Europejski

Rzecznik Praw

Obywatelskich

Europejski Rzecznik Praw

Obywatelskich

euroombudsman

European

Ombudsman

jeden z organów

pomocniczych Unii Europejskiej,

powołany na mocy traktatu z

Maastricht z 1992, rozpoczął swoją

działalność we wrześniu 1995, jednak

Biuro Ombudsmana zainaugurowało ją

8 kwietnia 1997. Siedziba Rzecznika

mieści się w

Strasburgu.

Rzecznik Praw

Obywatelskich Unii

Europejskiej

Europejskim Rzecznikiem

Praw Obywatelskich jest

Nikiforos

Diamandouros,

Został on wybrany przez

Parlament Europejski i

sprawuje swój urząd od

1 kwietnia 2003 r.

* Pierwszy Europejski

Rzecznik Praw

Obywatelskich został

wybrany przez

Parlament w 1995 r.



Diamandouros

jest profesorem nauk politycznych, dobrze

przygotowanym do powierzonej mu funkcji, bowiem zajmował

już podobne stanowisko - Rzecznika Praw Obywatelskich Grecji.



Od chwili ustanowienia przed 11 laty urzędu rzecznika

europejskiego, obywatele Unii skierowali do niego ponad 21

tysięcy skarg. W większości dotyczyły złego funkcjonowania

instytucji europejskich i naruszania przysługującego

mieszkańcom Unii prawa.



Według przeprowadzonych sondaży, 87 procent mieszkańców

państw UE jest świadoma możliwości dochodzenia swoich

spraw poprzez biuro rzecznika. Jest ono, po Komisji

Europejskiej, najbardziej znaną przez obywateli instytucją Unii.

•

*Rzecznik Praw Obywatelskich jest powoływany na 5 letnią kadencję

Parlamentu

•

( z możliwością reelekcji).

•

Ombudsman może zostać odwołany na wniosek Trybunału Sprawiedliwości,

kiedy nie spełnia warunków koniecznych do wykonywania swoich obowiązków

lub w przypadku poważnych uchybień jego działalności.

•

Kadencja Rzecznika kończy się w momencie zakończenia kadencji Parlamentu

oraz w przypadku, gdy Ombudsman sam złoży rezygnację.

•

Wspólnotowym Rzecznikiem Praw Obywatelskich może być jedynie obywatel

Unii Europejskiej posiadający pełnię praw cywilnych i politycznych, jak również

uprawnienia do sprawowania najwyższych funkcji sądowych oraz pełnienia

funkcji Ombudsmana w państwie członkowskim, którego jest obywatelem.

•

Swoją osobą powinien gwarantować pełną niezależność w sprawowaniu

funkcji

•

Rzecznik powinien być niezależny w swojej działalności, nie sugerować się

żadnymi opiniami, ani sugestiami.

•

Podczas działalności zawodowej nie może wykonywać swojej pracy odpłatnie.

Czym się zajmuje?



Bada skargi złożone na niewłaściwe administrowanie w instytucjach

i organach UE, takich jak m, in Rada Unii Europejskiej oraz

Parlament Europejski. Europejska Agencja ds.. Leków oraz

Europejski Fundusz ds.. Poprawy Warunków Życia i Pracy stanowią

kolejne przykłady struktur unijnych, których funkcjonowanie

podlega zbadaniu.



Rzecznik Praw Obywatelskich może, w przypadku, gdy uzna to za

uzasadnione, przeprowadzać kontrole z własnej inicjatywy.

Obejmuje to sytuacje, gdy w swojej praktyce Ombudsman dostrzeże

przejawy złego zarządzania w działalności instytucji Wspólnot, jak

również, gdy zostanie o tym poinformowany przez inne podmioty, w

tym i te, które nie posiadają uprawnienia do składania skargi. W taki

pośredni sposób więc prawo skargi mają również osoby fizyczne i

prawne, które nie zamieszkując na terenie Unii, ani nie mając tam

siedziby mają kontakt z instytucjami Wspólnot Europejskich.

RAPORT



brak przejrzystości to główne zaniedbanie UE w

stosunku do obywateli



Był to największy zarzut w stosunku do europejskich instytucji, jaki

Diamandouros zawarl w swoim corocznym raporcie. Europejski

Rzecznik Praw Obywatelskich podkreślił że w 2007 roku otrzymal 3 211

skarg. Najwięcej pochodziło od obywateli niemieckich- 16 %,

hiszpańskich- 11 %, francuskich- 8 % i polskich- 7%. Przeważająca

wiekszość, bo aż 64 % skierowana była przeciwko Komisji Europejskiej.



28 % skarg dotyczyło braku przejrzystości w instytucjach europejskich,

szczególnie odmowy dostępu do unijnych dokumentów. Pozostałe

przypadki dotyczyły sporów związanych z przetargami i przyznawaniem

środków, spraw pracowniczych, roli Komisji jako strażnika traktatów

oraz „klasycznych” przykładów niewłaściwego administrowania, takich

jak poważne opóźnienia lub brak odpowiedzi. Ombudsmen podkreślił

jednak, że nie oznacza to, iż Komisja Europejska ma złą administrację,

tylko, że jest postrzegana przez obywateli jako najważniejsza instytucja

i dlatego większość skarg skierowana jest do niej.

Jeśli chodzi o Polskę -

podkreślił Diamandouros -

bardzo wiele skarg dotyczyło

procedur rekrutacyjnych w

konkursach organizowanych

przez instytucje unijne. Jako

przykład podał skargę

Stowarzyszenia Absolwentów

Krajowej Szkoły Administracji

Publicznej w sprawie

dyskryminacji ze względu na

wymagania językowe dla

kandydatów z nowych państw

członkowskich.

Przedmiotem skargi może być złe zarządzanie (ang.

maladministration

) zaistniałe w działalności instytucji

wpólnotowych, z wyjątkiem Europejskiego Trybunału

Sprawiedliwości oraz Sądu Pierwszej Instancji sprawujących

funkcje sądownicze.

Nie jest jednoznacznie ustalone, jaki jest zakres przedmiotowy

terminu "złe zarządzanie".

W praktyce za przykład złego zarządzania uważa się :



Odmowę udzielania informacji,



Dyskryminację,



Nadużywanie władzy,



Przewlekłość postępowania,



Nieprawidłowości proceduralne



Zgodnie z postanowieniami art. 195 TWE,

Rzecznik przeprowadza kontrole,

które uważa za uzasadnione (...) z

wyjątkiem przypadków, gdy

zarzucane fakty są lub były

przedmiotem postępowania

sądowego

W przypadku, gdy Rzecznik

uzna skargę za dopuszczalną wszczyna

postępowanie, a następnie zwraca się o

opinię do instytucji, której działanie (lub

jego brak) jest przedmiotem skargi.



Jeśli sprawa nie zostanie rozwiązana w

trakcie postępowania a sposób

zadowalający, ERPO będzie próbował w

miarę możliwości doprowadzić do

polubownego rozstrzygnięcia sporu i

naprawienia szkody wyrządzonej w wyniku

nieprawidłowego administrowania oraz

zadowolenia strony wnoszącej skargę.



Jeśli polubowne rozwiązanie okaże się

niemożliwe, ERPO może zarekomendować

sposób rozwiązania danego problemu.



Jeżeli instytucja nie akceptuje jego zaleceń,

ERPO może sporządzić specjalny raport,

poświęcony danej sprawie, który jest później

kierowany do Parlamentu Europejskiego.

Czego nie może ERPO?



Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich nie

może prowadzić postępowania w sprawie:



Skarg złożonych na krajowe, regionalne lub

lokalne władze( dotyczy to m in urzędów

centralnych, agencji państwowych i rad

miejskich, nawet jeśli skargi dotyczą spraw

związanych z Unią Europejską)



Skarg wniesionych przeciwko firmom i osobom

fizycznym



Działań krajowych sądów lub krajowych

rzeczników praw obywatelskich( RPO nie jest

organem odwoławczym od decyzji podjętych

przez te instytucje)

Kto może składać skargi?



Każdy obywatel Unii Europejskiej lub każda

osoba mająca miejsce zamieszkania lub

statutową siedzibę w Państwie

członkowskim Unii Europejskiej może

złożyć skargę do Europejskiego Rzecznika

Praw Obywatelskich.



Jeśli ERPO nie może prowadzić postępowania w

sprawie skargi – np.,,

jeśli dotyczy

administracji krajowej, regionalnej lub

lokalnej lub jeśli skarga nie dotyczy

niewłaściwego administrowania- będzie

starał się pomóc w rozwiązaniu problemu



Często zdarza się przesłanie skargi do Członka

Europejskiej Sieci Rzeczników Praw

Obywatelskich lub poradę, aby skarżący

zwrócił się do członka sieci. Sieć utworzona

została w 1996 roku i stanowią ją krajowi i

regionalni rzecznicy praw obywatelskich krajów

członkowskich UE oraz komisje petycji w UE.

Jak skontaktować się z Europejskim

Rzecznikiem Praw Obywatelskich?

Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

1, av. du President Robert Schuman

B.P. 403

FR - 67001 Strasbourg Cedex

Tel:+33 (0) 3 88 17 23 13

Fax: +33 (0) 3 88 17 90 62

euro-ombudsman@europarl.eu.int

http://www.euro-ombudsman.eu.int

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14