1

Wydział Górnictwa i Geoinżynierii

n=16

Gr. 3A/1

Temat nr 4:

Zadawanie kierunku dla prowadzenia wyrobiska

Juskowiak Jakub

2

Spis treści:

1. Cel

ćwiczenia...…………………………………………………………………………………..…3

2. Przedmioty służące do przeprowadzenia ćwiczenia...……………………………………..…..3
3. Dane

………………………………………………………………………………………….….…..3

4.

Etapy wykonywanego ćwiczenia………..………………………………………………………..3

5. Kontrola stanu na przodku...

………………………………………………………………………5

6.

Wnioski………………………………………………………………………………………………6

3

1.Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia było wyznaczenie wzniosu wyrobiska oraz skontrolowanie stanu wyrobiska.

2. Przedmioty służące do przeprowadzenia ćwiczenia:

 Niwelator
 Teodolit


Calówka



Taśma miernicza

3. Dane:

 Trzymanie pionowe;

 Trzymanie poziome;

 Wznios;

4.Etapy wykonywanego ćwiczenia:

 Wyznaczanie wzniosu wyrobiska:

1)

Przy pomocy taśmy mierniczej odmierzono odległości

i obliczono

czyli

sumę tych odległości.

2) Obliczenie

wartości

ze wzoru:

4

Do wysokości punktu

dodaliśmy wartość

i otrzymaliśmy punkt w którym została

przybita pierwsza klamerka, na pierwszych odrzwiach.

3)

Ustawienie niwelatora pomiędzy punktami

i

i odczytanie poziomu niwelatora

nad punktem

za pomocą calówki.

-poziom niwelatora nad punktem

4) Obliczenie

różnicy wysokości

:

5) Obliczenie poziomu niwelatora nad punktem

oraz wbicie klamerki:

6) Obliczenie

różnicy wysokości

:

7) Obliczenie poziomu niwelatora nad punktem

i ponownie wbicie klamerki na

odrzwiach:

8) Obliczenie

różnicy

:

9) Obliczenie poziomu niwelatora nad punktem

oraz zaznaczenie punktu na przodku:

]

10)

Przeniesienie wysokości klamerek z lewego na prawy ocios za pomocą niwelatora i
calówki

11)

Następnie rozwinięto sznurki pomiędzy klamkami na pieszych i trzecich odrzwiach,
dzięki temu powstała płaszczyzna wskazująca jak powinien wyglądać spąg pokładu.
Płaszczyzna wyznaczona przez rozciągnięte sznurki powinna pokrywać się z
punktem

5

 Przeniesienie osi wyrobiska na przodek:

1)

Ustawienie teodolitu w odległości

od lewego ociosu.

2)

Wyznaczenie osi wyrobiska jeżeli uznamy ze wcześniejsza cześć wyrobiska
została wykonana poprawnie:
Wgłąb wyrobiska wykonanego poprawnie odmierzono odległość

od lewego

ociosu, w ten

sposób wyznaczano oś wyrobiska, następnie obrócono lunetę

teodolitu o 200g w stronę przodka.

3) Wyznaczenie godzin na odrzwiach i przodku:

Ponieważ

, a instrument był ustawiony w odległości

od lewego ociosu to wyznaczając godziny na stropnicach odrzwi
oraz na przodku skorzystano z

calówki (celowano instrumentem na wartość

, początek calówki był skierowany w

stronę prawego ociosu.

5.Kontrola stanu na przodku



Pomiar rzeczywistych odległości wyznaczonych godzin i przodku na lewym
ociosie

różnice pomiędzy zadanym trzymaniem poziomym

i godzinami:

6



Kontrola wysokości spągu wyrobiska.
Sprawdzenie rzeczywistej wysokości punktu

nad spągiem wyrobiska i

porównanie go z

6. Wnioski:

Wyrobisko zostało źle wykonane, gdyż spąg jest przesunięty na przodku o

,

natomiast oś wyrobiska została wykonana poprawnie gdyż różnica pomiędzy zadaną a
rzeczywistą osią wyrobiska jest niewielka.