Postępowanie ze

ściekami

szpitalnymi

.

Joanna Kędzierska
Agnieszka Gurbiel
Grzegorz Mencel
gr.2b

Ścieki

Ścieki

-

-

to substancje ciekłe, które

to substancje ciekłe, które

wprowadzone bezpośrednio lub za

wprowadzone bezpośrednio lub za

pośrednictwem urządzeń

pośrednictwem urządzeń

kanalizacyjnych do wód albo ziemi

kanalizacyjnych do wód albo ziemi

mogą je zanieczyszczać,

mogą je zanieczyszczać,

zmieniając ich stan fizyczny,

zmieniając ich stan fizyczny,

chemiczny lub biologiczny albo

chemiczny lub biologiczny albo

działać niszcząco na świat roślin i

działać niszcząco na świat roślin i

zwierząt.

zwierząt.

Do najważniejszych wskaźników

Do najważniejszych wskaźników

przy analizie ścieków należą:

przy analizie ścieków należą:



Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen

Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen

po pięciu dobach(BZT5)-standardowe

po pięciu dobach(BZT5)-standardowe

oznaczanie ilości zanieczyszczeń

oznaczanie ilości zanieczyszczeń

organicznych w ściekach.

organicznych w ściekach.



Chemiczne zapotrzebowanie na tlen

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen

(ChZT)

(ChZT)

Inne wskaźniki zanieczyszczenia ścieków

Inne wskaźniki zanieczyszczenia ścieków

jest obecność: - fenoli

jest obecność: - fenoli

- cyjanków

- cyjanków

- metali ciężkich

- metali ciężkich

- olejów

- olejów

- tłuszczy

- tłuszczy

- detergentów

- detergentów



Wskaźnikiem składu bakteriologicznego

Wskaźnikiem składu bakteriologicznego

jest miano coli oraz ogólna liczba bakterii

jest miano coli oraz ogólna liczba bakterii

wyhodowana z 1ml ścieku.

wyhodowana z 1ml ścieku.

Szczególnie
niebezpiecznymi są ścieki
szpitalne

zawierające

substancje
promieniotwórcze

Pierwiastki
promieniotwórcze są na
szeroką skalę stosowane
we

współczesnej

medycynie.

W leczeniu:

- rutynowo w diagnostycznych

badaniach medycyny nuklearnej

- nadczynności tarczycy, wola

guzkowego nadczynnego

-terapii uzupełniającej po

radykalnym leczeniu.

-W terapii np. radionuklid 131

Leczenie

izotopami

radioaktywnymi

nieodzownie wiąże się z koniecznością
prawidłowego zagospodarowania
radioaktywnych ścieków ( wydzieliny i
wydaliny chorego : ślina, mocz, kał).

Pozostałości farmaceutyków wydalane
przez pacjentów nie powinny obciążać
środowiska,
muszą być magazynowane i uzdatniane
na miejscu.

Odpady promieniotwórcze dzieli się w

Odpady promieniotwórcze dzieli się w

zależności :

zależności :



od stanu skupienia-na stałe, ciekłe, gazowe,

od stanu skupienia-na stałe, ciekłe, gazowe,



od zawartości i jakości substancji

od zawartości i jakości substancji

promieniotwórczych- na nisko-, średnio- i

promieniotwórczych- na nisko-, średnio- i

wysokoaktywne,

wysokoaktywne,



od czasu rozpadu odpadów- o krótkim i długim

od czasu rozpadu odpadów- o krótkim i długim

okresie półrozpadu.

okresie półrozpadu.

Etapy gospodarki odpadami

Etapy gospodarki odpadami

promieniotwórczymi:

promieniotwórczymi:

1.

1.

Segregacja odpadów,

Segregacja odpadów,

2.

2.

Okresowe przechowywanie

Okresowe przechowywanie

– ma ono na

– ma ono na

celu obniżenie ich aktywności przed

celu obniżenie ich aktywności przed

dalszymi etapami unieszkodliwiania i

dalszymi etapami unieszkodliwiania i

może być wielokrotnie powtarzane,

może być wielokrotnie powtarzane,

3.

3.

Przerób odpadów

Przerób odpadów

– ma on na celu ich

– ma on na celu ich

zatężnie głównie przez odparowywanie

zatężnie głównie przez odparowywanie

4.

4.

Zestalanie i konfekcjonowanie odpadów

Zestalanie i konfekcjonowanie odpadów

(zestalanie polega na przeprowadzeniu ich

(zestalanie polega na przeprowadzeniu ich

w postać możliwie jednorodnego ciała

w postać możliwie jednorodnego ciała

stałego przez zmieszanie z materiałem

stałego przez zmieszanie z materiałem

wiążącym – asfalt , beton;

wiążącym – asfalt , beton;

konfekcjonowanie polega na zapakowaniu

konfekcjonowanie polega na zapakowaniu

do pojemników),

do pojemników),

5.

5.

Składowanie

Składowanie

– jest ono ostatnim etapem

– jest ono ostatnim etapem

unieszkodliwiania odpadów i dzieli się na

unieszkodliwiania odpadów i dzieli się na

dwie części: -przejściowe

dwie części: -przejściowe

-ostateczne ( składowiska

-ostateczne ( składowiska

naziemne,

naziemne,

podziemne i w głębokich

podziemne i w głębokich

formacjach geologicznych).

formacjach geologicznych).

Długi czas przechowywania stanowi
największy problem w zarządzaniu
odpadami radioaktywnymi. Wymusza to
stosowanie licznych zbiorników o dużej
pojemności, a to powoduje wzrost
kosztów inwestycyjnych oraz w wielu
wypadkach

problemy

lokalizacyjne,

zwłaszcza w przypadku szpitali już
istniejących.

ETAPY USUWANIA ŚCIEKÓW
SZPITALNYCH

:

1. Centrala techniczna z urządzeniami

wytwarzającymi podciśnienie.

2. Napełnianie jednego z przynajmniej 2

zbiorników.

3. Odprowadzenie ścieków.
4. Dekontaminacja ścieków ( zawartość

zbiornika jest regularnie
przepompowywana i napowietrzana).

5. Wypompowanie ścieków po upłynięciu

zadanego czasu dekontaminacji.

Ścieki z instalacji

wodno-kanalizacyjnej,

z sal w których przebywają chorzy

leczeni radioizotopami spływają do

zbiorników .

Jeden zbiornik jest napełniany przez

2-4

tygodnie

i zależy to

od liczby poddawanych

leczeniu pacjentów.

Proces ten jest ściśle elektronicznie

kontrolowany.

W salach chorych montowane są
toalety

podciśnieniowe,

które

pozwalają zredukować do minimum
ilość odprowadzanych ścieków bez
ograniczeń dla higieny i komfortu
użytkowania

(

ograniczenie

powstawania

ścieków o 80 % ).
Do spłukania nieczystości wystarczy
mniej niż 1 litr wody.

Zalety technologii
podciśnieniowej:

1. Ograniczenie standardowo potrzebnej pojemności

magazynowej ścieków o ponad 50 %.

2. Odprowadzenie ścieków przewodami o małej

średnicy, nie zaleganie ich w przewodach (użycie
podciśnienia do transportu), co powoduje
ograniczenie użycia niezbędnych osłon chroniących
przed promieniowaniem do minimum,bądź w
niektórych przypadkach całkowite ich
wyeliminowanie.

3. Przebudowa, bądź późniejsze zmiany, podłączenie

kolejnych urządzeń sanitarnych do instalacji
dekontaminacji bez przerwy w pracy instalacji.

4. Transport ścieków nie wymaga tradycyjnych

spadków, co daje swobodę w prowadzeniu
przewodów i pozwala na ominięcie wszelkich
przeszkód (transport możliwy w górę , przewody
można prowadzić pod sufitem , jak również do
zbiorników oddalonych nawet o 2 km).

5 Samo kontrolujący się system transportu.

6. Ciągła dokładna kontrola oraz ograniczenie

zużycia wody.

7. Uniknięcie eksfiltracji radioaktywnych ścieków,

nawet w przypadku wystąpienia
nieszczelności przewodów.

8. Wysoka niezawodność pracy oraz wielostopniowe

zabezpieczenia gwarantują, że niekontrolowana lub
błędna interwencja nie spowoduje wypuszczenia
ścieków radioaktywnych do kanalizacji.