Bloki Przedsionkowo-

Komorowe

• Blokiem przedsionkowo-

komorowym nazywamy zwolnienie
lub przerwanie przewodzenia
bodźców wędrujących z ośrodka
nadkomorowego do mięśnia komór

Przyczyny

• Wydłużenie okresu refrakcji we

włóknach przewodzących

• Anatomiczne uszkodzenie lub

przerwanie ciągłości drogi
przewodzenia

Przydatność EKG

• Bardzo ważna rola w

rozpoznawania bloków
przedsionkowo-komorowych

• Nieprzydatne w lokalizacji

zaburzeń przewodzenia

Możliwe miejsca

lokalizacji bloków

• Na poziomie przedsionków
• Węzeł przedsionkowo-komorowy
• Pęczek przedsionkowo-komorowy

Podział bloków

przedsionkowo-

komorowych

I.

Blok przedsionkowo-komorowy I stopnia

II. Blok przedsionkowo-komorowy II stopnia

1. Typ Wenckebacha (blok Mobitza I)
2. Typ Mobitza (blok Mobitza II)

a) Z wypadaniem zespołów QRS po każdym

przewiedzionym pobudzeniu przedsionkowym

b) Z wypadaniem zespołów QRS po 2 lub więcej

przewiedzionych pobudzeniach przedsionkowych

III. Blok przedsionkowo-komorowy III stopnia

Blok przedsionkowo-

komorowy I stopnia

• Wydłużenie odstępu PQ > 0,2 s
• Zawodzenie przewodzenia przedsionkowo-

komorowego 1 : 1

• U osób starszych nawet wydłużenie odstępu

PQ do 0,22 s może nie świadczyć o patologii

• U osób z szybką akcją serca oraz u dzieci

można zdiagnozować blok przedsionkowo-
komorowy już przy odcinku PQ trwającym
0.18 s

•

Opóźnienie przewodzenia w bloku

przedsionkowo komorowym I stopnia u osób
z prawidłowo ukształtowanymi zespołami
QRS jest najczęściej zlokalizowanie w węźle
przedsionkowo komorowym.

•Blok przedsionkowo-komorowy skojarzony
z blokiem odnogi przeważnie jest
umiejscowiony w głównym pniu lub poniżej
rozwidlenia pęczka Hisa.

•Rzadko przyczyną bloku I stopnia jest
nieprawidłowy czas przewodzenia
wewnątrzprzedsionkowego

Przyczyny

• Zapalenie mięśnia sercowego
• Zawał dolnej, rzadziej przedniej ściany

serca

• Pierwotna choroba układu

przewodzącego serca

• W leczeniu glikozydami naparstnicy,

propranololem, werapamilem

• Wzmożone napięcie układu

przywspółczulnego

Blok przedsionkowo-

komorowy II stopnia

Typ Wenckebacha (blok

Mobitza I)

• Odstęp PQ wydłuża się stopniowo do

wartości przy którym kolejne pobudzenie
nie dochodzi do komór (brak zespołu
QRS po załamku P)

• Po wypadnięciu zespołu QRS odstęp PQ

jest prawidłowy, a następnie wydłuża się,
rozpoczynając nowy cykl Wenckebacha

• Największy przyrost czasu trwania PQ

występuje w drugiej ewolucji cyklu

Lokalizacja bloku

• Periodyka Wenckebacha z

prawidłowo ukształtowanymi
zespołami QRS jest przeważnie
umiejscowiona w węźle zatokowo-
przedsionkowym lub w
zaburzeniach przewodzenia
pęczku Hisa

Przyczyny

• Zawał dolnej ściany serca
• Uszkodzenie lub niedokrwieni

węzła przedsionkowo-komorowego

• Toksyczny wpływ na węzeł

metabolitów uwalnianych ze strefy
zawałowej martwicy

• Wzmożone napięcie układu

przywspółczulnego

Typ Mobitza (blok

Mobitza II)

• Okresowo jedno lub kilka

pobudzeń ośrodka prowadzącego
rytm serca nie dochodzi do komór
(okresowy brak zespołu QRS po
załamku P)

• Jednakowy czas trwania odstępu

PQ w kolejnych ewolucjach serca

• Zespołu QRS są często poszerzone
• Stosunek przewodzenia, czyli

liczba załamków P w stosunku do
liczby zespołów QRS może być
różny i najczęsciej wynosi 2:1, 3:1,
3:2, 4:3

• Określenie tego stosunku jest

ważne dla rozpoznania lokalizacji
bloku i stanowi podstawę podziału
bloku Mobitza na dwie odmiany.

Odmiana pierwsza

• W odmianie pierwszej zespoły QRS

wypadają po każdym przewiedzionym

do komór pobudzeniu przedsionków

• Stosunek przewodzenia wynosi 2:1,

3:1, 4:1

• Przy wypadnięciu2 lub więcej kolejnych

zespołów QRS przeważnie pojawia się

rytm zastępczy (zaawansowany blok

przedsionkowo-komkorowy II stopnia)

Odmiana druga

• Wypadnięcie zespołu QRS

następuje po 2 lub 3 kolejnych
przewiedzionych pobudzeniach
przedsionkowych

Lokalizacja zaburzenia w

odmianie pierwszej

• Układ Hisa- Purkiniego (2/3

przypadków)

• Węzeł zatokowo-przedsionkowy

(1/3)

Lokalizacja zaburzenia w

odmianie drugiej

• Zaburzenia przewodzenia w

pęczku Hisa lub poniżej jego
rozwidlenia

• Nie występuje w obrębie węzła

przedsionkowo-komorowego

Blok przedsionkowo-

komorowy III stopnia

• Rytm komór niezależny od rytmu

przedsionków (brak zależności
czasowej między załamkami P a
zespołami QRS)

• Częstotliwość załamków P większa

od częstotliwości zespołów QRS

• Często niemiarowy rytm

przedsionków

Lokalizacja zaburzenia

• Poniżej rozwidlenia pęczka

przedsionkowo-komorowego

• Rzadziej w węźle zatokowo

przedsionkowym

• Najrzadziej w obrębie pęczka Hisa

• Przy bloku poniżej rozwidlenia pęczka

Hisa rytm zastępczy pochodzi z
rozrusznika zlokalizowanego w
obwodowym odcinku układu
przewodzącego. Częstość rytmu
zastępczego wynosi wówczas 25-
45/min. a zespoły QRS są poszerzone i
zniekształcone.

• Przy bloku w węźle przedsionkowo-

komorowym rozrusznik zastępczy
znajduje się w pęczku Hisa,
częstotliwość 40-50/min.

• Przy bloku w pęczku Hisa częstość

wynosi 30-50 min.