1

. PODSTAWOWE POJECIA I

DEFINICJE. REHABILITACJA

MEDYCZNA,

PSYCHOLOGICZNA,

PEDAGOGICZNA,

ZAWODOWA, SPOŁÓECZNA I

ICH SKŁADOWE. MIEJSCE

FIZJOTERAPII W PROCESIE

REHABILITACJI. ZNACZENIE I

PODZIAŁ

FIZJOPROFILAKTYKI.

Podstawowe pojęcia i

definicje

FIZJOTERAPIA

– (physis = natura, therapeia =

lecznie) polega na wykorzystaniu ruchu oraz
innych czynników fizycznych w celach
leczniczych.

 Rehabilitacja

(habilis = sprawny, re= coś ponownego)

oznacza przywracanie sprawności oraz przywracanie osób
niepełnosprawnych do normalnego życia w społeczeństwie i
samodzielności

 Kalectwo

– (niedorozwój) brak lub nieodwracalne

uszkodzenie narządu lub części ciała powodujące trwałe
uszkodzenie.

 Inwalidztwo

- oznacza częściową lub całkowitą

niezdolność do wykonywania pracy zawodowej
spowodowaną długotrwałym, lub trwałym naruszeniem
sprawności

 Uszkodzenia

- określa przejściową, lub trwałą utratę

struktury lub funkcji psychologicznej, fizjologicznej lub
anatomicznej.

Ograniczenia

– wynikają z zaburzeń oraz

uszkodzeń i dotyczą zmniejszenia możliwości
wykonywania różnych czynności w taki sposób
jake uznaje się za normalne.

Upośledzenia-

oznaczają utratę sprawności

oraz pewne ograniczenia w strefie aktywności
społecznej, spowodowane uszkodzeniem bądź
zaburzeniem.

Niepełnosprawność

– (wg ONZ) to stan w

którym z powodu wad wrodzonych bądź nabytych
fizycznych lub umysłowych zdolności – osoba jest
całkowicie lub częściowo nie zdolna do
samodzielnego życia.

 Osoba niepełnosprawna

–osoba której

w skutek ograniczenia sprawności organizmu
fizycznej lub psychicznej, występują utrudnienia w
pełnieniu ról społecznych

Rehabilitacja medyczna,

psychologiczna,

pedagogiczna, zawodowa,

społeczna i ich składowe

.

Rehabilitacja medyczna (lecznicza)

–

są to czynności lecznicze (prowadzone w

odpowiednich placówkach np. szpital,
przychodnia) przywracające osobę
niepełnosprawną do normalnego życia w
społeczeństwie lub tworzenie dla niej
warunków do samodzielnego bytu

Rehabilitacja psychologiczna –

w

czasie procesu tej rehabilitacji pacjent ma
możliwość zaakceptować siebie i swoją
niepełnosprawność. Ma to duży wpływ na
współprace z personelem terapeutycznym.

Rehabilitacja pedagogiczna –

celem jest stworzenie warunków kształcenia
się dzieci i młodzieży. Ułatwienie dziecku
powrotu do szkoły po długotrwałym leczeniu.
W tego rodzaju rehabilitacji pomagają liczne
szkoły integracyjne

Rehabilitacja zawodowa

–

jest to

stworzenie warunków do wykonywania pracy
zawodowej przez osoby niepełnosprawne lub ich
ułatwienie ( poradnictwo zawodowe,
przekwalifikowanie, wybór optymalnego
zatrudnienia

Rehabilitacja społeczna –

jest to pełna

integracja osób niepełnosprawnych w
społeczeństwie, zmierza do przywrócenia
samodzielności społecznej osobie która została jej
pozbawiona. Rehabilitacja ta obejmuje również
edukację osób zdrowych, aby w pełni
zaakceptowały osoby niepełnosprawne i
zrozumiały ich potrzeby

Miejsce fizjoterapii w

procesie rehabilitacji

Fizjoterapia jest nie tylko podstawą

rehabilitacji, ale również niezbędnym
uzupełnieniem leczenia prowadzonego
przy użyciu środków farmakologicznych
i metod operacyjnych.

Fizjoterapia łączy leczenie za pomocą

różnych form ruchu (kinezyterapię) z
leczeniem czynnikami fizykalnymi
(fizykoterapię) i masażem leczniczym.

Kinezyterapia

Podstawą są ćwiczenia ruchowe będące

środkiem leczniczym wpływającym na cały

organizm. Zadaniem ćwiczeń ruchowych

jest usunięcie niesprawności fizycznej w

maxymalnym stopniu oraz przygotowanie

do dalszej rehabilitacji

np. społecznej

Kinezyterapię dzielimy na:

Miejscową – wysiłki lokalne np.

Zwiększenie ruchów w stawie kolanowym

Ogólną – wysiłki ogólne wpływające na

ogólną wydolność chorego, zwiększoną

czynność układu krążenie itp..

Fizykoterapia w rehabilitacji:

Termoterapia
Krioterapia
Elektroterapia
Magnetoterapia
Biostymulacja laserowa
Ultradźwięki

Fizjoterapia ma charakter

interdyscyplinarny, w związku z czym
wymaga ścisłego współdziałania
lekarzy specjalistów medycyny
fizykalnej i rehabilitacji.

Metody fizjoterapii pobudzają i

usprawniają fizjologiczne, naturalne
mechanizmy samoobrony i zdrowienia
organizmu.

Fizjoprofilaktyka

Jest działem medycyny fizykalnej, w

którym

naturalne i wytworzone sztucznie

czynniki fizyczne

wykorzystuje się do zaspokajania

potrzeb ustroju

lub do zwiększenia jego odporności.

Fizykalne metody

diagnostyczne – badają i

rejestrują zjawiska fizyczne

zachodzące w organizmie

ludzkim w sposób naturalny i

wywołany sztucznie.

CZYNNIKI FIZYCZNE

termiczne – energia cieplna

przekazywana drogą przewodzenia,

przenoszenia, promieniowania lub wytwarzania

w tkankach pod wpływem przepływu prądu,

oddziaływania pól elektrycznych (i

magnetycznych),

 fotochemiczne – reakcje powstające w

tkankach pod wpływem promieniowania,

 elektryczna – zmiany fizykochemiczne

powstające w tkankach pod wpływem przepływu

prądu (przesunięcia jonów),

 mechaniczne i kinetyczne – czynniki

oddziaływujące wywołane pod wpływem ruchu

(bierny i wspomagający),

 ponadto: chemiczne, dźwiękowe,

hydrostatyczne (hydrodynamiczne),

klimatyczne, psychiczne.

DZIĘKUJEMY ZA

UWAGĘ!

Bibliografia

• „Fizjoterapia” – A. Straburzyńska-Lupa, G.

Straburzyński, Wydawnictwo Lekarskie
PZWL

• „Rehabilitacja medyczna” – J. Kiwerski,

Wydawnictwo Lekarskie PZWL

• „Podstawy fizjoterapii” – J.Nowotny,

Wydawnictwo Kasper