Pomiar i opracowanie pomiarów poligonizacji w celu założenia osnowy klasy III

1. Pomiar

Wykonujemy go zgodnie z instrukcjami prowadzącego ćwiczenie, pamiętając o:



Pomiarze kątów w trzech seriach na każdym ze stanowisk, w kolejności LPPL,



Rejestracji wewnętrznej obserwacji S, V, H,



Pomiarze warunków atmosferycznych – p, T – na każdym ze stanowisk w celu wprowadzenia
poprawki atmosferycznej,



Przygotowaniu instrumentów do pomiaru – sprawdzeniu libell, określeniu błędów kolimacji,
indeksu i wyznaczeniu stałych dodawania.

Efektem tych prac są dwa zbiory obserwacyjne o przykładowych nazwach:

Baza_nrgrupy.txt – zawierający dane obserwacyjne z wyznaczania stałych dodawania na bazie,

Poligon_nrgrupy.txt – zawierający dane obserwacyjne z pomiaru w ciągu poligonowym

Które umiejscawiamy w katalogu Poligon na dysku sieciowym wykonując ich kopię.

2. Opracowanie

Opracowanie pomiarów ma charakter dwuetapowy.

Pierwszy etap to wyznaczenie stałych dodawania dla obu zestawów lustro1+tachimetr
i lustro2+tachimetr dwoma metodami porównawczą i różnicową. Metoda porównawcza polega na
wyznaczeniu stałej przez porównanie długości pomierzonych z wzorcowymi natomiast metoda
różnicowa na określeniu różnic długości pomierzonych. W pierwszym etapie należy również
wyznaczyć średnie wartości kątów, długości przygotowując cały fragment sieci III klasy, pomierzonej
metodą poligonizacji do łącznego wyrównania wraz z obserwacjami satelitarnymi.

2.1 Wyznaczenie stałych dodawania

Wykonujemy w programie POLIG483 (dysk z:/programy) wybierając polecenie STAŁA DODAWANIA.
Wyznaczamy cztery wartości stałych dla obu luster (C1, C2) dla dwóch metod porównawczej
i różnicowej. Ostateczną wartość/wartości stałej konsultujemy z prowadzącym ćwiczenie.

Wyznaczając stałą dodawania przed pomiarem obserwacji w ciągu poligonowym wprowadzamy jej
wartość do instrumentu przed wykonaniem obserwacji i wszystkie odległości są dzięki temu
korygowane. Wyznaczając stałe po pomiarze poligonizacyjnym operujemy zerową wartością stałej
w jego trakcie i po zgraniu pliku obserwacyjnego i wyznaczeniu stałej dodawania musimy skorygować
pomierzone odległości ręcznie w następujący sposób:

SUROWY PLIK OBSERWACYJNY

ST,2,,,,1.6270,0.0000,0.0000
CO,Temp:31C Press:962hPa Prism:0 12-Jul-2012 11:54:51
SS,1,1.6720,

159.5246

,0.0090,102.0728,11:56:07,

SS,3,1.6400,

96.0019

,283.9928,98.6802,11:59:06,

PO KOREKCIE o przykładową wartość stałej równą – 0,030m

CO,Temp:31C Press:962hPa Prism:0 12-Jul-2012 11:54:51
SS,1,1.6720,

159.4946

,0.0090,102.0728,11:56:07,

SS,3,1.6400,

95.9719,

283.9928,98.6802,11:59:06,

2.2. Obliczenie i analiza dokładności obserwacji kątowo-liniowych

Po wprowadzeniu wartości stałej do pliku obserwacyjnego należy wykonać obliczenie i analizę
dokładności pomiaru kątów i odległości na punktach ciągu. W tym celu wykonujemy obliczenie
dziennika poligonizacji. W programie POLIG wywołujemy polecenie Dziennik / Utwórz dziennik. Na
podstawie pliku obserwacji kątów i odległości tworzymy dziennik pomiaru poligonizacji. Przykładowo:

Surowy plik obserwacyjny

CO,Temp:24C Press:962hPa Prism:30 25-Jun-2012 19:00:56
SS,2,1.6100,151.0293,376.2150,98.5880,19:02:57,
SS,4,1.7000,118.5686,147.6802,104.7434,19:11:57,
SS,4,1.7000,118.5699,347.6884,295.2632,19:13:27,
SS,2,1.6100,151.0292,169.7098,301.4108,19:14:14,
SS,2,1.6100,151.0290,369.7102,98.5874,19:14:59,
SS,4,1.7000,118.5702,147.6770,104.7354,19:15:44,
SS,4,1.7000,118.5704,347.6836,295.2618,19:16:20,
SS,2,1.6100,151.0293,169.7130,301.4114,19:17:22,
SS,2,1.6100,151.0293,369.7100,98.5856,19:17:56,
SS,4,1.7000,118.5718,147.6770,104.7348,19:18:50,
SS,4,1.7000,118.5709,347.6842,295.2630,19:19:29,
SS,2,1.6100,151.0293,169.7062,301.4104,19:20:20,

Obliczenie fragmentu dziennika dla przykładowego stanowiska

STANOWISKO nr 3
============================================================
| | Nr stan | Nr lewy | Nr prawy |
| | 3 | 2 | 4 |
|==========================================================|
| wysokosc | 1.6500 | 1.610 | 1.700 |
|--------------|-------------------------------------------|
| kat poziomy | 177.97060 ±0.00190 (±0.00300) |
|--------------|-------------------------------------------|
| kat pionowy | | 98.58807 | 104.73760 |
| | | ±0.00029 | ±0.00128 |
|--------------|-------------|--------------|--------------|
| dlugosc | | 151.02923 | 118.57030 |
| blad | otrz: | ±0.00002 | ±0.00021 |
| | dop: | ±0.00755 | ±0.00593 |
============================================================
liczba serii: 3
meteo: [temp: 24st Ce; cisn: 962hPa]
skala: 1.000000
popr. atmosf.: 26.1 ppm
stala dodawania: 30 mm
UWAGI:

W którym należy sprawdzić poprawność oznaczeń punktów, uzyskanych błędów obserwacji,
kolejności obserwacji, wysokości sygnału i instrumentu etc.

Jeśli sprawdzenie pliku obserwacyjnego przebiegło pomyślnie to wówczas pozostaje nam etap
ostatni.

3. Przygotowanie do wyrównania i wyrównanie łączne sieci III klasy

Składającej się z obserwacji satelitarnych i klasycznych. Mówimy wówczas o sieci hybrydowej
(łącznej, kombinowanej. Wyrównanie takie odbywa się w programie do post-processingu obserwacji
GPS przez dołączenie obserwacji naziemnych do projektu w którym opracowano obserwacje
satelitarne służące do wyznaczenia współrzędnych punktów III klasy (metoda Fast Static). Aby to
wykonać należy przeprowadzić wcześniej w osobnym projekcie wyrównanie punktów II klasy
(metoda statyczna) uzyskując w ten sposób współrzędne punktów nawiązania dla klasy III.

Po swobodnym wyrównaniu sieci klasy III w części złożonej z obserwacji satelitarnych (dwa punkty
nawiązania wraz z czterema punktami osnowy klasy III) należy dołączyć obserwacje klasyczne, tj.
kąty, długości przygotowując plik z ich średnimi wartościami na podstawie pliku dziennika. Niestety
oprogramowanie do post-processingu nie akceptuje formatu instrumentu Nikon DTM zatem należy
obserwację przygotować w formacie Geodimeter.job (niestety na tę chwilę ręcznie) wg ustalonego,
łatwego formatu, w którym definicja kątów i odległości na stanowisku wygląda następująco.

2=… – numer stanowiska
3=… – wysokość instrumentu na stanowisku

5=… – numer celu (lewe ramię)
6=… – wysokość celu (lewe ramię)
7=… – odczyt koła poziomego na cel lewy (ustawiamy 0.0000)
8=… – odczyt koła pionowego na cel lewy
9=… – odległość skośna do punktu

5=… – numer celu (prawe ramię)
6=… – wysokość celu (prawe ramię)
7=… – odczyt koła poziomego na cel prawy (ustawiamy kąt poziomy)
8=… – odczyt koła pionowego na cel prawy
9=… – odległość skośna do punktu

Przykładowo, dla fragmentu dziennika

STANOWISKO nr 4
============================================================
| | Nr stan | Nr lewy | Nr prawy |
| | 4 | 3 | 5 |
|==========================================================|
| wysokosc | 1.7100 | 1.670 | 1.540 |
|--------------|-------------------------------------------|
| kat poziomy | 190.25670 ±0.00537 (±0.00300) |
|--------------|-------------------------------------------|
| kat pionowy | | 95.26973 | 108.94417 |
| | | ±0.00054 | ±0.00923 |
|--------------|-------------|--------------|--------------|
| dlugosc | | 118.57115 | 75.40270 |
| blad | otrz: | ±0.00048 | ±0.00005 |
| | dop: | ±0.00593 | ±0.00377 |
============================================================
liczba serii: 3
meteo: [temp: 24st Ce; cisn: 962hPa]
skala: 1.000000
popr. atmosf.: 26.1 ppm
stala dodawania: 30 mm
UWAGI:

Fragment definiujący obserwacje na tym stanowisku w formacie Geodimetr ma postać
2=4
3=1.710

5=3
6=1.670
7=0.0000
8=95.2697
9=118.5704

5=5
6=1.540
7=190.2567
8=108.9608
9=75.4026

Zauważmy sposób definicji kąta poziomego na stanowisku 2. Jeśli na lewym punkcie zdefiniujemy
wartość 0.0000 to na prawy cel powinniśmy ustawić odczyt równy wartości kąta z dziennika. Różnica
kierunków (prawy – lewy) będzie wówczas równa wartości kąta.
Należy przygotować te dane w zdefiniowanym powyżej formacie w pliku tekstowym, który następnie
importujemy w programie TTC klikając w przyborniku z ikonami.

Import / Other Survey Files / Total Station

Wybierając z listy

Geodimeter job file (*.job)

Wskazując na kolejnych etapach importu

Raw job file – nazwę i lokalizację pliku

Default units settings – jednostki obserwacji wgrywanych z pliku (tu koniecznie należy ustawić
jednostki długości – metry – oraz jednostki kątów - grady)

Po imporcie przeprowadzamy kolejne wyrównanie swobodne a następnie nawiązane do
współrzędnych punktów II klasy uzyskując w ten sposób współrzędne BLH wszystkich punktów sieci III
klasy wraz z analizą dokładności. W przypadku problemów z wyrównaniem należy przeprowadzić je
w oparciu o płaskie współrzędne punktów nawiązania II klasy (w układzie 2000) jako 3D Adjustment
National Biased.