Zabezpieczenie

miejsca zdarzenia

Kurs specjalistyczny

Resuscytacja krążeniowo

oddechowa

ANNA

SZYTNIEWSKA

TORUŃ LISTOPAD 2010

Zabezpieczenie miejsca zdarzenia

1

.Ocena sytuacji

niebezpiecznej oraz

zabezpieczenie miejsca (w tym

siebie)

• 2. Bezpieczeństwo osób

udzielających pomoc.

• Zapewnienie bezpieczeństwa sobie i

osobie poszkodowanej. Ratownik
ma za zadanie rozwiązanie pewnego
problemu. Z chwilą, gdy staje sie
wtórną ofiara zdarzenia zamiast
rozwiązać ów problem – pogłębia go.
Jest też oczywiste, że pomóc może
tylko

żywy

ratownik.

Bezpieczeństwo.

Dlatego pierwszoplanową czynnością jest wyeliminowanie
ryzyka lub
w ostateczności jego zminimalizowanie, szybka ocena sytuacji i
odpowiedź na 2 pytania:
1.Czy warunki w miejscu zdarzenia pozwalają na bezpieczne
zbliżenie się do osoby poszkodowanej?
2. Czy możemy ja dotykać?
Katalog potencjalnych zagrożeń obejmuje te, które są
odpowiedzialne za
stan ofiary np.: prąd elektryczny – także wyładowania
elektryczne, przejeżdżające
pojazdy, działanie osób trzecich (np. akty terroru), substancje
trujące np. gazy (TSP).
Cechy charakterystyczne zdarzenia chemicznego:
- wypadek z udziałem cysterny
- obecność dymu
- duża liczba poszkodowanych nieprzytomnych
- obecność padłych zwierząt
- objawy paniki wśród zwierząt

Ryzyko zarażenia sie chorobą zakaźną od

osoby poszkodowanej jest mało
prawdopodobne, a przy

zastosowaniu podstawowych środków

ochrony takich jak:

rękawiczki i maski – praktycznie

niemożliwe

1.

15 udokumentowanych przypadków

infekcji w czasie CPR - głównie Neisseria

meningitidis

2.

Pojedyncze przypadki gruźlicy

Nie stwierdzono WZW B i C, lub CMV

3. 3 przypadki zakażenia HIV – kontakt z

krwią

3. Opanowanie emocji osoby

udzielającej pomocy, ratowanej i

świadków (psychoza tłumu)

4. Ocena stanu poszkodowanego

- ocena drożności dróg

oddechowych

oraz ich wydolności

-ocena stanu układu krążenia

5. Wezwanie pomocy ( świadków

zdarzenia)

Ocena stanu świadomości

Ocena oddychania

• Wzrokiem – ruchy

klatki piersiowej i

nadbrzusza

• Słuchem – szmer

wydychanego

powietrza

• Czuciem – ruch

wydychanego

powietrza

• Oceniać nie dłużej

niż 10 sekund

Poszkodowany nie

oddycha -

najprawdopodobniej nie

ma krążenia!

Rozpocząć pośredni masaż

serca

Kontynuować wentylację

Znaleźć
środek mostka

Pośredni masaż serca:
Częstość 100 razy
na minutę
Obniżenie mostka
o 4-5 cm

Masaż serca

•Pośredni

masaż
serca

S

tosunek uciśnięć do

wdechów

30 uciśnięć : 2 wdechy

Niezależnie czy
resuscytację prowadzi
jedna czy więcej osób,

Zarówno u dorosłych jak i
u dzieci.

Natychmiast:

(phone first)

–Dorosły z chorobą serca,

po stwierdzeniu braku
świadomości i oddechu.

Kiedy udać się po pomoc?

Kiedy udać się po pomoc?

Po 1 min CPR :

(phone first)

Powieszenie
Podtopienie
Zatrucie-alkohol, leki
Niemowlę lub dziecko

Jeśli poszkodowany

oddycha

. Jeśli można- zapewnić

pozycje boczną ustaloną

• Zapewnić przyjazd

wykwalifikowanej pomocy

• Powtarzać do tego czasu

ocenę stanu pacjenta

Wentylacja usta-nos

Kiedy wentylacja usta-usta
jest utrudniona
-Występują obrażenia
okolicy ust

-Podczas ratowania w wodzie
-Resuscytacja prowadzona
przez dziecko
-Resuscytacja dziecka (usta-
usta nos)

CPR przy użyciu tylko

pośredniego masażu serca

- Opory ratującego w stosunku do

wentylacji

- Jeśli to możliwe, łącznie z

udrożnieniem dróg oddechowych

- Pośredni masaż serca jest lepszy

niż brak CPR

- Odpowiedni dla ratownika

instruowanego telefonicznie w

trakcie CPR

Zabezpieczenie miejsca zdarzenia

5. Zawiadomienie służb

ratowniczych

-999 Pogotowie Ratunkowe
- 112 CRP (Centrum

Powiadamiania

Ratunkowego

6. Bezpieczeństwo ratowanego
(zabezpieczenie poszkodowanego
do czasu przybycia fachowej

pomocy)

7. Techniki ewakuacji i transportu

poszkodowanych i współpraca

ze służbami ratowniczymi.

Odpowiedzialność karna za nieudzielenie pomocy
Art. 162. KK
§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym
bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego
uszczerbku na zdrowiu
nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub
innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego
uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do
lat 3.

§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której
jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w
warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony
instytucji lub osoby do tego powołanej. Art. 93. KW

§ 1. Prowadzący pojazd, który, uczestnicząc w wypadku
drogowym, nie udziela niezwłocznej pomocy ofierze wypadku,
podlega karze aresztu albo grzywny.

§ 2. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w § 1
orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.

Zabezpieczenie miejsca zdarzenia