzo przyjemnie być oczekiwanym - i nie przybyć.

Każdy może współczuć cierpieniom przyjaciół, lecz trzeba mieć wspaniały charakter, by
móc cieszyć się powodzeniem przyjaciela.

Publiczność jest wspaniale tolerancyjna. Wybaczy wszystko z wyjątkiem geniuszu.

Świat zawsze śmiał się z własnych tragedii i tylko w ten sposób potrafił je znieść. Stąd
wszystko, co świat poważnie traktował, stanowi jego komiczną stronę.

Sztuka jest poza zasięgiem moralności, ponieważ jej wzrok skierowany jest na piękne,
nieśmiertelne i ciągle zmieniające się rzeczy.

Świat jest sceną, tylko sztuka źle obsadzona.

Poeta zniesie wszystko - tylko nie błąd drukarski.

We współczesnym życiu nic nie wywołuje takiego efektu jak dobry banał. Cały świat czuje
się wtedy jak jedna rodzina.

Jedyne, co jeszcze człowieka utrzymuje przy życiu, to poczucie ogromnej niższości innych.

Nie ma żadnych omenów. Los nie wysyła herodów. Zbyt jest na to mądry lub zbyt okrutny.

W dzisiejszych czasach można przeżyć wszystko z wyjątkiem własnej śmierci i przetrzymać
wszystko z wyjątkiem dobrej reputacji.

Serce dopiero wtedy zaczyna żyć, gdy cierpi. Szczęście przemienia je w kamień, bogactwo
czyni je nieczułym. Ale cierpienie, och, cierpienie nie złamie go nigdy.

Wspaniałomyślność jest istotą przyjaźni.

Obojętność jest zemstą świata wobec miernot.

Znać dobrze swoich przyjaciół jest bardzo niebezpiecznie.

Tylko płytcy ludzie znają siebie.

Kiedy bogowie chcą nas ukarać, spełniają nasze prośby.

Powaga jest jedynym schronieniem ludzi płytkich.

Wybieram mych przyjaciół według ich prezencji, moich znajomych według ich charakteru, a
moich wrogów wedle ich rozumu.

Maska wyraża więcej niż twarz.

Nie lubię zasad. Wolę przesądy.

Ewolucja człowieka jest powolna. Niesprawiedliwość ludzka jest olbrzymia.

Idea, która nie jest niebezpieczna, nie jest godna miana idei.

35 lat to bardzo atrakcyjny wiek. Londyńska socjeta pełna jest kobiet najlepszego
pochodzenia, które z własnego wolnego wyboru od dawna już mają 35 lat.

W Anglii człowiek, który nie może prawić morałów dwa razy w tygodniu przed licznym,
niemoralnym audytorium, jest skończony jako poważny polityk.

106

Była to jedna z tych charakterystycznych brytyjskich twarzy, którą gdy raz się zobaczy,
nigdy się nie pamięta.

Anglicy posiadają cudowną moc przemieniania wina w wodę.

W Anglii ludzie starają się być błyskotliwi przy śniadaniu. To straszne. Tylko głupcy są
bowiem błyskotliwi o tej porze.

Myślenie jest najbardziej niezdrową rzeczą na świecie. Od myślenia ludzie umierają tak, jak
od innych chorób. Na szczęście, przynajmniej w Anglii, myślenie nie jest zaraźliwe. Naszą
wspaniałą fizjonomię zawdzięczamy całkowicie naszej narodowej głupocie.

Typowy Anglik: zawsze nudny i zwykle gwałtowny.

Londyn jest pełen mgły i poważnych ludzi. Czy mgła wytwarza poważnych ludzi, czy też oni
mgłę, nie wiem, ale wszystko to razem działa mi na nerwy.

W Anglii wystarczy, by człowiek czymś się wyróżniał i miał rozum, by pospólstwo obróciło
się przeciw niemu.

Anglia jest ojczyzną hipokryzji.

Umysł Anglików jest zawsze w stanie furii. Intelekt tej rasy marnotrawi się w ohydnych i
głupich kłótniach drugorzędnych polityków i trzeciorzędnych teologów. Rządzą nami
fanatycy, których najgorszą wadą jest szczerość.

Anglia dokonała jednej rzeczy, wynalazła i zaakceptowała opinię publiczną, co było próbą
przyznania jej praw ignorancji i wyniesienia jej do godności fizycznej siły.

Nie ma nic w świecie ponad oddanie mężatki. Jest to coś, o czym żaden mąż nie ma
pojęcia.

Kobiety kochają mężczyzn z powodu ich błędów. Jeśli tylko mężczyźni posiadają dość wad,
kobiety gotowe są im wszystko wybaczyć - nawet ich ogromny intelekt.

Żadna kobieta, brzydka czy ładna, nie posiada odrobiny zdrowego rozsądku. Zdrowy
rozsądek jest przywilejem naszej płci. A my, mężczyźni, jesteśmy tak gotowi do wyrzeczeń,
że nigdy się nim nie posługujemy.

Kobiety są cudownie praktyczne. O wiele praktyczniejsze od nas. W pewnego rodzaju
sytuacjach często zapominamy wspomnieć o małżeństwie, a one zawsze nam o tym
przypomną.

Nie mam nic przeciwko temu, że brzydkie kobiety są cnotliwe - jest to jedyne
usprawiedliwienie ich brzydoty.

Jeśli mężczyzna raz kochał kobietę, uczyni dla niej wszystko, tylko nie będzie jej już nigdy
kochał.

Kobiety to sfinksy bez tajemnic.

To bardzo niebezpieczne, gdy mąż publicznie okazuje względy swojej żonie. Stwarza to
zwykle podejrzenie, że bije ją, gdy są sami.

Kobiety stały się tak wykształcone, że nic je już więcej nie dziwi - poza szczęśliwymi
małżeństwami.

Historia kobiet jest historią najgorszej formy tyranii, jaką znał świat. Tyranii słabego nad
silnym. Jest to jedyna trwała forma tyranii.

Dwadzieścia lat małżeństwa i kobieta wygląda jak ruina - dwadzieścia lat małżeństwa a
wygląda jak monumentalna budowla.

Jedyny sposób postępowania z kobietą to kochać ją, o ile jest ładna, lub inną, o ile jest
brzydka.

Jak nieugięte są dobre kobiety! Jak słabi są źli mężczyźni.

Mężczyzna może być szczęśliwy z każdą kobietą pod warunkiem, że jej nie kocha.

Bardzo niebezpiecznie jest spotkać kobietę, która nas całkowicie rozumie. Kończy się to
zawsze małżeństwem.

Obecnie więcej małżeństw zostaje rozbitych przez mężów kierujących się zdrowym
rozsądkiem niż z jakichkolwiek innych powodów. Jak można bowiem oczekiwać od kobiety,
by była szczęśliwa z człowiekiem, który chce ją traktować jako zupełnie rozsądną istotę?

Nie należy nigdy ufać kobietom, które podają swój prawdziwy wiek. Kobieta, która potrafi
taką rzecz wyjawić, gotowa jest wszystko powiedzieć.

Mężczyzn można analizować, kobiety tylko podziwiać.

Lubię mężczyzn z przyszłością i kobiety z przeszłością.

Kobiety reprezentują triumf materii nad myślą, tak jak mężczyźni reprezentują triumf myśli
nad moralnością.

Życie kobiety upływa według krzywych uczucia, życie mężczyzny - według linii intelektu.

Żadna kobieta nie jest geniuszem: kobiety są dekoratywną płcią. Nie mają nic do
powiedzenia, ale czynią to w czarujący sposób.

Nauka nie zdołała rozwiązać kwestii kobiecej. Z problemem irracjonalnym nie upora się
nigdy. Dlatego nie ma ona na tym świecie żadnej przyszłości.

Szczęście żonatego mężczyzny zależy od kobiet, których nie poślubił.

107

Mężczyzna, który prawi morały, jest zwykle hipokrytą, a kobieta, która to czyni, jest
zawsze brzydka.

Kobiety należy kochać, lecz nie próbować zrozumieć.

Każda kobieta zbyt wiele mówi.

Kobiety były zawsze malowniczym zaprzeczeniem zdrowego rozsądku.

Współczesne kobiety rozumieją wszystko z wyjątkiem własnego męża.

Brzydkie kobiety są zawsze zazdrosne o swoich mężów. Piękne kobiety nie mają na to
czasu. Są stale pochłonięte zazdrością o mężów innych kobiet.

Tylko bardzo brzydkie lub bardzo piękne kobiety zasłaniają twarz.

Na kobietach można najbardziej polegać, nie pamiętają bowiem tego, co ważne.

Nieuczciwe kobiety zamęczają człowieka, a uczciwe go nudzą. Ot i cała różnica.

Na zawsze! To straszne słowo. Kobiety chętnie je używają. Psują całą romantykę, chcąc
nadać jej wieczną trwałość.

Zepsuta kobieta należy do tego rodzaju kobiet, których mężczyźni nigdy nie mają dosyć.

Kiedy kobieta odkryje, że mąż ją zdradza, to albo się strasznie zaniedbuje, albo nosi bardzo
eleganckie kapelusze, które kupuje jej mąż innej kobiety.

Większość kobiet traktuje dzisiaj zgoła brutalnie mężczyzn, którzy nie są ich mężami.

Płacz jest ucieczką dla brzydkich, a zgubą dla ładnych kobiet.

Jedyny sposób, w jaki kobieta może nawrócić mężczyznę, to zanudzać go tak bardzo, by
stracił wszelkie możliwe zainteresowanie dla życia.

Kobieta będzie flirtować z jakimkolwiek mężczyzną dopóty, dopóki inni to obserwują.

Naturalność to bardzo trudna do utrzymania poza.

Cynik to człowiek, który zna cenę wszystkiego, a nie zna wartości niczego.

W życiu chodzi o to, by być trochę niemożliwym.

Jak szczęśliwie żyliby niektórzy, gdyby o sprawy innych ludzi tak samo mało troszczyli się,
jak o swoje własne.

Ludzie młodzi sądzą, że za pieniądze wszystko można kupić, gdy już dorosną są tego
pewni.

Miłość jest potężniejsza od siły i mądrzejsza od filozofii.

Williams Tennessee, właśc. Thomas Lanier Williams (1911-1983)

Kobiety kochają zwyciężonych, ale zdradzają ich ze zwycięzcami.

Witkiewicz Stanisław Ignacy, pseud. Witkacy (1885-1939)

Mieć odwagę i wolę być sobą - nie być miękkim w rzeczach zasadniczych, a bez oporu w
drobiazgach - jest jedną z mądrości życia.

Dobroć nie może wypływać ze słabości, tylko z potęgi.

Nie ma większej siły nad myśl.

O ile mam co do powiedzenia, żadna nauka, tysiąc akademii nie zdoła tego we mnie zabić.
A jeżeli nie, niech zostanę ekonomem czy subiektem: wszystko jedno.

Życie to jest to arcydzieło albo farsa, które my z materiału naszego ja, najszerzej
zacząwszy od subtelności sumienia, skończywszy na sprężystości łydek, stworzymy.

Jestem pyłkiem w tym wszystkim, ale pyłkiem koniecznym.

O, jakie dziwne formy może przybierać szaleństwo ludzi zdrowych.

Od społeczeństwa nie wywiniesz się bratku, z niego wyszedłeś i nic tu nie pomogą żadne
abstrakcje.

Najgorszy jest półnonsens życia osobistego i społecznego, najgorsza jest połowiczność w
ogóle, ta zasadnicza cecha naszej epoki.

Opisać kobietę od środka jest nie sposób. Na tym załamują się największe tytany literatury.
Kobietę od środka opisać może tylko kobieta. Rzecz dziwna - nigdy tego nie robi.

Życie ma swój urok, tylko trzeba zdobyć siłę do jego opanowania.

Każdy artysta żyje tak jak mu nakazuje jego własna artystyczna intuicja.

Od genialności do trywialności jest tylko jeden krok.

Szatan nie może istnieć bez Boga, ani Bóg bez szatana, dlatego go stworzył.

Praca artystyczna pozostawia pustkę, którą trzeba czymkolwiek zapchać.

Kłamstwa się mszczą.

Męczeństwo dla formy zewnętrznej jest rzeczą śmieszną.

Artyści są ostatnimi odbłyskami ginącego indywidualizmu.

Świadome przeciwdziałanie fatalistycznym wypadkom gorsze jest od biernego poddania się
przeznaczeniu.

108

Dobrze jest, psiakrew, a kto powie, że nie, to go w mordę!

Wittgenstein Ludwig (1889-1951)

To, co w ogóle da się powiedzieć, da się powiedzieć jasno.

O czym nie da się mówić, o tym trzeba milczeć.

Granice mego języka oznaczają granice mojego świata.

Spoczywanie na laurach jest niebezpieczne jak spoczywanie zimą na śniegu. Umierasz w
czasie snu.

Podobnie jak w życiu otoczeni jesteśmy przez śmierć, tak w zdrowiu rozumu otacza nas
obłęd.

Witwicki Stefan (1801-1847)

Dziewczyna!... Sama nie wie, gdzie lubi, wszędzie serce zgubi.

Wordsworth William (1770-1850)

Niech przyroda będzie twym nauczycielem.

Najlepsza cząstka życia dobrego człowieka to jego drobne, bezimienne, zapomniane czyny
dobroci i miłości.

Wyszyński Stefan (1901-1981)

Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w
innych budzi.

Łatwiej zmienić ustrój, trudniej - odmienić człowieka.

Korzyści łatwo przychodzące, wbrew prawom moralnym, są już w zarodku początkiem
klęski, która przyjdzie.

Nie ma takich sytuacji, w których by jeszcze miłość nie miała czegoś do powiedzenia.

Wszystko, co nas spotyka - zdrowie czy cierpienie, dobro czy zło, chleb czy głód, przyjaźń
ludzka czy niechęć, dobrobyt czy niedostatek - wszystko to w ręku Boga może działać ku
dobremu. Jednego tylko potrzeba - naszego zaufania ku Ojcu, który jest w niebie.

Gdy człowiek tak bardzo wydobędzie się z siebie, że ma już odwagę być poczytanym za nic,
dopiero wtedy jest wolność, wspaniałość i zwycięstwo - najtrudniejsze, bo nad samym
sobą.

Życzliwe spojrzenie i uśmiech więcej nieraz znaczą niż udany dialog.

Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można dać bardzo malutko i serce rozradować, jak
gdyby skrzydła przypiąć do ramion.

Bóg wynosi tych, którzy dla Niego opuścili siebie, aby w Nim siebie odnaleźć.

Jedno życzliwe słowo, jeden przyjazny uśmiech, jeden znak braterskiej dobroci więcej zrobi
niż cały militaryzm świata, który jak rak żre organizmy narodów i państw.

Przebaczenie jest przywróceniem sobie wolności, jest kluczem w naszym ręku od własnej
celi więziennej.

Przez cierpienie pogłębia się miłość.

Chciejmy pamiętać, że nasz smutek i cierpienie w radość się obrócą i że naszymi
cierpieniami możemy już dziś przynieść pomoc innym.

Niekiedy może się nam wydawać, że nadzieja zawodzi... Ale choć nieraz trzeba długo
czekać na skuteczność naszych modlitw, nie wolno wątpić. Trzeba wierzyć, ufać i cierpliwie
się modlić. Modlitwa serc udręczonych jest zawsze skuteczna i owocna.

Żywa wiara o nic nie pyta tylko ufa jak Abraham, niczego nie chce dla siebie, a wszystko
oddając, nie dopuszcza do serca żadnego leku, bo wie, że doświadczenia tego życia niczym
są wobec radości, które Bóg daje sługom swoim.

Jak trudno jest miłować - ale jak warto jest miłować!

Każda prawdziwa miłość musi mieć swój Wielki Piątek.

Kto nie chce być bohaterem świętości, ten staje się tchórzem grzechu.

Kto nienawidzi, ten już przegrał.

Ludzie mówią: „Czas to pieniądz.” A ja wam mówię: „Czas to miłość.”

Ludzie postanowili, że Boga nie ma. On jednak nie ma obowiązku stosowania się do
naszych uchwał.

Matka nigdy nie odchodzi od kołyski, ani od Kalwarii, ani od grobu swojego dziecka.

109

Najlepiej człowiek prosi, kiedy dziękuje.

Nic z dziejów narodu, co miało miejsce, wymazać się nie da.

Nie wkładajmy okularów współczesności, aby oceniać przeszłość.

Obywateli nie produkuje się w fabrykach; to w rodzinie, pod sercem matki kryje się naród.

Po to gromadzimy, abyśmy mieli co rozdawać.

Prawda wypowiadana w słowie - kosztuje. Tylko za plewy się nie płaci. Za pszeniczne
ziarno prawdy - trzeba płacić.

Płaćmy złotem modlitwy za kamienie nienawiści.

Słowo, które jest wspaniałym darem Bożym, ma być słoneczne i lecznicze.

Ten, kto zamknął się w nienawiści, już się skończył! A narodził się do nowego życia ten, kto
z piekieł nienawiści wyszedł na światło Boże.

Światu potrzeba więcej wrażliwych serc i mniej zimnej stali.

Zachariasiewicz, Zacharyasiewicz, Zacharjasiewicz Jan Chryzostom (1823-1906)

Pierwsza nasza miłość nie jest miłością kobiety, ale miłością bóstwa, które w kobiecie sobie
wyobrażamy. Ta miłość musi przebiegnąć jak błyskawica naszą istotę i zahartować ją na
cały żywot. Ale to nie będzie uczucie tego świata, to jest mały odłamek zaświatowych
rozkoszy, których doznamy, gdy nasiąkła przesadami skorupa nasza pęknie, a człowiek
rajski znowu odżyje.

Miłość jest to rezultat pewnego uczucia, które w sercu naszem odbyło cały proces swego
istnienia.

Zapolska Gabriela, właśc. Maria Gabriela Śnieżko-Błocka, z Korwin-Piotrowskich, 2° voto
Janowska, pseud. Józef Maskoff, Walery Tomicki (1857-1921)

Kobieta bez kokieterii to jak kwiat bez woni.

Jeden jęk rodzącej niewiasty jest milszy Bogu niż posty i bezmyślne modlitwy.

Kobieta jest złem, z którym żyć nie można, a bez którego żyć także nie można.

Ktoś, co sam serca w sobie nie pielęgnował, na próżno będzie o nie kołatał do innych.

Pobłażać znaczy nie wychowywać.

Są kobiety, które aby zamaskować swoje krzywe nogi, noszą bardzo duże dekolty.

Tylko głupcy się nie zmieniają.

Zawieyski Jerzy (1902-1969)

Prawdziwy wzrost świata odbywa się w ciszy i milczeniu, w głębi i samotności.

Zegadłowicz Emil (1888-1941)

Kogo bogowie chcą ukarać, tego robią pedagogiem.

W przebudowę świata trzeba wnieść element miłości.

Co się marzeniem nie stało, nie będzie czynem.

Zenon z Elei (ok. 490-430 p.n.e.)

Kim jest przyjaciel? To drugie ja!

Zenon z Kition (ok. 336-264 p.n.e.)

Czyż ból i życie nie są sobie pokrewne?

Zhuangzi, Czuang-cy, Czuang-Czou, właśc. Zhuang Zhou (369-286 p.n.e.)

Kto ślepo słucha otoczenia, ten nie może zyskać swobody dla siebie samego.

Zmorski Roman, pseud. Roman Mazur, Roman Zamarski (1822-1867)

Przez noc droga do świtania; przez wątpienie do poznania; przez błądzenie do mądrości.

110

Zola Émile (1840-1902)

Przeznaczeniem kłamstwa jest rodzić dalsze, coraz to nowe, bez końca.

Gdy zakochani całują się w policzki, to znaczy, że błądzą po omacku, szukając swych ust.
Pocałunek tworzy kochanków.

Wojna - to życie, które nie może istnieć bez śmierci.

Zweig Stefan (1881-1942)

Kto raz zrozumiał człowieka w sobie - zrozumie wszystkich ludzi.

Żeleński Tadeusz, pseud. Boy (1874-1941)

Nic tak się nie powtarza jak ekscentryczność i oryginalność.

Czysta wariacja ta demokracja.

Przykre w miłości jest to, że jest to zabawa, w której nie można się obyć bez wspólnika.

Żeromski Stefan, pseud. Maurycy Zych, Józef Katerla (1864-1925)

Kochając, marzy się o przyszłości.

Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna duszy.

Prawdę swą należy mówić głośno, nie schlebiając ani rzeczom, ani wypadkom, ani
stosunkom, ani ideom.

Człowiek, który utożsamił się z prawdą, musi czuć radość, rozkosz wtedy nawet, gdy został
pobity.

Życie jest trudną lekcją, której nie można się nauczyć. Trzeba ją przeżyć.

Po mowie jest na świecie potęga największa - milczenie.

Im kultura niższa, tym naśladownictwo bardziej rozwinięte.

Człowiek jest stworzony do szczęścia; cierpienie trzeba zwalczać i niszczyć jak tyfus i ospę.

Żmichowska Narcyza, pseud. Gabryella (1819-1876)

Kochać - to szczęście, być kochaną - to wielkość kobiety.

Żółkowski Fortunat Alojzy (1777-1822)

Jak książki owej słynnej wróżki Sybilli, tak są dni życia ludzkiego: im mniej ich zostaje, tym
są droższe.

Najlepiej jest łgarzom powierzyć tajemnicę, bo choć ją wyplotą, nikt im nie uwierzy.