PODŁOGA NA GRUNCIE

W JAKI SPOSÓB WYKONAĆ PODŁOGĘ NA GRUNCIE, JAKA POWINNA BYĆ WARSTWA IZOLACJI TERMICZNEJ, ABY MOŻNA BYŁO UZNAĆ DOM ZA ENERGOOSZCZĘDNY? 

PODSYPKA
Najlepiej z mechaniczne zagęszczonego żwiru o grubości ok. 30 cm.

IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA
Odpowiednio gruba folia, obecnie stosuje się grubości 0,15 czy nawet 0,20 mm

IZOLACJA TERMICZNA
Najbardziej popularne są trzy rodzaje materiałów, najtańszy i najbardziej popularny jest styropian. Kolejnym materiałem jest polistyren ekstradowany oraz wełna mineralna. Inne rzadziej stosowane materiały to pianka poliuretanowa, granulat keramzytowy oraz pollytag.
Jeśli chodzi o grubości termoizolacji dla Domu Energooszczędnego dla podłogi na gruncie to ona powinna wynosić od 15 do 20 cm.

PODKŁAD BETONOWY
Wykonywany najczęściej z betonu o grubości od 4 cm (ze zbrojeniem) lub do 7 cm (bez zbrojenia), rzadziej z płyt OSB czy jastrychu gipsowego.

POSADZKA
Nad ogrzewaniem podłogowym: najlepiej płytki kamienne lub ceramiczne, w pomieszczeniach z grzejnikami materiały dowolne.

OKNA/DRZWI

JAKA STOLARKA JEST ODPOWIEDNIA DLA  DOMU ENERGOOSZCZEDNEGO?

Ze względu na to, że izolacyjność termiczna okien/drzwi jest znacznie gorsza od pozostałej części ścian, należy dobierać stolarkę o możliwie najmniejszym wspł przenikania ciepła U. Pamiętać należy ze okna, a w szczególności te duże należy dawać od strony południowej ze względu na zyski od promieniowania słonecznego. Umiejscowienie na pozostałych stronach świata w ogólnym rozrachunku powodują straty ciepła. Można je zmniejszyć poprzez zamykanie na noc rolet zewnętrznych, co szacunkowo powinno zmniejszyć straty ciepła o 20%.

ŚCIANY

Z CZEGO I JAK WYKONAĆ ŚCIANY, ABY SPEŁNIAŁY WYMOGI DOMU ENERGOOSZCZEDNEGO?

Za najlepsze w Domu Energooszczędnym uważa się ściany trójwarstwowe, w których każda z warstw spełnia określoną funkcje:
- warstwa nośna, grubość 18-20 cm, może być wykonana z różnych materiałów. Zapewnia ona   wytrzymałość, szczelność, izolacyjność akustyczną i co najważniejsze akumulacyjność ciepła.
- warstwa izolacji, grubość 15-20 cm, może być wykonana ze styropianu lub wełny. Warstwa ta zapewnia izolacyjność cieplną przegrody jak również eliminuje mostki termiczne.
-warstwa osłonowa, grubość 8-12 cm, np. z cegły klinkierowej czy zwykłych cegieł betonowych czy ceramicznych. Ozdobiona w tynk nadaje elewacji pożądany wygląd, trwałość oraz zwiększa izolacyjność zarówno akustyczną jak i termiczną.

Ściany dwuwarstwowe też mogą mieć parametry ścian trójwarstwowych i spełniać wymogi Domu Energooszczędnego, wyróżniamy:

- warstwa nośna, grubość 24-30 cm, wykonana z materiałów jak w ścianach trójwarstwowych.
- warstwa izolacji, grubość 18-20 cm, też styropian lub wełna. Najczęściej tynk jest cienkowarstwowy, należy jednak mieć na uwadze, z czego zbudowana jest ścian nośna i tak np. dla betonu komórkowego tynk nie może być akrylowy, .jak również nie może on być na ocieplenie z wełny.

Dom Energooszczędny również może być wykonany w technologii ścian jednowarstwowych. Może to być beton komórkowy, bloczki styropianowe wyplenione na budowie betonem czy pustaki keramzytowe. Aby ściana była wystarczająco ciepła grubość materiału powinna być od 31 nawet do 50 cm, ale również zasadnicze znaczenie ma jednak wykonanie. Należy, więc zlecić wybudowanie takiego domu wykwalifikowanym fachowcom, błędów nie da się przecież ukryć pod warstwą ocieplenia, a każdy nawet niewielki błąd będzie miejscem powstawania mostków termicznych. Dużą zaletą ścian jednowarstwowych jest w większości przypadków ich parapszepuszalność. Dzięki temu w domu panuje przyjazny mikroklimat oraz zmniejsza się ryzyko wystąpienia zagrzybienia.

Innym materiałem dla naszego Energooszczędnego Domu może być dom wzniesiony w technologii szkieletowej. Elementem konstrukcyjnym w takiej ścianie jest drewniany lub stalowy ruszt. Od zewnątrz ściana jest zbudowana przeważnie z płyt OSB, a od wewnątrz z płyt gips/karton. Przestrzeń pomiędzy rusztami wypełnia się wełną mineralną.Należy tez pamiętać o folii, która zabezpiecza przed wiatrem i kondensacją pary wodnej płyty OSB (membrana parapszepuszczalna) i wełną (paraizolacja).

 

DACH

JAK WYKONAĆ DACH, ABY SPEŁNIAŁ WYMOGI DOMU ENERGOOSZCZEDNEGO?

POKRYCIE DACHU / PODKŁAD
Pokrycie dachu dla Domu Energooszczędnego może być wykonane z dowolnego materiału, a rodzaj zastosowanego materiału na podkład wynika głównie z wcześniejszego wyboru i tak np. dla blachy musi to być pełne deskowanie lub płyty OSB.

WIATROIZOLACJA inaczej folia dachowa/membrana
Konieczne jest tu zastosowanie folii o wysokiej paraprzepuszczalności, a więc takiej, która ma gramaturę powyżej 1000 g/m²/24h. Izolacja ta „od góry” zabezpiecza wełnę przed warunkami atmosferycznymi; deszcz, śnieg, a „od dołu” dzięki paropszepuszczalności umożliwia odparowywanie wilgoci, które może znaleźć się w wełnie.

WIĘZBA
Konstrukcja więźby dla Domu Energooszczędnego może być wykonana z powszechnych na rynku gatunków drzew.

IZOLACJA TERMICZNA
Wykonywana jest z większości z wełny skalnej lub skalnej. Dla Domu Energooszczędnego zalecana grubość to od 25 do 30 cm. Ważne jest jej ułożenie w dwóch warstwach, aby wyeliminować potencjalne mostki termiczne. Wełna nie tylko izoluje od strat ciepła, ale również ma bardzo dobre właściwości akustyczne i jest niepalna, ale jej duża wada jest podatność zawilgocenie, dlatego bardzo istotne jest zastosowanie paraizolacji.

PAROIZOLACJA
To folia, która tworzy powłoka nieprzepuszczająca dla pary wodnej, dzięki czemu chroni wełnę przed wilgocią, czyli przed parą wodną z wnętrza domu. Koniecznie, więc trzeba ją zastosować w pralni czy łazience, oraz tam gdzie nie ma wentylacji mechanicznej oraz membrany wysokoparapszepuszcalnej. Musi być całkowicie szczelna, dlatego należy ją układać na zakład szerokości 5/10 cm.

WYKONCZENIE PODDASZA
Inwestor w zakresie wykończenia poddasza dla Domu Energooszczędnego ma dość dużą swobodę. Pierwszy etap to ułożenie welny warstwa I, następnie warstwa II gdzie do wyboru są rolki lub coraz częściej stosowane płyty. Na tym etapie montuje się też wieszaki: grzybkowo (kotwowe) lub typu ES. Generalnie te pierwsze montuje się do boku krokwi jeszcze przed ułożeniem wełny, natomiast te drugie już po ułożeniu I warstwy wełny do spodu krokwi. Na tym etapie montuje się stelaże do płyt gips-karton, najczęściej są to profile CD-60 i Ud-27. Nastepnie paroizolacje, układamy poziomo lub równoległe do krokwi, w zależności od potrzeb i stopnia skomplikowania konstrukcji więźby dachowej. W przypadku układania poziomego najlepiej jest zacząć od góry - od osłony jętek lub kalenicy. Niezależnie od sposobu rozpinania paroizolacji, powinno się ją układać z lekkim naprężeniem - lekko naciągając. Paroizolację mocujemy do krokwi zszywkami za pomocą takera lub taśm: jednostronną na zewnątrz zakładu, lub dwustronną wewnątrz zakładu, która pozwala ograniczyć ilość punktów mocowania takerem. Po zastosowaniu takera, należy miejsca przebicia zakleić taśmą samoprzylepną w celu uszczelnienia. Każdą kolejną warstwę układamy na zakład minimum 7 cm. Na połączeniach z elementami pionowymi np. ścianami kolankowymi, kominami, rurami wentylacyjnymi, elementami konstrukcyjnymi dachu, oraz ścianami szczytowymi, lub działowymi, należy stosować taśmy doszczelniające (klejące) Ważne jest, aby w tych miejscach zostawić odpowiednie naddatki folii paroizolacyjnej. Po ułożeniu paroizolacji montujemu już bezpośrednio płyty gips-karton.