Ryzyko - identyfikacja pojęcia i przyczyny ryzyka
Co daje ubezpieczenie dla ryzyka?
Opisz procedurę ubezpieczeniową
Co to jest zdarzenie losowe. Podaj cechy zdarzeń losowych.
Metody zwalczania skutków zdarzeń losowych
Co to jest prewencja? Podaj przykłady prewencji w transporcie .
Wymień elementy umowy ubezpieczenia i zdefiniuj jej pojęcie.
Co to są ogólne warunki ubezpieczenia?
Wyjaśnij pojecie polisa ubezpieczenia i warunki polisowe?
Wymień rodzaje polis transportowych i scharakteryzuj jedną z nich.
Wyjaśnij pojecie reasekuracja - krótko wyjaśnij na czy polega
Podaj rodzaje ubezpieczeń i wskaż, w której grupie znajdują się ubezpieczenia transportowe.
Wymień elementy rynku ubezpieczeń w Polsce.
Podaj formę prawną ubezpieczycieli .
Opisz krótko procedura likwidacyjną szkody.
Dokument zgłoszeniowy szkody, - co zawiera
Kto to jest agent ubezpieczeniowy i podaj jego kompetencje.
Kto to jest broker i podaj jego kompetencje
Instytucja nadzorcza nad rynkiem ubezpieczeń - podać przykłady kompetencji
Rzecznik ubezpieczonych - kompetencje
Polskie biuro ubezpieczeń komunikacyjnych - kompetencje
Ubezpieczeniowy fundusz gwarancyjny, - czemu służy
Jakie dokumenty ubezpieczenia powinien posiadać spedytor?
1. Ryzyko - definicja pojęcia i przyczyny
Ryzyko jako sytuację, gdy co najmniej jeden z elementów składających się na nią nie jest znany ale znane jest prawdopodobieństwo jego wystąpienia.
Przyczyny ryzyka:
- działanie sił przyrody
- przyczyny społeczne - strajki, kradzież, rabunek
- indywidualne poczynania ludzkie np. działania wojenne
2. Co daje ubezpieczenie od ryzyka?
Ubezpieczenie ma na celu zapewnienie stabilności finansowej przedsiębiorstwa poprzez niwelowanie negatywnych skutków np. przestoju firmy spowodowanego oddziaływaniem żywiołów (pożar, powódź, huragan, wybuch, uderzenie pioruna). Ubezpieczyć można się również od strat wynikających z podjęcia błędnych decyzji.
3. Procedura ubezpieczeniowa,
3. Opisz procedurę ubezpieczeniową.
Procedura ubezpieczeniowa składa się z wielu etapów, oto one:
I. Pismo, wniosek, oferta od ubezpieczającego lub pośrednika.
II. Zgłoszenie ryzyka do ubezpieczenia.
III. Analiza ryzyka zgłoszonego do ubezpieczenia
a) identyfikacja rodzaju ryzyka.
b) rozpoznanie i ocena ryzyka,
c) analiza szkodliwości w ujęciu historycznym,
d) wskazanie optymalnych metod i środków zabezpieczających,
e) analiza opłacalności ryzyka,
f) dostosowanie OWU do potrzeb klienta (zakres ubezpieczenia, suma ubezpieczenia)
g) ustalenie stawki ubezpieczenia- taryfa uwzględniająca wszystkie elementy ryzyka.
IV. Selekcja ryzyka
- uwarunkowania zewnętrzne (popyt na dane ryzyko i podaż ubezpieczeniowa danego ryzyka),
Uwarunkowania wewnętrzne (kompetencje pośredników i firm szacujących ryzyko).
V. Akceptacja lub odrzucenie ryzyka
- Informacja pisemna dla klienta ws podjętej decyzji. Zakład ubezpieczeń nie może odmówić ubezpieczenia w ramach ubezpieczeń obowiązkowych.
4. Zdarzenia losowe cechy
1)Cechy zdarzeń losowych.
Zdarzenie losowe-zdarzenie losowe musi być zdarzeniem przyszłym. Zdarzenia losowe są niepewne. Źródła zdarzeń losowych:
-obiektywne zdarzenie losowe wywołane przez siły przyrody, naturę;
-zachowanie człowieka.
Cechy zdarzenia losowego:
a)Losowość - wiąże się z przypadkowością, losowe zdarzenia same wybierają „ofiarę”.
b)Nadzwyczajność - wiąże się z losowością; nadzwyczajność dla podmiotu dotkniętego zdarzeniem.
c)Niezależność od woli podmiotu dotkniętego skutkami zdarzenia - wiąże się z nadzwyczajnością, człowiek jest sprawcą danego zdarzenia.
d)Statystyczna prawidłowość występowania-zdarzenia losowe poddają się prawom statystyki.
Ubezpieczenia zajmują się zdarzeniami losowymi, które wywołują negatywne konsekwencje. Są zdarzenia, które w skutkach są pozytywne a mimo to są przedmiotem ubezpieczenia. Ubezpieczenia zajmują się wyrównywaniem skutków zdarzeń losowych.
5 Metody zwalczania skutków zdarzeń losowych
2)Metody przeciwdziałania zdarzeniom losowym i ich skutkom.
Metody postępowania ze zdarzeniami losowymi(met.przeciwdziałania zdarzeniom losowym i ich skutki):
1)Działania prewencyjne(zapobiegawcze)-jeśli zdarzenie losowe jeszcze nie miało miejsca; ma za zadanie nie dopuścić do zdarzenia losowego. Działanie ma na celu uniknięcie zdarzenia losowego lub jego skutków. Musi być podjęte zanim zdarzenie wystąpi. Trudno jest określić efektywność działań prewencyjnych. Działania te są trudne do zmierzenia. Efekt działania tej metody to zmniejszenie częstotliwości występowania określonych zdarzeń losowych; efekt występuje po długim okresie czasu. Mogą występować na 3-ech płaszczyznach:
-działania o charakterze legislacyjnym (prewencja ogólna)- za pomocą pewnych norm postępowania zmusza się podmioty do określonego zachowania by chronić podmiot.
-prewencja gospodarcza-podejmowanie konkretnych działań w celu uniknięcia zdarzeń np. montaż zamku w drzwiach, wytyczenie przejść dla pieszych.
-prewencja organizatorska-obowiązek gromadzenia danych liczbowych (statystycznych) o występowalności określonych zdarzeń i podejmowanie działań w określonych przypadkach licznie występujących np. szczepienia przeciwko jakiejś chorobie która atakuje dużo podmiotów.
2) Działania o charakterze represyjnym (represja=działanie tłumiące) - można je podejmować kiedy zdarzenie już trwa, efektywność tych działań jest różna. Mają na celu:
-tłumienie, ściskanie zd.losowego;
-ograniczenie czasu trwania danego zd.losowego;
-minimalizowanie skutków, następstw danego zd.losowego;
Przykład: działalność straży pożarnej, pomoc lekarska w przypadku wypadku drogowego.
3) Kompensacja (naprawienie,zastąpienie) -wyrównanie skutków materialnych wywołanych przez zdarzenie losowe. Jest możliwa po zrealizowaniu się zdarzenia losowego. Mamy przywrócić dany przedmiot uszkodzony przez zd.losowe do poprzedniego stanu. Sens jest spełniony wtedy kiedy podmiot uszkodzony otrzyma środki by przywrócić przedmiot do poprzedniego stanu. Kompensata nie niweluje szkody - szkoda zawsze istnieje, może ją tylko zastąpić w pewien sposób. Działalność ubezpieczeniowa jest najbardziej związana z tą metodą, gdyż ubezpieczenie ma za zadanie wyrównanie strat, negatywnych skutków zdarzeń losowych, które zaistniały, zrealizowały się; ubezpieczenie jest najlepsza metoda kompensacyjną.
6. Prewencja przykłady w transporcie
Prewencja, czyli działania zapobiegawcze zwiększające bezpieczeństwo jazdy poprzez: lepsze drogi, bezkolizyjne skrzyżowania, oświetlenie ulic, ograniczenie prędkości pojazdów, unowocześnienie techniczne pojazdów, określenie warunków wydawania praw jazdy.
Jest to przykład prewencji generalnej, za którą odpowiedzialne jest państwo.
Jednak poszczególne zakłady ubezpieczeń prowadzą prewencje w odniesieniu do prowadzonych przez siebie ubezpieczeń. Czynią to poprzez odpowiednio skonstruowane OWU oraz taryfy. W ten sposób skłaniają ubezpieczających się o zwiększenie dbałości o ubezpieczone mienie.
7. Elementy umowy ubezpieczenia
a) strony ubezpieczenia,
b) przedmiot ubezpieczenia,
c) ryzyko ubezpieczeniowe,
d) wartość i suma ubezpieczenia,
e) udział własny, czy franszyza,
f) czas trwania ochrony ubezpieczeniowej,
g) składka ubezpieczeniowa,
h) zasady likwidacji szkód,
8. Ogólne warunki ubezpieczenia
Ogólne warunki ubezpieczenia (OWU, o.w.u.) - przepisy prawne stosowane do wszystkich ubezpieczeń danego działu lub rodzaju. Ustalają obowiązki stron umowy ubezpieczenia. OWU powinny być zgodne z ogólnymi normami prawnymi, a przede wszystkim z ustawą ubezpieczeniową i odnośnymi przepisami kodeksu cywilnego. Warunki ogólne powinny być opracowane w sposób ścisły i jasny oraz zatwierdzone przez władze nadzorcze zakładu ubezpieczeń.
9Polisa ubezpieczenia i warunki polipowe
Polisa jest to dokument jednostronny, wystawiony i podpisany tylko przez zakład ubezpieczeń na podstawie oświadczenia klienta. Może być traktowany jako dowód zawarcia umowy ubezpieczenia.
Warunki polisowe, czyli postanowienia umowne przewidujące pewne odchylenia od standardowego wzorca (OWU). Umieszczane SA na polisie lub na jej odwrocie i maja pierwszeństwo stosowania przed OWU.
10.Rodzaje polis transportowych - scharakteryzuj
- polisie jednostkowej,
- polisie generalnej,
- polisie obrotowej,
- polisie odpisowej,
Polisa jednostkowa - w transporcie nie różni się od polisy stosowanej w innych działach ubezpieczeń. Ma zastosowanie przy ubezpieczeniu konkretnej przesyłki na określoną trasę. Forma ta traci stopniowo znaczenie i obecnie służy przede wszystkim do ubezpieczenia pojedyńczych,sporadycznych przesyłek.
charakter standardowej polisy majątkowej,
ubezpieczenie konkretnej przesyłki,
określona podróż (czas,od do,rodzaj przewożonego mienia),
określenie środka transportu,
Polisa generalna - powstanie jej jest wynikiem potrzeby ubezpieczenia na jednej polisie określonej liczby transportów. Jak więc wspomniałem w przeciwieństwie do polisy jednostkowej polisa generalna nie odnosi się do jednej przesyłki lecz do całego potoku ładunków. Opiewa ona nie na określony transport, lecz na pewien okres czasu, jakkolwiek poszczególne przesyłki objęte są ochroną ubezpieczeniową tylko w czasie ich podróży. Polisa generalna może obejmować wszystkie lub tylko niektóre przesyłki wysyłane bądź otrzymywane przez ubezpieczającego. Musi ona określić ściśle rodzaj przesyłki, zakres objętych ryzyk. Niezależnie od tego ubezpieczający zobowiązany jest prowadzić tzw.dziennik ubezpieczeń (oparty na specjalnym wzorze), do którego powinny być wpisywane wszelkie przesyłki objęte ubezpieczeniem.
W przypadku ubezpieczenia ładunków na podstawie polisy generalnej przedmiot ubezpieczenia nie jest oznaczony indywidualnie , lecz tylko rodzajowo. Niepodobna więc podać z góry sumy ubezpieczenia, ani też podać wysokości składki. Rozliczenie więc następuje okresowo - z dołu -na podstawie konkretnych danych za poprzedni okres . Korzyści ze stosowania tego rodzaju polis są oczywiste: uproszczenie i potanienie usługi ubezpieczeniowej. Polisa generalna, z uwagi na swe zalety, może być więc stosowana w zakresie transportu towarów jednorodnych w obrocie gospodarczym, zwłaszcza międzynarodowym.
Za otrzymane przywileje z tytułu posiadania polisy generalnej zakład ubezpieczeń zastrzega sobie prawo wglądu do dokumentów ubezpieczającego w szczególności do dziennika ubezpieczeń - w celu kontroli, czy ustalone w polisie zasady są ściśle przestrzegane. Przy ubezpieczeniu ładunku w transporcie krajowym na podstawie polisy generalnej składkę oblicza się z zasady w zależności od przedmiotu ubezpieczenia, trasy,środka transportu, odległości. Charakterystyczne cechy polisy generalnej:
jedna polisa-określona ilość transportów,
zawierana na pewien okres czasu,
konkretna przesyłka-objęta ochrona na konkretną podróż,
nie obejmuje wszystkich przesyłek,
przedmiot ubezpieczenia-określony rodzajowo,
prowadzenie dziennika ubezpieczeniowego,
rozliczenie okresowe,
Polisa obrotowa - jest odmianą polisy generalnej, tak że niekiedy bywa nazwana polisą generalną obrotową. Obejmuje nie tylko ściśle określony rodzaj przesyłek, lecz cały obrót transportowy ubezpieczonego, tzn. wszystkie wysyłane i otrzymywane przesyłki, jeśli ubezpieczający ponosi za nie ryzyko transportowe. Przy stosowaniu polisy obrotowej poszczególne przesyłki nie muszą być ewidencjonowane w dzienniku ubezpieczeń, wystarczy bowiem podanie zakładowi ubezpieczeń co pewien okres, zazwyczaj co kwartał sumy obrotu za okres ubiegły przy jednoczesnym przekazaniu składki od tej sumy, obliczonej przez ubezpieczającego według jednolitej stopy składek ustalonej dla danej branży. Wprowadza więc ona maksymalne uproszczenie manipulacyjne przy obsłudze ubezpieczenia , przyczyniając się do obniżenia kosztów obsługi. Zalety tej polisy sprawiły, że została uznana za podstawową i zalecaną formę przy ubezpieczeniu mienia jednostek gospodarczych w transporcie. Fakt ten potwierdzają statystyki z których wynika , iż polosy obrotowę we współczesnych ubezpieczeniach transportowych stanowią 90 % zawieranych ubezpieczeń. W przypadku polisy obrotowej w Polsce przyjęty został system obliczania i uiszczania składki co kwartał z dołu. Zapłacenie składki, przynajmniej pierwszej raty, stanowi zwykle warunek skuteczności umowy, a terminowe opłacanie dalszych rat lub składek bieżących stanowi przesłankę utrzymania odpowiedzialności zakładu. Charakterystyka polisy obrotowej:
odmiana polisy generalnej,
obejmuje ubezpieczeniem cały obrót,
brak ewidencji przesyłek,
uproszczenie manipulacji,
niskie koszty obsługi,
Polisa odpisowa - Polisa odpisowa stanowiąca również odmianę polisy generalnej. Na podstawie polisy odpisowej ubezpieczający deklaruje z góry globalną wartość potoku wysyłanych, bądź otrzymywanych przesyłek, płaci za nie z góry ustaloną składkę , po czym odpisuje dokonywane przewozy aż do wyczerpania zadeklarowanej wartości. Ta forma polisy może mieć tylko zastosowanie do przesyłek jednorodnych , podlegających tej samej taryfikacji . Stanowi więc ona rodzaj ubezpieczenia hurtowego , co uzasadnia korzystanie z pewnych rabatów. Cechy polisy odpisowej:
z góry deklarowana wartość,
z góry płacona składka,
dotyczy wyłącznie przesyłek jednorodnych,
Jak więc da się zauważyć ubezpieczenia transportowe wraz z rozwojem sposobów transportu, jak i skomplikowaniem działalności dopasowywały się w swej formie do potrzeb jakie stwarzał nowy rynek. Przy różnorodności naszego rynku tak pod względem transportu, jak i pod względem występujących na nim firm ubezpieczeniowych narodził się nieistotny do niedawna problem konkurencji. Duży wachlarz możliwości dla firm ubezpieczeniowych ( a przede wszystkim dla brokerów i agentów ubezpieczeniowych ) daje w takiej sytuacji różnorodność występujących polis. Odpowiednie manipulowanie ryzykiem na tych polisach, odpowiednia ich analiza, a w efekcie końcowym zawarcie optymalnego ubezpieczenia daje możliwość jeśli nie wygrania z konkurencją, to przynajmniej utrzymanie się na jej poziomie.
11.Reasekuracja - krótko wyjaśnij na czy polega
Reasekuracja jest to ubezpieczenie ubezpieczycieli, co oznacza cesję (przekazanie) części lub całości (w takim przypadku nazywanej frontingiem) ryzyka wraz z częścią (lub całością) składek innemu ubezpieczycielowi (czyli reasekuratorowi). W zamian reasekurator zobowiązuje się do wypłaty odszkodowania w przypadku zaistnienia zdarzenia losowego, za które odpowiedzialny jest cedent ryzyka. Obecnie występują dwie tezy co do tego czym właściwie jest reasekuracja. Jedna z nich traktuje reasekurację jako osobną umowę, druga natomiast jako ubezpieczenie ubezpieczenia. Z prawnego punktu widzenia jednak sprzeczne jest uznanie reasekuracji za ubezpieczenie ubezpieczenia, ponieważ ubezpieczenie samo w sobie zakłada brak zysku (działanie do niego zmierzające jest przestępstwem) ze strony ubezpieczającego się. Natomiast w reasekuracji podmiot przekazujący część ryzyka osiąga zysk w postaci prowizji od reasekuratora. Rozróżniane są dwa podstawowe typy reasekuracji: proporcjonalna (quota share, surplus) i nieproporcjonalna (excess-of-loss, stop-loss).
12. podaj rodzaje ubezpieczeń i wskaż, w której grupie znajdują się ubezpieczenia transportowe.
-dobrowolne
-obowiązkowe
-osobowe(społeczne)
-majątkowe(gospodarcze) - tu się znajduja transportowe (oc, Ac, cargo)
Według kodeksy cywilnego można wyróżnić ubezpieczenia mienia i osobowe, a dodatkowo także obowiązkowe ubezpieczenia społeczne.
Ubezpieczenia transportowe przynależą w większości do ubezpieczeń mienia.
Do ubezpieczeń transportowych można zaliczyć: OC przewoźników, OC spedytorów, OC i AC pojazdów, ubezpieczenie ładunków w ruchu krajowym i międzynarodowym (cargo), OC zawodowe (np. dla brokera lub innego pośrednika), ubezpieczenia działalności gospodarczej i ubezpieczenie od utraty zysku, ubezpieczenia od wszelkich ryzyk.
13. elementy rynku ubezpieczeń w Polsce
Po stronie podaży występują zakłady ubezpieczeń i reasekuracji. Po stronie popytu występują konsumenci i klienci instytucjonalni. Ochroną konsumenta zajmuje się Rzecznik Ubezpieczonych.
Pośrednicy na rynku SA reprezentowani przez agentów, brokerów i likwidatorów szkód.
Nadzór nad rynkiem ubezpieczeń sprawuje KNF na podstawie Prawa ubezpieczeniowego.
14. Forma prawna ubezpieczycieli
Według brzmienia art. 5 Ustawy o działalności ubezpieczeniowej z dnia 22 maja 2003 r., działalność ubezpieczeniową mogą prowadzić podmioty posiadające formę prawną spółki akcyjnej lub Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych
15.Procedura likwidacyjna szkody
Procedura likwidacji szkody
Procedura likwidacji szkody rozpoczyna się w momencie jej zgłoszenia ubezpieczycielowi. Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest w ciągu 7 dni podjąć czynności likwidacyjne. Ubezpieczony nie powinien zaś przez ten czas zmieniać stanu faktycznego, chyba, że zmiana ta służy ochronie majątku przed dalszą szkodą.
Podjęcie czynności likwidacyjnych przez ubezpieczyciela oznacza w praktyce wizytę pracownika firmy ubezpieczeniowej, zwanego likwidatorem w miejscu ubezpieczenia. Likwidator ocenia i dokumentuje rozmiary szkody. W toku dalszych czynności towarzystwo ustala bezpośrednią przyczynę szkody i zasadność roszczenia.
Ubezpieczony ze swej strony powinien dostarczyć rachunek strat i inne dokumenty wymagane przez ubezpieczyciela np. protokół policyjny. Po określeniu wysokości szkody i zebraniu kompletu dokumentów powinna nastąpić wypłata odszkodowania lub jej odmowa. Najczęściej stosowany termin likwidacji to 30 dni od daty zgłoszenia szkody.
16. Dokument zgłoszeniowy szkody, - co zawiera
Dokument zgłoszeniowy szkody zawiera następujące elementy:
a) datę zdarzenia,
b) godzinę,
c) miejscowość,
d) ubezpieczenie AC/OC i numer szkody,
e) druk składa się z dwóch części:
- danych właściciela pojazdu poszkodowanego,
- dane kierującego pojazdem poszkodowanym ( imię ,nazwiska/firma, rok urodzenia, PESEL, RGON, adres, dane kontaktowe, marka pojazdu, rok produkcji, numer rejestracyjny, numer nadwozia, datę ważności badania technicznego, przebieg samochodu w km).
Ta część druku zawiera również dane szczegółowe związane z przeznaczeniem pojazdu.
Druga część dotyczy identyfikacji sprawcy.
17.Agent Ubezpieczeniowy i Broker - kompetencje oraz krótki opis
Agent ubezpieczeniowy działa w imieniu i na rzecz towarzystwa, z którym wiąże go umowa agencyjna. W rozmowie z Tobą będzie starał się przedstawić jak najlepsze aspekty ubezpieczenia w towarzystwie, na rzecz którego pracuje. Jest to zupełnie naturalne. Jeżeli zatem obdarzamy zaufaniem towarzystwo, którego reprezentantem jest agent, możemy, a nawet powinniśmy korzystać z jego usług. Zwykle zna on bardzo dobrze ofertę ubezpieczeniową swojego towarzystwa
18 Kto to jest broker i podaj jego kompetencje
Broker ubezpieczeniowy działa w Twoim imieniu i jako Twój przedstawiciel lub pełnomocnik nie może być związany z żadnym towarzystwem ubezpieczeniowym. Nie pozostaje w żadnym stosunku pracy z towarzystwem ubezpieczeniowym. Przedstawia oferty ubezpieczeń z różnych towarzystw, co daje Ci możliwość wyboru najlepszych warunków ubezpieczenia. Jeżeli wybór właściwej oferty staje się trudny, broker pomaga Ci w dokonaniu porównania różnych ofert. Pozycja brokera, niezwiązanego z żadnym zakładem ubezpieczeń, zapewnia jego bezstronność w podejmowaniu działań na naszą rzecz.
19Instytucja nadzorcza nad rynkiem ubezpieczeń - podać przykłady kompetencji
Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór nad sektorem bankowym, rynkiem kapitałowym, ubezpieczeniowym i emerytalnym, nadzór nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych oraz nad instytucjami pieniądza elektronicznego. Do zadań Komisji należy ponadto:
a. podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;
b. podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;
c. podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego;
d. udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;
e. stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty;
f. wykonywanie innych zadań określonych ustawami.
20Rzecznik ubezpieczonych - kompetencje
Rzecznik Ubezpieczonych (RU) - polski urząd państwowy, powołany w 1995 r. w związku z upadkiem kilku zakładów ubezpieczeń, którego zadaniem jest reprezentowanie interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków otwartych funduszy emerytalnych i uczestników pracowniczych programów emerytalnych (PPE). Rzecznik współpracuje z krajowymi i zagranicznymi organizacjami konsumenckimi oraz Rzecznikiem Praw Obywatelskich.
Podstawę funkcjonowania Rzecznika reguluje obecnie ustawa z dnia 22 maja 2003 o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1153 ze zm.). Urząd ten do listopada 2007 sprawował Stanisław Rogowski. 12 listopada 2007 urząd sprawowała Halina Olendzka. 10 listopada 2011 urząd objęła Aleksandra Wiktorow.
Do zadań Rzecznika Ubezpieczonych należy podejmowanie działań w zakresie ochrony osób, których interesy reprezentuje, a w szczególności:
rozpatrywanie skarg w indywidualnych sprawach kierowanych do Rzecznika;
opiniowanie aktów prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania ubezpieczeń, funduszy emerytalnych i pracowniczych programów emerytalnych;
występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych;
informowanie właściwych organów nadzoru i kontroli oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń i organizacji gospodarczych powszechnych towarzystw emerytalnych o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu zakładów ubezpieczeń, funduszy emerytalnych, towarzystw emerytalnych, pracowniczych programów emerytalnych i innych instytucji rynku ubezpieczeniowego;
możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów;
inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ochrony ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków funduszy emerytalnych oraz uczestników pracowniczych programów emerytalnych;
organizacja sądu polubownego rozstrzygającego spory z zakładami ubezpieczeń, powszechnymi towarzystwami emerytalnymi, Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym oraz Polskim Biurem Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
21.Polskie biuro ubezpieczeń - kompetencje
Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (PBUK) - organizacja zakładów ubezpieczeń, które na terytorium Polski prowadzą działalność ubezpieczeniową w zakresie obowiązkowego ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Przynależność do PBUK jest obowiązkowa i rozpoczyna się z dniem uzyskania od organu nadzoru zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej.
Zgodnie z zasadami Systemu Zielonej Karty PBUK pełni funkcję Biura Narodowego reprezentującego Polskę w Systemie i będącego członkiem Rady Biur.
Zadania PBUK : wystawianie dokumentów ubezpieczeniowych (certyfikatów Zielonych Kart) ważnych w innych krajach Systemu Zielonej Karty; zawieranie z Biurami Narodowymi z innych państw Systemu umów o wzajemnym uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych; organizowaniem likwidacji szkód lub bezpośrednią likwidacją szkód spowodowanych na terytorium Polski przez posiadaczy pojazdów mechanicznych zarejestrowanych za granicą posiadających ważne dokumenty ubezpieczeniowe (Zielone Karty) wystawione przez zagraniczne Biura Narodowe.
Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych jest instytucją wykonującą zadania określone w ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych[1],
22.Ubezpieczeniowy fundusz gwarancyjny, - czemu służy
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny (UFG) - instytucja powołana w 1990 w wyniku rozwoju rynku ubezpieczeń w Polsce.
Działalność
Zadaniem funduszu jest wypłacanie odszkodowań i świadczeń z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i rolników posiadających gospodarstwa rolne, gdy sprawca nie zawarł umowy ubezpieczenia (szkoda na mieniu i osobie) lub nie został zidentyfikowany (szkoda na osobie).
Fundusz zaspokaja także roszczenia osób uprawnionych w przypadku ogłoszenia upadłości albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń lub umorzenia postępowania upadłościowego, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego albo w przypadku zarządzenia likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń, jeżeli roszczenia osób uprawnionych nie mogą być pokryte z aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. Z obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej UFG wypłaca 100% należnych odszkodowań i świadczeń, a z umów ubezpieczenia na życie w wysokości 50% wierzytelności, nie więcej jednak niż kwotę stanowiącą równowartość 30 tys. euro.
Fundusz jest organem uprawnionym do kontroli spełnienia obowiązku ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i OC rolników. Podstawę działania UFG stanowi ustawa z dnia 22 maja 2003, Dz.U. 2003 nr 124 poz. 1152[1], o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
Prezesem Zarządu UFG od czerwca 2008 jest Elżbieta Wanat - Połeć[2]
Fundusz prowadzi bazę danych Ośrodka Informacji (UI UFG), która zawiera informacje o wszystkich sprzedanych polisach komunikacyjnych OC. Dzięki tej bazie za darmo, znając numer rejestracyjny lub numer VIN pojazdu oraz data zdarzenia, można sprawdzić, czy pojazd sprawcy ma wykupione ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. Dane w bazie UFG dotyczą kierujących pojazdami biorących udział w zdarzeniu (zarówno właścicieli pojazdów jak i sprawców wypadków).[3]
23. Jakie dokumenty ubezpieczeniowe powinien posiadać spedytor?
Spedytor powinien posiadać polisę ubezpieczenia ładunków (cargo), AC/OC pojazdu oraz OC deliktowe (dot. odszkodowania szkodę polegającą na spowodowaniu śmierci, uszkodzenia ciała, spowodowaniu rozstroju zdrowia, uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie rzeczy należącej do osoby trzeciej, niezwiązanej ze spedytorem umową spedycji lub kontraktowe działalności spedycyjnej ( dot. niewykonania lub nienależytego wykonania usługi).