Zajęcia nr 5

Przedmiot: Biznes Plan

Temat: Harmonogram realizacji i plan finansowy.

Źródło: Edward Blackwell: Biznes plan od Podstaw, Helion, Gliwice 2005, s. 27-42, Encyklopedia Wykipedia Praca na zajęciach w grupach:

• Na podstawie mapy przedsięwzięcia stwórz harmonogram realizacji

• Stwórz plan finansowy dla twojego pomysłu na biznes

• Zaprojektuj nakłady inicjujące

• Zaprojektuj przychody ze sprzedaży (cena*ilość sprzedaży = wartość)

• Zaprojektuj koszty stałe i koszty zmienne

Teoria

Diagram Gantta to graf stosowany głównie w zarządzaniu projektami. Uwzględnia się w nim podział projektu na poszczególne zadania, oraz rozplanowanie ich w czasie.

Nazwa diagramów pochodzi od nazwiska ich twórcy, Henrego Gantta. Na przełomie XIX i XX wieku opracował on dla fabryki Bethlehem Steel System Zadań i Premii (The Task and Bonus System) i opublikował go następnie w „Engineering Magazine”. System ten stworzył podstawy nowoczesnego zarządzania projektami, wnosząc m.in. metodę tworzenia diagramów Gantta, pozwalających na prezentacje wykresów ukazujących harmonogram zadań w projekcie.

1

Procedura przygotowania planu finansowego

Na podstawie mapy projektu tworzymy spis nośników kosztów w zakresie potrzebnych ludzi, materiałów, sprzętów oraz działań i usług, elementów kosztów związanych z przyjętym systemem księgowania

Określamy ceny poszczególnych nośników kosztów (ludzi, dóbr, usług)

Sprawdzamy kwalifikowalność kosztów – sporządzamy listę kosztów kwalifikowanych i niekwalifikowanych Dobieramy formularz planu finansowego lub tworzymy go sami, grupujemy koszty i wypisujemy pozycje kosztowe Wypełniamy formularz planu finansowego z podziałem na określone kategorie, a następnie sumujemy elementy w poszczególnych kategoriach, sumujemy kategorie.

Wypełniamy projekcję przedaży poprzez projekcię cen na dobra i usługi, ilości sprzedaży dóbr i usług oraz określamy wartość (cena x ilość)

Szacujemy koszty stałe i koszty zmienne funkcjonowania firmy

Obliczamy w próg rentowności BEP

2

Próg rentowności - nazywany także punktem wyrównania (ang. BEP - break event point).

Próg rentowności obrazuje sytuację w której przychody ze sprzedaży pokrywają koszty stałe i zmienne przedsiębiorstwa.

Warunkiem koniecznym obliczenia progu rentowności jest podział kosztów przedsiębiorstwa na koszty stałe (np. amortyzacja jest kosztem stałym) i koszty zmienne (np. energia wykorzystywana w produkcji, materiały, czy też wynagrodzenia pracowników produkcyjnych jeżeli rosną one w miarę wzrostu produkcji).

Próg rentowności można wyrazić ilościowo (tzn. ile sztuk produktu musimy sprzedać), lub wartościowo (tj. jaką wartość musi osiągną nasza sprzedaż). W progu rentowności firma nie ponosi straty ani tez nie osiąga zysku, wynik finansowy jest równy 0. Ale co ważne w progu rentowności przepływy pieniężne są równe amortyzacji, gdyż jest ona kosztem niepieniężnym (nie wiąże się z nią wypływ gotówki z firmy).

Próg rentowności obliczamy wg. poniższych wzorów:

BEP ilościowy = (koszty stałe)/(cena - koszt jednostkowy zmienny)

BEP wartościowy = (koszty stałe) / ((c - kjz)/c), lub KS/(marża jednostkowa/cena)

BEP procentowy = ( koszty stałe) / (popyt)*100

Istnieje kilka ważnych zasad, których należy przestrzegać przy sporządzaniu prostego planu przepływów pieniężnych: 1. wpisuj najpierw te liczby, które budzą najmniejsze wątpliwości;

2. dokonuj każdego wpisu w tym miesiącu, w którym następuje przekazanie gotówki i czeków;

3. wszelkie kwoty podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów

i usług muszą zawierać VAT - wpisuj więc kwoty brutto, gdyż takimi kwotami rzeczywiście obracasz.

Zacznij od wprowadzenia tych płatności, których jesteś pewien (albo prawie pewien):

- czynsz - w tych miesiącach, w których trzeba go zapłacić;

- podatki - dla każdego miesiąca, kiedy muszą być zapłacone;

- płatności z tytułu rat leasingu finansowego wszelkich pojazdów i maszyn;

- raty kredytów i pożyczek wynikające z zawartych i planowanych umów;

- płace stałych pracowników;

- pieniądze na własne utrzymanie, które trzeba będzie wyciągnąć z firmy;

- pozostałe wydatki, które spodziewasz się ponieść - o ile znasz ich wysokość.

Następne pozycje są trudniejsze. Są to wydatki związane z tymi kosztami ogólnymi (zarządu i sprzedaży), których jeszcze nie jesteś pewien, ponieważ nie otrzymałeś faktur. Zalicza się do nich:

- rachunki za gaz i elektryczność,

- rachunki telefoniczne,

- koszty reprezentacji i reklamy,

- paliwo i inne wydatki związane z pojazdami,

- artykuły biurowe i druk,

- koszty przesyłek pocztowych i opakowań,

- składki ubezpieczeniowe (ubezpieczenia majątkowe i/osobowe),

- naprawy i remonty,

- pozostałe (w zależności od rodzaju działalności).

Tych pozycji nie da się przewidzieć z dużą dokładnością, ale jeśli się dobrze przygotujesz, to nie powinieneś popełnić zbyt dużej pomyłki w szacunkach. Liczby przyporządkuj do tych miesięcy, w których wydatki mają być poniesione. "Naprawy i remonty" to przypadek szczególny. Już z samej ich natury wynika, że są bardzo niepewne - zarówno co do kwoty, jak i czasu. Postaraj się oszacować ich wartość roczną, a następnie podziel ją na cztery kwoty kwartalne.

Inne wydatki to m.in.:

- leasingowe wpłaty wstępne,

- zakup maszyn i urządzeń,

- początkowe opłaty licencyjne,

- koszty sądowe,

- koszty instalacji,

- wyposażenie biura, .:. zapasy początkowe,

- reklama związana z wprowadzeniem produktu na rynek.

Większość danych jest już wprowadzona, ale wciąż pozostaje do wykonania trudna część pracy. Trzeba poradzić sobie ze stroną opisującą sprzedaż. Musisz bardzo krytycznie spojrzeć na produkt. Instynktownie czujesz, czy dany towar lub usługa się sprzeda. Nie wiesz tylko, jaka będzie wielkość sprzedaży i jak szybko zaczną spływać pieniądze. Odpowiedź przyniosą badania marketingowe. Przyszły specjalista od mycia okien będzie musiał na przykład podzwonić po sąsiadach z pytaniem, 3

ile są skłonni zapłacić za usługę. Jeśli wykorzysta wszystkie informacje o rynku, które uda mu się zebrać, i powiąże je z ilością czasu, jaką może poświęcić na umycie jednego okna, to powinien dobrze oszacować poziom obrotów, możliwy. do uzyskania po zorganizowaniu wszystkiego, jak należy.

Rzecz jasna, wielkość sprzedaży nie będzie jednakowa w każdym miesiącu. Przede wszystkim musi upłynąć miesiąc lub dwa, zanim osiągniesz zakładany poziom obrotów liczby muszą uwzględniać taki powolny rozruch. W pierwszych miesiącach działalności nieocenione mogą się okazać wstępne zamówienia od przyjaciół lub zaprzyjaźnionych firm. Ale to są łatwe zamówienia. Później - kiedy wszystko będzie zależeć od nowych klientów, których trzeba samodzielnie pozyskać -

sytuacja może nie wyglądać już tak różowo.

Jest też prawie pewne, że działalność będzie podlegać sezonowym wahaniom. A dotyczy to nie tylko sprzedawców czekoladowych jajek wielkanocnych i bukietów na Dzień Matki. Jako pracownik i pracodawca w jednej osobie kiedyś z pewnością będziesz chciał udzielić sobie urlopu. To także jest czynnik sezonowy, który trzeba uwzględnić w prognozach sprzedaży.

Jeśli za całą sprzedaż otrzymujesz zapłatę gotówką, możesz od razu wpisać wartości sprzedaży do tabeli w rubryce

"Sprzedaż gotówkowa". Ale jeśli zamierzasz kredytować klientów, rachunek przepływów pieniężnych musi uwzględniać tę sytuację. Tę część sprzedaży, za którą uzyskasz płatność gotówką (albo czekiem), wpiszesz w polu "Sprzedaż gotówkowa".

Przy sprzedaży na kredyt musisz cierpliwie poczekać, zanim wprowadzisz ją w pozycji "Należności od dłużników". Długość tego oczekiwania zależy od dwóch czynników: warunków sprzedaży, czyli terminu regulowania należności, dotrzymywania tych warunków przez klientów.

4