Prezentacja zagadnień nr

12,13,14

Prezentanci:

Michał Bartoszewicz
Paweł Tokarczuk
Tomasz Glombik
Piotr Mazurek

Zagadnienie nr12

Metody analizy wielokryteryjnej

Wykonał: Piotr Mazurek

Plan ramowy

• Metoda Min – Max
• Metoda la Placea
• Metoda SEU
• Metoda Dominacji
• Metoda Koniunkcyjna
• Metoda Dysjunkcyjna
• Metoda Hurwicza
• Metoda LEKSYKOGRAFICZNA
• Metoda PORÓWNANIA Z WARTOŚCIĄ IDEALNĄ

Metoda Min - Max

Metoda maksymalizacji minimalnej oceny.
Dla każdego wariantu wybierana jest najgorsza ocena
pod względem zadanych kryteriów.
Wybieramy ten wariant dla którego ocena ta jest

najwyższa.

Metoda la Placea

Dla każdego wariantu obliczana jest średnia

arytmetyczna ocen pod względem zadanych

kryteriów. Wybieramy ten wariant dla którego

średnia ta jest najwyższa.

Metoda SEU

Jest to metoda sumowania użyteczności.

Stosuje się wtedy gdy niektóre kryteria są bardziej istotne od

innych.

Kryteriom bardziej istotnym należy przypisać większą wagę niż

kryteriom mniej istotnym.

Metoda Dominacji

Metoda dominacji służy do zidentyfikowania wariantów, które są

wyraźnie gorsze od pozostałych pod względem zadanych kryteriów.

Metoda ta opiera się na definicji relacji dominacji.

Po skonstruowaniu modelu metoda ta powinna zostać użyta jako

pierwsza. Zdominowane warianty powinne zostać usunięte z

modelu.

Metoda Koniunkcyjna

Metoda koniunkcyjna służy do wskazania tych wariantów, które nie

spełniają minimalnych aspiracji nałożonych na poszczególne

kryteria.

Przy pomocy tej metody można odrzucić te warianty, których oceny

pod względem wszystkich kryteriów są mniejsze od

wprowadzonych aspiracji.

Metoda Dysjunkcyjna

Metoda ta pozwala na odrzucenie wariantów, które nie spełniają

minimalnej aspiracji nałożonej na jedno wybrane kryterium.

Przed użyciem tej metody należy wprowadzić minimalną aspirację w

wierszu minimalne aspiracje w arkuszu. Zastosowanie tej metody

wymaga wprowadzenia numeru kryterium. Numer ten jest

wprowadzany jako parametr podczas wyboru metody

podejmowania decyzji.

Metoda Hurwicza

Metoda ta polega na tym, że dla każdego wariantu wybierana jest

ocena najlepsza i najgorsza. Ocena przypisana danemu wariantowi

jest ważoną sumą oceny najlepszej i najgorszej. Zastosowanie tej

metody wymaga wprowadzenia wagi. Waga ta jest wprowadzana

jako parametr podczas wyboru metody podejmowania decyzji.

Metoda Leksykograficzna

Zastosowanie tej metody wymaga podania rankingu kryteriów.

Ranking kryteriów polega na ustawieniu kryteriów w porządku od

najważniejszego do najmniej ważnego. W arkuszu kryterium

najważniejszym jest pierwsza (najbardziej z lewej strony) kolumna

zaznaczonego zakresu modelu.

Kolejne kryteria ( licząc od lewej strony) są coraz mniej ważne.

Metoda porównania z wartością
idealną

Metoda ta umożliwia wybór tych metod których oceny pod względem

wszystkich kryteriów mieszczą się w przedziale wyznaczonym przez

wartość idealną plus - minus pewna zadana tolerancja.

Przed użyciem tej metody należy wprowadzić wartości idealne i

tolerancje w wierszach wartości idealne i tolerancja w arkuszu.

Dziękujemy

Piotr Mazurek

Zagadnienie nr 13

Podstawowe metody oceny i wyboru

rozwiązania najkorzystniejszego

problemu organizatorskiego

Wykonał: Paweł Tokarczuk

Podstawowe pojęcia

• Problem organizatorski

a) Problem dobrze ustrukturalizowany
b) Problem słabo ustrukturalizowany
c) Problem nie ustrukturalizowany

Ogólne metody organizatorskie

MP(metoda
prognostyczna)

MD(metoda
diagnostyczna)

OUMP – org
usprawniona metodą
prognostyczną

OUMD – org
usprawniona metodą
diagnostyczną

Koszt finan. org
idealnej

Koszt finan. org dotychczasowej (KFOD)

Podejścia w rozwiązywaniu

problemów organizatorskich

• Podejście opisowo-ulepszające

• Podejście funkcjonalno-wzorujące

• Podejście diagnostyczno-funkcjonalne

Metoda diagnostyczna -

charakterystyka

• Etapy

• Elementy charakterystyczne

• Cykl postępowania

• Dlaczego? – najważniejsze pytanie

Metodyka diagnostyczna

opisowo-ulepszająca

• Fazy
• Kryteria sprawności

By ocenić sprawność funkcjonowania

przedsiębiorstwa i poziom jego
organizacji należy zastosować
kombinację poszczególnych kryteriów
sprawności.

Metodyka funkcjonalno-

wzorująca (prognostyczna)

• Punktem wyjścia jest stan idealny
• Bada się nie stanowisko pracy,

element org. lecz całość systemu

• Rozpatruje się najpierw działanie w

aspekcie przyszłego rozwoju

• Bada się stan idealny całości, który

dopiero potem sprowadza się do bazy
realnej i opracowuje w szczegółach

Metodyka Nadlera - założenia

• Badany obiekt org jest systemem
• System pracy – stanowi statyczną

oraz dynamiczną kombinację zasobów
ludzkich, fizycznych i finansowych
pozwalających przekształcać wejścia
(materiały, informacje, osoby) na
pożądane wyjścia (produkty lub
usługi)

Trójkąt Nadlera

System idealny (teoretyczny)

Perspektywiczny system
idealny

System idealny technicznie
osiągalny

System zaprojektowany metodą
prognostyczną i przez nas
proponowany

System usprawniony np. metodą
diagnostyczną

Koszty
funkcjonowania

Trójkąt kosztów Nadlera
prezentuje ideę
projektowania organizacji
metodą prognostyczną

Kierunek
rozumowania

Metoda analizy systemowej

• Obiekt analizy – jest systemem tzn.

obiekt analizy należy badać jako
system

• Metoda ma całościowy systemowy

charakter

• Wynik analizy też jest systemem

Procedura metody analizy

systemowej

MAS

MAS

SASO SAFO SAFO2

Ocena organizacji

MAS można stosować do projektowania nowej organizacji w
kolejności:

SAFO1 -> SAFO2 -> SASO

Techniki heurystyczne

• Burza mózgów

• Technika Gordona

• Metoda morfologiczna

Zagadnienie 14

Rozwiązania organizacyjne w sferze

marketingu i ocena działalności

marketingowej.

Wykonał: Glombik Tomasz 164876

Plan prezentacji

• Marketing- definicja

• Charakterystyka rozwiązań organizacyjnych w sferze

marketingu

• Wymagania wobec rozwiązań organizacyjnych marketingu

• Funkcje marketingowe

• Sposób organizacji działań marketingowych

• Ocena i kontrola obszaru marketingu

• Literatura

Marketing

Słowo „marketing” pochodzi z języka Angielskiego
(market – rynek) i oznacza działanie na rynku.

Amerykańskie Stowarzyszenie Marketingu, definiuje

marketing jako: „proces planowania i wdrażania
koncepcji obejmującej wycenę, promocję i
dystrybucję idei, dóbr lub usług, w celu stworzenia
transakcji wymiany, które zaspokoją cele
indywidualne oraz organizacyjne.”

Charakterystyka rozwiązań

organizacyjnych w sferze

marketingu

Efektywność i skuteczność decyzji i działań

rynkowych przedsiębiorstwa w dużym
stopniu zależy od organizacji służb
marketingowych:

- właściwy podział pracy i uprawnień

decyzyjnych,

- budowa systemu informacji marketingowych,
- reguły organizacyjnych zachowań i inne

regulacje tego typu tworzą określony ład
organizacyjny.

Do głównych wymagań rozwiązań

organizacyjnych marketingu należy

zaliczyć:

• zachowanie elastyczności organizacji

• stymulowanie twórczych, innowacyjnych postaw i

zachowań w otoczeniu

• tworzenie warunków dla właściwej specjalizacji osób

zatrudnionych w służbach marketingowych

• tworzenie warunków dla integracji działań i instrumentów

oddziaływania na rynek

Funkcje marketingowe:

• funkcje przygotowawcze

• funkcje wykonawcze

• funkcje wspomagające

Funkcje przygotowawcze to:

- gromadzenie informacji rynkowych,
- badanie rynku,
- planowanie produktu i programu

asortymentowego,

- kalkulacje i stanowienie cen,
- organizowanie systemu dystrybucji,
- planowanie działań promocyjnych,
- kontrola i analiza wyników marketingu

Funkcje wykonawcze to:

- reklama aktywizacja sprzedaży,
- bezpośrednia obsługa klientów,
- ekspedycja towarów,
- transport i spedycja,
- gospodarka zapasami wyrobów

gotowych,

- obsługa serwisowa nabywców,
- fakturowanie i kontrola realizacji umów

Funkcje wspomagające to:

finansowanie i partycypacja (udział) w

ryzyku i ubezpieczenie od jego

skutków

Sposób organizacji działań marketingowych w

przedsiębiorstwie zależy od wielu czynników:

 wielkość przedsiębiorstwa,
 charakter, zasięg i stopień zróżnicowania

obsługiwanych rynków,

 stopień nasycenia rynku i natężenia

konkurencji,

 misja i strategia marketingowa

przedsiębiorstwa,

 styl zarządzania,
 kwalifikacje personelu,
 poziom rozwoju instytucji tworzących system

wspomagania marketingu,

Ocena i kontrola obszaru

marketingu

Marketing jako obszar działania przedsiębiorstwa jest jedną z

najistotniejszych sfer, dla której sporządza się plany. W

planach wytycza się przyszłe cele, które można ująć w

wartościach liczbowych lub nie. Te cele, które zdecydowanie

pozwalają się ująć we wskaźniki odpowiadają na pytanie, czy

elementy lub instrumenty marketingu przynoszą pożądane

efekty. Cele niemierzalne są trudniejsze do zmierzenia,

ponieważ ich ocenę można ująć w sposób werbalny: albo cel

został osiągnięty, albo nie.

Kontrola dotyczy przede wszystkim istniejącego planu

marketingowego i w pewnym sensie trwa ona podczas całości

realizacji planu. Plan marketingowy składa się zwykle z kilku

segmentów, które przedstawia tabela.

Tabela: Elementy planu

marketingowego

1. Streszczenie dla

kierownictwa.

Stanowi krótki przegląd proponowanego planu, przedstawiający

kierownictwu jego zasadnicze założenia.

2. Bieżąca sytuacja

marketingowa.

Przedstawia podstawowe dane dotyczące wyrobu, konkurencji,

dystrybucji oraz otoczenia (makro)

3. Analiza SWOT.

Określa główne możliwości (zagrożenia, szanse) oraz mocne i

słabe strony, które mogą być wykorzystane na rynku danego
produktu.

4. Cele.

Określa cele, głównie w odniesieniu do udziału w rynku

(wielkości sprzedaży), zysków itp.

5. Strategia marketingowa.

Wybór opcji strategicznych między modelem Portera a Ansoffa i

pokazanie narzędzi tej strategii.

6. Plany operacyjne.

CO zostanie wykonane? KTO będzie nad tym pracował? KIEDY

zostanie to wykonane? ILE będzie to kosztować?

7. Prognoza rachunku strat i

zysków

Przewidywane wydatki finansowe na podstawie planu.

8. Kontrola

Przedstawia jak plan będzie kontrolowany.

Źródło: Kotler Philip, Marketing, Warszawa, 1994

Literatura:

• „Podstawy marketingu” pod redakcją Jerzego Altkorna

Instytut Marketingu, Kraków 2004r.

• „Instrumenty prawne marketingu” Stanisław Malarski,

Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu , Kraków
1996r.

• „Marketing” Kotler Philip , Warszawa, 1994