SKÓRA PROBLEMATYCZNA. ZASTOSOWANIE ENERGII FIZYKALNEJ W ZABIEGACH KOSMETYCZNYCH I LECZNICZYCH.
MEDYCYNA FIZYKALNA łączy zagadnienia metod fizycznych w celach leczniczych, zapobiegawczych i diagnostycznych. Jest to metoda niefarmakologiczna i niechirurgiczna, przez co jest nieinwazyjna i skutecznie oddziałowujące na dany problem. Do wykonania zabiegów wykorzystujemy tzw. energię fizykalną, czynniki możemy podzielić na:
Naturalne np.: ciepło, zimno, ciśnienie powietrza, promieniowanie słoneczne, elektryczność, pole magnetyczne;
Sztuczne np.: aparaty, lampy, inne generatory.
Oprócz tego możemy podzielić ze względu na właściwości:
Cieplne,
Fotochemiczne,
Elektrochemiczne,
Elektrokinetyczne,
Mechaniczne,
Kinetyczne,
Złożone.
Ze względu na metody fizjoterapeutycznego leczenia wyróżniamy:
TERMOTERAPIA – hydroterapia, ultrasonoterapia, promienie podczerwone, parafinoterapia, krioterapia, sauna, parafina. Ciepło rozszerza naczynia krwionośne, zimno zwęża je.
FOTOTERAPIA (światłolecznictwo) – promieniowanie nadfioletowe, promieniowanie laserowe.
BALNEOTERAPIA – naturalne tworzywa uzdrowiskowe, przykładowo wody lecznicze, peloidy, borowina, kąpiel solankowa, kwasowęglowa, siarkowodorowa.
ELEKTROTERAPIA – galwanizacja, jontoforeza, kąpiele elektryczno-wodne, zabiegi diadynamiczne, elektrostymulacja, diatermia krótkofalowa i impulsowa.
MAGNETOTERAPIA – impulsowe pole magnetyczne. Działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przekrwienie.
ULTRASONOTERAPIA – ultradźwięki. Zmniejszają napięcie mięśni.
LASEROTERAPIA – lasery gazowe, półprzewodnikowe, rubinowe.
HELIOTERAPIA – kąpiele słoneczne.
Sposób działania fizykoterapii zależy od rodzaju bodźca, jego siły, natężenia i czasu działania oraz od reaktywności organizmu. Niektóre zabiegi oddziałują bezpośrednio na funkcje życiowe komórki, usprawniając je (biostymulacja). Co naturalnie pobudza organizm do walki z chorobą.
Niechciane owłosienie jest problemem każdej kobiety, począwszy od dziennego golenia nóg, pach, czy pozbyciu się zbyt wyraźnego „wąsika”. U niektórych kobiet owłosienie występuje wręcz w nadmiarze, zwane hirsutyzmem, o głębszych przyczynach, zazwyczaj pochodzenia idiopatycznego. Owłosienie usuwamy głównie ze względów estetycznych i higienicznych.
Depilacje przeprowadzamy wyłącznie na czystej skórze, pozostałości balsamów czy olejków, stwarza ryzyko zakażenia mieszków włosowych.
Pielęgnacja domowa odbywa się zwykle metodami mechanicznymi i chemicznymi. Z metod mechanicznych (mniej i bardziej znanych) wyróżnić możemy:
Środki ścierne (rzadko stosowana) – paski i rękawice papieru ściernego lub pumeksu, powoduje jednak podrażnienia skóry;
Nić bawełniana - głównie stosowana w krajach arabskich, do usuwania włosów ze skóry twarzy;
Depilacja pęsetą – stosowana głównie w obszarze twarzy;
Depilacja depilatorem elektrycznym – możliwość stosowania na całej skórze ciała, skóra pozostaje przez dłuższy czas gładka. Przed użyciem warto jest zrobić dzień wcześniej peeling, a przed samym zabiegiem zmiękczenie skóry w letniej kąpieli, zakończonym zimnym prysznicem;
Golenie maszynką – najstarsza i najprostsza metoda, stosowana na nogach, rękach czy okolicach bikini. Ważny jest dobór odpowiedniej maszynki, najlepiej z kilkoma ostrzami. Na skóre nakładamy dodatkowo kosmetyk zwiększający poślizg i zmiękczający włos (pianki, żele do golenia), nie wykonujemy zabiegu na sucho;
Wosk kosmetyczny – powszechnie stosowany w gabinetach, ale często praktykowane w warunkach domowych, nie wskazany dla pań z tendencjami do żylaków i teleangiektazji. Wykorzystuje się plastry woskowe lub specjalną pastę cukrową (cukry, zioła, sok z cytryny), pozwala na dokładne usunięcie owłosienia, na dłuższy okres czasu. Również zalecany jest wcześniejszy peeling oraz wykonanie go po ówczesnej kąpieli.
Z metod chemicznych wyróżniamy:
Kremy depilacyjne
Żele depilacyjne
Pianki depilacyjne
Redukują wiązania dwusiarczkowe, co prowadzi do oddzielenia się włosa od mieszka oraz otaczającej go skóry. Łodyga włosa w większym stopniu składa się z cysteiny zawierającej wiązania dwusiarczkowe, dlatego związki siarki z wapniem, arsenem, antymonem, barem i strontem, mogą je rozpuszczać. Preparaty mogą wywołać kontaktowe zapalenie skóry, a sam zapach może być nie przyjemny. Ważne jest aby dzień wcześniej przeprowadzić test na kawałku skóry, czy preparat nie podrażnia za bardzo skóry. Krem, żel czy piankę rozprowadzamy po skórze, nie wcieramy i delikatnie ściągamy szpatułką po upłyniętym czasie.
Innym zabiegiem chemicznym jest epilacja wykonywana jedynie w gabinecie kosmetycznym, polegający na zniszczeniu macierzy włosa.
Pomocne po zabiegach chemicznych i mechanicznych mogą być balsamy i kremy, zawierające składniki pielęgnujące i łagodzące. Alantoina działa przeciwzapalnie i ściągająco, wspomagając regenerację naskórka. D-panthenol zaś skutecznie reguluje gospodarkę wodną skóry, nadając jej jędrność i elastyczność.
Metody fizykalne, głównie stosowane w gabinetach to:
Depilacja laserowa (fotoepilacja)– usuwa włosy na kilka lat, a nawet na stałe, bezboleśnie, bezinwazyjnie, bez uszkodzeń skóry. W laserze używa się matrycy diod o mocy 1600-2900 W, o długości fali 800 nm, o energii 50-100 J/cm, o powierzchni 9-14 mm, do głębokości 3-4mm. Światło laserowe zamieniane jest na ciepło, które niszczy włos. Dodatkowo skóra jest chroniona przez specjalny system chłodząco-znieczulający, umieszczonym w końcówce lasera. Gęstość energii jest uzależniona od koloru włosów, karnacji skóry i głębokości położenia cebulek włosowych. Zabieg musi być wykonywany minimum 3 razy, aby usunąć wszystkie włosy, najlepiej powtarzany co miesiąc przez pół roku, a później raz na rok. Co raz to częściej dostępne są i używane urządzenia do depilacji laserowej stosowanej w domu. Taki laser możemy stosować co 6-8 tygodni.
Nie należy stosować depilacji laserowej przy ciemnej karnacji, do twarzy oraz nieskuteczna jest przy włosach blond, szarych, białych lub rudych, podczas ciąży oraz przy przyjmowaniu leków światłoczułych. Miesiąc przed zabiegiem rezygnujemy z depilacji nóg, pozostaje golenie tylko. Przed zabiegiem włosy muszą być ogolone lub przynajmniej bardzo króciutkie.
Elektroliza – najstarsza metoda epilacji igłowej, wykonywana za pomocą prądu galwanicznego (stałego). Najlepiej sprawdza się na twarzy. Aparat do zabiegu przypomina długopis, który na końcu ma igłę, przez którą płynie prąd o odpowiednim natężeniu i napięciu. Igłę wkłuwa się w mieszek włosowy i wytwarza się odczyn zasadowy, który niszczy komórki włosa. Przeznacza się 1-2 minuty na jeden włos. Może dojść do bliznowacenia, jeśli technika zabiegu była niewłaściwa.
Autoelektroliza – metoda domowej depilacji, przy zastosowaniu urządzeń wytwarzających prąd galwaniczny. Metoda uznana za niebezpieczną.
Termoliza (diatermia) – wykorzystujemy prąd zmienny o wysokiej częstotliwości i niskim napięciu. Podobny zabieg do elektrolizy, lecz trwa krócej. Likwiduje cienkie i delikatne włoski. Wysoka temperatura koaguluje cebulki włosowe. Posługujemy się tu igłami izolowanymi, w których prąd działa tylko na zakończeniu. W ciągu 20 min, można usunąć około 100 włosków.
Mikroliza – urządzenie wytwarza prąd o częstotliwości 2 MHz i natężeniu 250 mA. Zamiast igły posiadamy elektrodę termiczną. Powierzchnia skóry przykryta jest specjalny żelem. Metoda ta wymaga czasu, ale skuteczność wynosi 30-40 % za pierwszym razem. Po kilku zabiegach zarost zanika.
Metoda Blend – połączenie elektrolizy i termolizy. Efektywność podobna jak w przypadku elektrolizy, ale czas zabiegu krótszy i mniej odczuwalny ból. Po 2-3 sekundach, od wkłucia igły, włos wychodzi ze skóry. Najnowsze aparaty regulują moc prądu i czas działania. Zabieg wykonuje się wielokrotnie, co tydzień.
Metoda sekwencyjna – Bezbolesny zabieg, igłę wprowadza się do mieszka włosowego (insercja) i dostarczany jest na kilka sekund prąd. Dopływ prądu nie jest stały, ale następuje z przerwami.
Po większości zabiegach usuwania owłosienia nie wskazana, a wręcz zabronione jest opalanie się. Ważne jest również odpowiednia pielęgnacja skóry, aby jej nie podrażnić. Należy nie stosować dezodorantów i antyperspirantów (w przypadku pach), mycie żelem bezmydłowym, tonikiem czy mleczkiem bezalkoholowym lub czystą wodą, delikatnie skórę osuszać, nie trzeć.
Bibliografia:
pl.wikipedia.org
www.biovimed.pl
www.leksykonmasazu.pl
www.sciaga.pl
www.zgapa.pl
www.fangle.pl
www.cera.info.pl
www.portal.abczdrowie.pl
www.poradnikzdrowie.pl
www.uroda.krakow.pl