Zapis informacji na

dyskach

magnetycznych i

dyskach optycznych

DYSKI MAGNETYCZNE

Ze względu na

konstrukcję nośnika

dzielimy je na:

Dyski twarde

Dyski miękkie

DYSK TWARDY

Dysk sztywny, dysk twardy (ang. hard disk, hard disk

drive) lub żargonowo "twardziel" to hermetycznie
zamknięty, składający się z 2 do 8 wirujących talerzy
pokrytych bardzo cienką warstwą magnetyczną,
każdy posiada osobno głowicę, odczytująco–
zapisującą, która unosi się nad nim na cienkiej
poduszce powietrznej. Dysk twardy jest zwykle na
stale włączony do komputera i przechowuje dane,
które powinny być zawsze dostępne, takie jak system
operacyjny. Nowoczesne dyski twarde posiadają
bardzo duża przepustowość danych, niski czas
dostępu do danych, obracają się z prędkością kilku
tysięcy obrotów na minutę, a pojemność wynosi
kilkanaście gigabajtów.

Wnętrze dysku twardego

Konstrukcja talerzy dysku

Metoda odczytu PRML

DYSK MIĘKKI

Dysk elastyczny (floppy disk) - Termin

dotyczy nośnika informacji w postaci

elastycznego krążka pokrytego

substancją magnetyczną, bądź

urządzenia do zapisu lub odczytu

informacji zawartej na dyskietce.

Istnieje kilka systemów, w których

stosuje się dyski elastyczne o różnej

średnicy 5,25 cala oraz 3,5 cala. Dyski

o średnicy 3,5 cala mają twardą

obudowę, są trwalsze i pojemniejsze.

DYSKI OPTYCZNE

Technologia CD jest zadziwiającym połączeniem

nowoczesnej technologii i starego stylu. Płaski i
okrągły kształt krążka nawiązuje do dawnych płyt
winylowych, których główną przewagą nad taśmami
był szybszy dostęp do poszczególnych utworów
nagranych na płytach. Cyfrowa wersja płyty
winylowej, a więc płyta CD, nie powtarza
niedogodności konstrukcyjnych swojej poprzedniczki.
Najistotniejszą różnicą jest trwałość zapisu. Jakość
dźwięku zapisana na płycie CD nie pogarsza się z
mijającym czasem, gdyż dane odczytywane są przy
pomocy wiązki lasera, a nie przy zastosowaniu
elementów fizycznych takich jak głowica czy igła.