CHARAKTER NAUKOWY PEDAGOGIKI:
Termin
pedagogika pochodzic od greckiego słowa paidagogos , co oznacza
,,prowadzące chłopca'' w starożytnej Grecji. Miał on za zadanie
wprowadzić chłopców na miejsce ćwiczeń zwane Palestą. Z czasem
dodano mu zadanie uczyć chłopców pisać i czytać , recytacji i
kulturalnego zachowania.
Ojcem pedagogiki jet J.F.
Herbert. Wyodrębnił on pedagogikę z filozofii w wieku XIX,
uporządkował ją oparł na etyce i psychologii. Etyka miała
dostarczać wiedzy kogo wychowywąc , psychologia jak to wykonać.
Jest nauką zarówno praktyczną (wywodzi się z praktyki), jak i
teoretyczną (bo teoria pomaga rozwiązywać konkretne problemy
praktyczne) .Jej naukoway charakter jest złożony , trudno ją
zakwalifikować do jakiejś grupy nauk. Należy do nauk społecznych
Nauki z nią współdziałające to : socjologia , pychologia ,
filozofia , nauki biomedyczne i historia.
Z pedagogiki
wyłaniają się różne subdyscypliny. Istnieją różne
klasyfikacje, trudno je pogrupować, zachodzą na siebie.
-
pedagogika społeczna
- pedagogika opiekuńcza
- pedagogika
kultury
- pedagogika wczenoszkolna
- pedagogika specjalna
-
pedagogika resocjalizacyjna
- andragogika
- pedagogika
pracy
(Opisać jedna z wybranych przez siebie pedagogikę-
każdy może inną my akurat wybrałyśmy tą)
Pedagogika
specjalna-
podejmuje refleksję nad formami, metodami usprawnienia różnych
funkcji psychicznych i organicznych ludzi chorych , nad ich
funkcjonowaniem w społeczeństwie, jak tez przygotowaniem
wyspecjalizowanych kadr do pracy w instytucjach pedagogiczych , w
któryh tacy ludzie się znajduja . Jest zatem dziedziną wiedzy
powiązaną zarówno z dydaktyką – szkolnictwo spejcjalne jak i
teorią wychowania -opieka i wychowanie ludzi w jakiś sposób
wyrózniających się z pośród innych.Dzieli
się na:
oligofrenopedagogika - zajmująca się osobami niepełnosprawnymi umysłowo
tyflopedagogika - zajmuje się nauczaniem i wychowaniem jednostek niewidomych
surdopedagogika
- zajmuje się nauczaniem i wychowaniem jednostek z wadami słuchu i
zaburzeniami mowy wynikającymi z wad słuchu
Wyrosła z
medycyny i pedagogiki.Za twórcę uważa się: Marię Grzegorzewską.
POJĘCIE
OPIEKI I WYCHOWANIA
OPIEKA
Nie ma jednej
definicji. Najczęściej definiuje się za Dobrąwskim. Wg niego
opieka jest opartym na odpowiedzialności kompensacyjnej ciągłym i
bezinteresownym zaspakajaniem przez opiekuna potrzeb opiekuńczych
podopiecznego. Elementy to :
-zaspokojanie potrzeb- wszystkich
ale takich których z róźnych powodów nie zaspakaja się
samowolnie(niepełnosprawność)
- odpowiedzialność –
opiekuna za podopiecznego , tylko podmiotowa i przedmiotowa
Potrzeby
pozaprzedmiotowe i opiekuńcze są to różne określenia ale to
samo. Te potrzeby które są przez opiekuna zaspokajane.
WYCHOWANIE
Nie ma jednej definicji wychowania. Kiedyś odróżniano
wychowanie zamierzone i niezamierzone. Jest zjawiskiem złożonym.
Jest to racjonalne organizowanie życia i aktywności dzieci i
młodzieży prowadzące do porządanych zmian w ich osobowości, za
pomocą odpowiednich metod , środków , warunków.
Cechy
wychowania :
- intencjonalność
-złożoność
-relatywizm
-długotrwałość
-interaktywność
Wychowanie
w szerokim znaczeniu tego słowa obejmuje
krztałtowanie i rozwijanie instrumentalnych cech osobowości takich
jak inteligencja , wiedzia , zdolności , oraz cech kierunkowych
postawy , przekonania i wartości.
Wychowanie
w wąskim znaczeniu
jest to wychowanie ukierunkowujące czyli krztałtowanie poglądów ,
przekonań , wartości.
Cztery
grupy wg Kunowskiego :
1.
W tej definicji istotę opatruje się w czynnościach
wychowaców
2.Istote wychowania opatruje się w zmianach
zachodzących w wychowankach
3.Itotę wychowania opatruje w
warunkach , okolicznościach
4.Istotę wychowania opatruję w
skutkach , rezultatach , procesach wychowania..
Czynniki
wpływające na wychowanie człowieka
BIOS
( do nauk biologicznych, psychologia, struktura psychofizyczna z
którą człowiek przychodzi na świat)
ETOS (do nauk
społecznych , środowisko , wpływy zewnętrzne )
AGOS(koncepcje
wychowania , co mogą wnieść wychowawcy?)
LOS ( czynnik
losu)
JANUSZ
KORCZAK –
na kartkach mamy
(Opisać jednego ze znanych pedagogów,
każdy dowolnego)
Maria
Łopatkowa (1927)
polonistka. Przez wiele lat czynnie angażowała się w walkę o
prawa dziecka. W 1981 roku założyła Komitet Ochrony Praw Dziecka.
Komitet podejmował wielokierunkowee działania na rzecz dziecka. Do
dziś walczyła o to żeby istniała prawnaa ochrona więzi
uczuciowych dziecka. W 1988 roku powołała Towarzystwo Pomocy
Młodzieży. Kierowała podstawowym zespołem ognisk wychowawczych w
Warszawie.Jest twórczynią Pedagogiki Serca. Autorka książek ,,
Samotność dziecka'' ,, Jak pracować z dzieckiem i rodziną
zagrożoną?'' Za
całokształt działalności na rzecz dzieci 20 listopada 2009 z
okazji XX-lecia uchwalenia Konwencji o Prawach Dziecka otrzymała
Nagrodę Honorową Rzecznika
Praw Dziecka.
Konwencja
o prawach dziecka
–
międzynarodowa konwencja
przyjęta przez Zgromadzenie
Ogólne ONZ
20
listopada
1989
r. W konwencji o prawach dziecka zostały spisane wszystkie prawa
dziecka.
weszła w życie 2 września 1990 roku.
Konwencja - ratyfikowana
przez 192 państwa W Polsce konwencja obowiązuje od 7 lipca 1991
roku.
Konwencja składa się z preambuły, w której określone
zostały założenia ogólne oraz z trzech części
postanawiających.
Część pierwsza składa się z 41 artykułów
dotyczących zobowiązań państwa w zakresie realizowania
poszczególnych praw dzieci. Część druga (artykuły 42 do 45),
dotyczy sposobów egzekwowania i kontrolowania zobowiązań państwa.
Część trzecia (artykuły 46 do 54), określa zasady przystąpienia
do konwencji.
Katalog
obejmuje
prawa cywilne, socjalne, kulturalne, polityczne i z założenia w
niewielkim zakresie uwzględnia prawa ekonomiczne (dziecko winno się
uczyć, a nie pracować).
Poprawki
wprowadzone przez Polskę:
1.Pierwsza
poprawka dotyczy artykuły 7. Jest mowa o tym że dziecko ma prawo
znać swoich rodziców. To prawo zostało przez Polskę ograniczone w
przypadku dzieci adoptowanych.
2.Druga poprawka dotyczy artykułu
38 . Jest mowa o tym że uniwersalną granicą powoływania do służby
wojskowej jest 15 lat. Później przeniesiono do 18. Polska
zaakceptowała tą granicę.
3.Nie jest poprawką. Napisano że
przestrzeganie praw w konwencji (szczególnie 12-16) odbywać się
będzie z poszanowaniem władzy rodzicielskiej i zgodnie z polskimi
tradycjami dotyczącymi dziecka w rodzinie i poza rodziną.
4.Uwaga dotyczy artykułu 24, punktu 2 , podpunktu F. Jest mowa o prowadzeniu działań t.j poradnictwo rodzinne, uługi na rzecz planowania rodziny i wychowanie do życia w rodzinie. Polska mówi że te działania powinny być prowadzone zgodnie z zasadami moralności.