System Ratownictwa

Medycznego (SRM)

Mateusz Kielich gr.F

Podstawę działania ratownictwa medycznego w
Polsce stanowi ustawa z dnia 8 września 2006
roku o Państwowym Ratownictwie
Medycznym (Dz.U. 2006 Nr 191 poz. 1410 ze
zm.) i rozporządzenia wykonawcze.
System składa się z dwóch pionów. Pierwszym są
organy administracji rządowej właściwe w zakresie
wykonywania zadań systemu czyli wojewodowie.
Ich zadaniem jest organizowanie, planowanie,
koordynowanie i nadzór realizacji zadań systemu
oraz częściowo finansowanie jednostek systemu.

Podstawa prawna

W skład zintegrowanego systemu
ratownictwa medycznego wchodzą:



Centra powiadamiania ratunkowego (CPR);



Szpitalne Oddziały Ratunkowe (SOR);



Lotnicze Pogotowie Ratunkowe (HEMS);



Zespoły Ratownictwa Medycznego ( czyli
karetki typu „S” i „P”);

Skład SRM



Umieralność około urazowa to 6-8 tysięcy
zgonów rocznie;



Umieralność z powodu chorób układu
krążenia, neurologicznych i zatruć jest w
Polsce znacznie wyższa niż w krajach Europy
Zachodniej (12,5 % wobec przeciętnej
europejskiej wynoszącej 4,5 %);



Wysoki odsetek zgonów z nagłego zagrożenia
życia następuje w okresie przedszpitalnym
(62,4 % zgonów około wypadkowych).

Założenia programu SRM



Jeden z najwyższych w Europie wskaźników
śmiertelności około wypadkowej - 12,6 / 100
rannych - odpowiednio wskaźnik europejski
określony jest na 4,5 / 100 rannych;



Czas dotarcia karetki Pogotowia
Ratunkowego do pacjenta z zagrożeniem
życia znacznie przekracza standardy
europejskie i niejednokrotnie przekracza 1
godzinę szczególnie poza dużymi
aglomeracjami miejskimi.



Czas dotarcia osoby w stanie nagłego
zagrożenia życia lub zdrowia do
kwalifikowanego leczenia szpitalnego jest w
Polsce bardzo długi - 41% ofiar wypadku
dociera do specjalistycznego leczenia
szpitalnego w czasie dłuższym niż 3 godziny
- co można porównać do sytuacji w stanie II
wojny światowej!