1.Jakie są źródła zadań rozwojowych okresu późnego dzieciństwa?
Zadania wzbogacenia i uporządkowania posiadanej wiedzy o świecie i o sobie samym, zarówno pod względem opisowym jak i wartościującym jak i normatywnym opanowanie umiejętności potrzebnych do nabywania i organizowania wiedzy oraz do posługiwania się nią w różnych sytuacjach, opanowania czynności czytania i pisania, wejście w grupę rówieśniczą i znalezienie swego miejsca
2.W jaki sposób przejawia się poznawcze funkcjonowanie dziecka miedzy 7 a 12 rokiem życia?
W zakresie 1-organizowania uwagi i pamieci,2-spostrzeganie i wyjaśnianie zjawisk fizycznych i społecznych,3-rozumowania moralnego:
Uwaga:
W okresie późnego dzieciństwa następuje postęp w funkcjonowaniu uwagi dziecka. Jest on wynikiem dojrzewania centralnego układu nerwowego oraz efektem uczenia się. W miarę dojrzewania dzieci staja się coraz bardziej systematyczne, elastyczne i coraz mniej egocentryczne w swym funkcjonowaniu.
Pamięć:
Dzieci szkolne coraz częściej starają się zrozumieć treść tego, czego się uczą, dokonują samodzielnej analizy, przekształcenia i organizacji informacji zawartych w materiale. Miedzy 6-7 a 10 rokiem życia dzieci stosują strategie: wyliczanie i powtarzanie, tworzenie wskazówek, opracowań. Dzieci uczą się, aby później operować bardziej złożonymi wiadomościami.
W wieku 8-11 trwa stadium relatywizmu moralnego. Oznacza to ze reguły społeczne są przez nie traktowane jako realnie istniejące, narzucone z zewnątrz. Około 10-11 dzieci zaczynają coraz częściej przejawiać tzw. Moralność autonomiczną, w której liczy się raczej duch reguły niż sama jej litera.
3.Dlaczego młodszy wiek szkolny można nazwać okresem kształtowania się systemu behawioralnej kodyfikacji rzeczywistości (pamiętajcie, że behawioryzm łączy się z bodźcem jak i reakcją(np. nagroda, kara).
4.Jaki związek zachodzi między sferą działania dziecka a procesem kształtowania się obrazu własnej osoby?
Podejmowane w tym okresie działania mają zazwyczaj wszechstronne znaczenie: są treningiem sprawności i kompetencji dziecka, uczy dyscypliny w wykonywaniu zadań narzuconych przez siebie lub otoczenie. Okres ten przygotowuje dziecko do przyszłego samodzielnego zmagania się z wymogami zadań czy sytuacji oraz do samodzielnego stawiania celów i prób ich relacji mimo przeszkód. Sukces osiągany na drodze świadomych wysiłków, uczy dziecko wytrwałości, odporności na niepowodzenia, przeszkody są pomocne w trenowaniu mechanizmów samokontroli, pozwala stworzyć optymistyczny obraz rzeczywistości.
5. Na czym polegają zmiany w procesie racjonalizacji dziecka związane z wejściem w wiek szkolny?
Dziecko stykające się poza domem z nowymi, ważnymi dla siebie osobami modelującymi jego zachowanie, wypracowuje własne standardy zastępując nimi dotychczasowe. Pierwszy z tych procesów odzwierciedlających zmiany w sposobie akceptowania przez dziecko autorytetu jest społecznie podporządkowywanie się, kolejny proces, to różnicowanie osób
Będących źródłem autorytetu wymagający z porównywania ich miedzy siebie. Końcowym etapem rozwoju społecznego w tym okresie jest stopniowa internalizacja wzorców kontroli czynności.
6. Jaką rolę w tym okresie odgrywa grupa społeczna jako czynnik rozwoju?
Szkoła jest jedynym miejscem poznawczego i praktycznego treningu ról społecznych, grupa uczy dzieci pojęcia normy oraz posłuszeństwa. Wobec norm jawnych a później także i ukrytych, kontakt społeczny stanowi zobiektyzowane zewnętrznie źródło norm, wzorców i oczekiwań, równorzędnych jak i nadrzędnych wobec ty, które obowiązują w rodzinie. Otoczenie społeczne oddziałuje na dziecko przez system kar i nagród oraz mechanizmy wpływu społecznego.
7. Jakie są przejawy rozwoju osobowości między 7a12 r.ż?
Szybki postęp oraz stopniowa integracja mechanizmów regulowanych opartych na strukturach poznawczych oznacza to nabywanie umiejętności panowania nad swoją impulsywnością. W 11-12r.ż dziecko potrafi ukrywać swoje przeżycia oraz aktywnie przeciwstawić się wpływom silnych emocji, pragnień, na swoje zachowanie, powstrzymując własne niepożądane reakcje.
8. Na czym polegają mocne i słabe strony okresu późnego dzieciństwa oraz jak możemy je uwzględnić w procesie nauczania i wychowania dziecka?
Całokształt umiejętności niezbędnych do tego, aby rozpocząć naukę w szkole określa się jako dojrzałość szkolną, opanowanie umiejętności czytania i pisania, wykonują różnorodne zajęcia. W szkole dzieci łatwiej poznają i oceniają siebie.