Instrukcja gospodarka wodno ściekowa przyklad

NUMER INSTRUKCJI:

IP-3-W3

NUMER EGZEMPLARZA:

TYTUŁ INSTRUKCJI :

Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Sprawdzono na zgodność

z Systemem Zarządzania Jakością, Środowiskiem i Bezpieczeństwem Pracy:

Data

Nazwisko

Podpis

Specjalista ds.

Systemów

Zarządzania

Specjalista ds.

Ochrony

Środowiska

Specjalista ds.

Bezpieczeństwa i

Higieny Pracy

OPRACOWAŁ

SPRAWDZIŁ

ZATWIERDZIŁ

Data

Nazwisko

Kierownik Oddziału
Gospodarki Wodno-
Ściekowej

Kierownik Wydziału
Ruchu

Dyrektor Ds.
Produkcji

Podpis

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Aktualizacja Instrukcji :

DATA

Zakres i przedmiot aktualizacji

Wprowadził Sprawdził Zatwierdził

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Zawartość Instrukcji :

1. Cel.
2. Zakres.
3. Odpowiedzialność.
4. Dokumenty związane.
5. Definicje.
6. Sposób postępowania.
7. Załączniki.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

1. Cel

Instrukcja określa zasady postępowania przy prowadzeniu czynności związanych z
utrzymaniem i eksploatacją sieci i urządzeń kanalizacyjnych oraz powstawaniem,
neutralizowaniem, odprowadzaniem ścieków powstałych na terenie Elektrociepłowni
Białystok S.A, a także ich kontrolą ilościowo-jakościową pod kątem obowiązujących
wymagań prawnych. Jest ona przeznaczona dla personelu kierowniczego i
nadzorującego, oraz służb remontowych i eksploatacyjnych wszystkich podmiotów
gospodarczych z terenu administrowanego przez Elektrociepłownię Białystok S.A.

2. Zakres

Instrukcja obejmuje swoim zakresem cały obszar Elektrociepłowni Białystok S.A.
Określa ona miejsca powstania ścieków, sposoby ich uzdatniania i odprowadzania
do sieci kanalizacyjnej, a także zasady budowy i eksploatacji urządzeń technicznych
związanych z gospodarką ściekową. W zakresie nadzoru instrukcja opisuje zasady
kontroli eksploatacji oraz sposób kontroli ilościowo-jakościowej ścieków, zgodnej z
obowiązującymi przepisami prawa oraz wymaganiami w zakresie aspektów
środowiskowych.
Niniejsza instrukcja reguluje zasady współpracy między służbami eksploatacyjnymi,
remontowymi oraz nadzorującymi, których działalność jest związana z gospodarką
ściekową.

3. Odpowiedzialność

Wszystkie

podmioty

gospodarcze

terenu

administrowanego

przez

Elektrociepłownię Białystok S.A. ponoszą odpowiedzialność cywilno-prawną za
niezgodne z obowiązującym prawem postępowanie w zakresie gospodarki
ściekowej.
Pracownicy spółek eksploatacyjnych i remontowych odpowiadają za wykonywanie
prac związanych z gospodarką ściekową, lub wszelkich innych prac, w wyniku
których powstają ścieki lub używane są urządzenia kanalizacyjne, zgodnie z
instrukcjami obowiązującymi na terenie Elektrociepłowni Białystok S.A. tak, aby w ich
wyniku nie powstało zagrożenie dla środowiska.
Pracownicy nadzoru Elektrociepłowni Białystok S.A. odpowiadają za kontrolę
przestrzegania wymaganych przepisów prawnych z zakresu gospodarki ściekowej
przez podmioty gospodarcze z terenu zakładu, a także wykonywanie pomiarów
kontrolnych ścieków zgodnie z wymaganiami prawnymi. W zadaniu uczestniczą:

 Dyżurny Inżynier Ruchu w zakresie bieżącego nadzoru nad eksploatacją sieci

i urządzeń kanalizacyjnych, przestrzegania wymaganych prawem parametrów
ilościowo-jakościowych ścieków opuszczających zakład oraz prowadzenia
dokumentacji ruchowej o zaistniałych zdarzeniach, a także organizowania i
prowadzenia

działań

ratowniczych

przypadku

powstania

awarii

środowiskowych zgodnie z obowiązującymi procedurami Procesu 11,

 Kierownik Oddziału Gospodarki Wodno-Ściekowej w zakresie nadzoru nad

całokształtem zagadnień związanych z gospodarką ściekową, koordynowania
działalności pozostałych uczestników zadania, realizacji działań korygująco-
zapobiegawczych, prowadzenia i nadzorowania dokumentacji dotyczącej
eksploatacji sieci i urządzeń kanalizacyjnych oraz pomiarów kontrolnych,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

 Specjalista ds. Ochrony Środowiska w zakresie nadzoru nad spełnieniem

przez Elektrociepłownię prawnych wymagań środowiskowych, prowadzeniem
dokumentacji i rozliczaniem opłat za korzystanie środowiska,

 Starszy Specjalista ds. Analiz Chemicznych w zakresie wykonywania analiz

jakościowych ścieków oraz prowadzenia dokumentacji dotyczącej tych analiz,

 Specjalista ds. Utrzymania w zakresie nadzoru nad zgodnym z wymaganiami

środowiskowymi

przebiegiem

remontów,

modernizacji

inwestycji

realizowanych na terenie administrowanym przez Elektrociepłownię Białystok
S.A, oraz prowadzenie dokumentacji związanej z bieżącym utrzymaniem sieci
i urządzeń kanalizacyjnych,

 Specjalista ds. Utrzymania w zakresie nadzoru nad całokształtem zagadnień

związanych z gospodarką ściekową na składowisku UPS w Sowlanach oraz
eksploatacją Przejściowego Składowiska Odpadów Paleniskowych

 Specjalista ds. Technicznych w zakresie wprowadzania do umów dzierżawy

informacji o wymaganiach prawnych związanych z gospodarką ściekową, oraz
nadzorowania realizacji tych umów, w odniesieniu do wszystkich podmiotów
gospodarczych dzierżawiących obiekty na terenie administrowanym przez
Elektrociepłownię Białystok S.A,

 Specjalista ds. Ratownictwa i Ochrony w zakresie organizowania i

prowadzenia

działań

ratowniczych

przypadku

powstania

awarii

środowiskowych zgodnie z obowiązującymi procedurami Procesu 11 oraz
wytycznymi działania Grupy Ratownictwa Awaryjnego.

4. Dokumenty związane

IP-3-W1

Instrukcja eksploatacji gospodarki wodno – ściekowej

IP-3-W2

Instrukcja eksploatacji układu zagospodarowania odsolin

IP-3-W4

Instrukcja postępowania w przypadkach awaryjnych w zakresie
gospodarki wodno-ściekowej

IP –5.4/3

Instrukcja postępowania z odpadami na terenie Elektrociepłowni
Białystok S.A.,

IP – 3D3

Instrukcja ruchu i eksploatacji urządzeń

IP-3-P15

Instrukcja eksploatacji składowiska odpadów paleniskowych w
Sowlanach

IP-6.2/1

Instrukcja gospodarki remontowej i modernizacyjnej w
Elektrociepłowni Białystok S.A.

I-DW-4

Instrukcja gospodarki olejami i smarami w Elektrocieplowni
Białystok S.A..

IP-3-L1

Program pracy Laboratorium Chemicznego Elektrociepłowni
Białystok S.A.

10.

PP-11.1/0

Zbiór instrukcji postępowania na wypadek powstania awarii

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

5. Definicje

Gospodarka

ściekowa

–

całokształt

zagadnień

obejmujących

procesy

technologiczne, utrzymanie i eksploatację urządzeń, metody kontroli i nadzoru
związanych ze ściekami w Elektrociepłowni Białystok S.A.
Ścieki - wody zużyte, powstające w wyniku działalności bytowej i produkcyjnej
człowieka, oraz wody opadowe i inne odpływające do kanalizacji z terenów
zagospodarowanych. Ścieki wprowadzane do wód lub ziemi to substancje, które ze
względu na swój skład lub stan mogą je zanieczyścić.
Ścieki socjalno-bytowe – ścieki pochodzące z zaspokajania potrzeb bytowych
człowieka, odprowadzane poprzez sieć kanalizacyjną do miejskiej sieci
kanalizacyjnej.
Ścieki deszczowe – ścieki pochodzące z opadów atmosferycznych, roztopów
odprowadzane poprzez sieć kanalizacyjną do rzeki Białej.
Ścieki przemysłowe – ścieki pochodzące z działalności produkcyjno-remontowej na
terenie zakładu, odprowadzane poprzez sieć kanalizacyjną do rzeki Białej.
Urządzenia kanalizacyjne - sieć kanalizacyjna oraz urządzenia służące do
oczyszczania ścieków.
Sieć kanalizacyjna - układ przewodów kanalizacyjnych wraz z uzbrojeniem i
urządzeniami, którymi odprowadzane są ścieki.
Kolektor (kanał zbiorczy) - kanał przeznaczony do zbierania ścieków z co najmniej
dwóch kanałów bocznych.
Przyłącze kanalizacyjne - odcinek przewodu kanalizacyjnego łączący instalację
kanalizacyjną z siecią kanalizacyjną.
Instalacja kanalizacyjna - będące w posiadani Usługobiorcy przewody wraz z
uzbrojeniem i urządzeniami, służące

do wprowadzania ścieków do urządzeń

kanalizacyjnych, w tym sieci osiedlowe, przemysłowe, zakładowe.

Oczyszczanie ścieków -

procesy technologiczne polegające na zmianie własności

fizycznych i składu chemicznego lub biologicznego ścieków przez zmniejszenie
stężenia ładunku zanieczyszczeń w nich zawartych.
Separatory ścieków – urządzenia kanalizacyjne do oczyszczania ścieków z
substancji ropopochodnych, oleistych, osadów szlamowych, itp.
Sedymentacja - osadzanie się zawiesin na dnie zbiornika pod wpływem siły
ciężkości.

Koalescencja - zjawisko fizyczne polegające na łączeniu się drobin olejowych w
większe cząstki, które mogą samoistnie wypłynąć na powierzchnię wody.
Pozwolenie wodnoprawne – obowiązujący w Elektrociepłowni Białystok S.A.
dokument prawny, wydany przez Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego,
określający warunki ilościowo-jakościowe odprowadzania ścieków.
Przejściowe Składowisko Odpadów Paleniskowych ( PSOP ) – otwarte betonowe
zbiorniki służące do gromadzenia odpadów paleniskowych z obiegu hydroodżużlania
oraz ścieków technologicznych z uzdatniania wody na SUW2. W obrębie PSOP
wydzielono zbiornik o pojemności 11000m

– zbiornik ścieków poregeneracyjnych do

gromadzenia zneutralizowanych ścieków z SUW2, oraz zbiornik o pojemności 700m

na ścieki pływające (zaolejone) z oczyszczalni ścieków deszczowo-przemysłowych.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

6. Sposób postępowania

6.1.

Źródła powstawania ścieków i sposób ich odprowadzania z terenu
zakładu.

Ścieki powstałe na terenie Elektrociepłowni Białystok S.A. pochodzą z :

a) zaspokojenia potrzeb bytowych ludzi,
b) procesów technologicznych związanych z produkcją,
c) procesów technologicznych związanych z gospodarką remontową,
d) wykonywania prac o charakterze porządkowym,
e) opadów atmosferycznych.

Są one odprowadzane do dwóch niezależnych systemów sieci kanalizacyjnej, tj.:

 kanalizacji socjalno-bytowej – pkt. a, b, w szczególnych wypadkach c,
 kanalizacji deszczowo-przemysłowej – pkt. b, c, d, e.

Oba systemy kanalizacyjne są systemami grawitacyjnymi, tzn. ścieki spływają do
odbiornika wskutek różnicy poziomów poszczególnych odcinków sieci kanalizacyjnej.
Eksploatację obu rodzajów sieci kanalizacyjnej i części urządzeń technicznych
prowadzi Wydział Ruchu.
Całościową eksploatację i utrzymanie urządzeń i sieci kanalizacyjnej na składowisku
UPS w Sowlanach prowadzi podmiot gospodarczy wg. zawartych umów
eksploatacyjnych.
Za bieżące utrzymanie, badania i pomiary okresowe urządzeń w zakresie
elektrycznym i automatyczno-pomiarowym odpowiada Wydział Utrzymania WU dla
kanalizacji przemysłowo-deszczowej i Wydział Infrastruktury Technicznej ZT dla
kanalizacji socjalno-bytowej.
Wykaz urządzeń technicznych i podmiotów odpowiedzialnych za eksploatację.

Obiekt

Kto
eksploatuje

Czynności eksploatacyjne przy
normalnej sytuacji ruchowej/
uwagi

Zbiornik ścieków
gorących

Wydział Ruchu
WE

- obchód 2x zmianę, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- odpompowanie ścieków w miarę

potrzeb, zapis w dokumentacji
ruchowej,

- opróżnianie i czyszczenie komory

1x rok, informacja do WU i WE

Osadnik przejściowy
obok komina

Wydział Ruchu
WE

- obchód 1x tydzień, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- opróżnianie i czyszczenie 1x rok,

informacja do WU i WE

Łapacz oleju na
terenie gospodarki
olejowej

Wydział Ruchu
WE

- obchód 2x zmianę, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- zbieranie substancji oleistych 1x

dzień,

- opróżnianie i czyszczenie 1x rok,

informacja do WU i WE

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Zbiornik ścieków
technologicznych

Wydział Ruchu
WE

- obchód 2x zmianę, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- odpompowanie ścieków w miarę

potrzeb, zapis w dokumentacji
ruchowej,

- opróżnianie i czyszczenie komór 1x

rok, informacja do WU i WE

Separatory substancji
oleistych:

- na wyjeździe z

parkingu,

- na placu

gospodarki
biomasą.

NAWEC Sp. z
o.o.

- obchód 1x 2 tygodnie, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- kontrola ilości oleju, 1x na kwartał,

zapis w dokumentacji ruchowej,

- opróżnianie i czyszczenie, kontrola

działania 1x 6 miesięcy,
informacja do WU i WE

Separatory substancji
oleistych:

- na odpływie z

transformatora
TZ4,

- na odpływie ze

sprężarkowi

Wydział Ruchu
WE

- obchód 1x 2 tygodnie, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- kontrola ilości oleju, 1x na kwartał,

zapis w dokumentacji ruchowej,

- opróżnianie i czyszczenie, kontrola

działania 1x 6 miesięcy,
informacja do WU i WE

Osadnik końcowy:

- budynek i

urządzenia
pompowni,

- komory

robocze,

- wózki

samojezdne,

- budynek

pomiarowy

Wydział Ruchu
WE

- obchód 1x zmianę, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- zbieranie osadów dennych i

pływających 1 x dzień, zapis w
dokumentacji ruchowej,

- odpompowanie osadów w miarę

potrzeb, zapis w dokumentacji
ruchowej,

- kontrola pH, Cl- 1x na zmianę,

odpompowanie w miarę potrzeb,
zapis w dokumentacji ruchowej,

- kontrola ilości 1x na dobę,

odpompowanie w miarę potrzeb,
zapis w dokumentacji ruchowej,

- opróżnienie i czyszczenie komór 1

x rok, informacja do WU i WE

(nie dotyczy zmiany 22.00-6.00)

Urządzenia
gospodarki ściekowej
SUW:

- SUW1: zbiorniki

koncentratu,

- SUW2: zbiorniki

ścieków
agresywnych,

- SUW2: zbiornik

Wydział Ruchu
WE

- obchód 1x zmianę, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- odpompowanie ścieków w miarę

potrzeb, zapis w dokumentacji
ruchowej,

- pomiar pH, Cl- przed każdym

odpompowaniem, zapis w
dokumentacji ruchowej,

- pomiar ilości, 1x dzień, zapis w

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

wód
popłucznych,

- SUW2: układ

zagęszczania
szlamu

dokumentacji ruchowej,

- opróżnianie i czyszczenie komór 1x

rok, sprawdzanie szczelności
wykładziny z płyt Simona,
informacja do WU i WE

Urządzenia
gospodarki ściekowej
Sowlany

Wydział
Utrzymania WU

- opróżnianie zbiorników chłonnych

w miarę potrzeb, informacja w WU

Sieć kanalizacyjna obu
rodzajów na terenie
Elektrociepłowni

Wydział Ruchu
WE/ Wydział
Infrastruktury
Technicznej ZT

- obchód 1x miesiąc, zapis w

dokumentacji ruchowej,

- czyszczenie w miarę potrzeb,

informacja do WU i WP

- odczyty liczników, 1x dobę , zapis

w dokumentacji ruchowej

Urządzenia
gospodarki ściekowej
związane z SUW i
osadnikiem końcowym

Wydział
Utrzymania WU

- bieżące utrzymanie urządzeń

elektrycznych,

- okresowe pomiary i badania

diagnostyczne – zgodnie z
wymogami prawnymi, wpis do
dokumentacji, informacja do WU

Urządzenia
gospodarki ściekowej
związane z SUW i
osadnikiem końcowym

Wydział
Utrzymania WU

- bieżące utrzymanie urządzeń

automatyki i pomiarowych, obchód
1x na dzień, wpis do dokumentacji,

- okresowe pomiary i badania

diagnostyczne, wpis do
dokumentacji, informacja do WU

Usterki urządzeń zgłaszane są zgodnie z obowiązującą procedurą z wykorzystaniem
aplikacji SAP.
Sposób i zasady odprowadzania ścieków do kanalizacji socjalno-bytowej określa
stała umowa zawarta pomiędzy Elektrociepłownią Białystok S.A. a Wodociągami
Białostockimi Spółka z o.o. Zasady odprowadzania ścieków socjalno-bytowych przez
podmioty gospodarcze z trenu Elektrociepłowni regulują umowy dzierżawy.
W zakresie ścieków technologicznych odprowadzanych do kanalizacji socjalno-
bytowej każdorazowo zawierana jest oddzielna umowa z Wodociągami Białostockimi
Sp. z o.o., uwzględniająca ich ilość oraz właściwości fizyko-chemiczne.
Odprowadzanie ścieków deszczowo-przemysłowych do rzeki Białej reguluje
pozwolenie wodnoprawne wydane przez Podlaski Urząd Wojewódzki w Białymstoku.

6.2.

Budowa i eksploatacja sieci i urządzeń kanalizacyjnych.

Sieć kanalizacyjna.
Sieć kanalizacji socjalno-bytowej składa się z:

- kolektora głównego, który wchodzi na teren zakładu przy portierni I (studzienka o

numerze K-1), o rozmiarze od  200 do  250 aż do wyjścia przy stacji
transformatorowej obok wyjazdu z parkingu zakładowego, (studzienka K-32),

- kolektorów bocznych o rozmiarach od  150 do  300, które odprowadzają ścieki

z wszystkich budynków socjalnych na terenie zakładu,

- przyłączy kanalizacyjnych od pomieszczeń socjalnych do kolektorów,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

- podziemnych studzienek kanalizacyjnych, z kolejną numeracją w postaci

metalowych tabliczek przytwierdzonych do dekli,

- zbiornika ścieków technologicznych z Maszynowni,
- separatora substancji ropopochodnych,
- 2 urządzeń pomiarowych ilości przepływających ścieków – na wejściu i wyjściu z

zakładu, typu PARTI-Mag.

W chwili obecnej nie ma żadnych urządzeń podczyszczających ścieki socjalno-
bytowe.
Sieć kanalizacji deszczowo-przemysłowej składa się z:

- 2 kolektorów o rozmiarze od  500 ( początek obok komina nr 2) oraz  800

(początek obok chłodni wentylatorowej OXP), które łączą się przy rozdzielni
galerii nawęglania,

- kolektora głównego o rozmiarze  800 do  1200, który biegnie od galerii

nawęglania aż do wyjścia z zakładu,

- kolektorów bocznych o rozmiarze  150 do  400 na terenie całego zakładu,
- zbiornika ścieków gorących z przepompownią obok chłodni wentylatorowej OXP,
- osadnika przejściowego obok komina nr 1,
- separatorów substancji ropopochodnych,
- łapacza mazutu na terenie gospodarki olejowej - PCO
- osadnika końcowego ścieków wraz z budynkiem pompowni osadów,
- urządzeń pomiarowych w budynku pomiarowym przy pompowni wody powrotnej,
- studzienek i komór rewizyjnych,
- kratek ściekowych i odwodnień liniowych,
- 4 studni wody drenażowej z kwater Przejściowego Składowiska Odpadów

Paleniskowych z odprowadzeniem  150 do kolektora głównego.

- systemu odprowadzania ścieków technologicznych z SUW :

 zbiorników ściekowych,
 rurociągów przesyłowych ścieków zneutralizowanych,
 układu pompowego,
 aparatury kontrolno-pomiarowej

Oba systemy kanalizacyjne są niezależne, tzn. nie mieszają ze sobą różnych
rodzajów ścieków i odprowadzają je do różnych odbiorników.
Zewnętrzne urządzenia technologiczne SUW 2 ( akcelator, zbiorniki magazynowe
wody ) są podłączone poprzez kolektor  250 do miejskiej sieci kanalizacji
deszczowej przy ul. I Armii Wojska Polskiego. Ścieki deszczowe z parkingu
zakładowego i terenu przyległego skierowane są do kolektora głównego  1200 za
budynkiem pomiarowym przy osadniku końcowym.
Ścieki z terenu placu gospodarki biomasą poprzez separator trafiają do do kolektora
głównego  1200 i do rzeki Białej. Dokładny opis tej instalacji znajduje się w instrukcji
eksploatacji gospodarki biomasowej pozablokowej w ECB IP-3-B1.
Szczegółowa mapa sieci kanalizacyjnej w skali 1:250 jest dostępna w sieci
komputerowej i w archiwum Elektrociepłowni.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

6.3.

Urządzenia techniczne związane z gospodarką ściekową.

Zbiornik ścieków gorących z przepompownią.

Zbiornik jest otwarty, otoczony barierka ochronną, zagłębiony pod powierzchnią
terenu, o wymiarach: 5,50m x 7,60m x 10,20m. Usytuowano go pomiędzy chłodnią
wentylatorową OXP a portiernią I. Służy do gromadzenia i schładzania ścieków
pochodzących z:

 przelewów ze zbiorników 1-3ZF,
 spustów i odwodnień w obrębie wyjścia i powrotu nitki wody sieciowej B,
 spustów i odwodnień z chłodni OXP,
 gorących zrzutów awaryjnych budynku głównego maszynowni.

Ścieki są doprowadzone kanałem  300 do betonowej komory. Ze zbiornika ścieki
pompowane są do kolektora kanalizacji deszczowo-przemysłowej  250. W
zbiorniku znajdują się przegrody w celu wydłużenia drogi przepływu ścieków i
uniemożliwienia odpompowania gorących ścieków do kanalizacji. Zbiornik
wyposażony jest również w kanalizację spustową.

Wszystkie ścieki trafiające ze zbiornika do kanalizacji powinny być schłodzone
do temperatury poniżej +34

W pompowni ścieków obok zbiornika znajdują się dwie pompy SG1 i SG2, "Ervo" typ
98300

dławicą

specjalną

PAN

parametrach:

Q=108m

/h,

H=26,4m.sł.w.,N=1450obr/min.
W celu odwodnienia poziomu 10,20m zaprojektowano kanał i misę odwodnień. Obok
misy zainstalowano pompę OO, typu P-1A o parametrach: Q=18m

/h,

H=10m.sł.w.,N=2810obr/min
Praca pomp sterowana jest automatycznymi wyłącznikami pływakowymi. W
przypadku, gdy pomimo pracy pomp poziom ścieków w zbiorniku będzie nadal
wzrastał, włączy się sygnalizacja akustyczna.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Schemat zbiornika i pompowni pokazano poniżej:

Osadnik przejściowy obok komina nr 1.

Na odpływie  300 ścieków przemysłowych z budynku głównego – kotłownia, obok
komina nr 1, znajduje się osadnik przejściowy. Jego zadaniem jest zatrzymanie
ciężkich osadów typu: popioły, żużle, itp., które przedostały się do kanalizacji
wskutek czynności eksploatacyjnych na terenie kotłowni. Osadnik jest odkrytym,
przedzielonym przegrodą zbiornikiem betonowym, zagłębionym w ziemi, na zewnątrz
otoczonym barierką ochronną. Ścieki trafiają do komory osadzania, gdzie następuje
sedymentacja osadów. Pozbawione zanieczyszczeń przelewają się ponad przegrodą
do komory ścieków oczyszczonych, skąd grawitacyjnie są odprowadzane do
kolektora kanalizacji  300 za osadnikiem. Nagromadzone osady w komorach
osadnika są usuwane z osadnika w miarę potrzeb.

SG1

dopływ

Sondy
poziomu

do kanalizacji

misa odwodnień

SG2

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Na rys. poniżej zamieszczono schemat osadnika:

Widok z góry

Dopływ

Przekrój poprzeczny:

Komora osadzania

Komora ścieków

oczyszczonych

3400

przegroda

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Zbiornik ścieków technologicznych z Maszynowni.

Zbiornik jest usytuowany przy budynku Maszynowni, pomiędzy transformatorami TB1
a TZ-2. Służy do gromadzenia ścieków spływających z posadzek Maszynowni i
oddzielania z nich substancji oleistych przed odpompowaniem do kanalizacji.

Jest on wykonany z żelbetonu z domieszką hydrobetu i posadowiony 7,25 m poniżej
poziomu gruntu. Zbiornik jest przykryty płytami betonowymi o wytrzymałości 900
kg/m

. Na płytach umieszczono magazynek na zebrane oleje. Wejście do zbiornika

jest zamknięte przed dostępem osób nieuprawnionych.
Schemat zbiornika zamieszczono na rys. poniżej:

Zbiornik jest podzielony na części ścianami, w których znajdują się otwory górne lub
dolne. W zależności od poziomu, na jakim znajduje się otwór, może on przepuszczać
oleje lub ścieki odolejone. Ścieki trafiają kolektorem  150 do osadnika wstępnego
(1), gdzie zachodzi sedymentacja zanieczyszczeń łatwoopadajacych, następnie
poprzez górny otwór przelewowy przedostają się do komory (2) separacji oleju.
Zanieczyszczenia oleiste gromadzą się na powierzchni ścieków, a zanieczyszczona
woda poprzez dolne otwory przepływa kolejno do komór (3), (4) i (5). W komorze (5)
ścieki nie powinny już zawierać cząstek oleistych. Gdyby jednak przedostały się, to
należy zebrać je za pomocą rury perforowanej z otworami. Rura posiada możliwość
obracania jej wokół własnej osi i ustawiania otworów na zmiennej wysokości.

osadnik
wstępny

zbiornik
rezerwowy

Komory
separacji

oleju

komora
ścieków
odolejonych

rura z
otworami

dopływ
ścieków

pompa
ręczna

do
zbiornika

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Za pomocą zatapialnych pomp umieszczonych w komorze (6), sterowanych
czujnikami poziomu, lub ręcznie, ścieki odolejone trafiają do kanalizacji.
Na podeście roboczym nad zbiornikiem (3) znajduje się wyławiacz oleju typu WO-
600. Jest to napędzane elektrycznie urządzenie, które dwoma wałkami obracającymi
się wokół swoich osi, wyciska do podstawionego, metalowego zbiornika, olej z taśmy
zanurzającej się w komorze (3). Do odpompowania zebranego oleju z rury i z
metalowego zbiornika przy wyławiaczu służy ręczna pompka skrzydełkowa. Zebrany
olej jest gromadzony w metalowych beczkach i przekazywany do utylizacji zgodnie z
zapisami w Instrukcji gospodarki olejami i smarami w Elektrociepłowni Białystok S.A.

I-DW-4

oraz Instrukcji w sprawie postępowania z odpadami na terenie

Elektrociepłowni Białystok S.A.

IP-5.4/3

. Miejsce gromadzenia oleju powinno być

zabezpieczone przed niekontrolowanym wypływem, np. poprzez zastosowanie
zbiorników wychwytujących.
Obsługa zbiornika ścieków technologicznych powinna:

a) przynajmniej raz na zmianę skontrolować pracę zbiornika z adnotacją w

dokumentacji ruchowej,

b) przynajmniej raz na dwa dni uruchamiać wyławiacz i odpompowywać

odseparowany olej do beczek,

c) nie dopuszczać do przedostania się oleju do komory (6),
d) w przypadku przedostania się oleju do komory (6) nie uruchamiać pomp do

chwili całkowitego zebrania oleju z powierzchni ścieków za pomocą rury
perforowanej,

e) przynajmniej raz w roku opróżniać całkowicie komory zbiornika, dokonać

oglądu ścian i dna a w razie potrzeby oczyścić z osadów i szlamów.

Separatory substancji ropopochodnych.

Informacje ogólne.
Separatory przeznaczone są do oddzielania lekkich zanieczyszczeń płynnych o
gęstości mniejszej niż woda, typu oleje, benzyny itp. Zastosowanie znajdują przede
wszystkim w układach zlewni miejskich, sieciach deszczowych zakładów
przemysłowych, stacji benzynowych, baz paliwowych, baz sprzętu, placów
manewrowych, parkingów, dróg. Stosowane są również do podczyszczania ścieków
technologicznych z warsztatów oraz myjni samochodowych. Wykorzystują zjawisko
rozdziału substancji o różnym ciężarze właściwym. Zjawisko to można podzielić na 3
fazy:

a) sedymentacja osadów szlamowych o ciężarze właściwym większym od wody,
b) separacja lżejszych od wody substancji oleistych z powierzchni wody,
c) separacja-koalescencja substancji oleistych rozproszonych na całej objętości

wody,

W zależności od rodzaju separatora może on pracować zgodnie z pkt. a, b lub w
pełnym zakresie oczyszczania.
Na terenie Elektrociepłowni Białystok S.A. separatory substancji ropopochodnych
znajdują się w następujących miejscach:

a) przy wyjeździe z parkingu zakładowego,
b) przy sprężarkowni,
c) pod transformatorem bloku 4,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

W czasie użytkowania separatorów należy okresowo kontrolować ilość substancji
zaolejonych, szlamu i osadów, a także w razie potrzeby usunąć produkty separacji i
wyczyścić urządzenie. W dokumentacji ruchowej spółki odpowiedzialnej za
eksploatację urządzenia należy zamieścić informację o zakresie kontroli i
wykonanych czynnościach. Dokumentację dotyczącą:
- usunięcia i zagospodarowania zanieczyszczeń nadzoruje Specjalista ds. Ochrony

Środowiska,

- stanu technicznego urządzenia nadzoruje Specjalista ds. Inwestycyjno-

Remontowych,

- czynności eksploatacyjnych nadzoruje Specjalista ds. Eksploatacji Gospodarki

Wodno-Ściekowej.

Warunki stosowania separatorów:

Separatory powinny być zasilane dopływem grawitacyjnym. Stężenie zawiesiny w
ściekach wprowadzanych do separatora nie powinno przekraczać 100 mg/l, a do
separatora koalescencyjnego - 50 mg/l. Jeżeli stężenie zawiesiny przekracza podane
wartości należy przed separatorem zastosować osadnik. Podczyszczane ścieki nie
mogą występować w postaci trwałej emulsji. Lokalizacja separatora w terenie musi
umożliwiać dojazd wozu specjalistycznego używanego do jego czyszczenia oraz
bezkolizyjną obsługę urządzenia. O ile jest to możliwe należy lokalizować separator
w terenie zielonym. W przypadku konieczności jego umiejscowienia w terenie
najezdnym (droga, parking, plac manewrowy itp.) należy zastosować włazy typu
ciężkiego przystosowane do dużych obciążeń.

Separator typu UNICON System.
Na wyjściu kolektora deszczowego z parkingu zakładowego zastosowano separator
lamelowy UNICON System 1-20/200. Separatory lamelowe są urządzeniami
przeznaczonymi do oddzielania substancji ropopochodnych z wód płynących w
systemie kanalizacji deszczowej. Budowa urządzenia sprawia, że zatrzymują również
zawiesinę łatwo opadającą, która gromadzi się w komorze osadowej. Składa się z
korpusu betonowego z pokrywą i włazem oraz wyposażenia wewnętrznego
zależnego od rodzaju urządzenia. Wyposażenie dodatkowe stanową kręgi
nadbudowy stosowane w przypadku głębokiego posadowienia. W zależności od
lokalizacji

stosowane

są

włazy

typu

lekkiego

lub

ciężkiego.

Wody opadowe do separatora wpływają poprzez komorę wlotową, w której następuje
uspokojenie przepływu i ukierunkowanie strumienia ścieków z dopływem do komory
separacji (środkowej komory urządzenia). Ścieki przepływają do komory separacji
przez

otwory

znajdujące

się

dolnej

części

komory.

Oddzielanie zanieczyszczeń następuje dzięki zjawiskom flotacji i sedymentacji
podczas

poziomego

przepływu

zanieczyszczonych

wód

przez

specjalnie

skonstruowane i chronione patentem sekcje lamelowe (żaluzjowe). Przepustowość
nominalna urządzenia wynosi 20 dm

/s, maksymalna do 200 dm

/s.

Poniższy rysunek przedstawia budowę separatora UNICON System 1-20/200

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Minimum raz w roku zaleca się kompleksowe czyszczenie separatora, całkowite
opróżnienie zbiornika, czyszczenie elementów wyposażenia, wyciągnięcie części
ruchomych, oczyszczenie, sprawdzenie ich stanu i ewentualną wymianę. Po
zakończeniu

prac

separator

należy

wypełnić

czystą

wodą.

Zgromadzone w separatorze i osadniku zanieczyszczenia usuwa się przy użyciu
wozu specjalistycznego. W czasie opróżniania separatora należy najpierw
odpompować z powierzchni warstwę odseparowanych substancji ropopochodnych.
Podczas czyszczenia separatora należy również przepłukać wkład oraz urządzenie
zamykające i sprawdzić ich stan. Użytkownik separatora jest zobowiązany do
rejestracji ilości odbieranych zanieczyszczeń. Firma odbierająca i utylizująca
zanieczyszczenia musi posiadać odpowiednie zezwolenia. Zanieczyszczenia
usunięte z separatora należy zagospodarować zgodnie z obowiązującymi
przepisami. Przeprowadzone czynności opisujemy w dokumentacji ruchowej

Separator typu COALISATOR GG.

Na odpływie ścieków do kanalizacji sanitarnej z budynku sprężarkowni, w studzience
kanalizacyjnej obok budynku, zamontowano separator typu COALISATOR-GG z
automatycznym zaworem pływakowym. Korpus urządzenia wykonany jest z żeliwa
typu GG-25, zawór, koszyk i pływak ze stali. Króćce połączeniowe z PCV z rurą
kanalizacyjną maja rozmiar  100. W modelu zastosowanym w Elektrociepłowni nie
występuje

wkład

filtracyjny

koalescencyjnego

usuwania

substancji

ropopochodnych. Na rysunku poniżej przedstawiono schemat budowy urządzenia.

wlot

wylot

Zbiornik oleju

Żaluzje

czyszczące ścieki

pokrywa

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Zasada działania opiera się na wykorzystaniu różnicy ciężarów właściwych
substancji zaolejonych i wody, które oddzielają się, przepływając przez odpowiednio
wyprofilowaną komorę roboczą. Lżejsze zanieczyszczenia zaolejone gromadzą się w
górze komory , a podczyszczone ścieki spływają do kanalizacji.

rewizja

Substancje

zaolejone

Pływak

połączony

z zaworem

Dopływ
ścieków

Odpływ

ścieków

pokrywa

Wkład

filtracyjny

Osady,
szlamy

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Opróżnianie separatora.
Opróżnianie urządzenia wykonujemy co najmniej 2 razy w roku, bez względu na to,
jaka ilość zanieczyszczeń zebrała się wewnątrz.
Ponadto separator opróżniamy, gdy:

 szlamy zapełnią co najmniej połowę wysokości komory roboczej,
 podpiętrzenie warstwy separowanych produktów zaolejonych jest takie, że

lustro ścieków oddalone jest od krawędzi pokrywy o ok. 5 cm,

 następuje podtapianie akcelatora wskutek przytkania drogi przepływu

ścieków.

Opróżnianie powinno odbywać się przez przeszkoloną i odpowiednio zabezpieczoną
obsługę, najlepiej z wykorzystaniem wozu asenizacyjnego.
Zanieczyszczenia usunięte z separatora należy zagospodarować zgodnie z
obowiązującymi przepisami. Przeprowadzone czynności opisujemy w dokumentacji
ruchowej

Konserwacja separatora
Przynajmniej 2 razy w roku oprócz separatora należy oczyścić także całą instalację
dopływu i odpływu ścieków, układ zaworu pływakowego, sprawdzić szczelność
urządzenia. Wszystkie czynności wykonujemy przy odciętym dopływie ścieków. W
razie potrzeby wymieniamy uszkodzone części.

Separator typu AWAS.

Separator olejowy znajdujący się na odpływie z transformatora 4BAT10 bloku 4 jest
bezfiltrowym urządzeniem o symbolu AWAS-H-1900 NG3. Posiada on zintegrowaną
komorę szlamowo-separacyjną, która wykorzystuje do rozdziału fazy olejowej od
wody efekt hydrodynamiczny (przepływowy). Standardowo wyposażony jest w
kratownice i skosy (bez filtrów). Zbudowany jest jako zbiornik żelbetowy, od
wewnątrz potrójnie zabezpieczony warstwami epoksydowymi, z pokrywą typu
lekkiego, z włazem. W skład wyposażenia wewnętrznego wchodzi armatura ze stali
ocynkowanej, uszczelki NBR oraz króćce przystosowane do podłączenia rur PCV, a
także śluza dopływu – czyli układ blokujący napływ ścieków w przypadku dużego
obciążenia hydraulicznego lub zgromadzenia dużej ilości oleju wewnątrz urządzenia.
Jego budowa i zasada działania jest analogiczna jak w przypadku zaworka
pływakowego w spłuczkach łazienkowych. Schemat separatora AWAS-H-1900
pokazano na rys. poniżej.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Kontrola ilości oleju.
Pomiar wykonujemy przynajmniej raz na kwartał, przy niepracującym urządzeniu,
tzn. bez dopływu ścieków. Ponieważ oleje gromadzą się na powierzchni wody,
należy zmierzyć grubość warstwy za pomocą linijki z podziałką, pokrytej pastą
reagującą zmianą koloru przy zetknięciu z wodą lub przezroczystą rurką, którą
delikatnie opuszczamy w cieczy, zatykamy palcem i po wyjęciu mierzymy grubość
warstwy.

Przy grubości warstwy oleju większej, niż średnica rury odpływowej urządzenia lub
występowaniu w całej objętości mieszaniny wodno-olejowej o dużym stopniu
zabrudzenia, należy natychmiast podjąć decyzję o czyszczeniu układu separatora.

Śluza
dopływu

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Kontrola ilości szlamu.
Kontrolę przeprowadzamy przynajmniej raz na kwartał, a duże zanieczyszczenia
usuwamy na bieżąco. Do zmierzenia grubości osadów szlamowych w odstojniku
wykorzystujemy talerzyk oporowy zamocowany na pręcie. Opuszczamy go powoli aż
do momentu wyczucia zwiększonego oporu i odnotowujemy poziom 1. Następnie
wciskamy go mocno aż do dna i odnotowujemy poziom 2. Grubość warstwy szlamu
jest różnicą pomiędzy poziomem 2 i 1. Jako graniczny przyjmuje się poziom szlamu
w połowie wysokości czynnej zbiornika. Powyżej tej granicy należy wykonać
czyszczenie separatora ze szlamu osadowego. Opisane czynności wykonujemy dla
przestrzeni przed i za przegrodą separatora.
Kontrola stanu technicznego i czyszczenie.
Stan techniczny urządzenia sprawdzamy w miarę potrzeb, ale nie rzadziej jak co 6
miesięcy. Zakres takiego badania obejmuje sprawdzenie jakości powłoki
epoksydowej, wychwycenie ewentualnych uszkodzeń mechanicznych, korozji
elementów stalowych a także działania śluzy dopływu( prawidłowej pracy pływaka,
obciążnika i zaworu odcinającego). W prawidłowo działającym separatorze komora
pływaka śluzy powinna być pusta, a woda może występować tylko w wyniku:

 przelania się substancji zanieczyszczonych,
 zalania przepływem większym od nominalnego, np. opady,
 nieszczelnością komory.

Dopływ powinien być zablokowany przy podniesieniu pływaka na 2/3 wysokości
komory, a stożek zamykający powinien ściśle przylegać do uszczelki.

Badanie przeprowadzamy przy zamkniętym dopływie ścieków. Zgromadzone
wewnątrz odpady w postaci zaolejonych piasków, szlamów oraz olejów należy
usunąć i przekazać do utylizacji wyspecjalizowanej firmie. Do chemicznego
czyszczenia separatora można stosować środki biodegradalne o pH 7. Usuwanie
produktów separacji odbywa się przy pomocy wozu asenizacyjnego przy użyciu
pompy ssącej.

Zanieczyszczenia usunięte z separatora należy zagospodarować

zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przeprowadzone czynności opisujemy w
dokumentacji ruchowej

Łapacz mazutu na terenie gospodarki olejowej.

Łapacz mazutu jest podziemnym, przykrytym klapą dwukomorowym zbiornikiem,
który umożliwia wychwycenie substancji ropopochodnych ze ścieków zaolejonych.
Substancje te są odpompowywane do zbiorników i przekazane do utylizacji.
Pojemność urządzenia – 20m

- umożliwia zatrzymanie ewentualnego, awaryjnego

wycieku ze zbiornika lub cysterny kolejowej przed bezpośrednim zrzutem do sieci
kanalizacyjnej. Na rysunku poniżej zamieszczono schemat urządzenia.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

K om ora N r 1

K om ora N r 2

R ura

perforow ana

K omora

napływ ow a

K ierunek

napływ u

ściek ów

O dpływ olejów z rury

perforow anej do

zbiornik a pom py

Próg dolny

Próg górny

Poziom roboczy

O dpływ ściek ów

odolejonych

A -A

Ścieki zaolejone wpływają do komory napływowej, a następnie w zależności od tego
który zawór jest otwarty, trafiają do komór roboczych. Ze względu na różnicę
gęstości między substancjami ropopochodnymi a wodą następuje gromadzenie się
ich na powierzchni. Są zatrzymywane przez próg górny, a następnie przy pomocy
rury perforowanej zbierane poprzez otwory do jej wnętrza, i dalej do zbiornika. Rura
posiada możliwość obracania jej wokół własnej osi i ustawiania otworów na zmiennej
wysokości. Ścieki odolejone przedostają się pod progiem górnym a następnie nad
dolnym i trafiają do sieci kanalizacyjnej.
Zasady eksploatacji urządzenia są opisane w Instrukcji eksploatacji gospodarki
olejowej IP-3-C2. Ścieki odolejone odprowadzane są do kanalizacji deszczowo-
przemysłowej poprzez filtr koksowy. Wychwycone substancje ropopochodne
gromadzone są w wydzielonym do tego celu zbiorniku, a następnie przekazywane do
utylizacji. Kontrolę pracy urządzenia należy wykonywać co najmniej raz na zmianę z
potwierdzeniem pisemnym w dokumentacji ruchowej.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Urządzenia gospodarki ściekowej przy SUW i laboratoriach .

Zasady budowy i eksploatacji urządzeń gospodarki ściekowej przy Stacji Uzdatniania
Wody nr 1 i 2 zostały szczegółowo opisane w Instrukcji eksploatacyjnej gospodarki
wodno-sciekowej IP-3-W1 oraz w Instrukcji eksploatacji układu zagospodarowania
odsolin na SUW1 IP-3-W2.
W obrębie SUW1, wykorzystywane są następujące urządzenia gospodarki
ściekowej:

 3 zbiorniki – neutralizatory podziemne, przykryte kratami z metalu, z

doprowadzoną instalacją sprężonego powietrza, układem rurociągów i pomp,

 1 zbiornik przelewowy, przykryty kratą z tworzywa sztucznego zbiornik

podziemny z bezpośrednim odprowadzeniem do sieci kanalizacyjnej,

 kanały ściekowe odprowadzające ścieki z pomieszczeń technologicznych,

W obrębie SUW 2 wykorzystywane są następujące urządzenia gospodarki
ściekowej:

 4 podziemne, przykryte metalowymi kratami zbiorniki: ścieków kwaśnych,

alkalicznych,

neutralizator

ścieków

oraz

zbiornik

ścieków

podekarbonizacyjnych z instalacją sprężonego powietrza, zbiorniki są
wyłożone płytami Simona z PE,

 misy ściekowe pod zbiornikami chemikaliów do wychwycenia awaryjnego

zrzutu chemikaliów ze zbiornika magazynowego lub cysterny kolejowej,

 układ zagęszczania szlamów podekarbonizacyjnych,
 układy rurociągów i pomp umożliwiające odpompowanie ścieków do kwater

Przejściowego Składowiska Odpadów Paleniskowych,

 urządzenia kontrolno-pomiarowe.

Wszystkie zbiorniki podziemne i misy ściekowe wykonane są z betonu,
zabezpieczonego chemoodpornie.
Ścieki technologiczne powstające na SUW dzielimy na:
a) ścieki agresywne, które powstają w czasie regeneracji mas jonowymiennych, a po

neutralizacji poprzez układ rurociągów odprowadzane są do kwater PSOP,

b) ścieki niskozasolone, które powstają w czasie płukania mas jonowymiennych po

regeneracji i są zawracane do ponownego wykorzystania,

c) wody popłuczne, które pochodzą z płukania filtrów żwirowych, jako wody

nadosadowe z zagęszczania szlamu i są zawracane do ponownego
wykorzystania,

d) szlam z akcelatora, który poprzez układ pompowy podawany jest do budynku

zagęszczania, a po odzyskaniu z niego wody skierowany na PSOP,

e) ścieki technologiczne z osmozera, które poprzez sieć kanalizacji deszczowo-

przemysłowej trafiają na osadnik końcowy i dalej do rzeki .

Ścieki z laboratorium na SUW2 trafiają do neutralizatora, a następnie po neutralizacji
na kwatery PSOP.
Ścieki z laboratorium Elektrociepłowni trafiają do kanalizacji poprzez misę
dolomitową. Przeglądy misy i uzupełnienie wkładu wykonuje firma serwisowa na
zlecenie WE.
Opisane układy ściekowe przedstawiono w Instrukcji IP-3-W1.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Osadnik końcowy ścieków wraz z budynkiem pompowni osadów

Na odpływie ścieków deszczowo-przemysłowych do kanalizacji miejskiej i dalej do
rzeki Białej zlokalizowany jest dwukomorowy poziomy osadnik podłużny, zakończony
na szczycie lejami osadowymi ,pompownia ścieków i osadu oraz budynek z
aparaturą kontrolno-pomiarową. Osadnik służy do podczyszczania ścieków w
czasie normalnej sytuacji ruchowej, a także spełnia rolę tamy zatrzymującej
zrzut ścieków do rzeki w przypadku przedostania się do nich substancji
niebezpiecznych. Istnieje możliwość pracy jedną lub obiema komorami osadnika, w
zależności od sytuacji ruchowej. W tym celu należy regulować wysokość zastawek w
komorze rozdzielczej na obie komory osadnika, która znajduje się w studzience
kanalizacyjnej przed obiektem, jak na załączonym poniżej rysunku..
W czasie normalnej eksploatacji ścieki przepływają tylko jedną komorą, a druga
pozostaje w rezerwie. W przypadku, gdy obsługa w wyniku pomiarów kontrolnych,
lub w jakikolwiek inny sposób stwierdzi stan lub skład ścieków bliski przekroczeniom
parametrów dopuszczalnych - przyjętych, zgodnie z danymi w pozwoleniu
wodnoprawny

(W:\DOKUMENTY NORMATYWNE\II- Procedury SZJŚiBP\P-5 Wyd.5

Zarządzanie środowiskowe -2009\Pozwolenia\pozwolenie ścieki 06 czerwiec 2008),

informuje o tym Dyżurnego Inżyniera Ruchu, który podejmuje decyzję o przełączeniu
przepływu ścieków na komorę pozostającą w rezerwie. Kierownik Oddziału
Gospodarki Wodno-Ściekowej w porozumieniu z innymi uczestnikami zadania
przeprowadza analizę dotyczącą zlokalizowania źródła zanieczyszczeń oraz
wyeliminowania takiej sytuacji w przyszłości, a także podejmuje decyzję o sposobie
postępowania z zatrzymanymi ściekami. Poniżej przedstawiono schematy
technologiczne urządzenia:

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Dane techniczne osadnika.
Długość komór osadnika wynosi 35 m, szerokość 2 x 6m, głębokość 3,5 m,
głębokość czynna 2,5 m. Objętość komory osadnika V = 35 x 6x 2,5 = 525m

Czas przepływu przez osadnik wynosi 1,48 h, prędkość przepływu 0,0066 m/s.
Obie komory osadnika wyposażone są w zgarniaki osadu typu Zp-6/33-40AI.
Obiekt zaprojektowano na przepływ obliczeniowy Q

obl

= 708,5 m

/h i przepływ

maksymalny Q

max

=2575,3 m

/h. W okresach bezdeszczowych ilość ścieków

przemysłowych nie może przekraczać Q

max przem

= 251,3 m

/h.

W osadniku przewiduje się redukcję następującą zanieczyszczeń :

zawiesiny ogólnej –50% dla Q

max

=2575,3 m

/h,

-70% dla Q

obl

= 708,5 m

/h,

-80% w okresach bezdeszczowych ,

BZT

- od 25 %do 40 %,

ChZT około 40 %.

Zawartości oleju w ściekach usuwane są wraz z częściami pływającymi.
Bezpośrednio do głębszej części komór osadnika przylega przepompownia ścieków ,
w której zlokalizowano urządzenia wchodzące w skład części technologicznej :

pompy osadu ,

pompy części pływających,

zbiornik czerpalny części pływających,

zasuwy odcinające na rurociągach doprowadzające ścieki do osadnika.

Dane techniczne osadnika spełniają wymagania dla tego typu urządzeń.
a) doprowadzenie ścieków do osadnika
Ścieki dopływają do osadnika grawitacyjnie przewodami DN 600, a następnie
kanałami rozprowadzającymi 600 x 600. Na jedną komorę przyjęto 5 sztuk wylotów
typu Stengel o średnicy rury opadowej d = 200.
b) budowa zgarniacza osadu
Konstrukcja zgarniacza składa się z następujących zespołów :
a) wózki jezdne prawy i lewy,
b) pomost,
c) wsporniki zgrzebłowe prawy i lewy oraz wspornik przekładni,
d) układ napędu jazdy,
e) układ napędu podnoszenia zgrzebeł,
f) zgrzebła osadu dennego i pływającego,
g) zespół koła jezdnego nie napędzanego,
h) barierki ochronne,
i) skrzynki sterownicze,
j) zespół bębna kablowego,
k) wyposażenie torów jezdnych i instalacja elektryczna.
Pozycje a, b, c, g, h są to konstrukcje stalowe spawane wykonane ze stali
profilowanej, a dla obsługi mają znaczenie drugorzędne.
Układ napędu jazdy składa się z silnika elektrycznego mocowanego kołnierzowo
do przekładni uniwersalnej trzystopniowej z dwoma wyjściami wału wolnoobrotowego
z wałów przekładni poprzez sprzęgła podatne i wały napędowe. Wały napędowe są
ułożyskowane w łożyskach ślizgowych dzielonych.
Do smarowania zastosowano smarowanie kapturowe.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Układ napędu podnoszenia zgrzebeł składa się z silnika elektrycznego
połączonego sprzęgłem hamulcowym palcowym z przekładnią uniwersalna
trzystopniową. Przekładnia poprzez dwa wyjścia napędza bębny linowe, osadzone w
łożyskach ślizgowych. Do bębnów zaczepione są liny podnoszące zgrzebło osadu.
Liny od bębnów przechodzą poprzez krążki pośrednie do napinaczy ciężarkowych
przyczepionych wahliwie do ramion zgrzebła osadu.
Z lewego bębna linowego wyprowadzony jest napęd wyłącznika krańcowego
wrzecionowego, który steruje ilością obrotów nawijania i odwijania liny zgrzebła.
Mechanizm

wyposażony

jest

hamulec

szczytowy

luzownikiem

elektromagnetycznym, działający na tarcze sprzęgła hamulcowego. Zadaniem
hamulca jest utrzymanie zgrzebła w górnym położeniu.
Zgrzebła osadu dennego składa się z dwóch ramion wykonanych z ceownika ,
połączonych listwą zgarniającą wykonaną z blachy. Ramiona z listwy zawieszone są
obrotowo na wspornikach zgrzebeł, a listwa opiera się na dwóch kółkach
ogumionych, toczących się po dnie osadnika. W dolnej części ramion zamocowane
są wahliwie napinacze liny, zapewniające stały naciąg podczas jej luzowania po
opuszczeniu zgrzebła na dno.
Zgrzebła osadu pływającego wykonane są z taśmy gumowej zamocowanej na
konstrukcji stalowej wahliwie do wsporników zgrzebeł. Głębokość zanurzenia
regulują śruby zderzakowe.
Zespół bębna kablowego wyposażony jest w regulowane sprzęgło cierne,
mechanizm zapadkowy i hamulec tarczowy. Na bębnie nawinięty jest przewód
zasilający, podłączony do oprawy szczotek pierścieniowego zbieracza prądu i
zakończony wtyczka z zaczepem. Napęd przekazywany jest do koła jezdnego
poprzez parę kół zębatych i przekładnię łańcuchową. W czasie rozwijania kabla w
ruchu roboczym zapadka ślizga się po zębach koła zapadkowego, a hamulec cierny
zabezpiecza bęben przed balansowaniem i szarpaniem kabla. Przy ruchu powrotnym
następuje nawijanie kabla. Powstającą przy tym różnicę prędkości elementów
napędowych kompensuje prześlizg na sprzęgle ciernym, regulowanym nakrętką
dociskającą sprężyny talerzowe do tarczy sprzęgła.
Tor jezdny zgarniacza stanowią szyny S 24 , na których zamocowano odbojnice
stałe, uchylne i krzywki. Odbojnice stałe zabezpieczają przed uderzeniem w ściany
osadnika, bądź zjechaniem zgarniacza z szyn. Odbojnice uchylne ograniczają ruch
jałowy zgarniacza na dojeździe do komór przelewowych. Krzywki wyłączają napęd
zgarniacza po zjechaniu z prawidłowego toru jazdy.
Instalacja elektryczna zgarniacza zasilana jest prądem przemiennym, trójfazowym
o napięciu roboczym 220/380 V o częstotliwości 50 Hz poprzez kabel nawinięty na
bębnie kablowym. W jej skład wchodzą przełączniki krańcowe 1 WK, 2 WK, 3 WK,
wyłącznik wrzecionowy WW oraz silniki napędów wraz z przewodami typu YDY.
W skrzynce sterowniczej znajdują się : transformator, styczniki elektromagnetyczne,
przekaźniki, łącznik warstwowy, bezpieczniki obwodów jazdy, napędu zgrzebeł i
sterowania. Na płycie czołowej zainstalowano przyciski sterownicze i lampki
sygnalizacyjne.
c) Usuwanie osadu pływającego
Części pływające usuwane są tzw. zgrzebłem kożucha wykonanym z taśmy
gumowej, przynitowanej do kątownika usztywniającego. Opuszczanie i unoszenie
odbywa się razem ze zgrzebłem osadu.
Części pływające i olej zgarniane są do koryta otwartego 400 x 400 mm
usytuowanego w przedniej części osadnika, skąd rura opadową DN 200 trafiają do

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

zbiornika czerpalnego o wymiarach 2,0 x 2,0 x 3,0 m. Ze względu na charakter
osadów zbiornik opróżniany jest w miarę potrzeb na odrębne zlecenia, a osady
odebrane do utylizacji przez specjalistyczną firmę.

Istnieje możliwość odpompowania osadów pompami RX 80, o ile nie są osadami
niebezpiecznymi, - ø250 rurociągiem wspólnym z osadem dennym na składowisko
odpadów paleniskowych. Pompy pracują w trybie : 1 praca + 1 rezerwa, w
układzie automatycznym , zależnym od poziomu ścieków w zbiorniku. Obrazuje to
poniższy opis :
I – rzędna 99,50 – poziom włączenia 1 – szej pompy części pływających,
II – rzędna 99,80 – poziom włączenia 2 – giej pompy części pływających –
rezerwowej,
III – rzędna 97,40 – poziom wyłączenia pomp.
Istnieje możliwość ręcznego sterowania pracą pomp.
Na przestrzeni osadnika od fartucha zatrzymującego części pływające przed
korytem przelewowym do zgrzebła kożucha przy początku cyklu zgarniania osadu,
występuje tzw. „ martwa strefa „ , w której brak było możliwości usuwania
zanieczyszczeń pływających. W celu ich usunięcia zamontowane jest korytko
przelewowe z rury PCV DW 100, które odprowadza zanieczyszczenia do zbiornika
czerpalnego .
d) Odprowadzanie ścieków sklarowanych
Oczyszczone ścieki odpływają z osadnika do koryta zbiorczego prostokątnego o
wymiarach 600 x 600 mm, usytuowanego w jego tylnej części, a stąd poprzez
budynek z aparaturą kontrolno-pomiarową do kanalizacji miejskiej. W budynku
zainstalowane są pomiary ilości i pH ścieków sklarowanych, opuszczających teren
Elektrociepłowni.
Krawędzie przelewowe koryta wykonane są za pomocą nastawnych przelewów
pilastych Thomsona. Wysokość warstwy ścieków na przelewie dla przepływu
obliczeniowego wynosi 7 cm .
Na kolektorze odpływowym z osadnika zlokalizowana jest komora pomiarowa, w
której zlokalizowano następujące pomiary:
- pomiar ilości odprowadzanych ścieków,
- pomiar pH odprowadzanych ścieków,
- pomiar przewodności,
- pomiar temperatury.
e) Opis działania zgarniacza
Zgarniacz porusza się po jezdni szynowej na wzdłużnych ścianach komór osadnika.
Ruch roboczy zgarniacza odbywa się w kierunku przeciwnym do przepływu ścieków.
W czasie zgarniania zgrzebło osadu dennego przesuwa się po dnie osadnika
zgarniając osad, a zgrzebło osadu pływającego spycha gromadzące się na
powierzchni części pływające. Droga ruchu roboczego ograniczona jest
zamontowaną na końcu odbojnicą i krzywką. Po najechaniu przez zgarniacz
przełącznikiem krańcowym na krzywkę następuje kolejno : wyłączenie napędu jazdy,
samoczynne podniesienie zgrzebeł i włączenie jazdy w tył. Po wycofaniu zgarniacz
zatrzymuje się samoczynnie.
f) Opis układu sterowania
Układ sterowania zapewnia wybór pomiędzy pracą ręczną a automatyczną .
Miejscem sterowania jest zestaw skrzyni sterowniczej umieszczonej na barierce
pomostu.
Z lewej strony znajduje się wyłącznik główny, w górnym rzędzie są 4 lampki
sygnalizacyjne oznaczone tabliczkami : „ Napięcie sterowania”, „ AWARIA”, „

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Załączenie sterowania automatycznego”’ „ Załączenie sterowania ręcznego”.
Poniżej znajdują się napędy przycisków - kolorem czerwonym oznaczono przycisk
„STOP” i kasowanie zadziałania sterownika.
Kolorem zielonym oznaczono przyciski z tabliczkami „Start automatyczny” , „ Start
w przód” , „ Start w tył” , „Podnoszenie zgrzebeł” , „Opuszczanie zgrzebeł”,
„Wjazd na osadnik”.
Zamontowany przełącznik sterowania posiada dwa położenia:
A - sterowanie automatyczne,
B - sterowanie ręczne.
Wyłącznik główny posiada dwa położenia :
0 - całkowite odcięcie prądu; 1 - włączenie zasilania zgarniacza.

W A Ż N E ! ! ! PRZYCISKIEM „

STOP

„ MOŻNA W KAŻDEJ CHWILI PRZERWAĆ

KAŻDA CZYNNOŚĆ PRACY ZGARNIACZA.

W przypadku wystąpienia awarii następuje samoczynne unieruchomienie zgarniacza
( zadziała termik ) oraz zaświeci się lampka „AWARIA „. Po usunięciu przyczyny
zablokowania, przed ponownym uruchomieniem, należy nacisnąć napęd przycisku
„STOP„ w celu wykasowania działania termika.
g) Praca automatyczna
Stan wyjściowy : zgarniacz znajduje się na wybiegu osadnika, wyłącznik główny w
położeniu „0” , przewód zasilający podłączony do siei, odbojnice uchylne
opuszczone.
W celu uruchomienia zgarniacza należy :

wejść na pomost zgarniacza i wyłącznik główny przestawić w położenie „1” ,

przełącznik sterowania ustawić w położeniu „A” ,

nacisnąć przycisk „ Wjazd na osadnik” – zgarniacz zatrzyma się automatycznie
po wjechaniu na osadnik na krzywce, po zadziałaniu przełącznika krańcowego,

nacisnąć przycisk „Praca automatyczna” – następuje opuszczenie zgrzebła –
należy zejść z pomostu i obserwować pracę urządzenia, które rozpoczyna ruch
roboczy w kierunku przeciwnym do przepływu ścieków,

po dojechaniu do końca osadnika zgarniacz zatrzyma się automatycznie po
zadziałaniu przełącznika krańcowego – należy wtedy odbojnie uchylne przestawić
w położenie górne i rozpocznie się ruch powrotny.

UWAGA! Od roku 2008 układ pracuje w cyklu automatycznym sterowanym z
systemu komputerowego na nastawni SUW2 – opis w Instrukcji Eksploatacji
GWŚ IP-3-W1.
h) Praca ręczna
Stan wyjściowy jw.
W celu uruchomienia zgarniacza należy :

wejść na pomost i wyłącznik główny przestawić w położenie „1”,

przełącznik sterowania ustawić w położeniu „R”,

nacisnąć przycisk „Start w przód” – zgarniacz po wjechaniu na osadnik
zatrzyma się automatycznie,

nacisnąć przycisk „Opuszczanie zgrzebeł” – po ich całkowitym opuszczeniu
należy ponownie nacisnąć przycisk „Start w przód” – wtedy rozpocznie się ruch
roboczy,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

po dojechaniu do końca osadnika zgarniacz zatrzyma się automatycznie – wtedy
należy nacisnąć przycisk „Podnoszenie zgrzebeł”,

po całkowitym podniesieniu zgrzebeł naciskamy przycisk „Start w tył” –
zgarniak rozpoczyna ruch powrotny do końca osadnika.

UWAGA! Pracę w trybie ręcznym należy stosować w celach remontowych i
kontrolnych.
i) Zakres prac przy obsłudze osadnika
Obsługę ruchową oczyszczalni przewiduje się prowadzić na I i II zmianie przy dobrej
widoczności, w pozostałych godzinach układ pracuje bezobsługowo. W warunkach
normalnych należy pracować naprzemiennie obiema komorami osadnika.
Obsługę ruchową pracownik powinien zacząć od zdjęcia zamknięć w ogrodzeniu
zabezpieczającym przed wejściem na teren oczyszczalni osoby nieupoważnione.
Zasadnicze prace obsługowe należy wykonywać wg schematu :

wykonać przegląd urządzeń z uwzględnieniem stanu instalacji elektrycznej, stanu
lin i zacisków linowych, połączeń na krańcówkach, sprawdzić poziom oleju w
przekładniach oraz prawidłowość ustawienia krzywek na torach jezdnych,

sprawdzić podłączenie kabla zasilającego i wyłącznik przestawić w położenie „1”,
co uruchamia zasilanie w energię zgarniak osadu,

prace należy wykonywać zgodnie z niniejsza instrukcją,

w pompowni należy sprawdzić, czy armatura na ssaniu i tłoczeniu pomp szlamu i
pomp części pływających jest otwarta,

włączyć pompy osadu dennego i pływającego, obserwując poziom oleju w
korpusie łożyskowym ,

jeżeli w studzience odwadniającej pompownię zbierze się woda z przecieków na
dławicach pomp oraz ze zmywania pomieszczenia, należy załączyć pompę
odwadniającą typu „bibo”.

Na podstawie badań w trakcie rozruchu ustalono, że zgarniak należy włączać
okresowo raz na dobę, a wypompowanie osadu przeprowadzać co 3 cykle pracy
zgarniacza, czyli co 3 doby. Czas pracy pomp należy kontrolować i korygować
poprzez

obserwowanie

wycieku

przejściowe

składowisko

odpadów

paleniskowych. W początkowym okresie pompowania wyciek jest zagęszczony , pod
koniec z rurociągu wypluwa sklarowana woda, co oznacza koniec pompowania.

j) Osadnik ścieków deszczowo - przemysłowych może być obsługiwany

wyłącznie przez pracownika, który został zapoznany z niniejszą instrukcją
obsługi, oraz odpowiednio przeszkolony pod względem obowiązujących
przepisów.

Obiekt

powinien

być

zabezpieczony

ogrodzeniem

uniemożliwiającym dostęp osób postronnych, a w obrębie jego komór
roboczych winno znajdować się koło ratunkowe. W czasie obsługi wózków
samojezdnych pracownicy powinni być wyposażeni w kamizelki ratunkowe
oraz w przenośny sprzęt komunikacyjny. W celu zapewnienia bezpiecznej
pracy zabrania się :

wstępu w obręb komór roboczych bez nałożonej kamizelki ratunkowej,

obsługi obiektu nie wyposażonego w koło ratunkowe,

przechodzenia po ścianie oddzielającej komory robocze osadnika,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

przebywania na torach jezdnych w czasie pracy zgarniacza,

uruchomiania zgarniacza przy zdjętych odsłonach,

smarowania, regulacji, napraw lub oczyszczania mechanizmów bez uprzedniego
odłączenia energii elektrycznej,

dotykania przewodów elektrycznych będących pod napięciem,

rozlewania oleju w obrębie przekładni i pomp,

dotykania części wirujących ( winny być osłonięte ),

opierania się o pompy silniki i inne elementy w czasie ich pracy,

dokonywania napraw w czasie pracy urządzeń,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Pomiary kontrolne.

Pomiary kontrolne właściwości fizyko-chemicznych ścieków prowadzone są przez
laboratorium Elektrociepłowni oraz przez firmy zewnętrzne (WIOŚ, Wodociągi
Białostocki). Dodatkowo w budynku pomiarowym za osadnikiem zainstalowana jest
aparatura do pomiarów ciągłych w zakresie pH, zasolenia, temperatury i ilości
ścieków. Wyniki wszystkich badań służą Kierownikowi Oddziału Gospodarki Wodno-
Ściekowej do wykonywania zestawień w postaci miesięcznych kart kontrolnych
(Załącznik PP-3.7.4).

Pomiary wykonywane przez Wydział Ruchu WE/EG:
Operator Gospodarki Wodno-Ściekowej odpowiada za:
a) pobranie próbki ścieków w ilości około 200ml z budynku pomiarowego na wyjściu
z osadnika raz na zmianę (zmiana 6.00-14.00 i 14.00-22.00),
b) wykonanie pomiarów pH i zawartości chlorków Cl

c) wpisanie wyników pomiarów do

Załącznika IP-3-W1/1

Raport Dobowy SUW,

Pozostałe pomiary są rejestrowane w systemie komputerowym na SUW.

Pomiary wykonywane przez Laboratorium Chemiczne Elektrociepłowni:
Sposób wykonywania pomiarów oraz ich zakres opisane są w

IP-3-L1

„Program

pracy laboratorium chemicznego Elektrociepłowni Białystok S.A.”. Za prawidłowe
przeprowadzenie tych pomiarów odpowiada Specjalista ds. Analiz Chemicznych. W
przypadku stwierdzenia stanów bliskich przekroczeniom parametrów dopuszczalnych
- przyjętych, określonych w

pozwoleniu wodnoprawnym,

Kierownik Oddziału

Gospodarki Wodno-Ściekowej w porozumieniu ze Specjalistą ds. Ochrony
Środowiska typuje dodatkowe miejsca poboru próbek ścieków w celu zlokalizowania
a następnie wyeliminowania ewentualnego źródła przekroczeń.

Pomiary wykonywane przez firmy zewnętrzne:
Specjalista ds. Ochrony Środowiska zleca firmom zewnętrznym badania jakościowe
ścieków deszczowo-przemysłowych na wyjściu z terenu zakładu przynajmniej raz na
dwa miesiące, a w razie konieczności częściej, zgodnie z zakresem opisanym w
pozwoleniu wodnoprawnym, a także innymi wymaganiami, w zależności od sytuacji
ruchowej.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Nadzór na utrzymaniem i eksploatacją urządzeń kanalizacyjnych

Całokształt zagadnień związanych z gospodarką ściekową nadzoruje Kierownik
Oddziału Gospodarki Wodno-Ściekowej. Kontroluje on eksploatację urządzeń i sieci
kanalizacyjnych, przestrzeganie wymagań prawnych i środowiskowych, inicjuje
działania korygujące i zapobiegawcze, prowadzi dokumentację, a także koordynuje
działalność innych osób związanych z ww. zagadnieniami.
Utrzymaniem i remontami zajmuje się Wydział Utrzymania WU dla kanalizacji
przemysłowo-deszczowej i Wydział Infrastruktury Technicznej ZT dla kanalizacji
sanitarnej (w tym zapewnia niezbędne materiały).
Bieżący nadzór nad eksploatacją urządzeń i sieci kanalizacyjnych oraz
przestrzeganiem prawnych wymagań z zakresu gospodarki ściekowej sprawuje
Dyżurny Inżynier Ruchu. O zaistniałych zdarzeniach sporządza informacje w
stanowiskowym dzienniku operacyjnym, które są przekazywane przełożonym na
odprawach ruchowych.

Nadzór nad utrzymaniem urządzeń i sieci kanalizacyjnych sprawuje Wydział WU i
ZT. Prowadzi on dokumentację związaną z przebiegiem remontów, modernizacji i
inwestycji oraz z bieżącym utrzymaniem sieci i urządzeń kanalizacyjnych.
Działania nadzorujące są realizowane poprzez:

a) bieżącą i okresową kontrolę eksploatacyjną,
b) przeglądy okresowe,
c) konserwację i remonty urządzeń i sieci kanalizacyjnych,

Przeglądy okresowe sieci kanalizacyjnych, urządzeń związanych z gospodarką
ściekową powinny być przeprowadzane co najmniej raz do roku, przy udziale:
przedstawicieli Wydziałów WU, ZT i WE. W uzasadnionych przypadkach można je
zlecić firmie zewnętrznej. Mają one na celu:
- ustalenie aktualnego stanu technicznego sieci,
- zakwalifikowanie odcinków sieci oraz jej uzbrojenia do remontu lub wymiany,
- ocenę poziomu eksploatacji i konserwacji sieci.

Konserwację i remonty urządzeń i sieci kanalizacyjnych nadzoruje Wydział WU i ZT.
Obejmuje ona:

- czyszczenie, opróżnianie i płukanie,
- czyszczenie i malowanie lub smarowanie armatury w kanałach i studzienkach
rewizyjnych,
- regulację bieżącą i uzupełnianie brakującego uzbrojenia naziemnego,
- sprawdzenie stanu technicznego stopni włazowych, włazów, armatury
zainstalowanej w kanalizacji, dna studzienek, kinety i szczelności płaszcza
przewodów kanalizacyjnych,
- sprawdzenie działania urządzeń separujących substancje oleiste i ropopochodne,
- przygotowanie na okres zimowy włazów sieci kanalizacyjnych.

W czasie przeglądów i prac konserwacyjno-remontowych należy prowadzić
następujące pomiary eksploatacyjne:

- pomiar ilości osadu wypłukiwanego lub wydobywanego z poszczególnych
odcinków sieci kanalizacyjnych i osadników wpustów drogowych,
- czasokres zanieczyszczania się poszczególnych odcinków sieci kanalizacyjnej,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

- pomiar napełnienia (obciążenia) sieci ściekami w różnych porach doby i roku,
- kontrolne pomiary niwelacyjne odcinków sieci kanalizacyjnych, na których
występują częste przypadki zakłóceń oraz nadmierne gromadzenie się osadów.
Konserwację urządzeń elektrycznych, w które są wyposażone obiekty i urządzenia
gospodarki ściekowej, oraz wymianę bezpieczników przeprowadza personel służby
elektrycznej zakładu lub osoby posiadające uprawnienia w tym zakresie.

Gospodarka ściekowa na składowisku UPS w Sowlanach.
Składowisko zostało zlokalizowane w obrębie gruntów wsi Sowlany w gminie
Supraśl. Służy ono do gromadzenia odpadów paleniskowych w wyznaczonych i w
razie potrzeby oznakowanych miejscach. Na jego terenie powstają ścieki:

a) w budynku techniczno-socjalnym, które są odprowadzane poprzez żeliwne

rurociągi do wspólnego kolektora i dalej do osadnika bezodpływowego,

b) z myjni samochodowej, które krążą w obiegu zamkniętym i ponownie są

wykorzystywane.

W skład urządzeń kanalizacyjnych wchodzą:
- żeliwne rurociągi kielichowe,
- betonowy kolektor zbiorczy,
- osadnik ściekowy chłonny wraz z przepompownią ścieków,
- bezodpływowy układ ściekowy myjni samochodowej: osadnik błotny, brodzik,
kanały ściekowe.
Opróżnianie osadnika ściekowego odbywa się za pomocą specjalistycznych wozów
asenizacyjnych, w miarę potrzeb, na zlecenie firmy eksploatującej składowisko. W
celu nadzorowania wpływu składowiska na jakość wód gruntowych – przenikanie
wód opadowych, roztopowych, bądź ze zbyt intensywnego zraszania hałdy do gruntu
– prowadzone są pomiary piezometryczne.
Szczegółowe zasady utrzymania i eksploatacji ww. budowli i urządzeń opisane są w
Instrukcja eksploatacji składowiska odpadów paleniskowych w Sowlanach

IP-3-P15.

Dokumentację dotyczącą powyższych czynności nadzoruje Wydział Utrzymania WU.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Inne postanowienia dotyczące gospodarki ściekowej.
Zgodnie z obowiązującym prawem każdy podmiot gospodarczy, który wytwarza
ścieki w czasie swojej działalności, jest zobowiązany do zgodnego z prawem ich
zagospodarowania. Wszelkie prace wykonywane na terenie administrowanym przez
Elektrociepłownię Białystok S.A., w wyniku których powstają ścieki lub używane są
urządzenia

lub

sieć

kanalizacyjna,

wyjątkiem

rutynowych

czynności

eksploatacyjnych typu mycie posadzek, urządzeń, itp., powinny być wcześniej
zgłoszone pisemnie do komórki organizacyjnej, która je zleca lub nadzoruje. W
szczególności dotyczy to prac remontowych z wykorzystaniem chemikaliów.
Pracownik Elektrociepłowni nadzorujący przebieg tych prac, przedstawia do
akceptacji Dyrektora Ds. Produkcji wniosek o pozwolenie ich wykonania , z
uwzględnieniem

technologii,

rodzaju

użytych

substancji

chemicznych,

prognozowanego zużycia wody i sposobu zagospodarowania powstałych ścieków.
Wzór wniosku zamieszczono jako

Załącznik IP-3-W3/1

W przypadku konieczności wykonania przez podmioty gospodarcze prac nie
związanych z potrzebami Elektrociepłowni Białystok S.A., zgłoszenie należy
skierować do Kierownika Oddziału Gospodarki Wodno-Ściekowej, który po
skompletowaniu dokumentów przedstawi je do akceptacji Dyrektora Ds. Produkcji.

Pracownicy firm wykonujących ww. prace muszą być przed przystąpieniem do nich
zapoznani z wymogami prawnymi, środowiskowymi i organizacyjnymi, jakie
obowiązują na terenie Elektrociepłowni Białystok S.A.

Postępowanie przy zawieraniu umów z wykonawcami robót, usług w wyniku
których powstają ścieki, oraz umów dzierżawy.

We wszystkich umowach zawieranych przez Elektrociepłownię Białystok S.A., które
w jakikolwiek sposób dotyczą sieci i urządzeń kanalizacyjnych, powinny znaleźć się
zapisy odnoszące się do:
a) postępowania zgodnego z obowiązującymi zapisami prawa w zakresie gospodarki

ściekowej,

b) odpowiedzialności za zaistniałe szkody w wyniku niezgodnej z ww. zapisami

działalności,

c) prawa przedstawicieli Elektrociepłowni Białystok S.A. oraz krajowych służb do

tego upoważnionych do kontroli przestrzegania wymagań związanych z
gospodarką ściekową.

Wszystkie podmioty prowadzące działalność na terenie administrowanym
przez Elektrociepłownię zobowiązane są do:
- przestrzegania obowiązujących przepisów prawnych w zakresie gospodarki

ściekowej, a w szczególności zapisów pozwolenia wodno-prawnego, (dostępne w
sieci komputerowej EC lub w Wydziale WE),

- parametrów dopuszczalnych w ściekach bytowo-przemysłowych (umowa z

Wodociągami Białostockimi Sp. z o.o. – dostępne w Wydziale WE),

- niezwłocznego powiadomienia służb ruchowych Elektrociepłowni o sytuacjach

powodujących zagrożenie przekroczenia dopuszczalnych norm zanieczyszczeń w
ściekach odprowadzanych do sieci kanalizacyjnej, a w szczególności o sytuacji
ruchowej

powodującej

zrzut

substancji

niebezpiecznych

urządzeń

kanalizacyjnych,

- umożliwienia przedstawicielom Elektrociepłowni, Wodociągów Białostockich,

Sanepidu oraz Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska dostępu w
każdym czasie do wskazanych miejsc kontroli ilości i jakości ścieków,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

- wewnętrznej kontroli przestrzegania dopuszczalnych ilości i natężeń dopływu

ścieków przemysłowych i bytowo-przemysłowych, oraz ich wskaźników
zanieczyszczenia,

- udostępniania wyników kontroli wewnętrznej oraz wykonanej przez organa spoza

zakładu przedstawicielom Elektrociepłowni.

Zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych obu rodzajów
kanalizacji:
- odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości

przewodów kanalizacyjnych, w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła,
tekstyliów,

- odpadów płynnych nie mieszających się z wodą, w szczególności sztucznych

żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, olejów i substancji
ropopochodnych, mieszanin cementowych,

- substancji palnych i wybuchowych o temperaturze zapłonu poniżej 85

C, w

szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu,

- substancji żrących i toksycznych, w szczególności mocnych kwasów i zasad,

formaliny,

siarczków,

cyjanków,

roztworów

amoniaku,

siarkowodoru

cyjanowodoru,

- innych substancji, które mogą spowodować przekroczenie dozwolonych

parametrów ścieków.

Zabrania się zrzucania ścieków z pominięciem urządzeń kanalizacyjnych.
Zabrania się odprowadzania ścieków przemysłowych do kanalizacji socjalno-
bytowej (bytowo-przemysłowej) bez uzyskania zezwolenia Elektrociepłowni.
Zabrania się wprowadzania do obu rodzajów kanalizacji odpadów, w
rozumieniu ustawy o odpadach z dnia 27.04.2001r.
Sposób postępowania z substancjami ropopochodnymi i zaolejonymi, które
przedostały się do ścieków określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27
września 2001r. w sprawie katalogu odpadów, Ustawa o odpadach oraz Ustawa –
prawo ochrony środowiska. Zgodnie z wymienionymi aktami prawnymi substancje te
są zaliczone do kategorii odpadów niebezpiecznych i jako takie podlegają surowemu
reżimowi postępowania z nimi. Dlatego oczyszczanie z nich urządzeń
kanalizacyjnych, transport i utylizacja takich substancji powinna być przeprowadzana
przez

upoważnione

firmy,

zachowaniem

warunków

bezpieczeństwa

potwierdzeniem pisemnym przeprowadzonych czynności.

Aby nie dopuścić do przedostania się ścieków zawierających substancje
niebezpieczne do sieci kanalizacyjnej lub gruntu należy:
a) stosować do magazynowania tych substancji tylko zbiorniki o odpowiedniej

wytrzymałości i szczelności,

b) odizolować przy pomocy progów, mis wychwytujących strefy magazynowania od

sieci kanalizacyjnej,

c) niezwłocznie zgłaszać każde uszkodzenie zbiorników magazynowych i instalacji

przesyłowych,

d) nie składować ich w odległości mniejszej niż 10m od cieków wodnych i 50m od

studni wierconych,

e) używać odpowiedniego wyposażenia (wózki, palety przechwytujące) w czasie

transportu.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

przypadku

stwierdzenia

przez

przedstawicieli

Elektrociepłowni

nieprawidłowości w sprawach opisanych niniejszą instrukcją, wytwórca
ścieków zobowiązany jest do jak najszybszego naprawienia zaistniałej sytuacji,
a także wyrównania zaistniałych szkód

Warunki bezpieczeństwa przy pracach związanych z gospodarką ściekową.

Przepisy ogólne mówiące o bezpieczeństwie i higienie pacy przy prowadzeniu prac
remontowych, konserwacyjnych i eksploatacyjnych związanych z gospodarką
ściekową zawarte są w :

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA

z dnia 1 października 1993 r.

w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji, remontowych i konserwacji sieci

kanalizacyjnych.

Dz. U. nr 96 poz. 437

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA

z dnia 1 października 1993 r.

w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków.

Dz. U. nr 96 poz. 438

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 28 maja 1996 r.

w sprawie

rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez co

najmniej dwie osoby

(Dz. U. nr 62 poz. 288)

Powyższe przepisy zawarte są w niniejszej instrukcji jako załączniki IP-3-W3/2 do 4.

W Elektrociepłowni Białystok S.A. podczas prowadzenia prac eksploatacyjnych przy:

 zbiorniku ścieków gorących z przepompownią,

 osadniku przejściowym obok komina nr 1,

 zbiorniku ścieków technologicznych z Maszynowni,

 separatorach substancji ropopochodnych,

 łapaczu mazutu na terenie gospodarki olejowej,

 osadniku końcowym ścieków przemysłowo-deszczowych wraz z budynkiem

pompowni osadów,

 sieci kanalizacyjnej,

można zidentyfikować następujące zagrożenia dla życia i zdrowia ludzkiego:

- konieczności wykonywania prac w zbiornikach i kanałach zamkniętych, (przed

wejściem do zbiornika lub kanału należy sprawdzić wewnątrz zawartość tlenu
i/lub też gazów szkodliwych dla zdrowia ludzkiego: tlenek węgla CO, siarkowodór
H

S, metanu CH

– za pomocą odpowiedniego miernika; miernik taki „TETRA

GAS

DETECTOR”

znajduje się na wyposażeniu w wydziale WE/EK),

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

- konieczności wejścia poprzez właz o niewielkich rozmiarach, (dla osoby która

wchodzi do zbiornika należy zapewnić asekurację na zewnątrz, aby w
przypadkach awaryjnych można było taką osobą bezpiecznie ewakuować),

- możliwości wydzielania się szkodliwych oparów, (przed wejściem do zbiornika lub

kanału należy sprawdzić wewnątrz zawartość tlenu i/lub też gazów szkodliwych
dla zdrowia ludzkiego: tlenek węgla CO, siarkowodór H

S, metanu CH

– za

pomocą odpowiedniego miernika; miernik taki „TETRA GAS

DETECTOR”

znajduje się na wyposażeniu w wydziale WE/EK), w przypadku gdy zawartość
tlenu jest zbyt niska, poniżej 20,8% lub też miernik wykaże wzrost zawartości
gazów szkodliwych powyżej normy, należy zbiorniki przewietrzyć grawitacyjnie
lub mechanicznie za pomocą dmuchaw powietrza,

- zagrożeniu przy urządzeniach elektrycznych, (przed przystąpieniem do prac

urządzenia elektryczne należy pozbawić napięcia, stosować urządzenia i
oświetlenie o napięciu bezpiecznym 24V)

- możliwość utopienia ( zbiorniki muszą być oznakowane tablicami informacyjnymi

o ich przeznaczeniu i głębokości oraz ogrodzone barierką).

Personel obsługujący sieci kanalizacyjne i urządzenia do oczyszczania ścieków musi
być przeszkolony i wyposażony w:

a) odpowiednią do wykonywanych czynności odzież ochronną i sprzęt ochrony

indywidualnej (buty gumowe, rękawice gumowe, rękawice ochronne, okulary
ochronne, kask, maseczki przeciwpyłowe, linkę asekuracyjną)

b) niezbędne pełnosprawne narzędzia (miernik stężenia gazów, latarki),

c) oraz posiadać zapewnione warunki dla utrzymania higieny osobistej (dostęp

do toalety, bieżącej wody, .

Do przeprowadzenia prac remontowych i konserwacyjnych na urządzeniach
związanych z gospodarką ściekową wymagane jest pisemne polecenie na pracę.

Do czyszczenia lub opróżniania urządzeń technicznych wymagane jest stosowanie
specjalistycznego sprzętu (wozy asenizacyjne „WUKO”, sprzęt do zdalnego,
bezobsługowego kamerowania przewodów kanalizacyjnych, myjki do zdalnego,
bezobsługowego mycia i płukania przewodów).

Brygada wyznaczona do pracy powinna składać się przynajmniej z 3 osób, z których
jedna może pracować wewnątrz, a pozostałe dwie ją asekurują na zewnątrz
urządzenia. Wymagane jest ubranie i obuwie robocze oraz środki ochrony
indywidualnej przewidziane dla tych stanowisk w katalogu ochron indywidualnych i
zakładowych tabelach wyposażenia (jak w punktach a), b), c) powyżej).

Wszystkie zbiorniki ściekowe powinny być oznakowane tablicami informacyjnymi o
ich przeznaczeniu i głębokości oraz ogrodzone barierką.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Sytuacje awaryjne związane z gospodarką ściekową.

Potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia ludzi oraz środowiska naturalnego w zakresie

gospodarki ściekowej może być przedostanie się do systemu kanalizacyjnego lub

wód

gruntowych

substancji

niebezpiecznych.

Dlatego

każdy

pracownik

Elektrociepłowni Białystok S.A lub innej firmy prowadzącej działalność na

administrowanym przez nią terenie, ma obowiązek natychmiastowego zgłoszenia

zauważonej sytuacji awaryjnej dla służ ruchowych( Dyżurnego Inżyniera Ruchu) pod

jeden z numerów:

Tel: 6549726, 6549727, 6549590, 6549591, 6549592

Aby takim sytuacjom zapobiec, a w razie wystąpienia zminimalizować ich negatywne

skutki, Elektrociepłownia Białystok S.A. wprowadziła odpowiednie zasady

postępowania. Całokształt zagadnień związanych z awariami środowiskowymi, w tym

również z gospodarką ściekową opisują 3 procedury Procesu 11

- Gotowość i

reagowanie na wypadek awarii środowiskowych.

Dodatkowo sytuacje awaryjne związane z wyciekiem substancji chemicznych

opisane są w instrukcji

IP-3-W4

„ Instrukcja postępowania w przypadkach

awaryjnych w zakresie gospodarki wodno-ściekowej”.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

7. Załączniki

Białystok dn..............................

WNIOSEK

o pozwolenie na wykonanie prac skutkujących powstaniem ścieków

1. Nazwa firmy*:.............................................................................................................

2. Termin wykonywania prac*:........................................................................................

3. Obiekt i rodzaj wykonywanych prac*:
..................................................

.........................................................................................................................

........................................................................................................................................

4. Rodzaj i prognozowana ilość zużytych mediów*:

........................................................................................................................................

........................................................................................................................................

5. Prognozowana ilość i skład powstałych ścieków*:

........................................................................................................................................

........................................................................................................................................

6. Sposób zagospodarowania ścieków*:

........................................................................................................................................

........................................................................................................................................

7. Załączniki*.

...................................................................................................................................................................

Podpis wykonawcy prac:

Załącznik nr IP-3-W3/1

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

..................................................

8. Opinie wydziałów Elektrociepłowni Białystok S.A.:

Nazwa wydziału

Data/ Podpis

Uwagi

Wydział Ruchu

Wydział Utrzymania

Zespół Ds. Inwestycji i Rozwoju

Wydział Infrastruktury Technicznej

Dyżurny Inżynier Ruchu

Wyrażam zgodę /Nie wyrażam zgody na wykonanie prac.

Dyrektor ds. Produkcji

.....................................................

* pkt 1-6 wypełnia wykonawca prac

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Załącznik nr IP-3-W3/2

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA

z dnia 1 października 1993 r.

w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji, remontowych i konserwacji sieci

kanalizacyjnych.

Dz. U. nr 96 poz. 437

Na podstawie art. 208 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141, z 1975

r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z
1986 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35,
poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319 oraz z 1991 r. Nr 53, poz. 226 i Nr 55, poz.
236 i 237) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Teren prowadzenia robót i wymagania higienicznosanitarne

§ 1. 1. Teren prowadzenia robót powinien być ogrodzony lub zabezpieczony zastawami ochronnymi,

oznakowany i oświetlony w porze nocnej; na wypadek przerwy w dostawie prądu należy przewidzieć
oświetlenie zastępcze.

2. W razie prowadzenia robót na ulicach i drogach, stanowiska pracy należy zabezpieczyć przed dostępem

osób niepowołanych oraz oznakować zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

3. Pracownicy wykonujący czynności na jezdni powinni być ubrani w kamizelki ochronne lub w odzież

posiadającą barwy bezpieczeństwa w postaci elementów trwale z nią połączonych o cechach umożliwiających
dobrą ich widoczność.

§ 2. 1. Zakład pracy zapewnia pracownikom odpowiednie warunki higienicznosanitarne, a w

szczególności: szatnię przepustową na odzież własną i roboczą, umywalnię z kabinami natryskowymi, suszarnię
odzieży i obuwia, pomieszczenie do podgrzewania i spożywania posiłków oraz pomieszczenie ustępowe.

2. Pomieszczenie do spożywania posiłków i ogrzewania się pracowników w chłodnej porze roku powinno

być ogrzewane i wyposażone w stół, krzesła lub stołki. Stosowanie ław w tych pomieszczeniach jest zabronione.

§ 3. 1. Wykonywanie robót z dala od zakładu pracy wymaga przygotowania dla pracowników schroniska

przewoźnego lub stałego oraz ustępu.

2. Schroniska powinny znajdować się nie dalej niż 500 m od najdalej położonego stanowiska pracy oraz

być wyposażone w pomieszczenie ogrzewane w porze zimowej, z miejscem do podgrzewania posiłków,
suszenia odzieży, w urządzenia do mycia się i załatwiania potrzeb fizjologicznych oraz w apteczkę pierwszej
pomocy.

3. Ustęp powinien znajdować się nie dalej niż 125 m od stanowiska pracy.
4. W schronisku powinny znajdować się regulamin pracy, instrukcja dotycząca udzielania pierwszej

pomocy w razie wypadku przy pracy, adresy i telefony pogotowia ratunkowego, straży pożarnej i policji.

§ 4. Posiłki powinny być spożywane tylko w okresie przerw ustalonych w regulaminie i w miejscach

przeznaczonych na ten cel, spełniających niezbędne warunki higienicznosanitarne.

Rozdział 2

Prace w kanałach ściekowych

§ 5. 1. Prace w kanałach ściekowych powinny być prowadzone z zastosowaniem niezbędnych środków

techniczno-organizacyjnych, zapewniających bezpieczeństwo i higienę pracy, przewidzianych w projekcie
organizacji robót lub w instrukcji technologicznej.

2. Projekt organizacji robót sporządza się dla robót remontowych, których nie przewidziano w instrukcjach

technologicznych. W projekcie organizacji robót należy określić: przewidywane metody pracy, liczbę
pracowników zatrudnionych wewnątrz kanałów i liczbę osób stanowiących ich ubezpieczenie, a w razie
potrzeby skład brygady ratunkowej oraz stosowany sprzęt roboczy i ratunkowy.

§ 6. 1. Wprowadzanie ludzi do kanału o wysokości lub średnicy poniżej 1 m jest zabronione.
2. Czyszczenie kanałów, o których mowa w ust. 1, lub kontrola stanu technicznego powinny być

prowadzone przy użyciu sprzętu specjalistycznego.

§ 7. Przed rozpoczęciem robót w kanale należy zabezpieczyć pracowników przed nagłym:

1) podniesieniem się poziomu ścieków,
2) przekroczeniem dopuszczalnych stężeń substancji szkodliwych i niebezpiecznych dla życia lub zdrowia.

§ 8. Terminy pracy w kanale powinny być uzgodnione z użytkownikami kanału w formie pisemnej w celu

ograniczenia lub wstrzymania odprowadzania ścieków w okresie trwania robót.

§ 9. Przy pracach w kanałach należy zapewnić stałą łączność pomiędzy pracującymi wewnątrz kanałów a

osobami ubezpieczającymi.

§ 10. Brygada wyznaczona do pracy w kanale powinna składać się co najmniej z czterech osób, z których

najwyżej dwie mogą pracować w kanale, a pozostałe osoby powinny stanowić ich ubezpieczenie.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

§ 11. 1. Otwarcie włazu studzienki rewizyjnej znajdującej się w jezdni lub chodniku może nastąpić po

uprzednim zabezpieczeniu terenu robót od każdej strony ruchu.

2. Otwór włazowy studzienki należy zabezpieczyć kratką i oznaczyć go czerwoną chorągiewką

ostrzegawczą. W porze nocnej i w miarę potrzeby należy stosować oświetlenie ostrzegawcze.

3. Otwierania pokryw studzienek należy dokonywać za pomocą haków lub podnośników, wykonanych z

materiałów nieiskrzących.

4. Do oświetlania kanałów należy używać

hermetycznie zamkniętych elektrycznych lamp

akumulatorowych o napięciu do 25 V lub bateryjnych latarek o konstrukcji przeciwwybuchowej. Dopuszcza się
używanie oświetlenia zasilanego z sieci elektrycznej o napięciu nie przekraczającym 12 V.

5. Odmrażanie pokryw włazowych przy użyciu otwartego ognia oraz palenie tytoniu podczas otwierania

włazu i pracy w kanale jest zabronione.

§ 12. 1. Przed wejściem do kanału lub studzienki rewizyjnej należy przewietrzyć kanał, zdejmując pokrywy

włazowe co najmniej z dwóch studzienek, po obydwu stronach studzienki kontrolowanej.

2. Po zakończeniu wietrzenia kanału należy sprawdzić, za pomocą analizatorów chemicznych albo lampy

bezpieczeństwa, czy nie występują substancje szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne.

3. Pokrywy włazowe mocowane na zawiasach należy zabezpieczyć przed samoczynnym zamknięciem.
4. Gdy wietrzenie naturalne okaże się nieskuteczne, należy przewietrzyć kanał stosując wentylację

mechaniczną.

§ 13. Podczas schodzenia do kanału należy sprawdzać stan techniczny stopni lub klamer złazowych.
§ 14. Każde wejście do kanału wymaga zastosowania przez pracowników odpowiednich środków ochrony

dróg oddechowych.

§ 15. Pracownicy zatrudnieni przy robotach w kanałach powinni posiadać odzież i obuwie robocze oraz

środki ochrony indywidualnej przewidziane dla tych stanowisk w katalogach ochron indywidualnych i
zakładowych tabelach norm wyposażenia.

§ 16. Pracownicy wykonujący roboty w kanale powinni posiadać przy sobie urządzenia do wykrywania i

sygnalizacji obecności gazu oraz zapaloną lampę bezpieczeństwa.

§ 17. Przy stanowisku pracy obok włazu powinny znajdować się: podręczna apteczka, zapasowe latarki

elektryczne i odpowiedniej długości linka asekuracyjna zakończona zatrzaśnikami, chyba że projekt organizacji
robót lub instrukcja technologiczna przewiduje inny sposób ewakuacji zatrudnionych w kanale.

§ 18. Nad włazem powinno znajdować się urządzanie mechaniczne do ewakuacji poszkodowanych w razie

wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia.

§ 19. Pracownicy czuwają nad bezpieczeństwem zatrudnionych w kanale powinni znać ich nazwiska, a w

razie utraty łączności z nimi - niezwłocznie przystąpić do akcji ratunkowej.

§ 20. Pracownikom czuwającym przy włazie nie wolno opuszczać swego stanowiska przez cały czas pracy

w kanale.

§ 21. W razie zbliżania się burzy lub ulewnego deszczu, pracownicy czuwający przy włazach kanałów

ogólnospławnych lub burzowych powinni wezwać pracujących w kanale do opuszczenia go.

§ 22. Po zakończeniu pracy lub na okres przerw w pracy należy usunąć z kanału sprzęt, narzędzia i

materiały, a teren robót uporządkować i usunąć zagrożenia dla życia i zdrowia pracowników i osób postronnych.

§ 23. Przed wejściem do studzienek rewizyjnych i w czasie pracy w nich należy postępować tak, jak przy

czyszczeniu kanałów.

§ 24. Transport zanieczyszczeń stałych, wydobywanych z kanału i usuwanych na zewnątrz, nie powinien

zagrażać bezpieczeństwu pracownika przebywającego w studzience.

§ 25. Czyszczenie mechaniczne lub hydrodynamiczne kanałów i wpustów ulicznych powinno się odbywać

zgodnie z instrukcją opracowaną przez zakład eksploatujący daną sieć kanalizacyjną lub dokumentację
techniczno-ruchową urządzenia opracowaną przez producenta urządzenia.

§ 26. Podczas płukania kanału urządzeniem hydrodynamicznym obsługa urządzenia oraz inni pracownicy

nie mogą znajdować się wewnątrz kanału.

Rozdział 3

Przepisy końcowe

§ 27. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu, dotyczących warunków

bezpieczeństwa i higieny pracy, związanych z robotami:
1) ziemnymi i innymi budowlanymi, mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Budownictwa i

Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 28 marca 1972 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych i rozbiórkowych (Dz. U. Nr 13, poz. 93),

2) prowadzonymi na drogach i ulicach z ograniczeniem ruchu na jezdni, mają zastosowanie przepisy

rozporządzenia Ministrów Komunikacji oraz Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska
z dnia 10 lutego 1977 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót drogowych i
mostowych (Dz. U. Nr 7, poz. 30).

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

§ 28. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 6

października 1973 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy konserwacji kanałów miejskiej sieci
kanalizacyjnej (Dz. U. Nr 45, poz. 269).

§ 29. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Załącznik nr IP-3-W3/3

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA

z dnia 1 października 1993 r.

w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalniach ścieków.

Dz. U. nr 96 poz. 438

Na podstawie art. 208 § 2 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z

1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162, z 1986 r. Nr 42, poz.
201, z 1987 r. Nr 21, poz. 124, z 1988 r. Nr 20, poz. 134, z 1989 r. Nr 20, poz. 107 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r.
Nr 4, poz. 19, Nr 43, poz. 251 i Nr 55, poz. 319 oraz z 1991 r. Nr 53, poz. 226 i Nr 55, poz. 236 i 237) zarządza
się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa warunki bezpieczeństwa i higieny pracy osób zatrudnionych w zakładach

pracy zajmujących się oczyszczaniem ścieków w oczyszczalniach, zbieraniem i gromadzeniem oraz usuwaniem
ścieków ze zbiorników gnilnych (szamb) oraz przetłaczaniem ich w przepompowniach.

§ 2. Zakład pracy obowiązany jest sporządzić wykaz stanowisk pracy i określić dla nich warunki

bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wykaz stanowisk pracy wymagających dwuosobowej obsługi, szczególnie
w porze nocnej.

§ 3. Stosowanie środków chemicznych do oczyszczania ścieków regulują odrębne przepisy.
§ 4. Pracownicy oczyszczalni ścieków, stykający się bezpośrednio ze ściekami, powinni korzystać z

oddzielnych urządzeń higienicznosanitarnych, takich jak ustępy, natryski, umywalnie, szatnie przepustowe.

§ 5. 1. Poszczególne obiekty i urządzenia oczyszczalni ścieków powinny mieć ustalone nazwy, zgodnie z

dokumentacją techniczną, uwidocznione na przymocowanych tablicach, oraz informacje o zagrożeniach.

2. Instalacje stosowane w oczyszczalniach ścieków i przepompowniach powinny posiadać oznaczenia

umożliwiające łatwe rozróżnienie przesyłanych mediów.

3. Instalacje powinny być wyposażone w urządzenia kontrolno-pomiarowe umożliwiające łatwą ocenę

prawidłowości pracy.

4. Wszystkie zasuwy i zawory powinny mieć oznaczone położenie, w którym otwierają lub zamykają

przewód. Położenie tych zasuw i zaworów powinno odpowiadać schematom technologicznym, wywieszonym w
pomieszczeniach stałej obsługi.

§ 6. W poszczególnych obiektach oczyszczalni ścieków i w samodzielnych przepompowniach ścieków, w

których są stałe stanowiska robocze, powinny znajdować się podręczne apteczki ze środkami do udzielania
pierwszej pomocy, wraz z instrukcją ich stosowania.

§ 7. Pracownicy z uszkodzoną skórą rąk i innych nie osłoniętych części ciała nie powinni być dopuszczani

do pracy, przy której istnieje możliwość bezpośredniego stykania się ze ściekami.

§ 8. Wszystkie zauważone odstępstwa od normalnego toku pracy obiektu, urządzenia lub instalacji

powinny być każdorazowo odnotowywane w raportach dziennych.

§ 9. Teren oczyszczalni, przepompowni oraz zlewni ścieków powinien być ogrodzony i niedostępny dla

osób postronnych oraz oświetlony.

§ 10. 1. Poszczególne oczyszczalnie ścieków i samodzielne przepompownie powinny być wyposażone w

łączność telefoniczną lub bezprzewodową. Nie dotyczy to oczyszczalni kontenerowych i zblokowanych, nie
mających stałej obsługi.

2. W miarę potrzeby stanowiska pracy, w których mogą występować zagrożenia w postaci zatrucia lub

wybuchu, powinny mieć zapewnioną wewnętrzną łączność telefoniczną lub bezprzewodową.

3. Wszystkie instalacje służące do zapobiegania lub usuwania awarii powinny być wyposażone w

sygnalizację zdolną do przekazywania informacji na odległość.

4. Procesy technologiczne niebezpieczne i szkodliwe dla zdrowia lub życia pracowników powinny być w

miarę technicznych możliwości mechanizowane, automatyzowane i hermetyzowane, a kontrola tych procesów
powinna być prowadzona bez bezpośredniego udziału człowieka, przy zastosowaniu zdalnego sterowania i
kontroli.

5. Prace niebezpieczne powinny być wykonywane co najmniej przez 2 osoby.
§ 11. Na całym terenie oczyszczalni ścieków i wokół samodzielnych przepompowni należy utrzymywać i

pielęgnować zieleń, a wały i groble ziemne obsiewać trawą.

§ 12. 1. Konserwacje bieżące i okresowe obiektów, urządzeń i instalacji powinny być przeprowadzane

zgodnie z wytycznymi zawartymi w instrukcjach eksploatacyjnych opracowywanych przez użytkownika lub w
dokumentacji techniczno-ruchowej dostarczanej przez producentów tych urządzeń.

2. Przejęcie obiektu do eksploatacji po pracach remontowo-budowlanych może nastąpić po całkowitym ich

zakończeniu i odebraniu przez komisję powołaną przez użytkownika.

3. Odbiór obiektu lub urządzenia powinien być poprzedzony rozruchem.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

4. Prace konserwacyjno-remontowe i montażowe powinny być organizowane i prowadzone pod fachowym

nadzorem oraz zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy w budownictwie.

§ 13. 1. Prace konserwacyjne i remontowe, prowadzone w miejscach, w których występują lub mogą

wystąpić zagrożenia zatruciem, wybuchem lub pożarem, powinny być wykonywane na pisemne polecenie.

2. Polecenia, w których powinny być określone warunki wykonywania pracy i środki techniczno-

organizacyjne, mogą wydawać kierownicy oczyszczalni ścieków lub osoby przez nich upoważnione.

3. Prace określone w ust. 1, prowadzone przez pracowników przedsiębiorstw obcych, powinny być

wykonywane pod nadzorem osób wyznaczonych przez kierownika oczyszczalni lub przepompowni.

4. Wchodzenie do wszelkich pomieszczeń technologicznych powinno być poprzedzone badaniami, o jakich

mowa w § 33.

5. Wszelkie prace wykonywane w kanałach zamkniętych należy prowadzić zgodnie z odrębnymi

przepisami.

§ 14. 1. Pomieszczenia technologiczne należy utrzymywać w czystości i w porządku.
2. Powierzchnie podłóg, schodów i pomostów roboczych w pomieszczeniach technologicznych nie

powinny być śliskie i nasiąkliwe oraz powinny być łatwo zmywalne, a podłogi ponadto wyposażone w kratki
ściekowe. Powierzchnie ścian powinny być łatwo zmywalne.

3. W pomieszczeniach urządzeń technologicznych powinny się znajdować zawory czerpalne ze złączką do

przewodu giętkiego.

§ 15. Stanowiska stałej obsługi urządzeń na otwartej przestrzeni powinny być chronione przed

szkodliwymi wpływami czynników atmosferycznych.

§ 16. 1. Otwarte obiekty technologiczne o głębokości większej od 0,5 m, jak zbiorniki, kanały lub osadniki,

powinny posiadać ściany wyniesione nad teren co najmniej do wysokości 0,3 m.

2. W przypadku gdy wysokość ścian, o których mowa w ust. 1, jest mniejsza niż 1,1 m, należy ją uzupełnić

do tej wysokości barierą lub inną osłoną; bariery i osłony ze względów eksploatacyjnych mogą być rozbieralne.

3. Pomosty nad kanałami i otwartymi zbiornikami, jeśli służą za przejścia lub są stanowiskiem obsługi,

powinny być ogrodzone barierami o wysokości co najmniej 1,1 m oraz wyposażone w krawężniki o wysokości
0,15 m i oświetlone.

4. W razie gdy odległość zbiornika od dróg lub przejść jest mniejsza niż 2 m, należy zastosować

ogrodzenie dodatkowe.

5. W zejściach lub wejściach do obsługi i kontroli urządzeń wykorzystywanych co najmniej raz na zmianę

zamiast stopni włazowych, klamer lub drabin należy stosować schody.

§ 17. 1. Obiekty oczyszczalni ścieków powinny być wyposażone w sprzęt ratunkowy i gaśniczy,

dostosowany do występującego zagrożenia pożarowego.

2. Sprzęt ratunkowy i gaśniczy powinien być utrzymywany w stanie zdatnym do użytku oraz kontrolowany

raz w kwartale, jeśli instrukcja eksploatacji tego sprzętu nie stanowi inaczej. Wyniki kontroli powinny być
odnotowywane w specjalnym dzienniku.

§ 18. Każda oczyszczalnia ścieków powinna być wyposażona w dostarczone przez użytkownika:

1) instrukcję eksploatacji całej oczyszczalni wraz ze schematem technologicznym,
2) instrukcję bezpieczeństwa i higieny pracy dla całej oczyszczalni ścieków, ze szczególnym uwzględnieniem

miejsc i obiektów najbardziej zagrożonych zatruciami, wybuchem lub utonięciem,

3) instrukcje stanowiskowe obsługi maszyn, urządzeń i instalacji, zarówno technologiczne, jak i służące do

zapobiegania lub usuwania skutków awarii oraz dotyczące sposobów i dróg ewakuacji załogi,

4) zakładowy plan ratownictwa chemicznego, szczególnie w tych zakładach, które używają środków

chemicznych, jak np. chloru, z wykazem telefonów pogotowia ratunkowego, chemicznego, straży pożarnej,
policji, obrony terytorialnej itp.,

5) instrukcję przeciwpożarową,
6) instrukcję stosowania, przechowywania i eksploatacji sprzętu ochrony dróg oddechowych,
7) instrukcję udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku,
8) tablice ostrzegające przed niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia,
9) sprzęt ratunkowy, jak koła ratunkowe z rzutką, linki asekuracyjne, bosaki, rozmieszczone na obrzeżach

zbiornika otwartego, w odległościach nie większych niż 100 m,

10) przyrządy kontrolno-pomiarowe i sygnalizacyjne, służące do ostrzegania przed substancjami szkodliwymi i

niebezpiecznymi dla życia i zdrowia.

Rozdział 2

Zagrożenia wybuchem pomieszczeń, stref i przestrzeni zewnętrznych

§ 19. Pomieszczenia, strefy i przestrzenie zewnętrzne, zagrożone wybuchem, oraz ich kategorie określa się

na etapie projektowania, przebudowy, rozbudowy, modernizacji lub remontu i eksploatacji w celu ustalenia
niezbędnych środków prewencyjnych zapobiegających wybuchom.

§ 20. 1. Do ustalenia kategorii zagrożenia wybuchem pomieszczeń, stref i przestrzeni zewnętrznych

właściwa jest komisja kwalifikacyjna, powoływana przez kierownika zakładu pracy lub jednostki projektowej.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

2. W skład komisji kwalifikacyjnej powinni wchodzić: przewodniczący oraz jej członkowie - specjaliści do

spraw ochrony pożarowej, bezpieczeństwa i higieny pracy, technologii oczyszczania ścieków oraz
zainteresowani kierownicy obiektów lub pracowni projektowych.

§ 21. Przystąpienie do klasyfikacji pomieszczeń, stref lub przestrzeni zewnętrznych, zagrożonych

wybuchem, powinno być poprzedzone:
1) ustaleniem szczegółowego składu ścieków doprowadzanych do oczyszczalni, ze specjalnym

uwzględnieniem substancji palnych lub wybuchowych, mogących stworzyć zagrożenie wybuchem w czasie
normalnego stanu pracy i w czasie stanu awaryjnego,

2) ustaleniem średnich zrzutów substancji mogących stwarzać zagrożenie wybuchem w czasie doby, miesiąca

i roku.

§ 22. Szczegółowe zasady przeprowadzania klasyfikacji pomieszczeń, stref i przestrzeni zewnętrznych,

zagrożonych wybuchem, regulują odrębne przepisy.

§ 23. W razie zakwalifikowania obiektów, stref i przestrzeni zewnętrznych oczyszczalni ścieków do jednej

z kategorii zagrożenia wybuchem, należy je oznakować odpowiednimi znakami bezpieczeństwa.

§ 24. Urządzenia elektryczne w obiektach zagrożonych wybuchem powinny być wykonane zgodnie z

wymaganiami przepisów w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać urządzenia
elektroenergetyczne instalowane w pomieszczeniach, strefach i przestrzeniach zewnętrznych, zagrożonych
wybuchem, przy uwzględnieniu wilgoci występującej w miejscu pracy urządzeń.

§ 25. W przestrzeniach zagrożonych wybuchem zabrania się palenia tytoniu, używania otwartego

płomienia oraz wykonywania prac mogących spowodować zapłon mieszaniny wybuchowej.

§ 26. Przed wejściem do pomieszczeń zagrożonych wybuchem należy uruchomić awaryjną wentylację

mechaniczną na okres co najmniej 10 minut.

§ 27. Uruchamianie wentylatorów powinno być możliwe z wnętrza, jak i na zewnątrz pomieszczeń

zagrożonych wybuchem.

Rozdział 3

Kraty

§ 28. 1. Kratami w rozumieniu rozporządzenia są urządzenia służące do zatrzymywania ciał stałych,

pływających i wleczonych (skratek). Kraty mogą funkcjonować jako obiekty lub urządzenia samodzielne albo
elementy technologiczne innego obiektu, np. przepompowni ścieków. Kraty mogą występować jako obiekty
obudowane lub nie obudowane, wolno stojące lub połączone z innymi obiektami.

2. Dojścia do krat powinny zapewniać bezpieczne usuwanie skratek oraz przemieszczanie ich na miejsce

czasowego składowania.

§ 29. 1. Pomieszczenia krat obudowanych powinny być wyposażone w wentylację grawitacyjną i

mechaniczną, zapewniającą utrzymanie czystości powietrza poniżej granic najwyższych dopuszczalnych norm
stężenia substancji szkodliwych dla zdrowia w czasie przebywania w nich ludzi.

2. Układ wentylacji grawitacyjnej w budynku należy tak zróżnicować, aby około 50% usuwanego

powietrza posiadało wloty usytuowane 0,15 m nad poziomem podłogi pomieszczenia najniżej położonego lub
nad najwyższym poziomem ścieków w budynku krat. Przewody te nie powinny mieć przepustnic. Pozostałe
wywietrzniki powinny posiadać wloty powietrza usytuowane pod stropem.

3. Nawiew wentylacji grawitacyjnej w około 30% powinien być usytuowany nad podłogą, a w około 70% -

pod stropem pomieszczenia.

4. Wentylacja mechaniczna powinna zapewniać następujący układ wymiany powietrza:

1) wywiew: 70% dołem, 30% górą,
2) nawiew: 30% dołem, 70% górą.

5. W budynku krat w chłodnej porze roku należy zapewnić temperaturę co najmniej +5

6. W budynku krat należy przewidzieć umywalkę z ciepłą wodą, kabinę ustępową i pomieszczenie do

składowania środków do dezynfekcji skratek, wyposażone w wentylację grawitacyjną co najmniej o dwóch
wymianach na godzinę oraz zawór czerpalny z końcówką umożliwiającą podłączenie przewodu do mycia podłóg
i ścian.

7. Podłogi i ściany do wysokości co najmniej 2 m powinny być wykonane z materiałów łatwo

zmywalnych.

§ 30. W przypadku krat znajdujących się w innym kompleksie, np. w przepompowni ścieków, urządzenia

higienicznosanitarne dla obsługi mogą być wspólne.

§ 31. Kraty nie obudowane, usytuowane bezpośrednio w kanale otwartym, należy obudować barierami, jak

zbiorniki otwarte.

§ 32. 1. Kraty usytuowane w budynkach powinny być ogrodzone w sposób zabezpieczający pracowników

przed wpadnięciem do zagłębień.

2. Do obsługi krat powinny być wykonane pomosty robocze i ociekowe dla odsączania skratek.
3. Szerokość pomostu roboczego powinna być dostosowana do rozmiarów kraty, lecz nie mniejsza niż 0,7

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

§ 33. 1. Wejście do pomieszczeń lub zagłębień przy kratach powinno być poprzedzone zbadaniem

czystości powietrza i zawartości tlenu. Badania należy dokonywać za pomocą przyrządów kontrolno-
pomiarowych służących do wykrywania gazów szkodliwych i niebezpiecznych oraz lamp bezpieczeństwa.

2. Pracownicy wchodzący do pomieszczenia zagłębionego przy kratach powinni być wyposażeni w

urządzenia do wykrywania gazów niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia oraz posiadać szelki
bezpieczeństwa z linką asekuracyjną o odpowiedniej długości.

3. Pracownik schodzący do pomieszczeń lub zagłębień przy kratach powinien być asekurowany co

najmniej przez dwie osoby.

4. Nad wejściem lub włazem do pomieszczenia lub zagłębienia powinno znajdować się urządzenie

umożliwiające wydobycie pracownika w razie zasłabnięcia lub utraty przytomności.

5. Osoby asekurujące powinny być wyposażone co najmniej w dwa aparaty powietrzne, linki asekuracyjne

oraz w przewoźne urządzenia do wydobywania poszkodowanego z miejsca zagrożonego, w pozycji głową do
góry.

6. Liczbę osób asekurujących i aparatów powietrznych, w zależności od warunków pracy, określa

kierownik zakładu pracy.

Rozdział 4

Przepompownie ścieków

§ 34. 1. Pomieszczenia pomp i armatury powinny mieć zapewnione wygodne i bezpieczne do nich dojścia

o szerokości co najmniej 0,6 m, jeżeli względy technologiczne nie stawiają ostrzejszych wymagań. Nie dotyczy
to przepompowni z pompami zatapialnymi.

2. Budowa schodów łączących poziom pomieszczenia pomp z poziomem terenu jest wymagana wówczas,

gdy pompy lub inne urządzenia przepompowni wymagają wejścia obsługującego przynajmniej raz w czasie
zmiany.

3. Przepompownie jednokomorowe i przepompownie z pompami zatapialnymi powinny posiadać włazy

kanalizacyjne i montażowe, dostosowane do wymiarów pomp i armatury oraz ewakuacji pracownika w razie
zasłabnięcia.

4. Przepompownie z wydzielonymi zbiornikami czerpalnymi powinny posiadać ściany szczelne,

oddzielające zbiornik czerpalny od pomieszczenia pomp.

5. Jeżeli do pomieszczeń pomp nie przewidziano schodów, to należy zapewnić otwory ewakuacyjne.

Otworami takimi mogą być otwory montażowe, jeżeli znajdujące się pod nimi urządzenia nie będą stanowiły
przeszkody w ewakuacji pracownika.

§ 35. 1. W przepompowniach jednokomorowych wyposażonych w kratę, w których dobowa masa skratek

nie przekracza 100 kg, dopuszcza się ręczne czyszczenie kraty. W przypadku gdy ilość skratek przekracza 100
kg, usuwanie ich powinno być zmechanizowane.

2. Praca pomp w przepompowniach jednokomorowych powinna być zautomatyzowana.
3. Zasuwy odcinające przepływ ścieków powinny być obsługiwane z poziomu terenu.
4. Obiekty, o których mowa w ust. 1, powinny być wyposażone w urządzenia zapewniające bezpieczny

montaż i demontaż pomp.

§ 36. Pomieszczenia technologiczne przepompowni, w których czasowo mogą przebywać ludzie, powinny

posiadać skuteczną wentylację grawitacyjną i mechaniczną oraz temperaturę +5

§ 37. 1. Zbiorniki czerpalne w przepompowniach ścieków, zlokalizowane poza budynkiem pomp, powinny

posiadać dwa rodzaje włazów: kanalizacyjne oraz montażowe, dostosowane do potrzeb ewakuacyjnych.

2. Zejścia na dno zbiorników czerpalnych, których głębokość nie przekracza 6 m, powinny być

wyposażone w klamry złazowe.

3. Zejścia i wyjścia ze zbiorników, o których mowa w ust. 2, mogą również odbywać się za pomocą drabin

opuszczonych.

4. W zbiornikach czerpalnych o głębokości ponad 6 m należy stosować pomosty dodatkowe (stropy

pośrednie, galerie, spoczniki).

5. Wejście pracownika do zbiornika czerpalnego powinno być poprzedzone czynnościami wymienionymi

w § 33.

6. Zbiorniki czerpalne w przepompowniach powinny posiadać wentylację grawitacyjną zapewniającą co

najmniej dwie wymiany powietrza w czasie godziny oraz możliwość zainstalowania wentylatorów przewoźnych,
zapewniających co najmniej 10 wymian w czasie godziny.

§ 38. 1. Przepompownie ścieków ze stałą obsługą powinny spełniać wymagania przepisów budowlanych,

określonych dla pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi.

2. Jeżeli przepompownia nie jest połączona obudowanymi przejściami z innymi obiektami, w których

znajdują się pomieszczenia socjalno-bytowe oraz higienicznosanitarne, w obiekcie przepompowni należy
urządzić co najmniej:
1) ustęp z umywalką,
2) stanowisko śniadaniowe z możliwością podgrzania posiłku,

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

3) szafkę na odzież własną i roboczą.

§ 39. Jeżeli zamiast pomp do podnoszenia ścieków stosowane są przenośniki ślimakowe lub podnośniki

kubełkowe, urządzenia te powinny być obudowane.

§ 40. W przypadku dokonywania przeglądu, konserwacji lub remontu pomp, przenośników ślimakowych i

podnośników kubełkowych urządzenia napędowe powinny być wyłączone i skutecznie zabezpieczone przed
przypadkowym włączeniem.

Rozdział 5

Komory fermentacyjne otwarte

§ 41. 1. Zbiorniki otwartych komór fermentacyjnych powinny być ogrodzone barierami, zgodnie z

wymaganiami określonymi w § 16.

2. Dojścia i przejścia wokół otwartych komór fermentacyjnych powinny być utwardzone.
3. W pobliżu zejścia na dno zbiornika powinny znajdować się koła ratunkowe z rzutką lub pływająca

tratwa ratunkowa.

4. Zejście na dno komory może odbywać się za pomocą schodów i drabin.
5. Wejście na dno zbiornika powinno być poprzedzone opróżnieniem komory i zmyciem schodów oraz

sprawdzeniem stężenia substancji szkodliwych dla zdrowia w powietrzu na dnie zbiornika.

Rozdział 6

Komory fermentacyjne zamknięte

§ 42. 1. Komory fermentacyjne zamknięte ze względu na występowanie metanu i siarkowodoru klasyfikuje

się jako obiekty szczególnie niebezpieczne.

2. Zasięg strefy zewnętrznej zagrożonej wybuchem ustala komisja, o której mowa w § 20.
§ 43. Osad z komory fermentacyjnej należy doprowadzać i odprowadzać w sposób kontrolowany, aby nie

dopuścić do powstania nadmiernego nadciśnienia lub podciśnienia w komorze fermentacyjnej i w zbiorniku
gazu.

§ 44. Urządzenia zabezpieczające instalację gazową komór fermentacyjnych powinny być systematycznie

przeglądane i kontrolowane, a wyniki kontroli zapisywane w dziennikach eksploatacji tych urządzeń.

§ 45. Czyszczenie lub remont wnętrza komory fermentacyjnej zamkniętej powinny się odbywać zgodnie z

opracowaną instrukcją eksploatacji oraz wymaganiami rozdziału 8.

Rozdział 7

Zbiorniki gazu i instalacje gazowe

§ 46. Zbiornik gazu dopuszczony do eksploatacji powinien mieć odpowiednią dokumentację techniczną,

obejmującą:
1) sposób przeprowadzania prób szczelności,
2) zestaw niezbędnego sprzętu przeciwpożarowego wraz ze szczegółową instrukcją przeciwpożarową,
3) szczegółową instrukcję eksploatacji wraz z wymaganiami bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 47. Do zbiornika gazu należy zapewnić dojazd drogą o utwardzonej nawierzchni.
§ 48. Hydranty lub zbiorniki przeciwpożarowe powinny być zlokalizowane przy zbiornikach gazu w

odległościach zgodnych z wymaganiami polskich norm.

§ 49. Zbiorniki gazu i odsiarczalnie powinny posiadać instalację piorunochronną.
§ 50. 1. Zbiorniki gazu powinny być wyposażone we wskaźniki stanów napełnienia i sygnalizatory

świetlne oraz akustyczne tych stanów.

2. Przed opróżnieniem zbiornika z wody, stanowiącej jego zamknięcie, należy sprawdzić, czy wnętrze

zbiornika jest połączone bezpośrednio z atmosferą.

§ 51. W czasie zimy, a szczególnie podczas mrozów lub obfitych opadów śniegu, zbiorniki gazu

konstrukcji teleskopowej należy codziennie kontrolować i usuwać z nich śnieg i lód.

§ 52. 1. Zakład pracy powinien prowadzić miesięczne i roczne kontrole pracy urządzeń gazowych, a

wyniki ich rejestrować i przechowywać dla celów kontrolnych.

2. Codziennie

należy

kontrolować

prawidłowość

działania

urządzeń

pomiarowo-kontrolnych,

prawidłowość działania zaworów gazowych przy tych urządzeniach i inne elementy instalacji.

§ 53. W odsiarczalni gazu, na przewodach doprowadzających i odprowadzających gaz, należy zainstalować

urządzenia do pomiaru ciśnienia.

§ 54. Napełnianie odsiarczalników gazu i włączanie ich do ruchu może się odbywać tylko przy

zamkniętych zaworach na przewodach odprowadzających gaz.

§ 55. Wykonywanie prac naprawczych w obrębie strefy zagrożenia wybuchem i pożarem może się

odbywać tylko na podstawie pisemnego polecenia kierownictwa zakładu i pod fachowym nadzorem.

§ 56. Roboty spawalnicze w odsiarczalniach i przy instalacjach gazowych należy prowadzić zgodnie z

opracowaną instrukcją, przez osoby przeszkolone oraz pod fachowym nadzorem i zgodnie z odrębnymi
przepisami.

Rozdział 8

Zbiorniki zamknięte

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

§ 57. 1. Prace w zbiornikach zamkniętych wymagają specjalnych przygotowań organizacyjnych i

technicznych, określonych w instrukcji eksploatacji.

2. Prace w zbiornikach zamkniętych powinny być wykonywane na polecenie pisemne kierownika zakładu

lub osoby przez niego upoważnionej.

3. Polecenie wejścia do zbiornika lub pracy w nim powinno zawierać klauzulę "zezwalam na rozpoczęcie

robót" oraz określać:
1) miejsce i czas pracy (miesiąc, dzień, godzina),
2) rodzaj i zakres pracy oraz - jeżeli zachodzi taka potrzeba - kolejność wykonywania poszczególnych

czynności,

3) rodzaj zagrożeń, jakie mogą wystąpić podczas wykonywanej pracy, oraz sposób postępowania w razie ich

wystąpienia,

4) sposób sygnalizacji i porozumiewania się między pracującymi a ubezpieczającymi,
5) drogi i sposoby ewakuacji,
6) sposób prowadzenia akcji ratowniczej i udzielania pierwszej pomocy.

4. W poleceniu należy podać osoby odpowiedzialne za przygotowanie i wykonanie pracy zarówno od

strony wykonawcy, jak i służb eksploatacyjnych.

§ 58. W przypadku prac wewnątrz zbiornika służby eksploatacyjne są obowiązane:

1) opróżnić zbiornik i odłączyć go od innych instalacji i zabezpieczyć przed przypadkowym ich włączeniem

lub uruchomieniem urządzeń wewnątrz zbiornika,

2) przeprowadzić kontrolę składu powietrza wewnątrz zbiornika przed wejściem pracowników oraz zapewnić

jego kontrolę podczas pracy.

§ 59. Do obowiązków wykonawcy robót należy:

1) zastosowanie niezbędnych środków bezpieczeństwa i higieny pracy, które powinny być określone

szczegółowo w projekcie organizacji robót,

2) zabezpieczenie miejsca pracy przed pożarem,
3) zapewnienie urządzeń zabezpieczających i środków ochrony indywidualnej.

§ 60. Pracownik wchodzący do wnętrza zbiornika powinien pracować w zespole co najmniej

trzyosobowym oraz posiadać sprzęt zabezpieczający, jak:
1) szelki bezpieczeństwa z linką ewakuacyjną,
2) hełm ochronny,
3) aparat powietrzny lub przewód doprowadzający powietrze,
4) lampa bezpieczeństwa.

§ 61. W czasie przebywania pracowników wewnątrz zbiornika powinny być otwarte wszystkie włazy, a

jeżeli byłoby to niewystarczające dla utrzymania właściwej jakości powietrza, należy zastosować mechaniczny
dopływ świeżego powietrza.

§ 62. Jeżeli podczas wykonywania pracy wewnątrz zbiornika znajdują się materiały w stanie płynnym lub

sypkim, zagrażające zasypaniem lub utonięciem pracownika, należy usunąć te zagrożenia lub zastosować
odpowiednie zabezpieczenia, np. w postaci ruchomego pomostu opuszczanego.

§ 63. Prace spawalnicze lub stosowanie otwartego płomienia wymagają zastosowania specjalnych

warunków i środków, zabezpieczających przed wybuchem lub pożarem. Prace te powinny być wykonywane pod
fachowym nadzorem oraz zgodnie z odrębnymi przepisami.

§ 64. Zakończenie pracy w zbiorniku powinno być potwierdzone przez osobę, która wydała to polecenie.

Rozdział 9

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 65. Obiekty istniejące, w których wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy w dniu wejścia w życie

niniejszego rozporządzenia nie odpowiadają jego wymaganiom, należy dostosować do nowych wymagań w
okresie 5 lat.

§ 66. 1. Dla obiektów będących w budowie lub rozruchu, a nie przekazanych użytkownikowi do

eksploatacji przed wejściem w życie rozporządzenia, należy dokonać komisyjnego przeglądu, który pozwoli
ustalić zakres prac związanych z dostosowaniem oczyszczalni do wymagań niniejszego rozporządzenia.

2. Komisję, o której mowa w ust. 1, powołuje inwestor w porozumieniu z przyszłym użytkownikiem,

wykonawcą, biurem projektowym oraz z przedstawicielami właściwych terytorialnie organów Państwowej
Inspekcji Pracy i Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

3. Obiekty będące w trakcie projektowania powinny być dostosowane do wymagań niniejszego

rozporządzenia.

§ 67. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 17 lutego 1970 r. w sprawie

bezpieczeństwa i higieny pracy w komunalnych oczyszczalniach ścieków (Dz. U. Nr 6, poz. 51 i z 1984 r. Nr 10,
poz. 43).

§ 68. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Załącznik nr IP-3-W3/4

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 28 maja 1996 r.

w sprawie

rodzajów prac, które powinny być wykonywane przez co

najmniej dwie osoby

(Dz. U. nr 62 poz. 288)

Na podstawie art. 225 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Ustala się rodzaje prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu

zapewnienia asekuracji, ze względu na możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia
ludzkiego.

2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.
§ 2. Przepisy rozporządzenia nie naruszają odrębnych przepisów określających rodzaje prac, które powinny

być wykonywane przez co najmniej dwie osoby ze względu na możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia
dla zdrowia lub życia ludzkiego.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ RODZAJÓW PRAC, KTÓRE POWINNY BYĆ WYKONYWANE PRZEZ CO NAJMNIEJ

DWIE OSOBY

1. Prace wykonywane wewnątrz zbiorników, kotłów, silosów i urządzeń technologicznych, w tym prace w

zbiornikach otwartych, które nie pozwalają na bezpośredni kontakt wizualny co najmniej z jednym
pracownikiem.

2. Prace w pomieszczeniach, w których występują gazy lub pary trujące, żrące albo duszące, przy których

wykonywaniu wymagane jest stosowanie środków ochrony indywidualnej.

3. Prace związane z:

montażem i demontażem studzienek, stacji pomp wodnych przy głębokościach większych od 2
m,

odmulaniem i pogłębianiem cieków i zbiorników wodnych,

budową i pogłębianiem studni kopanych przy głębokościach większych od 2 m.

4. Prace w pomieszczeniach sekcyjnych zakładów utylizacji.
5. Prace na czynnych gazociągach i przemysłowych instalacjach gazowych.
6. Prace przy obsłudze autoklawów przemysłowych.
7. Prace na stanowiskach organizowanych w magazynach substancji trujących i żrących.
8. Prace przy usuwaniu skażeń chemicznych.
9. Prace związane z transportowaniem i stosowaniem materiałów wybuchowych.
10. Prace przy usuwaniu skutków wypadków i awarii radiacyjnych.
11. Prace związane z transportem i przeładunkiem materiałów promieniotwórczych, wymagające nadzoru

dozymetrycznego.

12. Prace w sterowniach i przy kanałach reaktorów jądrowych oraz w sterowniach i bunkrach

akceleratorów.

13. Prace związane z obsługą studzienek i zbiorników ścieków radioaktywnych.
14. Prace badawcze z użyciem urządzeń plazmowych do syntezy termojądrowej.
15. Prace związane z konserwacją, montażem i naprawą dźwigów, suwnic, żurawi wieżowych i

samojezdnych, układnic magazynowych i schodów ruchomych.

16. Prace spawalnicze, cięcie gazowe i elektryczne oraz inne prace wymagające posługiwania się otwartym

źródłem ognia w pomieszczeniach zamkniętych albo w pomieszczeniach zagrożonych pożarem lub wybuchem.

17. Prace przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się całkowicie lub częściowo pod

napięciem, z wyjątkiem prac polegających na wymianie w obwodach o napięciu do 1 kV bezpieczników i
żarówek (świetlówek).

18. Prace wykonywane w pobliżu nie osłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich części,

znajdujących się pod napięciem.

19. Prace przy wyłączonym spod napięcia torze dwutorowej elektroenergetycznej linii napowietrznej o

napięciu 1 kV i powyżej, jeżeli drugi tor linii pozostaje pod napięciem.

20. Prace przy wyłączonych spod napięcia elektroenergetycznych liniach napowietrznych, które krzyżują

się z liniami znajdującymi się pod napięciem.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

21. Prace przy wykonywaniu prób i pomiarów w zakładach energetycznych oraz innych zakładach przy

urządzeniach elektroenergetycznych, z wyłączeniem prac stale wykonywanych przez wyznaczonych
pracowników w ustalonych miejscach pracy (laboratoria, stacje prób).

22. Prace przy budowie i eksploatacji napowietrznych linii elektroenergetycznych:

w terenie trudno dostępnym lub zalesionym, wymagającym ścinania drzew,

przy wymianie słupów i przewodów na słupach.

23. Prace przy budowie i eksploatacji napowietrznych linii telekomunikacyjnych wykonywanych:

na skrzyżowaniach z liniami energetycznymi, kolejowymi oraz w bezpośrednim sąsiedztwie
szlaków komunikacyjnych (dróg, rzek, mostów, wiaduktów) i gazociągów,

w terenie trudno dostępnym lub zalesionym, wymagającym ścinania drzew,

przy wymianie słupów i przewodów na słupach.

24. Prace przy eksploatacji linii kablowych ze zdalnym zasilaniem oraz przy urządzeniach zdalnego

zasilania.

25. Prace w studniach kablowych, w pomieszczeniach z nimi połączonych i dołkach monterskich.
26. Prace na obiektach radiokomunikacyjnych w terenie górskim trudno dostępnym.
27. Prace konserwacyjne przy nadajnikach radiowych i telewizyjnych oraz prace wykonywane na polach

antenowych.

28. Prace w telekomunikacji przy nie obsługiwanych stacjach wzmacniakowych i komorach kablowych.
29. Prace wykonywane na wysokości powyżej 2 m w przypadkach, w których wymagane jest zastosowanie

środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości.

30. Prace w wykopach i wyrobiskach o głębokości większej od 2 m.
31. Prace ziemne wykonywane metodą bezodkrywkową.
32. Prace geodezyjno-melioracyjne na terenach bagiennych.
33. Prace w kesonach i prace nurków.
34. Prace malarzy, konserwatorów okrętowych, wykonywane poza burtą statku lub z zewnętrznego

rusztowania wiszącego oraz prace na masztach.

35. Prace na statkach w: zbiornikach wodnych, paliwowych, balastowych, kolektorach, przelotniach,

zasobnikach powietrza silników spalinowych, zęzach, koferdamach, tunelach przystępkowych, karterach
silników i komorach łańcuchowych.

36. Prace związane z otwieraniem i zamykaniem luków ładowni na statkach.
37. Prace na otwartych pokładach statków w warunkach sztormowych oraz na stanowiskach

manewrowych, cumowniczych na dziobie i rufie.

38. Prace na statkach przy przeładunkach i manipulacjach materiałów niebezpiecznych.
39. Prace na statkach wykonywane na wysokości powyżej 5 m na nie umocowanych w sposób stały

drabinkach.

40. Prace kontrolerów fitosanitarnych na statku lub barce.
41. Prace przy oznakowywaniu i remoncie dróg na odcinkach nie zamkniętych dla ruchu.
42. Prace maszynistów kolejowych zatrudnionych na:

lokomotywach elektrycznych nie wyposażonych w dwa aktywne systemy zabezpieczeń, tj.
czuwak aktywny i system samoczynnego hamowania pociągu,

pojazdach trakcyjnych, poruszających się z szybkością powyżej 130 km/h,

lokomotywach prowadzących pociągi w ruchu towarowym po liniach, na których miarodajne
pochylenie na obsługiwanym odcinku jest większe niż 15 promili na długości 1000 m.

43. Prace operatorów sprężarek chłodniczych, prace przy napełnianiu instalacji amoniakiem oraz prace

wykonywane w komorach chłodniczych, gdy drzwi do tych komór otwierane są tylko z zewnątrz.

44. Prace przy ogłuszaniu zwierząt w zakładach przemysłu mięsnego.
45. Prace związane z obsługą i zabiegami weterynaryjnymi zwierząt dużych w stacjach hodowli i

unasienniania.

46. Prace związane z dokarmianiem ryb z łódki.
47. Prace związane ze stosowaniem:

środków ochrony roślin podczas zabiegu fumigacji,

środków ochrony roślin w uprawach pod osłonami i w pomieszczeniach zamkniętych.

48. Prace związane ze świadczeniem usług w zakresie stosowania preparatów ochrony roślin w formie

płynnej, zaliczanych do pierwszej kategorii toksyczności.

49. Prace przy pozyskiwaniu drewna w lesie.

50. Prace związane z ratownictwem górskim.

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

Rozdzielnik Instrukcji

(opcjonalnie – o ile występuje w wersji „papierowej)

NR REJ. INSTRUKCJI:

TYTUŁ:

NR EGZ.

STANOWISKO

POBRAŁ

(Nazwisko i imię)

DATA

PODPIS

IP-3-W3 Instrukcja postępowania w zakresie gospodarki ściekowej

Elektrociepłownia Białystok S.A.

SPIS TREŚCI:
Aktualizacja instrukcji

Zawartość instrukcji

1. Cel

2. Zakres

3. Odpowiedzialność

4. Dokumenty związane

5. Definicje

6. Sposób postępowania

6.1. Źródła powstawania ścieków

6.2. Budowa i eksploatacja sieci i urządzeń kanalizacyjnych

6.3. Urządzenia techniczne związane z gospodarką ściekową

Zbiornik ścieków gorących z przepompownią

Osadnik przejściowy obok komina nr 1

Zbiornik ścieków technologicznych z Maszynowni

Separatory substancji ropopochodnych

Łapacz mazutu na terenie gospodarki olejowej

Urządzenia gospodarki ściekowej przy SUW i laboratoriach

Osadnik końcowy ścieków wraz z budynkiem pompowni osadów

Pomiary kontrolne

Nadzór nad utrzymaniem i eksploatacją urządzeń kanalizacyjnych

Gospodarka ściekowa na składowisku UPS w Sowlanach

Inne postanowienia dotyczące gospodarki ściekowej

Warunki bezpieczeństwa przy pracach związanych z gospodarka ściekową

Sytuacje awaryjne związane z gospodarką ściekową

7. Załączniki

Rozdzielnik instrukcji